The notion of order and the spatial logic of a new polis: three approaches to the problem of rationality in the contemporary philosophy of urbanism

Inspired by the questions about the sense of the city and the condition of contemporary urbanism, the author discusses the notion of order in the context of strategic and structural factors affecting spatial logic of a “New Polis”. Focusing on structural forces and decision-making patterns underlying the configuration of urban projects, he identifies three ways of argumentation where the possible answers could be found. These lines of reasoning can also be regarded as philosophical approaches to the problem of rationality in contemporary theories of urbanism. Using urban strategy-structure relations as the typological criterion, he distinguishes between three types of rationality – or three types of order: 1) morphological, 2) strategic and 3) synergic. In the first instance, the logic of urbanistic decisions is interpreted in the morphological context of urban structure and its dynamics. In the second case, spatial logic of urban form reflects neoliberal strategies focused on large-scale urban developments. In the third approach, called here as synergic configuration, it is assumed that strategies which pay more attention to the construction of physical and functional links between urban development projects will induce synergy expected in the overall strategy of a New Polis. Such a configuration of networked projects – and respective synergy of urbanistic construction – reflects the idea of strategic planning with a strong urban project gaming component. Focusing on structural implications of this type of urban synergy, the author proposes also the SAS (strategies – actors – structures) model. He illustrates this idea with the examples taken from the city of Krakow

Architecture, city, beauty – in loving memory of Prof. Wojciech Kosiński

"W Wielki Czwartek, 9 kwietnia 2020 roku, zmarł nasz Kolega i Przyjaciel – Profesor dr hab. inż. arch. Wojciech Kosiński. Pandemia sprawiła, że nie mogliśmy pożegnać Go na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, gdzie spoczął w rodzinnym grobowcu. Jednak rola, jaką Profesor odgrywał w naszym środowisku architektonicznym i urbanistycznym, była tak znacząca, że – ze wszech miar – zasługuje na to, by Jego pamięć uczcić w sposób szczególny. Profesor Wojciech Kosiński był bowiem postacią wybitną. Siłą barwnej osobowości, żywym intelektem i wręcz tytaniczną pracą zaznaczył mocny i trwały ślad na wielu polach swej twórczości: architektonicznej, artystycznej, naukowej i pedagogicznej. Jako redaktor naczelny „Teki Komisji Urbanistyki i Architektury” PAN swą energią, uporem i konsekwencją w działaniu przyczynił się do odrodzenia tego wydawnictwa i takiego rozwoju „Teki”, że dziś zajmuje ona mocną pozycję wśród czasopism naukowych liczących się w dyscyplinie architektury i urbanistyki."(...

Architektura Miasto Piękno tom 2

"Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej zawsze był miejscem pełnym osobowości, indywidualności, talentów. Gdy profesorowie i mistrzowie odchodzili z Wydziału, mieliśmy świadomość, że tu nigdy już nie będzie tak samo. Wydział jednak trwał i trwa jak piękno miasta, które jest przecież dziełem zbiorowym, o nakładających się warstwach, wzmacniających i tworzących jego tożsamość. Tak też kolejne pokolenia kontynuują i budują historię Wydziału. Wydział pełen jest wspomnień i anegdot. W fotografiach, księgach, obrazach, meblach kryją się opowieści."(...

Architektura Miasto Piękno tom 1

Słowo wstępne: "Politechnika Krakowska jest uczelnią, która charakteryzuje się mocną pozycją w środowisku akademickim Polski i świata. Z nowoczesną edukacją odpowiadającą potrzebom gospodarki łączy się to, że jej pracownicy w wielu dyscyplinach naukowych są wybitnymi ekspertami i specjalistami oraz uczestniczą w pracach prestiżowych międzynarodowych zespołów badawczych. Ich wiedza i kompetencje wpływają na pozycję uczelni w międzynarodowym środowisku naukowym. W Politechnice Krakowskiej oraz w środowisku akademickim szczególną pozycję zajmuje Wydział Architektury. Jego historię od 1945 roku, a więc od czasu utworzenia uczelni, tworzą wybitni naukowcy i twórcy. Uczestniczą oni aktywnie w rozwoju dyscypliny architektura i urbanistyka, a jednocześnie są zarówno uznanymi teoretykami, jak i twórcami cenionych dzieł w zakresie architektury, urbanistyki oraz założeń krajobrazowych. Do grona tych osób niewątpliwie należał prof. Wojciech Kosiński. Z Wydziałem Architektury był związany prawie 60 lat. Tu ukończył studia, w 1967 roku pod promotorstwem prof. Włodzimierza Gruszczyńskiego obronił dyplom i rozpoczął pracę. Cała Jego kariera naukowa związana była z Wydziałem Architektury – tu w 1976 roku uzyskał stopień doktora (promotor – prof. Witold Cęckiewicz), w roku 2001 doktora habilitowanego, a w 2012 roku tytuł naukowy profesora. Był znakomitą postacią, dydaktykiem lubianym przez studentów i uznanym w kraju i za granicą, autorem wielu publikacji naukowych. Był autorem lub współautorem licznych realizacji architektonicznych, laureatem wielu prestiżowych konkursów architektonicznych, znakomitym rysownikiem."(...

