16 research outputs found

    Variação na diversidade de insetos e herbivoria entre grupos fenológicos de uma floresta tropical seca

    Get PDF
    Tese (doutorado)—Universidade de Brasília, Instituto de Ciências Biológicas, Programa de Pós-graduação em Ecologia, 2014.Em florestas tropicais secas (FTSs) existe uma forte sazonaliclade na disponibilidade de recursos vegetais e condições climáticas, importantes mecanismos na estruturação de comunidades de insetos. Nesse ecossistema, plantas decíduas e sempre-verdes coexistem, mas apresentam diferente longevidade foliar, eficiência 110 uso de recursos, síndromes foliares defensivas e consumo por herbívoros. Embora, a maioria das espécies vegetais decíduas produzam folhas de maneira sincrônica 110 inicio da estação chuvosa, algumas espécies decíduas suculentas podem antecipar a produção de folhas e gerar um mecanismo de escape temporal de herbívoros. Esse estudo teve como objetivo avaliar a variação temporal de diferentes grupos funcionais de insetos (herbívoros e polinizadores) entre estações, turno do dia e grupos fenológicos. Além disso, foi verificado a produção de defesas foliares e níveis de herbívora em plantas de diferente fenologia foliar (decíduas de caule suculento, decíduas e sempre verdes). O estudo foi realizado no Parque Estadual da Mata Seca. Manga (Minas Gerais). Ao contrário do esperado, foi encontrada maior abundância de insetos na estação seca que na chuvosa, principalmente devido à herbívoros de hábito sugador. existindo baixa sobreposição de espécies entre as estações. Durante a estação seca: (1) as plantas sempre verdes sustentaram maior diversidade de herbívoros: e (2) os insetos, exceto polinizadores. apresentaram maior atividade noturna. No geral, plantas decíduas apresentaram maiores taxas de herbívora foliar e nitrogênio e menor concentração de defesas foliares do que plantas sempre verdes. A cooite foliar produzida durante a estação seca pelas espécies decíduas suculentas apresentou menor herbívora e defesas foliares que: (1) a coorte produzida durante a estação chuvosa pelas mesmas espécies, e (2) do que as folhas produzidas 110 inicio da estação chuvosa pela comunidade decídua. O presente estudo suportou a hipótese que insetos herbívoros residentes em períodos secos podem ser bem adaptados (restrições fisiológicas ou comportamentais) às condições ambientais adversas das FTSs. apresentando preferência de vôo noturno e principalmente sobre plantas sempre verdes. Provavelmente, existiu uma convergência adaptativa sobre as características foliares entre diferentes grupos fenológicos. baseada em diferentes adaptações fisiológicas e risco de ataque por herbívoros. ______________________________________________________________________________ ABSTRACTTropical dry forests (TDFs) are marked by strong seasonality in the availability of plant resources and climatic conditions that are important mechanisms in structuring insect communities. In this ecosystem, deciduous and evergreen trees coexist but have different leaf longevity, efficiency in resource use. defensive leaf syndromes and edibility for herbivores. Although most deciduous species leaf flushing synchronously at the beginning of the rainy season, some deciduous stem-succulent species can anticipate leaf production and to produce new leaves in high enough abundance at the end of the dry season, a mechanism of temporal escape from herbivores. The aim of this study was to evaluate the temporal variation of insects (herbivores and pollinators) among seasons, day-shift and plant phenological groups. Furthermore, we verified leaf defenses and herbivory 011 trees with different leaf phenology (deciduous stem- succulent. deciduous and evergreen). This study was conducted at the Mata Seca State Park. Manga in Minas Gerais state. We found a greater insect abundance in the dry season, due to mostly sap-sucking herbivores, and there was low species overlap among seasons. In the dry season: (1) evergreen trees supported a greater diversity of herbivores: and (2) the insects, except for pollinators, had higher activity during night¬time. hi general, deciduous trees had higher leaf herbivory rates and nitrogen content and lower levels of leaf defenses than evergreen trees. Leaf cohort produced at the end of the diy season by deciduous stem-succulent species had lower herbivory and leaf defenses that: (1) the leaf cohort produced in the rainy season by same species: and (2) the leaves produced at the beginning of the rainy season by deciduous community. This study supported the hypothesis that insect herbivores resident in the dry season may be well adapted (physiological or behavioral constraints) to adverse environmental conditions in TDF. Likely, there was an adaptive convergence on defensive leaf

    Gall-forming insect attack patterns: a test of the Plant Vigor and the Resource Concentration Hypotheses

