Super-heavy fermion material as metallic refrigerant for adiabatic demagnetization cooling

Low-temperature refrigeration is of crucial importance in fundamental research of condensed matter physics, as the investigations of fascinating quantum phenomena, such as superconductivity, superfluidity and quantum criticality, often require refrigeration down to very low temperatures. Currently, cryogenic refrigerators with $^3$He gas are widely used for cooling below 1 Kelvin. However, usage of the gas is being increasingly difficult due to the current world-wide shortage. Therefore, it is important to consider alternative methods of refrigeration. Here, we show that a new type of refrigerant, super-heavy electron metal, YbCo$_2$Zn$_{20}$, can be used for adiabatic demagnetization refrigeration, which does not require 3He gas. A number of advantages includes much better metallic thermal conductivity compared to the conventional insulating refrigerants. We also demonstrate that the cooling performance is optimized in Yb$_{1-x}$Sc$_x$Co$_2$Zn$_{20}$ by partial Sc substitution with $x\sim$0.19. The substitution induces chemical pressure which drives the materials close to a zero-field quantum critical point. This leads to an additional enhancement of the magnetocaloric effect in low fields and low temperatures enabling final temperatures well below 100 mK. Such performance has up to now been restricted to insulators. Since nearly a century the same principle of using local magnetic moments has been applied for adiabatic demagnetization cooling. This study opens new possibilities of using itinerant magnetic moments for the cryogen-free refrigeration

From Gabii And Gordion To Eretria And Methone: The Rise Of The Greek Alphabet

Peer Reviewedhttp://deepblue.lib.umich.edu/bitstream/2027.42/111984/1/bics12000.pd

Mummius’ Dedications at Olympia and Pausanias’ Attitude to the Romans

[site under construction] <!--EndFragment--

Chapter 28. Proxeny and Citizenship Awards by Sybritos, Crete

It is an exceptional honor to present this contribution as a small token of appreciation and everlasting gratitude to Stephen V. Tracy, teacher, advisor, scholar, and mentor in my ‘telemachian’ years at the Ohio State University as a graduate student. In 1997 the Papyrology and Epigraphy Workshop (ErPE) of the Department of Philology of the University of Crete, in close collaboration with the 25th Ephoreia of Prehistoric and Classical Antiquities, began an epigraphical survey of the Rethymno ..

Student teachers' digital literacy practices

The present dissertation is part of the scientific field of ICT in education and explores the nature of digital environments, which utilize 720 student teachers at Departments of Literature, History and Archaeology, Philosophy and Education at Aristotle University of Thessaloniki, in academic and non-academic learning environments. It studies, in particular, the digital literacy practices and the frequency of domestic and academic practices. Examine even the actual level of digital literacy of the participants, the learning providers (formal, non-formal and informal), of whom acquired basic knowledge regarding ICT as well, and also the self-perception of their role as to modern digital media teaching. The findings of this research shows that student teachers considered, sufficiently, digitally literate and quite often use a computer as a literacy practice for entertainment, information and communication, in non-academic, however, learning environments. Candidates utilize online bibliographic databases and online resources in universities and academic courses. Through the coupling of quantitative and qualitative research methods is understood that student teachers directed towards a different pre-professional role compared with students of the new generation. However, the pathogenesis observed in the above departments about the lack of the so-called digital culture is a limiting factor for future engagement with ICT. Finally, the fact that ICT are not closely related with the literary character applications, according to the responses of participants give motivation to connect academic with non-academic digital literacy practices.Η παρούσα διδακτορική διατριβή εντάσσεται στο επιστημονικό πεδίο των Νέων Τεχνολογιών στην εκπαίδευση και διερευνά το είδος των ψηφιακών περιβαλλόντων, τα οποία αξιοποιούν 720 υποψήφιοι φιλόλογοι των Τμημάτων Φιλολογίας, Ιστορίας-Αρχαιολογίας και Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής του Α.Π.Θ. σε ακαδημαϊκά και σε έξω-ακαδημαϊκά περιβάλλοντα μάθησης. Μελετά, ειδικότερα, τις πρακτικές ψηφιακού γραμματισμού και τη συχνότητα χρήσης οικιακών πρακτικών και πρακτικών ακαδημαϊκού χαρακτήρα. Εξετάζει, ακόμη, το κατακτημένο επίπεδο ψηφιακού γραμματισμού των υποκειμένων της έρευνας, τους φορείς μάθησης (τυπικούς, μη τυπικούς και άτυπους), από τους οποίους απέκτησαν ένα βασικό γνωστικό κεφάλαιο αναφορικά με τις ΤΠΕ, καθώς, επίσης και την αυτοαντίληψη του ρόλου τους ως προς τα σύγχρονα ψηφιακά μέσα διδασκαλίας. Από τα ευρήματα αυτής της έρευνας διαπιστώνεται ότι οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί θεωρούνται, σε ικανοποιητικό βαθμό, ψηφιακά εγγράμματοι και χρησιμοποιούν αρκετά συχνά τον Η/Υ ως πρακτική γραμματισμού για ψυχαγωγία, επικοινωνία και ενημέρωση, σε έξω-ακαδημαϊκά, ωστόσο, μαθησιακά περιβάλλοντα. Οι υποψήφιοι φιλόλογοι αξιοποιούν τις διαδικτυακές βιβλιογραφικές βάσεις δεδομένων και τις ηλεκτρονικές πηγές στον πανεπιστημιακό χώρο και στα ακαδημαϊκά τους μαθήματα. Μέσω της σύζευξης ποσοτικών και ποιοτικών μεθόδων έρευνας γίνεται αντιληπτό ότι οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί βαδίζουν στη λογική ενός διαφορετικού προ-επαγγελματικού ρόλου σε σύγκριση με τους μαθητές της νέας γενιάς. Ωστόσο, η παθογένεια που παρατηρείται στις καθηγητικές Σχολές αναφορικά με την έλλειψη της λεγόμενης ψηφιακής κουλτούρας, αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για μελλοντική εμπλοκή με τις ΤΠΕ. Τέλος, το γεγονός ότι οι ΤΠΕ δεν συνδέονται στενά με εφαρμογές φιλολογικού χαρακτήρα, σύμφωνα με τις απαντήσεις των συμμετεχόντων/ ουσών, δίνει κίνητρο για τη σύνδεση των ακαδημαϊκών με τις έξω-ακαδημαϊκές πρακτικές ψηφιακού γραμματισμού

