Boredom in the workplace: a qualitative study of psychiatric nurses in Greece

Boredom has been a concept rather neglected by organizational psychology. For some scholars boredom is an emotion limited to jobs that entail repetitiveness, monotony and standard procedures or more simply to blue-collar work. Therefore, boredom is not a feeling but a characteristic of particular jobs. However, disciplines in psychology (personality and individual differences psychology and cognitive psychology) as well as sociology have proved that boredom may inflict anyone who has certain predispositions/ personality or works in a setting that “promotes” such emotions. The purpose of this thesis is to identify and investigate whether and how boredom is expressed among professionals and in a work-setting that may be characterised as challenging. The sample consisted of psychiatric nurses of a Greek mental hospital. The use of qualitative methodology helped not only in the identification of boredom, but in providing a holistic account of this suppressed emotion. Field-work was carried out within a six-month period, in which 20 psychiatric nurses were interviewed (both formally and informally) and observed while working. The prolonged time spend in the field provided the opportunity to learn about the rituals, procedures, language, behaviours, emotions and beliefs about the life in the psychiatric hospital as described or exemplified by nurses. The results of the study indicate that boredom is not a private emotion, but an emotional construct that is developed gradually over time and through various intermingling factors (personal-group-organizational). The findings support the notion that work-boredom is not confined into the strict boundaries of task attributes or personality characteristics and is not a straightforward emotion like dissatisfaction. Rather, it is an emotion that may be expressed in diverse and even contradictory forms (apathy or hostility), as a short-term emotional reaction against specific job features or as prevalent mental state attributed to the broader work environment. Boredom proves to be an “interesting” subject for inquiry because of the contradictions, the variability and the complex mechanisms that underlie it

Κοινωνία Πολιτών στη Σύγχρονη Ελλάδα με Έμφαση στην Περίοδο Κρίσης. Το Παράδειγμα της Θεσσαλονίκης