Height and body-mass index trajectories of school-aged children and adolescents from 1985 to 2019 in 200 countries and territories: a pooled analysis of 2181 population-based studies with 65 million participants

Summary Background Comparable global data on health and nutrition of school-aged children and adolescents are scarce. We aimed to estimate age trajectories and time trends in mean height and mean body-mass index (BMI), which measures weight gain beyond what is expected from height gain, for school-aged children and adolescents. Methods For this pooled analysis, we used a database of cardiometabolic risk factors collated by the Non-Communicable Disease Risk Factor Collaboration. We applied a Bayesian hierarchical model to estimate trends from 1985 to 2019 in mean height and mean BMI in 1-year age groups for ages 5–19 years. The model allowed for non-linear changes over time in mean height and mean BMI and for non-linear changes with age of children and adolescents, including periods of rapid growth during adolescence. Findings We pooled data from 2181 population-based studies, with measurements of height and weight in 65 million participants in 200 countries and territories. In 2019, we estimated a difference of 20 cm or higher in mean height of 19-year-old adolescents between countries with the tallest populations (the Netherlands, Montenegro, Estonia, and Bosnia and Herzegovina for boys; and the Netherlands, Montenegro, Denmark, and Iceland for girls) and those with the shortest populations (Timor-Leste, Laos, Solomon Islands, and Papua New Guinea for boys; and Guatemala, Bangladesh, Nepal, and Timor-Leste for girls). In the same year, the difference between the highest mean BMI (in Pacific island countries, Kuwait, Bahrain, The Bahamas, Chile, the USA, and New Zealand for both boys and girls and in South Africa for girls) and lowest mean BMI (in India, Bangladesh, Timor-Leste, Ethiopia, and Chad for boys and girls; and in Japan and Romania for girls) was approximately 9–10 kg/m2. In some countries, children aged 5 years started with healthier height or BMI than the global median and, in some cases, as healthy as the best performing countries, but they became progressively less healthy compared with their comparators as they grew older by not growing as tall (eg, boys in Austria and Barbados, and girls in Belgium and Puerto Rico) or gaining too much weight for their height (eg, girls and boys in Kuwait, Bahrain, Fiji, Jamaica, and Mexico; and girls in South Africa and New Zealand). In other countries, growing children overtook the height of their comparators (eg, Latvia, Czech Republic, Morocco, and Iran) or curbed their weight gain (eg, Italy, France, and Croatia) in late childhood and adolescence. When changes in both height and BMI were considered, girls in South Korea, Vietnam, Saudi Arabia, Turkey, and some central Asian countries (eg, Armenia and Azerbaijan), and boys in central and western Europe (eg, Portugal, Denmark, Poland, and Montenegro) had the healthiest changes in anthropometric status over the past 3·5 decades because, compared with children and adolescents in other countries, they had a much larger gain in height than they did in BMI. The unhealthiest changes—gaining too little height, too much weight for their height compared with children in other countries, or both—occurred in many countries in sub-Saharan Africa, New Zealand, and the USA for boys and girls; in Malaysia and some Pacific island nations for boys; and in Mexico for girls. Interpretation The height and BMI trajectories over age and time of school-aged children and adolescents are highly variable across countries, which indicates heterogeneous nutritional quality and lifelong health advantages and risks

Heterogeneous contributions of change in population distribution of body mass index to change in obesity and underweight NCD Risk Factor Collaboration (NCD-RisC)

From 1985 to 2016, the prevalence of underweight decreased, and that of obesity and severe obesity increased, in most regions, with significant variation in the magnitude of these changes across regions. We investigated how much change in mean body mass index (BMI) explains changes in the prevalence of underweight, obesity, and severe obesity in different regions using data from 2896 population-based studies with 187 million participants. Changes in the prevalence of underweight and total obesity, and to a lesser extent severe obesity, are largely driven by shifts in the distribution of BMI, with smaller contributions from changes in the shape of the distribution. In East and Southeast Asia and sub-Saharan Africa, the underweight tail of the BMI distribution was left behind as the distribution shifted. There is a need for policies that address all forms of malnutrition by making healthy foods accessible and affordable, while restricting unhealthy foods through fiscal and regulatory restrictions

Idea of beauty and the architecture of the city. On the aesthetics of urban form and ethics of development.

