6 research outputs found

    Molecular imprinting science and technology: a survey of the literature for the years 2004-2011

    Full text link

    Słodkowodne porosty na zanurzonych kamieniach i korzeniach olsz na Niżu Polskim

    No full text
    The article presents the results of the studies of lichens in streams and spring areas of the escarpment zone of Wzniesienia Łódzkie Heights in Central Poland. The boulders, stones and roots of Alnus glutinosa, situated in 3 inundated zones in the streams: submerged zone, fluvial mesic zone and fluvial xeric zone, were examined in the streams. The studies have shown 23 species connected with these streams. Six species of freshwater lichens: Verrucaria aquatilis, V. hydrela, Hydropunctaria rheitrophila, V. margacea, V. praetermissa and V. madida, occupied stones in 3 different zones. Verrucaria aquatilis and Hydropunctaria rheitrophila colonized also secondary substrates – the bark of alder roots incrusted with sand grains and silt.W rzekach i strumieniach Parku Krajobrazowego Wzniesień Łódzkich, w Polsce Środkowej, odnotowano 23 gatunki porostów wodnych (Tab. 2), z którymi konkuruje o podłoże 7 gatunków mszaków. Sześć ściśle wodnych gatunków naskalnych znajduje się na czerwonej liście porostów zagrożonych Polski (Cieśliński et al. 2006). Większość porostów wodnych rośnie w odcinkach początkowych rzek i strumieni, co prawdopodobnie wynika z korzystnych warunków fizykochemicznych wód (Tab. 1) i wzrostu zanieczyszczenia w dalszym biegu rzek. Badania porostów wodnych wykazały ich rozmieszczenie w trzech strefach: 1 − całkowicie zatopionej, 2 − często zatapianej i 3 − sporadycznie zatapianej lub spryskiwanej wodą (Fig. 2). W drugiej i trzeciej strefie zanurzenia, w towarzystwie Coenogonium pineti, Arthonia spadicea i Absconditella lignicola (Tab. 2) rośnie Bacidina sulphurella (Fig. 5), rzadki porost w Polsce. W badanych rzekach obligatoryjne epility wodne rosną na głazach i kamieniach, jedynie Hydropunctaria rheitrophila (Figs 3 A, B) i Verrucaria aquatilis zasiedlają także korę korzeni olsz często pokrytych ziarnami piasku i mułem. Kolonizowanie podłoży zastępczych przez epility wodne obserwowano w Alpach (Thüs and Schultz 2009), w północno-wschodniej i wschodniej Europie (Motiejūnaitė 2003, 2009; Pykälä 2006; Motiejūnaitė, Czyżewska 2008), również w Polsce Północno-Wschodniej (Czyżewska et al. 2001)

    Nowe dane o wodnych gatunkach Verrucaria z Polski Środkowej

    No full text
    Verrucaria madida is reported as new to Poland. Three other associated species, V. aquatilis, V. hydrela and V. rheitrophila, are compared. The known distribution in Poland and the ecology of these freshwater species are presented.W pracy przedstawiono cztery gatunki porostów z rodzaju Verrucaria: V. aquatilis, V. hydrela, V. madida i V. rheitrophila, zebrane w strumieniach zlokalizowanych w Parku Krajobrazowym Wzniesień Łódzkich. Materiał zebrany w roku 2006 przez M. Hachułkę został zrewidowany lub oznaczony przez pierwszego autora. Verrucaria madida jest gatunkiem nowym dla bioty Polski. Porost ten ma plechę ciemno‑zieloną do zielonawoczarnej, inwolukrelum stożkowate lub po bokach rozpościerające się i wówczas lekko powyginane (faliste), worki z (3-)4(-5) zarodnikami; zarodniki jednokomórkowe elipsoidalne 12(-17) x 7 μm. Według Orange (2004) V. madida znany jest z kilku rozproszonych stanowisk w Europie Północno-Zachodniej, z Wielkiej Brytanii (Walia), Francji oraz z Norwegii. W parku krajobrazowym gatunek ten, wraz z towarzyszącymi mu V. aquatilis, V. hydrela i V. rheitrophila odnotowano w odcinku źródłowym w Młynówce na pierwszym stanowisku, na kwaśnych kamieniach zanurzonych w wodzie. V. hydrela występuje na wszystkich badanych stanowiskach i jest podawana po raz pierwszy z Polski Środkowej. V. rheitrophila odnotowano w Młynówce na pierwszym i trzecim stanowisku oraz w K K amiennej. Ostatni gatunek był podawany z Polski Środkowej jedynie przez Nowaka (1967) z Wyżyny Wieluńskiej (łącznie z V. aquatilis) i Hachułkę (2007) ze Wzniesień Łódzkich

    Rozmieszczenie wybranych grzybów naporostowych w Polsce. II

    No full text
    Twenty six species of lichenicolous fungi, one lichenicolous lichen and one lichenicolous myxomycete are discussed. Vouauxiomyces sp., the anamorph of Abrothallus caerulescens, is reported as new to Poland. Abrothallus microspermus is reported from the Polish lowlands for the first time. Trichonectria hirta and Vouauxiomyces truncatus are reported from Poland for the second time.W pracy przedstawiono 28 taksonów grzybów naporostowych (26 gatunków) oraz porostów (Vezdaea aestivalis) i śluzowcow (Licea parasitica) naporostowych. Gatunki te występowały na 88 nowych stanowiskach zlokalizowanych w Polsce Północnej, Środkowej i Południowej (Fig. 1). Badane materiały są zdeponowane w herbariach LOD, KTC i KRA RA M-L. Wśród rozpoznanych gatunków, Vouauxiomyces sp. (anamorfa Abrothallus caerulescens) jest taksonem nowym dla Polski, a Trichonectria hirta i Vouauxiomyces truncatus (anamorfa Abrothallus microspermus) stwierdzono po raz drugi w kraju. Abrothallus microspermus, znany tylko ze starych notowań na Śląsku (Koerber 1855; Stein 1879), został tutaj podany po raz pierwszy z niżu polskiego. Gatunkami nowymi dla Polski Środkowej są: Abrothallus caerulescens, Arthonia galactinaria, Arthorhaphis aeruginosa, Chaenothecopsis pusilla, Lichenoconium xanthoriae, Monodictys epilepraria, Taeniolella punctata, Vezdaea aestivalis i Licea parasitica

    Molecular imprinting science and technology : A survey of the literature for the years 2004 - 2011

    Full text link
    Herein, we present a survey of the literature covering the development of molecular imprinting science and technology over the years 2004-2011. In total, 3779 references to the original papers, reviews, edited volumes and monographs from this period are included, along with recently identified uncited materials from prior to 2004, which were omitted in the first instalment of this series covering the years 1930-2003. In the presentation of the assembled references, a section presenting reviews and monographs covering the area is followed by sections describing fundamental aspects of molecular imprinting including the development of novel polymer formats. Thereafter, literature describing efforts to apply these polymeric materials to a range of application areas is presented. Current trends and areas of rapid development are discussed. Copyright © 2014 John Wiley & Sons, Ltd
    corecore