H διατριβή μελετά την κοινωνία πολιτών στη Θεσσαλονίκη με έμφαση στην περίοδο της κρίσης. Υιοθετεί μία νεο-γκρασμσιανή προσέγγιση η οποία είναι πρόσφορη για την ανάδειξη των αντιθετικών τάσεων εντός της κοινωνίας πολιτών και εξυπηρετεί ως προς τη θεωρητική αντιμετώπιση οργανώσεων με αντι-συστημικά χαρακτηριστικά, που λειτουργούν ανταγωνιστικά στις ιεραρχίες της αγοράς και επιδιώκουν την ανασυγκρότηση των κοινωνικών δεσμών. Η μεθοδολογία περιλαμβάνει επιτόπια έρευνα αρχείων και προσωπικές συνεντεύξεις σε 50 μέλη οργανώσεων της πόλης. Η διατριβή εστιάζει σε στο κομμάτι της κοινωνίας πολιτών που αρθρώνει αιτήματα και χρησιμοποιεί μια διασταλτική έννοια της κοινωνίας πολιτών, καθώς στο δείγμα περιλαμβάνονται οργανώσεις με συγκρουσιακά και βίαια ρεπερτόρια δράσης. Η εξέταση γίνεται μέσω δύο βασικών αξόνων ανάλυσης: τον τύπο των οργανώσεων και την κατά φύλο συμμετοχή στο βασικό πυρήνα τους. Σκοπός είναι να ερευνηθεί το εάν και με ποιο τρόπο οι μεταβλητές αυτές συνδέονται με μεμονωμένα χαρακτηριστικά των οργανώσεων και επηρεάζουν τη δράση τους, ιδιαίτερα την περίοδο 2010-2014. Η έρευνα και τα συμπεράσματα διαρθρώνονται σε τρία κύρια μέρη. Το πρώτο μέρος, αφορά την έρευνα στα αρχεία του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης όπου εγγράφονται όλα τα νέα σωματεία και την παρακολούθηση της πορείας ίδρυσης νέων οργανώσεων για την περίοδο 2010-2012. Εξετάζεται κατά πόσο προκύπτουν διαφοροποιήσεις στον αριθμό νέων οργανώσεων ανάλογα με το αντικείμενό τους και τη ύπαρξη ή όχι αιτήματος προς το Κράτος. Διαπιστώνεται μια μείωση στα σωματεία που διαθέτουν αιτήματα για την περίοδο αυτή. Το δεύτερο και τρίτο μέρος βασίζονται στις προσωπικές συνεντεύξεις με μέλη 25 τυπικών και 25 άτυπων οργανώσεων. Το δεύτερο μέρος αποτελεί μια σύγκριση μεταξύ τυπικών και άτυπων οργανώσεων, ως προς την εσωτερική τους οργάνωση, το μέγεθός και τη δικτύωσή τους, τον τρόπο λήψης αποφάσεων, τη σχέση τους με το κράτος, τη σύνδεση με κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας και με τους Αγανακτισμένους, την μεταβολή μελών και αντικειμένου τους την περίοδο της κρίσης. Διαπιστώνεται ότι ο τύπος αποτελεί σημαντικό παράγοντα διαφοροποίησης που αντανακλά την αντίληψη των οργανώσεων για τη λειτουργία που θα επιτελέσουν και τα μέσα που θα χρησιμοποιήσουν. Τα ευρήματα υποδεικνύουν επίσης τη διοχέτευση των αιτημάτων προς άτυπες οργανώσεις την περίοδο της κρίσης. Το τρίτο μέρος αφορά στην εξέταση της κατά φύλο συμμετοχής στα όργανα λήψης αποφάσεων των οργανώσεων (διοικητικά συμβούλια και οργανωτικοί πυρήνες). Ερευνάται εάν και κατά πόσο η κοινωνία πολιτών αποτελεί προνομιούχο χώρο για τη γυναικεία συμμετοχή σε σχέση την αγορά και το κράτος. Ανιχνεύονται διαφοροποιήσεις στη δράση των οργανώσεων που παρατηρούνται με βάση τα διαφορετικά ποσοστά της κατά φύλο συμμετοχής. Διαπιστώνεται ότι η γυναικεία συμμετοχή ενθαρρύνεται ή αναδεικνύεται την περίοδο της κρίσης, ωστόσο χρήζει περαιτέρω διερεύνησης εάν και με ποιους όρους η αυξημένη συμμετοχή των γυναικών συνεπάγεται την αμφισβήτηση του συστήματος έμφυλων σχέσεων ή την αναπαραγωγή του. Η διατριβή επισημαίνει την πολλαπλή λειτουργία της κοινωνίας πολιτών στη Θεσσαλονίκη την περίοδο της κρίσης, αναδεικνύοντας τη σημασία των άτυπων τοπικών οργανώσεων στη συγκρότηση της πολιτισμικής ηγεμονίας και αντι-ηγεμονίας.The present thesis studies civil society in Thessaloniki, focusing on the 2010-2014 period. It follows a neo-Gramscian approach, which is suitable for highlighting oppositional trends within civil society, especially organisations with anti-systemic elements, which operate antagonistically to market hierarchies and aim to the reconstruction of social ties. The methodology used is a combination of archive research and personal interviews with 50 organisations’ members in Thessaloniki. The thesis concentrates on the part of civil society which articulates demands. It adopts a broad concept of civil society by including organisations with contentious and violent repertoires of action. There are two main axis of examination: organisational form and gender participation. The aim is to detect whether and how these variables are linked to the organisations’ characteristics and affect their action, especially during the crisis period. The study consists of three major parts. First, an archive research in the District Court of Thessaloniki, where all new unions are registered which enables monitoring the course of establishment of new organisations for the 2010-2012 period. Variations in the course of establishment depending on their subject and their attitude towards the state are traced. Findings point out a decline in the number of new unions with an oppositional attitude towards the state. The two following parts are based in personal interviews with members of 25 formal and 25 informal organisations. The second part is a comparative study between formal and informal organizations, concerning their internal structure, size, networking, decision making process, relationship with the state, links with protests and “the Indignands” movement and changes in their memberships and subject during the crisis period. It is pointed out that form is a key factor for organizations, which reflect their perception of the function they which to perform and the means they tend to use. The third part is the study of gender participation in decision making bodies (boards of directors and informal organizational cores). Civil society is examined as a prominent space for female participation compared with market and the state. Variations in organisations’ actions based on different percentages of gender participation are detected. An increase in female participation in the crisis period is observed, however further research is necessary in order to find out whether and under which conditions the increased participation challenges or reproduces gender relations. The thesis highlights the multiple function of civil society in Thessaloniki during the crisis period and the importance of informal local organizations in the formation of cultural hegemony as well as of counter-hegemony

Reduction of seafood processing wastewater using technologies enhanced by swim–bed technology

