Intrathorasic parathyroid carcinoma

Paratiroid karsinomu primer hiperparatiroidizmin oldukça nadir nedenlerindendir. Bütün primer hiperparatiroidilerin % 0,41inin nedenini paratiroid karsinomları oluşturur. 64 yaşında bayan hasta primer hiperparatiroidizm tanısı ile opere edilmek üzere kliniğimize yatırıldı. Yapılan klinik incelemelerde intratorasik uzanım gösteren paratiroide ait kitle tespit edildi. Hastaya yapılan paratiroid eksizyonu sonrasında patolojik inceleme sonrasında paratiroid kanseri tespit edilmesi üzerine sağ tiroid lobektomi ve santral boyun diseksiyonu uygulandı ve hasta sorunsuz olarak taburcu edildi.Parathyroid carcinoma is one of the extremelly rare causes of primary hyperparathyroidism. These tumors account for 0.4-1% of all cases of primary hyperparathyroidism. A 64-year-old female patient admitted to our clinic with primary hyperparathyroidism for the operation. Clinical examination revealed a right parathyroid mass towards intra thorasic region. After parathyroidectomy, the pathological investigation revealed parathyroid carcinoma. Rigth thyroid lobectomy and santral neck dissction were performed and the patient was discharged uneventful

Çimento Öğütme Uygulamalarında Bilya ve Malzeme Özelliklerinin Bilya Aşınma Sonuçları Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi

Within the context of the study, the wear of media in dry grinding environment was investigated for high chromium cast iron grinding balls by conducting the laboratory scale experiments with the ball mills. The study aimed at developing a dry test method to compare wear resistance in different types of the grinding media, and to comment on the media wear properties before using it in the industry. Laboratory scale tests are relatively less labor intensive and may enable accurate assessment of the media wear that occurs in industrial applications. Such a study is believed to be beneficial for both the media manufacturers and the dry grinding plants since there is a potential to reduce the costs associated with the wear with the proper media selection. The influences of the characteristics of grinding balls together with the processed materials on media wear were considered in different experimental groups for cement grinding applications where dry grinding prevails. Throughout the thesis study, 35 different test conditions were adjusted where the influences of the grinding media properties, the type of the milled material, material filling inside the ball mill, the type of the milled product and the effects of mill diameter on media wear were discussed. The results obtained in the grinding and tumbling tests were evaluated in relation with the microstructure properties of the grinding balls. The evaluations indicated that increasing the volumetric fractions of the carbides in the microstructure increases the resistance to wear. It was also observed that the amount of the wear increased with the increase in the work indices of the milled materials. In addition, it was found that increasing material filling ratio caused a decrease in the wear of the grinding balls. The mill diameter was found to be an influencing parameter on the wear results and proved that increasing mill diameter cause an increased wear in all six types of grinding media. One of the major outcomes of the study was; independent of the mill diameter and the work indices of the milled material, the measured media wear from the highest to the lowest was in the same order. The wear data of the grinding balls obtained from the laboratory tests was then compared with the industrial scale grinding ball wear to investigate the correlations. As a result of the comparison, it was understood that it is possible to predict the wear performance of the grinding media from the laboratory scale tests before their industrial use. However the expansion of the data base is recommended as a future study for having improved correlation and predicting capabilities. The data obtained as a result of the experimental studies coincides with the information reported in the literature where the influences of chemical composition, microstructure properties and wear resistance of the grinding balls were discussed. It is considered useful to incorporate the test method in the quality control process of cement grinding facilities in order to evaluate the effect of the ball and material properties on grinding media wear.ÖZET i ABSTRACT iii TEŞEKKÜR v İÇİNDEKİLER DİZİNİ vi ŞEKİLLER DİZİNİ viii ÇİZELGELER DİZİNİ x 1. GİRİŞ 1 2. ÇİMENTO ÖĞÜTME 4 2.1. Giriş 4 2.2. Tüp Değirmenler 7 3. AŞINMA 10 3.1. Giriş 10 3.2. Abrasiv Aşınma 12 3.3. Darbe Aşınması 14 3.4. Aşınma Direnci ve Önemi 14 3.5. Yüksek Kromlu Beyaz Dökme Demirlerin Aşınma Özellikleri 15 3.5.1. Karbürler 16 3.5.2. Metal Matris 16 3.6. Aşınma Karakterizasyonu 17 3.6.1. İşaretli Bilya Aşınma Testi 17 3.6.2. Bilyalı Değirmen Aşınma Testi (BMAT) 18 3.6.3. Newmont Testi 19 3.6.4. Bond Aşınma İndeksi 19 4. MATERYAL ve YÖNTEM 21 4.1. Öğütücü Bilya Tipleri 21 4.2. Malzeme Karakterizasyonu 24 4.3. Test Yöntemi 27 4.3.1. Tamburlama Testleri 27 4.3.2. Öğütme Testleri 29 4.3.2.1. Farklı Öğütücü Ortam Grupları ile Öğütme 29 4.3.2.2. Farklı Malzemeler ile Öğütme 30 4.3.2.3. Farklı Malzeme Doluluğu Oranlarında Öğütme 30 4.4. Bilya Aşınması ile İlgili Endüstriyel Gözlemler 32 5. DENEYSEL ÇALIŞMALAR 39 5.1. Deney Yönteminin Tekrarlanabilirliği 39 5.2. Tamburlama Test Sonuçları 42 5.3. Öğütme Test Sonuçları 46 5.3.1. Öğütücü Ortam Özelliklerinin Etkisi 46 5.3.2. Malzeme Özelliklerinin Etkisi 49 5.3.3. Malzeme Doluluğunun Etkisi 51 5.4. Öğütücü Ortamın Mikro Yapı Özelliklerinin Aşınmaya Etkisi 56 5.5. Laboratuvar ve Endüstriyel Ölçekli Test Sonuçlarının Karşılaştırılması 59 6. SONUÇLAR 61 KAYNAKLAR 63Bu çalışma kapsamında yüksek kromlu beyaz dökme demirden üretilmiş öğütücü bilyalarda kuru öğütme ortamında meydana gelen ortam aşınması bilyalı değirmenlerde gerçekleştirilen laboratuvar ölçekli deneyler ile incelenmiştir. Bu çalışmada, farklı tipteki öğütücü ortamların aşınma dirençlerini karşılaştırmak ve endüstriyel kullanımlarından önce öğütücü ortamın aşınma özelliklerini yorumlamak amacıyla kuru öğütme uygulamasına yönelik bir test yönteminin geliştirilmesi amaçlanmıştır. Laboratuvar ölçekli testler nispeten daha az iş gücü gerektirmekte ve endüstriyel uygulamalarda meydana gelen öğütücü ortam aşınmasının tutarlı bir şekilde değerlendirilmesini mümkün kılmaktadır. Öğütücü ortam aşınması ile ilgili maliyetlerin uygun ortam seçimi ile azaltılması mümkün olduğundan bu çalışmanın hem ortam üreticileri hem de kuru öğütmenin uygulandığı tesisler için faydalı olacağı düşünülmektedir. Çoğunlukla kuru öğütmenin tercih edildiği çimento öğütme uygulamalarında bilya ve malzeme özelliklerinin ortam aşınması üzerindeki etkisi farklı deney gruplarında değerlendirilmiştir. Toplamda 35 farklı test koşulunda gerçekleştirilen deneylerde öğütücü ortam özellikleri, öğütülen malzemenin türü, malzeme doluluğu oranı ve değirmen çapının ortam aşınması üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Öğütme ve tamburlama testlerinde alınan sonuçlar bilyaların mikro yapı özellikleri ile ilişkili olarak değerlendirilmiştir. Mikro yapıda bulunan karbürlerin hacimsel oranlarındaki artış aşınma direncini olumlu yönde etkilemektedir. Malzemenin Bond iş indeksindeki artış ise aşınma miktarlarında artışa neden olmaktadır. Malzeme doluluğu orandaki artış ile aşınma miktarlarının azaldığı gözlemlenmiştir. Değirmen çapının aşınma sonuçları üzerinde etkili olduğu, değirmen çapındaki artışın altı öğütücü ortam tipinin tamamında aşınma miktarlarının artmasına neden olduğu belirlenmiştir. Çalışmanın önemli sonuçlarından bir diğeri, değirmen çapı veya malzemenin iş indeksi parametrelerinden bağımsız olarak farklı öğütücü bilya gruplarında ölçülen aşınma miktarlarının çoktan aza aynı düzende sıralanmasıdır. Laboratuvar testlerinden elde edilen öğütücü bilya aşınması verileri ile endüstriyel ölçekli aşınma değerleri karşılaştırılarak aralarındaki ilişki incelenmiştir. Karşılaştırma sonucunda öğütücü bilyada aşınma performansının endüstriyel kullanımdan önce laboratuvar ölçekli testler ile tahmin edilmesinin mümkün olduğu anlaşılmıştır. Endüstriyel ve laboratuvar ölçekli aşınma verileri arasındaki ilişkinin geliştirilmesi ve daha doğru tahminler yapabilmek amacıyla gelecekte yapılacak çalışmalar ile veri dizisinin genişletilmesi önerilmektedir. Deneysel çalışmalar sonucunda elde edilen veriler, öğütücü bilya gruplarının kimyasal kompozisyonu, mikro yapı özellikleri ve aşınma direnci arasındaki ilişki hakkında literatürde verilen bilgiler ile uyum içerisindedir. Bilya ve malzeme özelliklerinin aşınma üzerindeki etkisini değerlendirilmesinde kullanılan test yönteminin çimento öğütme tesislerinde kalite kontrol sürecine dahil edilmesinin faydalı olacağı düşünülmektedir