    Get PDF
    We tested the following two hypotheses to investigate the attack patterns by gall-inducing insects on their host plant Eriotheca pubescens: (i) vigorous modules are more often attacked by galling insects; and (ii) E. pubescens trees associated with a higher density of co-specific individuals have a higher gall abundance. We collected terminal branches from the host plant to measure their module lengths and gall richness and abundance and determined the E. pubescens densities in a 5m radius around the focal individual. There was a higher availability of short branches. Among the four gall morphotypes, two preferred the higher branches, and the other two morphotypes had no shoot length preference. Gall attack did not present a relationship with the host plant density. Thus, the vigor of E. pubescens was a determining factor only for some gall morphotypes. In contrast, the resource concentration hypothesis was not important at an intraspecific level for gall attack in this system

    Galhas de insetos em habitats xérico e mésico em região de transição Cerrado-Caatinga no norte de Minas Gerais, Brasil

    Get PDF
    Galls are morphological changes caused by endoparasites on plants, mainly related to insects. Several hypotheses have been proposed to explain the patterns of gall richness. In this study, we tested the harsh environment hypothesis, which suggests higher galling richness in xeric habitats when compared to mesic habitats. In addition, we describe the richness of gall induced-insects on their host plants in a transition Cerrado-Caatinga, Brazil. Sampling was performed along of five trajectory of an “imaginary line,” traveled at a natural walking pace over the course of one hour in each of the three adjacent habitats (cerrado, dry forest and riparian forest). We found 98 different morphospecies of galling insects on 70 plant species belonging to 20 families. Gall richness was higher in the xeric habitats (cerrado and dry forest) when compared to mesic habitat (riparian forest). Gall richness differed significantly among the gall-inducing taxa; most galls morphospecies were induced by the Diptera (Cecidomyiidae). In general, richness of all gall-inducing taxa was higher in the xeric habitats than in the mesic habitat. The highest gall richness was found on leaves of the host plants of the riparian forest and cerrado, while the stem represented the organ most attacked in the dry forest. Although there is lower availability of sites for oviposition by female galling in the dry forest during the dry season, we found higher gall richness in this environment when compared to riparian forest. In this way, confirming the harsh environment hypothesis despite the absence of leaves. Likely, there was high gall irradiation on organ exposed continuously to gall attack during ecological time in dry forest. However, further studies are needed to clarify the forces related to differential gall performance among habitats, particularly in threatened Cerrado-Caatinga transition.Key words: Cerrado, seasonally dry tropical forests, harsh environment hypothesis, galling insects, host plants.Galhas são modificações morfológicas provocadas por endoparasitas, principalmente insetos, em tecidos vegetais. Várias hipóteses têm sido propostas para explicar os padrões observados para a riqueza de galhas. Nesse cenário, testou-se a hipótese do estresse ambiental, que prediz que a riqueza de galhas é maior em habitats xéricos quando comparados a habitats mésicos, além de descrever a riqueza de galhas induzidas por insetos sobre suas plantas hospedeiras em habitats de transição Cerrado-Caatinga. A amostragem de galhas e plantas hospedeiras foi realizada por meio de caminhadas ao longo de cinco transectos, com duração de uma hora cada, em cada um dos três habitats adjacentes (cerrado, mata ciliar e mata seca). Foram observadas 98 morfoespécies de galhas sobre 70 espécies de plantas (20 famílias). A riqueza de galhas foi maior em habitats xéricos (cerrado e mata seca) quando comparados ao habitat mésico (mata ciliar). Foi verificada uma variação significativa quanto à riqueza de galhas em função do táxon indutor, ocorrendo uma maior riqueza de galhas formadas por insetos da ordem Diptera (família Cecidomyiidae). No geral, todos os táxons indutores de galhas apresentaram maior riqueza em habitats xéricos do que no habitat mésico. A folha foi o órgão vegetal mais atacado na mata ciliar e no cerrado, enquanto o caule foi o órgão mais atacado na mata seca. Apesar de existir menor disponibilidade de sítios para oviposição por galhadores na mata seca durante o período seco, foi encontrada maior riqueza de galhas nesse ambiente, quando comparado à mata ciliar, corroborando, portanto, a hipótese do estresse ambiental. Possivelmente, na mata seca existiu forte pressão evolutiva de galhadores sobre órgãos continuamente expostos durante o tempo ecológico. Entretanto, ressalta-se a necessidade de estudos mais amplos sobre os mecanismos responsáveis pela performance diferencial de galhadores em regiões de transição, particularmente entre o Cerrado e a Caatinga.Palavras-chave: Cerrado, floresta tropical seca, hipótese do estresse ambiental, insetos galhadores, plantas hospedeiras

    CONHECIMENTO, USO E MANEJO IN SITU DO LICURI (SYAGRUS CORONATA (MART.) BECC.)

