Automated Exploration of the ASIC Design Space for Minimum Power-Delay-Area Product at the Register Transfer Level

Exploring the integrated circuit design space for minimum power-delay-area (PDA) product can be time-consuming and tedious, especially when the target standard-cell library has hundreds of options. In this dissertation, heuristic algorithms that automate this process have been developed, implemented and validated at the reg- ister transfer level. In some cases, the PDA product was 1.9 times better than the initial baseline solution. The parallel search algorithm exhibited 9x speed up when executed on 10 machines simultaneously. These two new methods also characterize the design space for the given RTL code by generating power-delay-area points in addition to the minimum PDA point in case the designer wishes to select a different solution that is a tradeoff among these metrics. As a final step, these two search algorithms are integrated into a fully automated ASIC design flow

Investigation of the effects of acetone o-(4 chlorophenylsulfonyl) oxime pre-application on biochemical parameters of maize seedlings under salt stress

Mevcut çalışmanın temel amacı, tuz stresi altındaki mısır fidelerine aseton O-(4 klorofenilsülfonil) oksim (AO) molekülünün ön muamelesinin stresin olumsuz etkilerini hafifletici etkilerinin olup olmadığının araştırılmasıdır. Bunun için; 18 saat distile su kontrol (K), 6 saat AO+12 saat distile su (AO), 6 saat distile su+12 saat 100 mM NaCl (TS) ve 6 saat AO+12 saat 100 mM NaCl (AO+TS) deney düzeneği kurulmuştur. Elde edilen bulgulara göre; kontrol uygulaması ile AO uygulaması arasında nispi su içeriği (NSİ) açısından bir fark saptanamazken, TS’de ciddi bir düşüş AO+TS’de ise kontrole göre önemli bir artış olduğu belirlendi. Klorofil içeriği TS uygulamasında AO ve kontrole göre azalırken, AO+TS uygulamasında içerik TS’ye göre önemli bir artış gösterdi. En yüksek karotenoid içeriği TS uygulamasında görülürken, en düşük içerik AO+TS’de belirlendi. MDA ve H2O2 içeriklerinde AO uygulamasında kontrole göre önemli bir azalış gözlenirken, TS’de kontrole göre ciddi bir artış AO+TS’de ise TS ile kıyaslandığında önemli bir azalış belirlendi. Guaiacol peroksidaz, katalaz, askorbat peroksidaz ve süperoksit dismutaz enzimleri AO ön uygulaması ile aktivitelerini düzenleyerek MDA ve H2O2 içeriğini önemli ölçüde azalttığı belirlendi. AO uygulaması ile prolin içeriğinde kontrole göre önemli bir artış gözlenirken, AO+TS’nin TS uygulamasına göre içerikte önemli bir azalışa neden olduğu belirlendi. AO uygulamasının fenolik madde içeriği üzerinde önemli değişikliklere neden olduğu gözlendi. Elde edilen bulgular ışığında, tuz stresi altındaki mısır fidelerine AO ön uygulamasının metabolizmanın genel işleyişini engelleme potansiyeline sahip radikallerin oluşumunu engelleyebileceğini düşündürmektedir.The main purpose of the current study is to investigate if the pretreatment of acetone O-(4 chlorophenylsulfonyl) oxime (AO) molecule on maize seedlings under salt stress has mitigating effects on the adverse effects of stress or not. The following experimental setup was established: 18 hours distilled water control (K), 6 hours AO+12 hours distilled water (AO), 6 hours distilled water+then 12 hours 100 mM NaCl (TS) and 6 hours AO+then 12 hours 100 mM NaCl (AO+TS). According to the findings; While there was no difference between the control application and the AO application in terms of relative water content (RSI), it was determined that there was a significant decrease in TS and a significant increase in AO+TS compared to the control. While the chlorophyll content decreased in TS application compared to AO and control, the content increased significantly in AO+TS application compared to TS. While the highest carotenoid content was observed in the TS application, the lowest content was determined in AO+TS. While a significant decrease was observed in MDA and H2O2 contents in AO application compared to the control, a significant increase in TS compared to the control and a significant decrease in AO+TS compared to TS were determined. It was determined that guaiacol peroxidase, catalase, ascorbate peroxidase, and superoxide dismutase enzymes significantly reduced MDA and H2O2 content by regulating their activities with AO pre-application. While a significant increase was observed in proline content with AO application compared to control, it was determined that AO+TS caused a significant decrease in content compared to TS application. It was observed that AO application caused significant changes in the phenolic substance content. In the light of the findings, it is thought that it can be concluded that AO pre-application to maize seedlings under salt stress can prevent th