Obstrüktif uyku apnesı cerrahisini takiben ekstübasyon sonrası sonuçların belirleyicileri: retrospektif kohort çalışma

Objective :Obstructive sleep apnea (OSA) patients often present with various complications during extubation. This retrospective study investigated the frequencies of various complications during extubation and their associations with postextubation/postoperative complications in OSA surgery cases. Material and Methods : This study comprised 22 OSA patients admitted to the otolaryngology clinic of Mustafa Kemal University Hospital, Turkey. The patients underwent uvulopharyngoplasty alone or with other OSA-related procedures between October 2011 and December 2013. We reviewed the literature on the management of OSA surgery cases, the related characteristics of OSA and patients with OSA, and the type and frequency of the complications associated with OSA surgery. The collected data were verified by contacting the patients and their relatives. The chief complications seen during and after extubation in the OSA surgery cases, as well as the relationship between these complications, were investigated. Results Hypertension was the most frequent extubation complication (31.8%). The most frequent postoperative complications were hemoglobin oxygen desaturation (18.2%) and difficulty swallowing (13.6%). Significant associations (P < 0.05) were noted between the following complications during extubation and postoperatively: upper airway obstruction and delirium/difficulty swallowing, respectively; cough and delirium/ desaturation, respectively; laryngomalacia–pulmonary aspiration and reintubation, respectively; hypertension and desaturation, respectively; tachycardia and desaturation, respectively; and dysrhythmia and delirium/unexpected need for intensive care unit admission/desaturation, respectively. Conclusion Extubation complications can be used to predict postoperative complications. Furthermore, patients exhibiting dysrhythmia at extubation should be monitored closely.Amaç Obstrüktif uyku apnesi (OSA) hastaları ekstübasyon sırasında sık sık çeşitli komplikasyonlarla karşılaşırlar. Bu retrospektif çalışmada, OSA cerrahi olgularında ekstübasyonda görülen çeşitli komplikasyonların sıklıkları ve postoperatif ekstübasyon sonrası komplikasyonlar ile ilişkisi araştırıldı. Yöntem Bu çalışma, Mustafa Kemal Üniversitesi Hastanesi Kulak Burun Boğaz Kliniğine başvuran ve tek başına veya diğer OSA ile ilgili prosedürlere ek olarak uvulofaringoplasti yapılması planlanan ve Ekim 2011 ile Aralık 2013 arasında 22 OSA hastasını kapsamaktadır. Veri toplamak için OSA cerrahisi vakalarının, OSA ve OSA’lı hastaların özellikleri, ve ayrıca OSA ile ilişkili komplikasyonların tipi ve sıklığı konularında literatüre dayanan bir araştırma protokolü kullanıldı. Veriler hasta ve hasta yakınları ile temas kurularak doğrulandı. OSA cerrahisi olgularında ekstübasyonda ve post operatif ekstübasyon sonrası dönemde görülen başlıca komplikasyonlar ve bu komplikasyonlar arasındaki ilişki araştırıldı. Bulgular En sık görülen ekstübasyon komplikasyonu hipertansiyondu (% 31.8), en sık görülen postoperatif komplikasyonlar ise hemoglobin oksijen desatürasyonu (% 18.2) idi ve bunu yutma zorluğu (% 13.6) izledi. Aşağıdaki komplikasyonlar arasında anlamlı ilişkiler vardı(p <0.05): ekstübasyonda üst hava yolu obstrüksiyonu ile hem postoperatif deliryum hem de yutma güçlüğü arasında, ekstübasyonda öksürük ile hem postoperatif deliryum hem de desatürasyon, ekstübasyonda larengomalazi-pulmoner aspirasyon ile postoperatif tekrar entübasyon, ekstübasyonda hipertansiyon ile postoperatif desatürasyon, ekstübasyonda taşikardi ile postoperatif desatürasyon ve ekstübasyonda ritim bozukluğu ile postoperatif deliryum, yoğun bakım ünitesine beklenmedik kabul ve desatürasyon

