Genetische variatie van zomereik in een aanplant en een spontane verjonging

Uit een vergelijking van de genetische variatie in een aangeplant bos en een natuurlijke verjonging (Amerongen) met een natuurlijk bos (De Meinweg) blijkt dat het bosbeheer geen waarneembaar effect heeft. Door de bijdrage van vele, onbekende vaders is de genetische variatie overal groot. Het onderzoek werd uitgevoerd met microsatelliet-analys

Genetische diversiteit in natuurlijke populaties van zwarte populier (Populus nigra L.)

Zwarte populier is een autochtone soort voor Nederland en komt voor in rivierbegeleidende ecosystemen. In Europees verband is een groot onderzoeksproject gestart (Europop) naar de genetische aspecten van natuurlijke populaties. De oorzaken voor de achteruitgang van de soort, en de resultaten van het onderzoek naar de genetische diversiteit en differentiatie, binnen en tussen populaties in Europese riviersystemen en in de enige Nederlandse natuurlijke populatie bij Gendt langs de Rijn. Mogelijke strategieën voor behoud en beheer van de zwarte populier worden besproke

Invloed van de bosbouwpraktijk op de genetische samenstelling van eikenbossen

Hebben de verschillen in aanleg, ontwikkeling en beheer van eikenbossen een grote invloed op de genetische samenstelling (diversiteit) van de bossen? Drie bossen (bosreservaat De Meintweg bij Roermond, militair terrein De Stompert bij Soesterberg, en boswachterij Amerongen) werden bemonsterd om de genetische herkomst te bepalen. De voorkomende haplotypes zeggen iets over het autochtoon zijn van de bossen en vertonen een relatie met de intensiteit van behee

Is bastaardering tussen zomer- en wintereik een gevaar voor de vitaliteit van eiken

Over het begrip soort bij zomereik en wintereik (twee soorten of één soot met twee ecotypen), de morfologische verschillen, het voorkomen van soorten met intermediaire morfologische kenmerken in gemengde eikenbossen, en de vraag of hierbij sprake is van echte hybriden of niet. Kruisingsexperimenten en internationaal onderzoek naar de genetische diversiteit met behulp van bladkenmerken lossen het probleem van de bastaardisering tussen zomer- en wintereiken in Europa niet op; ouderschapsanalyse met behulp van DNA-technologie moet uitkomst brenge

Recommendations for riparian ecosystem management based on the general frame defined in EUFORGEN and results from EUROPOP

International audienc

Molecular characteristics of carbapenemase-producing Enterobacterales in the Netherlands; results of the 2014–2018 national laboratory surveillance

Objectives: Carbapenem resistance mediated by mobile genetic elements has emerged worldwide and has become a major public health threat. To gain insight into the molecular epidemiology of carbapenem resistance in The Netherlands, Dutch medical microbiology laboratories are requested to submit suspected carbapenemase-producing Enterobacterales (CPE) to the National Institute for Public Health and the Environment as part of a national surveillance system. Methods: Meropenem MICs and species identification were confirmed by E-test and MALDI-TOF and carbapenemase production was assessed by the Carbapenem Inactivation Method. Of all submitted CPE, one species/carbapenemase gene combination per person per year was subjected to next-generation sequencing (NGS). Results: In total, 1838 unique isolates were received between 2014 and 2018, of which 892 were unique CPE isolates with NGS data available. The predominant CPE species were Klebsiella pneumoniae (n = 388, 43%), Escherichia coli (n = 264, 30%) and Enterobacter cloacae complex (n = 116, 13%). Various carbapenemase alleles of the same carbapenemase gene resulted in different susceptibilities to meropenem and this effect varied between species. Analyses of NGS data showed variation of prevalence of carbapenemase alleles over time with blaOXA-48 being predominant (38%, 336/892), followed by blaNDM-1 (16%, 145/892). For the first time in the Netherlands, blaOXA-181, blaOXA-232 and blaVIM-4 were detected. The genetic background of K. pneumoniae and E. coli isolates was highly diverse. Conclusions: The CPE population in the Netherlands is diverse, suggesting multiple introductions. The predominant carbapenemase alleles are blaOXA-48 and blaNDM-1. There was a clear association between species, carbapenemase allele and susceptibility to meropenem

National laboratory-based surveillance system for antimicrobial resistance: a successful tool to support the control of antimicrobial resistance in the Netherlands

An important cornerstone in the control of antimicrobial resistance (AMR) is a well-designed quantitative system for the surveillance of spread and temporal trends in AMR. Since 2008, the Dutch national AMR surveillance system, based on routine data from medical microbiological laboratories (MMLs), has developed into a successful tool to support the control of AMR in the Netherlands. It provides background information for policy making in public health and healthcare services, supports development of empirical antibiotic therapy guidelines and facilitates in-depth research. In addition, participation of the MMLs in the national AMR surveillance network has contributed to sharing of knowledge and quality improvement. A future improvement will be the implementation of a new semantic standard together with standardised data transfer, which will reduce errors in data handling and enable a more real-time surveillance. Furthermore, the

Search for direct production of charginos and neutralinos in events with three leptons and missing transverse momentum in √s = 7 TeV pp collisions with the ATLAS detector

A search for the direct production of charginos and neutralinos in final states with three electrons or muons and missing transverse momentum is presented. The analysis is based on 4.7 fb−1 of proton–proton collision data delivered by the Large Hadron Collider and recorded with the ATLAS detector. Observations are consistent with Standard Model expectations in three signal regions that are either depleted or enriched in Z-boson decays. Upper limits at 95% confidence level are set in R-parity conserving phenomenological minimal supersymmetric models and in simplified models, significantly extending previous results