Su Değirmenlerinin Hidrolik Enerji Potansiyelinin Araştırılması- Diyarbakır Örneği

Bir su kaynağı yakınına inşa edilen ve su gücü ile çalışan su değirmenleri, önceleri öğütme işlemi ile un ya da hayvan yemi elde etmek için kullanılmıştır. Fakat teknoloji ve sanayinin gelişmesine paralel olarak su değirmenleri günümüzde belirtilen amaç için kullanılmamaktadır. Bu yüzden çoğu yıkılmış ya da fiziksel olarak büyük hasar görmüştür. Su değirmenlerinin çalışma prensibi potansiyel enerjinin önce kinetik sonra mekanik enerjiye dönüştürülerek hidrolik bir güç elde edilmesine dayanır. Günümüzde yenilenebilir enerjiye olan ilginin artmasına bağlı olarak mikro taşınabilir HES’ler ön plana çıkmıştır. Yeryüzündeki tatlı suyun sabit olmasına karşın nüfusun gittikçe artması ve teknolojik gelişmelere ve refah düzeyinin yükselmesine bağlı olarak su ve enerji ihtiyacının çeşitlenerek artması nedeni ile ülkemiz, en küçüğünden en büyüğüne kadar tüm su kaynaklarını gerçekçi bir şekilde belirlemek ve doğaya zarar vermeden etkili bir şekilde kullanmak zorundadır. Ülkemizdeki enerji ve yenilenebilir enerji hakkındaki mevzuatın AB müktesebatına bağlı olarak değişmesi çok küçük su kaynaklarının da değerlendirilmesine fırsat tanımaktadır. Bu çalışma kapsamında öncelikle mevcut literatür incelenmiş ve su değirmenlerinin hidrolik enerji potansiyelinin belirlenmesi için su değirmenlerinin hidrolik enerji üretme mekanizması araştırılmıştı

Clinical relevance of virulence genes in Helicobacter pylori isolates recovered from adult dyspeptic patients in Turkey

Purpose: Bacterial virulence factors play a major role in the pathogenesis of Helicobacter pylori infection. The aims of this study were to evaluate virulence genes in H. pylori isolates and to compare the presence of these genes and associated clinical pathologies. Methods: A total of 148 H. pylori isolates, recovered from adult dyspeptic patients, were used. The patients, from whom the isolates were obtained, were assigned to two groups by their endoscopic findings, which manifested as chronic gastritis or peptic ulcer. The presence of gastric atrophy and intestinal metaplasia was recorded for each patient, based on histopathological examination. Analyses of the virulence genes were performed by the polymerase chain reaction technique. Results: The patients had a mean age of 47 ?± ?15 years and 86 (58%) of them were female. Based on endoscopic examination, 103 (69.6%) patients were diagnosed with chronic gastritis and 45 (30.4%) with peptic ulcer. Histopathological examination revealed intestinal metaplasia in 30 (20%) patients and gastric atrophy in 12 (8%) patients. The prevalence rates of cagA, cagE, iceA1, iceA2, and babA2 were determined to be 87%, 74%, 58%, 26%, and 95%, respectively. The most prevalent vacA alleles were s1/s1a (82%/97%) and the least prevalent allele was s2 (20%). A new vacA genotype (s1as1bs1c) was detected, for the first time, in 18 (12%) isolates. No significant difference was found between the patient groups with chronic gastritis and peptic ulcer for the prevalences of the virulence genes (p ?> ?0.05). Furthermore, intestinal metaplasia and gastric atrophy showed no significant correlation with the virulence genes (p ?> ?0.05). Conclusions: It is thoughted that H. pylori isolates with predominant cagA, cagE, VacA (s1, s1a), and babA2 virulence genes are associated with gastroduodenal diseases. However, there is no correlation between gastric premalignant lesions and virulence genes. © 2022 Indian Association of Medical Microbiologist