W artykule zarysowano ideę urbanistyczną - próbę skojarzenia architektonicznego i filozoficznego myślenia o formie miejskiej - akcentującą estetyczne i etyczne aspekty rozwoju. Autor nawiązuje do teorii architektury miasta Aldo Rossiego i pojęcia architektoniki, jakie Immanuel Kant wprowadził w Krytyce czystego rozumu. Starano się wykazać, że studiowanie wzajemnych relacji między ideą piękna, architekturą miasta i etyką rozwoju może być przydatne w dalszych poszukiwaniach nowej formuły planowania miast i regionów.The article outlines an urban concept - an attempt to associate architectural and philosophical thinking about urban form - emphasizing the aesthetic and ethical aspects of development. The author refers to the Aldo Rossi’s theory of the architecture of the city and the concept of architectonic that Immanuel Kant introduced in his Critique of Pure Reason. Attempts were made to show that studying the mutual relations between the idea of beauty, the architecture of the city and ethics of development may be useful in the further search for a new formula for planning cities and regions

His world was aesthetic – unfinished conversations

W eseju przedstawiono cztery spersonalizowane interpretacje idei estetycznych powiązanych z tematyką piękna w urbanistyce. Nazwano je „obliczami piękna”. Odpowiadają im wymyślone przez autora terminy: „piękno niewzruszone”, „piękno pitagorejskie”, „piękno urbanistyczne” i „piękno Tischnerowskie”. Określenia te odpowiadają czterem typom sytuacji, w jakich wartości krajobrazu, architektury i urbanistyki wiążą się z doświadczaniem humanistycznych wartości. Kompozycję tekstu pomyślano jako swego rodzaju „niedokończone rozmowy” ze śp. profesorem Wojciechem Kosińskim. Ich treść nawiązuje – w znacznej mierze – do głównych przesłań jego dwóch książek: Miasto i piękno miasta oraz Paradygmat miasta XXI wieku.The essay presents four personalized interpretations of aesthetic ideas related to the theme of beauty in urbanism. They were called “the faces of beauty”. The terms, coined by the author and corresponding to them, are: “unshakable beauty”, “Pythagorean beauty”, “urban beauty” and “Tischnerian beauty”. These terms correspond to the four types of situations in which the values of landscape, architecture and urban planning are related to the experience of human values. The composition of the text was conceived as a kind of “unfi nished talks” with the late professor Wojciech Kosiński. Their content refers – to a large extent – to the main messages of his two books: The City and the Beauty of the City and The City Paradigm of the 21st Century

An introduction into the new philosophy of urbanism

W artykule zarysowano ideę, której rozwinięcie mogłoby - zdaniem autora - posłużyć jako „filozoficzne wzmocnienie” interdyscyplinarnych nurtów współczesnej teorii urbanistyki. Zakładając, że refleksja na temat kulturowych aspektów ładu urbanistycznego - na tle filozofii miejskich wartości - pomoże w konceptualizacji polityk reagujących skuteczniej na dzisiejszy kryzys w środowisku miejskim, autor podejmuje próbę wyartykułowania pytań, które uznaje za ważne w dialogu między urbanistami i filozofami. Uwagę skupia na problematyce filozoficznego podłoża nowej, kulturalnej konstrukcji urbanistycznej miasta pierwszej połowy XXI wieku. Ideę tego kulturowego projektu nazwano Miastem Wartości 21 (MW-21).The article outlines an idea that, according to the author, could serve as a ‘philosophical reinforcement’ of interdisciplinary trends in contemporary urbanistic theory. Assuming that the reflection on the philosophical aspects of the urbanistic order will help in the conceptualization of policies that respond more effectively to today’s crisis in the urban environment, the author attempts to articulate questions that could facilitate a dialogue between urban planners and philosophers. He focuses his attention on the issues of the philosophical basis of the new urban structure of the city in the first half of the 21st century. The idea behind this cultural project was called the City of Values 21 (CV-21)

Diminishing benefits of urban living for children and adolescents’ growth and development

Optimal growth and development in childhood and adolescence is crucial for lifelong health and well-being1–6. Here we used data from 2,325 population-based studies, with measurements of height and weight from 71 million participants, to report the height and body-mass index (BMI) of children and adolescents aged 5–19 years on the basis of rural and urban place of residence in 200 countries and territories from 1990 to 2020. In 1990, children and adolescents residing in cities were taller than their rural counterparts in all but a few high-income countries. By 2020, the urban height advantage became smaller in most countries, and in many high-income western countries it reversed into a small urban-based disadvantage. The exception was for boys in most countries in sub-Saharan Africa and in some countries in Oceania, south Asia and the region of central Asia, Middle East and north Africa. In these countries, successive cohorts of boys from rural places either did not gain height or possibly became shorter, and hence fell further behind their urban peers. The difference between the age-standardized mean BMI of children in urban and rural areas was <1.1 kg m–2 in the vast majority of countries. Within this small range, BMI increased slightly more in cities than in rural areas, except in south Asia, sub-Saharan Africa and some countries in central and eastern Europe. Our results show that in much of the world, the growth and developmental advantages of living in cities have diminished in the twenty-first century, whereas in much of sub-Saharan Africa they have amplified