Clinical and molecular evaluation of MEFV gene variants in the Turkish population: a study by the National Genetics Consortium

Familial Mediterranean fever (FMF) is a monogenic autoinflammatory disorder with recurrent fever, abdominal pain, serositis, articular manifestations, erysipelas-like erythema, and renal complications as its main features. Caused by the mutations in the MEditerranean FeVer (MEFV) gene, it mainly affects people of Mediterranean descent with a higher incidence in the Turkish, Jewish, Arabic, and Armenian populations. As our understanding of FMF improves, it becomes clearer that we are facing with a more complex picture of FMF with respect to its pathogenesis, penetrance, variant type (gain-of-function vs. loss-of-function), and inheritance. In this study, MEFV gene analysis results and clinical findings of 27,504 patients from 35 universities and institutions in Turkey and Northern Cyprus are combined in an effort to provide a better insight into the genotype-phenotype correlation and how a specific variant contributes to certain clinical findings in FMF patients. Our results may help better understand this complex disease and how the genotype may sometimes contribute to phenotype. Unlike many studies in the literature, our study investigated a broader symptomatic spectrum and the relationship between the genotype and phenotype data. In this sense, we aimed to guide all clinicians and academicians who work in this field to better establish a comprehensive data set for the patients. One of the biggest messages of our study is that lack of uniformity in some clinical and demographic data of participants may become an obstacle in approaching FMF patients and understanding this complex disease

Epidemiology and outcomes of hospital-acquired bloodstream infections in intensive care unit patients: the EUROBACT-2 international cohort study

Purpose In the critically ill, hospital-acquired bloodstream infections (HA-BSI) are associated with significant mortality. Granular data are required for optimizing management, and developing guidelines and clinical trials. Methods We carried out a prospective international cohort study of adult patients (≥ 18 years of age) with HA-BSI treated in intensive care units (ICUs) between June 2019 and February 2021. Results 2600 patients from 333 ICUs in 52 countries were included. 78% HA-BSI were ICU-acquired. Median Sequential Organ Failure Assessment (SOFA) score was 8 [IQR 5; 11] at HA-BSI diagnosis. Most frequent sources of infection included pneumonia (26.7%) and intravascular catheters (26.4%). Most frequent pathogens were Gram-negative bacteria (59.0%), predominantly Klebsiella spp. (27.9%), Acinetobacter spp. (20.3%), Escherichia coli (15.8%), and Pseudomonas spp. (14.3%). Carbapenem resistance was present in 37.8%, 84.6%, 7.4%, and 33.2%, respectively. Difficult-to-treat resistance (DTR) was present in 23.5% and pan-drug resistance in 1.5%. Antimicrobial therapy was deemed adequate within 24 h for 51.5%. Antimicrobial resistance was associated with longer delays to adequate antimicrobial therapy. Source control was needed in 52.5% but not achieved in 18.2%. Mortality was 37.1%, and only 16.1% had been discharged alive from hospital by day-28. Conclusions HA-BSI was frequently caused by Gram-negative, carbapenem-resistant and DTR pathogens. Antimicrobial resistance led to delays in adequate antimicrobial therapy. Mortality was high, and at day-28 only a minority of the patients were discharged alive from the hospital. Prevention of antimicrobial resistance and focusing on adequate antimicrobial therapy and source control are important to optimize patient management and outcomes

Delaying surgery for patients with a previous SARS-CoV-2 infection

Not availabl