Setting Measures for Tackling Agricultural Diffuse Pollution of Küçük Menderes Basin

We explained the methodology used in setting the basic and supplementary measures for diffuse pollutants at Küçük Menderes Basin. As the majority of diffuse pollutants arise from livestock breeding and agricultural activities, we focused to propose measures regarded with tackling the pollution from agricultural activities. The types and distribution of diffuse loads were expressed by total nitrogen and phosphorous parameters. We used the results of a yearlong surface water quality monitoring involving physico-chemical, chemical and biological parameters with specific pollutants and priority substances, set in the European Union Water Framework Directive as the AquaTool input data. The AquaTool model was run for attaining the outcomes of a series of measures determined according to the ecological sensitivity of each water body. The removal efficiency of pollution loads provided by the best management practices in agricultural activities and livestock breeding were compiled from literature, and typical removal rates were further determined for the basin. We produced nine alternative scenarios at first cycle for determining compliance measures for mitigating point and diffuse sources of pollution in surface water bodies, and water quality improvements observed in the Model were reported. A number of exemptions were defined for some of the water bodies that could not achieve the environmental objectives at the end of first implementation cycle. 759 proposed measures for tackling diffuse pollution were 81% of the total measures considered. Additionally, the measures for mitigating diffuse agricultural pollution were almost equal to half of the diffuse pollutant measures, and 40% of the overall measures liste

Cytokine Profiles of Chronic Urticaria Patients and the Effects of Omalizumab Treatment

Introduction: Cytokines are key mediators in immunological and inflammatory conditions, including chronic spontaneous urticaria (CSU). Objectives: To investigate Th1, Th2, and Th17 cytokine profiles in CSU and to evaluate the possible effect of omalizumab treatment. Methods: Patients who were followed up for CSU, as well as healthy volunteers, were included in the study. To assess urticaria activity, the 7-day-Urticaria Activity Score (UAS-7), the Urticaria Control Test (UCT), and the Chronic Urticaria Quality of Life Questionnaire (CU-QoL) were filled. Serum levels of IL-6, IL-17, IL-31, eotaxin, RANTES, TNF-α, and TSLP were analyzed by ELISA and compared in CSU and control groups. The patients were analyzed in two groups as the omalizumab group and the non-omalizumab group based on their treatment status.   Results: Total IgE, ESR, CRP, RANTES, and TNF-a were significantly different in the overall comparison of the three groups: CSU-receiving omalizumab, CSU-not receiving omalizumab, and control groups (P <0.01, 0.015, <0.01, <0.01 and <0.01 respectively). Total IgE, CRP, RANTES, and TNF-α values were similar in those who received and did not receive omalizumab, yet these biomarkers were significantly higher in both groups than in the control group (P < 0.05). Statistical significance in ESR was observed only between the CSU-receiving omalizumab group and the control group (P = 0.01). Within the CSU patients, there was a slight but significant correlation between UCT and TNF-α (P = 0.008, r = 0.32) and IL-17 (P = 0.06, r = 0.33) levels. Conclusions: The investigated cytokine profile in CSU patients may differ from healthy controls, particularly with the higher levels of RANTES and TNF-α, and omalizumab treatment does not seem to affect that profile in CSU patients

Elderly and aged asthma have different characteristics: results of a multicenter study