The increasing growth of the seafood processing industries considerably requires more industrial process activities and water consumption. It is estimated that approximately 10–40 m3 of wastewater is generated from those industries for processing one-tonne of raw materials. Due to limitations and regulations in natural resources utilization, a suitable and systematic wastewater treatment plant is very important to meet rigorous discharge standards. As a result of food waste biodegradability, the biological treatment and some extent of swim-bed technology, including a novel acryl-fibre (biofilm) material might be used effectively to meet the effluent discharge criteria. This chapter aims to develop understanding on current problems and production of the seafood wastewater regarding treatment efficiency and methods of treatment

Chromium(III) biosorption onto spent grains residual from brewing industry : equilibrium, kinetics and column studies

The use of industrial wastes for wastewater treatment as a strategy to their re-use and valorisation may provide important advances toward sustainability. The present work gives new insights into heavy metal biosorption onto low-cost biosorbents, studying chromium(III) biosorption onto spent grains residual from a Portuguese brewing industry both in batch and expanded bed column systems. Experimental studies involved unmodified spent grains and spent grains treated with NaOH. Metal uptake followed a rapid initial step, well described by the pseudo-second-order kinetic model up to 27 h, indicating chemisorption to be the rate-limiting step. Beyond this period intraparticle diffusion assumed an important role in the uptake global kinetics. The best fit for equilibrium data was obtained using the Langmuir model, with unmodified spent grains having the higher maximum uptake capacity (q max = 16.7 mg g1). In open system studies, using expanded bed columns, the best performance was also achieved with unmodified spent grains: Breakthrough time (C/C i = 0.25) and total saturation time (C/C i = 0.99) occurred after 58 and 199 h of operation, corresponding to the accumulation of 390 mg of chromium(III), 43.3 % of the total amount entering the column. These results suggest that alkali treatment does not improve spent grains uptake performance. Changes in biomass composition determined by Fourier transform infrared spectroscopy suggested hydroxyl groups and proteins to have an important role in chromium(III) biosorption. This study points out that unmodified spent grains can be successfully used as low-cost biosorbent for trivalent chromium.The authors would like to thank the Portuguese brewing industry UNICER for all the support and FCT (Fundacao para a Ciencia e a Tecnologia) financial support through the Grant PRAXIS XXI/BD/15945/98

До проблеми прочитання алегоричного і символічного в картинах Н. Пуссена «Танок людського життя» і «Час рятує Істину від заздрості і розбрату»

The aim of this study was to establish a typology of employee well-being, together with its psychosocial antecedents and consequences. Results obtained with a sample of 786 full-time employees from different occupational sectors show four types of employee well-being: 9-to-5 or relaxed, work engaged or enthusiastic, workaholic or tense, and burned-out or fatigued, each having different relationships with job and personal characteristics. This study provides evidence of a parsimonious, theory-based classification of employee well-being and contributes to the existing literature about work investment because meaningful relations were found between various types of employee well-being, and heavy and soft work investors

Biosorption potential of dead and living Arthrobacter viscosus biomass in the removal of Cr(VI): Batch and column studies

Batch experiments were conducted with dead and living Arthrobacter viscosus biomass for Cr(VI) removal from aqueous solution. Both dead and living cells successfully reduced Cr(VI) to Cr(III) from aqueous solution in highly acidic pH (pH 1 and 2) with an efficiency of 100% for aqueous solutions having the initial concentrations of Cr(VI) lower than 100 mg/L. Langmuir isotherm and kinetic models based on reduction could simulate chromium removal at 5 and 8 g/L biosorbent dosages and in highly acidic pH conditions (pH = 1-2). Further, the potential use of the Arthrobacter viscosus biomass was examined in an open system, where Cr(VI) removal from aqueous solution was performed by a bacterial biofilm supported on a new type of polyethylene supports. The experiment showed a favorable uptake of chromium ions bound to the biomass, of 20.37 mg/g, with high potential for scaling up. This study showed that the reduction of toxic Cr(VI) to the less toxic Cr(III) by Arthrobacter viscosus, in batch and continuous modes is an efficient and promising technique for wastewaters polluted with chromium.This paper was elaborated with the support of BRAIN project Doctoral scholarships as an investment in intelligence - ID 6681, financed by the European Social Found and Romanian Government and with the support of a grant of the Romanian National Authority for Scientific Research, CNCS – UEFISCDI, project number PN-II-ID-PCE-2011-3-0559, Contract 265/2011. H. Figueiredo is thankful to “FCT – Fundação para a Ciência e Tecnologia” for the financial support through the concession of PhD grant SFRH/BD/28201/2006.info:eu-repo/semantics/publishedVersio