An "Orphic-Dionysiac" Gold Epistomion from Sfakaki near Rethymno

Editio princeps της επιγραφής χρυσού επιστομίου, το οποίο προέρχεται από τάφο του ρωμαϊκού νεκροταφείου στην περιοχή Σφακάκι Ρεθύμνου. Το κείμενο αυτό μελετάται σε σχέση με τα ένδεκα χρυσά ενεπίγραφα ελάσματα τα οποία φέρουν επιγραφές λίγων μόνο λέξεων, πιθανόν για λόγους μυστικότητας, και αποτελούν μία υποομάδα στον κατάλογο των Ορφικοδιονυσιακών ελασμάτων. Το ενεπίγραφο επιστόμιο από το Σφακάκι αποτελεί μόλις το δεύτερο παράδειγμα (το πρώτο επίσης από την Κρήτη) στο οποίο προσφωνούνται και η Περσεφόνη και ο Πλούτων. Η παρουσία του Πλούτωνα δεν υποδηλώνει συνένωση Ορφικών δοξασιών με αντίστοιχες πεποιθήσεις κάποιας τοπικής λατρείας στην Ελεύθερνα, αλλά, όπως υποδεικνύει ο Απουλιανός κρατήρας του Τολέδο, αποτελεί μέρος της Ορφικοδιονυ- σιακής παράδοσης και μάλλον υπαινίσσεται ένα επόμενο στάδιο του ταξιδιού του μύστη στον Κάτω Κόσμο. Ο τόπος προέλευσης του ενεπίγραφου επιστομίου, αλλά και των υπολοίπων επτά Ορφικοδιονυσιακών ελασμάτων, επισημαίνει ότι στην ευρύτερη περιοχή της Ελεύθερνας, βόρεια της Ίδας, ανθούσε μία λατρεία "Ορφικοδιονυσιακών" αντιλήψεων από το τέλος της ελληνιστικής και κατά τη ρωμαϊκή περίοδο.Editio pnnceps of the inscription on a gold epistomion that was found in a Roman cemetery in Sfakaki-Rethymnon. The new text is studied in relation to the eleven gold lamellae inscribed with a few words, which represent a group within the Orphic-Dionysiac lamellae, and whose brief narrative form may have been conditioned by rules of secrecy. In the series of the Orphic-Dionysiac lamellae, it is only the second text — the other one is also from Crete — in which both Pluton and Persephone are addressed. Pluton's presence is not a conflation of 'Orphic' beliefs with some local cult in Eleutherna, but with a general tradition, as the narrative scenes on the Apulian krater, now in Toledo, suggest, and it may indicate a next stage in the initiate's Underworld journey. The provenance of the epistomion indicates that during the late Hellenistic and Roman periods an "Orphic- Dionysiac" cult existed in the wider area of Eleutherna, to the north of Mt. Ida, in which the other seven Cretan lamellae were also found.Editio princeps de l'inscription d'un épistomion en or trouvé dans un cimetière romain à Sfakaki près de Réthymnon. Le nouveau texte est étudié en corrélation avec les onze lamelles en or inscrites qui constituent un sous-groupe des lamelles orphico-dionysiaques ; la brièveté de leurs inscriptions s'explique sans doute par le souci de préserver le secret. Dans la série des lamelles orphico-dionysiaques, c'est seulement le second texte — l'autre provient aussi de Crète — dans lequel sont invoqués à la fois Pluton et Persephone. La présence de Pluton ne résulte pas du mélange de croyances orphiques avec celles de quelque culte local similaire. Elle appartient, au contraire, à la tradition orphico-dionysiaque, comme le suggèrent les scènes d'un cratère apulien aujourd'hui à Tolède, et évoque peut-être une étape ultérieure du voyage initiatique dans l'au-delà. La provenance de cet épistomion, mais aussi des sept autres lamelles inscrites, montre qu'à la fin de l'époque hellénistique et pendant l'époque romaine on pratiquait dans la région d'Éleftherna, au Nord de l'Ida, un culte fondé sur des croyances orphico-dionysiaques.Gavrilaki Irini, Tzifopoulos Yannis Z. An "Orphic-Dionysiac" Gold Epistomion from Sfakaki near Rethymno. In: Bulletin de correspondance hellénique. Volume 122, livraison 1, 1998. pp. 343-355

Μεθώνη Πιερίας Ι: Επιγραφές, χαράγματα και εμπορικά σύμβολα στη γεωμετρική και αρχαϊκή κεραμική από το ‘Υπόγειο’ της Μεθώνης Πιερίας στη Μακεδονία

Inscriptions, graffiti trademarks on Geometric and Archaic pottery from the Hypogeion of Methone (Pieria, Macedonia)

Η ενεπίγραφη κεραμική του ‘Υπογείου’: προέλευση, τυπολογία, χρονολόγηση και ερμηνεία

The inscribed pottery from the ‘Hypogeion’: provenance, typology, chronology and interpretatio