Background/aim: Characteristics of asthma in the elderly population is not well-known. The aim of the present study was to evaluate asthma in the elderly population, to compare disease characteristics between patients diagnosed <60 (aged asthma) and ≥60 (elderly asthma) years of age. Materials and methods: The study was a prospective, multicenter, cross-sectional type. A questionnaire was filled out to patients 60 years of age and over, that have been followed for asthma for at least 3 months. Asthma Control Test (ACT), eight-item Morisky Medication Adherence Scale (MMAS-8) was filled out, inhaler device technique was assessed. Results: A total of 399 patients were included from 17 tertiary care centers across the country. Mean age was 67.11 years and 331 (83%) were female. The age at asthma diagnosis was ≥60 in 146 (36.6%) patients. Patients diagnosed ≥60 years were older (p < 0.001), had higher education level (p < 0.001), more commonly had first-degree relative with asthma (p = 0.038), asthma related comorbidities (p = 0.009) and accompanying rhinitis/rhinosinusitis (p = 0.005), had better asthma control (p = 0.001), were using less controller medications (p = 0.014). Inhaler technique was correct in 37% of the patients with no difference in between the groups. Treatment compliance was better in elderly asthma patients (p < 0.001). In the multivariate logistic regression analysis, having well-controlled asthma (odds ratio = 1.61, CI = 1.04-2.51), and high medication adherence rate (odds ratio = 2.43, CI = 1.48-4.0) were associated with being in the elderly asthma group. Conclusion: The characteristics of asthma are different among patients aged 60 years and over which seems to be related to onset age of asthma. In our cohort, the elderly asthma patients had higher education level, and treatment adherence and asthma control was better. Patients diagnosed ≥60 years of age did not have more severe disease

Dünyada Göçmenlerin Eğitim Alanındaki Sorununa İlişkin Yasal Düzenlemeler

Göç, gelişmiş toplumlara olumlu veya olumsuz etkileri olabilen nüfusların yer değiştirme hareketi olarak tanımlanabilir. Bu nüfus hareketliliğinin çeşitleri ve etkileri değişiklik göstermektedir. Bu değişiklikler ülkelere göre de çeşitlilik gösterebilmektedir. Bu değişiklikler, beraberindeki sorunların çözümlerini ve göçün topluma olan etkilerini ortaya çıkarması açısından önemlidir. Göç alan ülkelerin genel durumlarına bakıldığı zaman ülkelerin kendilerine ait bir göçmen politikası uygulaması, göçmenleri eğitme politikası ve kendi hukuk düzenlerinde düzenlemeler yapılması zorunluluk olarak karşımıza çıkmaktadır. Göçmenlerin sorun olmaktan çıkarılıp onların topluma uyumunun sağlanması, göçmen eğitimindeki temel yolların başında gelmektedir. Eğitim alan insanların, toplumsal kurallara uymaları ve sosyolojik olarak topluma kendilerini adapte etmeleri daha kolaylaşır. Göç insanların ister kendi ülkeleri içerisinde isterse dış ülkelere yapılsın amaç kendi yaşadıkları bölgenin kötü koşullarından kurtularak daha iyi koşullar elde etmek içindir. Göçmenler çoğu zaman karma sebeplerle göç etmiş, insanların yer değiştirmelerine sebep olan durumlar, yaşanılan yer ve zamana göre değişiklik göstermiştir. Ekonomik rahatlık arayışı, çatışma ya da şiddetten uzaklaşma, politik düzensizlikler, siyasi sığınma isteği, mevcut durumlarına göre şartları daha uygun eğitim imkânları gibi çok farklı etkenden sebebiyle kişisel veya toplu göç hareketleri oluşmuştur ve oluşacaktır. Günümüzde ırkçılık kurumsal alanlarda gözle görülmez ancak derinden hissedilir olduğu bir zamana ırkçılığın artık abartılı ve saldırgan bir şekilde kendini gösterdiği zamandan doğru değişmiştir. Oluşabilecek tepkilerden çekinilmesi sebebiyle kurumsal birçok alanda ırkçılığın devam etmesinin önüne geçilmesiyle birlikte hala bu tutumun zihinlerde yer ettiği görülmektedir. Bundan dolayı hem bireysel hem de toplumsal anlamda sivil toplum örgütlerinin rolü bu alanda daha çok hissedilmektedir Dünyadaki göçmen sorununu çözmek için ülkeler, eğitim alanına ait kendi kanunlarında yeni yasal değişiklikler ve düzenlemeler yapmaktadır. Bu yasal düzenlemeler ülke içerisinde dahi değişiklikler göstermektedir. Günümüz dünyasında göç sorununa yönelik “çok kültürlülük anlayışı“ doğrultusunda uygulamalar yapılmaktadır. Çok kültürlülük çalışmaları toplumsal algının değişmesini ve kültürel çeşitliliği sağlamaktadır. Bunun için yapılan eğitim faaliyetleri, ülkelerin ve toplumların da eğitimiyle mümkün olmaktadır. Göçmen sorunlarının çözümüne yönelik daha gelenekçi anlayışlarda ise eğitimi “asimilasyon yoluyla“ yapılan politikalar çözüm yolu gibi görünse de eğitimin hedeflenen olumlu sonuçlarından ziyade olumsuz sonuçlara yol açtığı görülmektedir