Sorption of cadmium (II) ion from aqueous solution onto sweet potato (Ipomoea batatas L.) peel adsorbent:characterisation, kinetic and isotherm studies

Sweet potato peels was used for the removal of Cd (II) from aqueous solutions. The residue was characterised using SEM, EDX, XRF, N2 BET, TGA and ATR-FTIR. Sorption of Cd (II) was carried out by varying pH, contact time and initial ion concentration at 25 °C and the results showed a strong dependence of the ion removal on the adsorbate pH with optimum observed at pH 7. Kinetics of Cd (II) sorption indicates optimum time of 180 min and the removal of Cd (II) occurred via a fast initial uptake. This was modelled using the pseudo first, pseudo-second and intraparticle diffusion models. The pseudo-first order gave a better description of the uptake kinetics than the pseudo-second order model with an r2 value of 0.99. The intraparticle-diffusion model showed that sorption had multi-linear steps indicating that the intraparticle-diffusion is not the only rate controlling step in Cd (II) sorption. FTIR analysis of the PTPS before and after adsorption of Cd (II) indicates that some functional groups such as hydroxyl, carbonyl and carboxylate groups may be involved in metal ion sorption. Isotherm modelling of Cd (II) sorption was carried out using the Langmuir and Freundlich isotherms using a non-linear optimisation. The Langmuir isotherm gave a better fit for Cd (II) sorption and maximum loading capacity (qmax) was 18 mg g−1 with an isotherm constant of 5.21 × 10−3 l mg−1 and r2 value of 0.99 at 25 °C. Hence, the PTPS residue was found to be a promising adsorbent for Cd (II) removal from aqueous streams

Civil Society in contemporary Greece with emphasis on the crisis period: the case of Thessaloniki