Temperature Effects Explain Continental Scale Distribution of Cyanobacterial Toxins

Insight into how environmental change determines the production and distribution of cyanobacterial toxins is necessary for risk assessment. Management guidelines currently focus on hepatotoxins (microcystins). Increasing attention is given to other classes, such as neurotoxins (e.g., anatoxin-a) and cytotoxins (e.g., cylindrospermopsin) due to their potency. Most studies examine the relationship between individual toxin variants and environmental factors, such as nutrients, temperature and light. In summer 2015, we collected samples across Europe to investigate the effect of nutrient and temperature gradients on the variability of toxin production at a continental scale. Direct and indirect effects of temperature were the main drivers of the spatial distribution in the toxins produced by the cyanobacterial community, the toxin concentrations and toxin quota. Generalized linear models showed that a Toxin Diversity Index (TDI) increased with latitude, while it decreased with water stability. Increases in TDI were explained through a significant increase in toxin variants such as MC-YR, anatoxin and cylindrospermopsin, accompanied by a decreasing presence of MC-LR. While global warming continues, the direct and indirect effects of increased lake temperatures will drive changes in the distribution of cyanobacterial toxins in Europe, potentially promoting selection of a few highly toxic species or strains.Peer reviewe

Mg-Ni Metaller Arası Bileşiklerinin Erimiş Tuz İçerisinde Üretilmesi

Mg2Ni, hidrojen depolama kapasitesi yüksek olan (3.4 ağ.%- 3.6 ağ. %) önemli bir metaller arası bileşiktir. Yapısında hidrojen ile kolay bağ kurabilen Mg bulunması depolamanın kolay olmasına, hidrojen ile kolay bağ kuramayan Ni bulunması da hidrojen ayrışımının kolaylaşmasına yardımcı olmaktadır. Literatür taraması yapıldığında Mg2Ni’nin bir çok çeşitli yöntemle üretilebildiği fakat bu yöntemlerin her birinde Mg ve Ni metallerinin üretim öncesinde hazır bulunması gerekliliği gözlemlenmiştir. Fakat magnezyum’un kolay oksitlenebilen bir metal olması, ayrı olarak tutulmasının da zor olmasına neden olmaktadır. Bu araştırma; Mg2Ni üretimi için yeni bir metodun uygulanabilirliğinin incelenmesini amaçlamaktadır. Bilindiği gibi Ni, NiO’in elektrodeoksidasyonu ile, Mg ise MgCl2’nin erimiş tuz içerisinde elektrolizi ile üretilebilmektedir. Bu iki metalin ayrı ayrı hücrelerde elde edilip daha sonra başka prosesler ile Mg2Ni bileşiği üretilmesi yerine tüm işlemin tek bir hücrede tamamlanması daha faydalı olacaktır. Bileşiminde MgCl2 bulunan bir elektrolit içerisinde, NiO elektrodeoksidasyonunu takiben uygulanacak yüksek potansiyellerin katotta Mg2Ni oluşumuna imkan verebileceği düşünülmüştür. Bu çalışmada temel amaç NiO elektrodeoksidasyonunu takiben yerinde Mg2Ni oluşturarak, önceki yöntemlere alternatif daha düşük maliyetli Mg2Ni metaller arası bileşiği oluşturmaktır. Sıcaklık, elektrik potansiyeli, erimiş tuz elektroliti kompozisyonu, NiO peletin porozitesi ve sinterleme süresi gibi değişkenlerin Mg-Ni metallerarası bileşiklerin oluşmasına etkilerinin incelenmesini kapsamaktadır. Sonuçta Mg2Ni oluşumuna yukarıdaki parametrelerin etkileri belirlenecektir