The present thesis studies civil society in Thessaloniki, focusing on the 2010-2014 period. It follows a neo-Gramscian approach, which is suitable for highlighting oppositional trends within civil society, especially organisations with anti-systemic elements, which operate antagonistically to market hierarchies and aim to the reconstruction of social ties.The methodology used is a combination of archive research and personal interviews with 50 organisations’ members in Thessaloniki. The thesis concentrates on the part of civil society which articulates demands. It adopts a broad concept of civil society by including organisations with contentious and violent repertoires of action.There are two main axis of examination: organisational form and gender participation. The aim is to detect whether and how these variables are linked to the organisations’ characteristics and affect their action, especially during the crisis period.The study consists of three major parts. First, an archive research in the District Court of Thessaloniki, where all new unions are registered which enables monitoring the course of establishment of new organisations for the 2010-2012 period. Variations in the course of establishment depending on their subject and their attitude towards the state are traced. Findings point out a decline in the number of new unions with an oppositional attitude towards the state.The two following parts are based in personal interviews with members of 25 formal and 25 informal organisations.The second part is a comparative study between formal and informal organizations, concerning their internal structure, size, networking, decision making process, relationship with the state, links with protests and “the Indignands” movement and changes in their memberships and subject during the crisis period. It is pointed out that form is a key factor for organizations, which reflect their perception of the function they which to perform and the means they tend to use. The third part is the study of gender participation in decision making bodies (boards of directors and informal organizational cores). Civil society is examined as a prominent space for female participation compared with market and the state. Variations in organisations’ actions based on different percentages of gender participation are detected. An increase in female participation in the crisis period is observed, however further research is necessary in order to find out whether and under which conditions the increased participation challenges or reproduces gender relations. The thesis highlights the multiple function of civil society in Thessaloniki during the crisis period and the importance of informal local organizations in the formation of cultural hegemony as well as of counter-hegemony.H διατριβή μελετά την κοινωνία πολιτών στη Θεσσαλονίκη με έμφαση στην περίοδο της κρίσης. Υιοθέτεί μία νεογκρασμιασνή προσέγγιση η οποία είναι πρόσφορη για την ανάδειξη των αντιθετικών τάσεων εντός της κοινωνίας πολιτών και εξυπηρετεί ως προς τη θεωρητική αντιμετώπιση οργανώσεων με αντισυστημικά χαρακτηριστικά, που λειτουργούν ανταγωνιστικά στις ιεραρχίες της αγοράς και επιδιώκουν την ανασυγκρότηση των κοινωνικών δεσμών. Η μεθοδολογία που χρησιμοοιήθηκε περιλαμβάνει επιτόπια έρευνα αρχείων και προσωπικές συνεντεύξεις σε 50 μέλη οργανώσεων της πόλης. Η διατριβή εστιάζει σε στο κομμάτι της κοινωνίας πολιτών που αρθρώνει αιτήματα και χρησιμοποιεί μια διασταλτική έννοια της κοινωνίας πολιτών, καθώς στο δείγμα περιλαμβάνονται οργανώσεις με συγκρουσιακά και βίαια ρεπερτόρια δράσης.Η εξέταση γίνεται μέσω δύο βασικών αξόνων ανάλυσης: τον τύπο των οργανώσεων και την κατά φύλο συμμετοχή στο βασικό πυρήνα τους. Σκοπός είναι να ερευνηθεί το εάν και με ποιο τρόπο οι μεταβλητές αυτές συνδέονται με μεμονωμένα χαρακτηριστικά των οργανώσεων και επηρεάζουν τη δράση τους, ιδιαίτερα την περίοδο 2010-2014. Η έρευνα και τα συμπεράσματα διαρθώνονται σε τρία κύρια μέρη. Το πρώτο μέρος, αφορά την έρευνα στα αρχεία του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης όπου εγγράφονται όλα τα νέα σωματεία και την παρακολούθηση της πορείας ίδρυσης νέων οργανώσεων για την περίοδο 2010-2012. Εξετάζεται κατά πόσο προκύπτουν διαφοροποιήσεις στον αριθμό νέων οργανώσεων ανάλογα με το αντικείμενό τους και τη ύπαρξη ή όχι αιτήματος προς το Κράτος. Διαπιστώνεται μια μείωση στα σωματεία που διαθέτουν αιτήματα για την περίοδο αυτή.Το δεύτερο και τρίτο μέρος βασίζονται στις προσωπικές συνεντεύξεις με μέλη 25 τυπικών και 25 άτυπων οργανώσεων για την περίοδο 2011-2014. Το δεύτερο μέρος αποτελεί μια σύγκριση μεταξύ τυπικών και άτυπων οργανώσεων, ως προς την εσωτερική τους οργάνωση, το μέγεθός και τη δικτύωσή τους, τον τρόπο λήψης αποφάσεων, τη σχέση τους με το κράτος, τη σύνδεση με κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας και με τους Αγανακτισμένους, την μεταβολή μελών και αντικειμένου τους την περίοδο της κρίσης. Διαπιστώνεται ότι ο τύπος αποτελεί σημαντικό παράγοντα διαφοροποίησης που αντανακλά την αντίληψη των οργανώσεων για τη λειτουργία που θα επιτελέσουν και τα μέσα που θα χρησιμοποιήσουν. Τα ευρήματα υποδεικνύουν επίσης τη διοχέτευση των αιτημάτων προς άτυπες οργανώσεις την περίοδο της κρίσης.Το τρίτο μέρος αφορά στην εξέταση της κατά φύλο συμμετοχής στα όργανα λήψης αποφάσεων των οργανώσεων (διοικητικά συμβούλια και οργανωτικοί πυρήνες). Ερευνάται εάν και κατά πόσο η κοινωνία πολιτών αποτελεί προνομιούχο χώρο για τη γυναικεία συμμετοχή σε σχέση την αγορά και το κράτος. Ανιχνεύονται διαφοροποιήσεις στη δράση των οργανώσεων που παρατηρούνται με βάση τα διαφορετικά ποσοστά της κατά φύλο συμμετοχής. Παρατηρείται η γυναικεία συμμετοχή ενθαρρύνεται ή αναδεικνύεται την περίοδο της κρίσης, ωστόσο χρήζει περαιτέρω διερεύνησης εάν και με ποιους όρους η αυξημένη συμμετοχή των γυναικών συνεπάγεται την αμφισβήτηση του συστήματος έμφυλων σχέσεων ή την αναπαραγωγή του.Η διατριβή επισημαίνει την πολλαπλή λειτουργία της κοινωνίας πολιτών στη Θεσσαλονίκη την περίοδο της κρίσης, αναδεικνύοντας τη σημασία των άτυπων τοπικών οργανώσεων στη συγκρότηση της πολιτισμικής ηγεμονίας αλλά παράλληλα και στη συγκρότηση αντι-ηγεμονιών