    Get PDF
    The aim of this study was to verify the relationships between the forms of use and management adopted by extractivists of the palm Syagrus coronata (Mart.) Becc., as well as their knowledge about it, and to relate ethnobotanical parameters to phenotypic traits in a caatinga area located at the Jiboia settlement in Senhor do Bonfim, Bahia. Licuri is considered a resource of high commercial importance for residents of the Jiboia Settlement. Thirty-five interviews were conducted with the extractivists from April to November 2018. Five categories of use were reported, with emphasis on human food, trade and animal feed. There was a significant relationship between the informants' age, oldest people, and the extractivism of S. coronata. Women's knowledge was also significant. To evaluate the relationship between the residents of the settlement and the Licuri, semi-structured interviews were applied. Phenotypic characterization was performed with selected S. coronata palms in the managed and unmanaged areas. From ethnobotanical and phenotypic data, it was possible to understand the population dynamics and the cultural universe surrounding the use and management of S. coronata, a native species from the northeastern semi-arid region of Brazil and currently under searched regarding this last aspect.El objetivo fue verificar las relaciones entre conocimiento, uso y manejo del extractivismo de la palmera Syagrus coronata (Mart.) Becc. y relacionar parámetros etnobotánicos con características fenotípicas en un sitio de caatinga ubicada en la región de asentamiento llhamado Jiboia en Senhor do Bonfim, región semiárida de Bahia. Se realizaron 35 entrevistas a extractivistas del asentamiento, ocurridas entre los meses de abril y noviembre de 2018. Se reportaron cinco categorías de uso, con énfasis en alimentación humana, comercio y alimentación animal. Hubo una relación significativa entre la edad de los informantes, personas mayores, con la práctica de extracción de S. coronata, así como el conocimiento de las mujeres fue significativamente mayor respecto al extractivismo de la especie. El licuri es considerado un recurso de gran importancia comercial para los habitantes del asentamiento Jiboia. Para evaluar la relación entre las personas del asentamiento y Licuri, se aplicaron entrevistas semiestructuradas. La caracterización fenotípica se realizó con individuos de S. coronata seleccionados en las áreas manejada y no manejada. Con los datos etnobotánicos y fenotípicos, fue posible comprender mejor la dinámica poblacional y el universo cultural en torno al uso y manejo de S. coronata, especie originaria del semiárido baiano y todavia poco estudiada en cuanto a esta última aspecto.Objetivou-se verificar as relações entre conhecimento, uso e manejo do extrativismo da palmeira Syagrus coronata (Mart.) Becc. e relacionar parâmetros etnobotânicos a características fenotípicas em uma área de caatinga localizada na região do Assentamento Jiboia em Senhor do Bonfim, semiárido baiano. Foram realizadas 35 entrevistas com os extrativistas do assentamento, ocorrendo entre os meses de abril a novembro de 2018. Foram relatadas cinco categorias de uso, recebendo destaque as categorias alimentação humana, comércio e alimentação animal. Houve relação significativa entre a idade dos informantes, pessoas mais velhas, com a prática do extrativismo do S. coronata, bem como o conhecimento das mulheres foi significativamente maior no tocante ao extrativismo da espécie. O licuri é considerado um recurso de elevada importância comercial para os moradores do Assentamento Jiboia. Para avaliar a relação das pessoas do assentamento Jiboia com o Licuri foram aplicadas entrevistas semi-estruturadas. A caracterização fenotípica foi realizada com indivíduos de S. coronata selecionados na área manejada e área não manejada. De posse dos dados etnobotânicos e fenotípicos foi possível compreender melhor as dinâmicas populacionais, e o universo cultural entorno do uso e manejo de S. coronata, espécie nativa do semi-árido nordestino e pouco estudada, quanto este último aspecto

    RISCOS DE TRANSTORNO DEPRESSIVO E TRANSTORNO DE ANSIEDADE EM PACIENTES EXPOSTOS AO CÉSIO-137 EM GOIÂNIA-GO

    Get PDF
    O acidente com o Césio-137, em Goiânia, 1987, ocasionou graves problemas físicos nas pessoas expostas ao material radioativo, desde lesões de pele ao óbito. Outra sequela deixada pelo radioisótopo foram os acometimentos psicossociais. A depressão, ansiedade, medo e desconforto, foram problemas que alcançaram grande parte da população goiana. Potencializados pelo entendimento comunitário inadequado sobre o Césio-137, agravos psíquicos podem interferir na qualidade de vida do indivíduo, comprometendo seu desempenho diário e social. Este trabalho objetiva analisar a influência da exposição, direta ou indireta, ao Césio-137, no desenvolvimento dos transtornos depressivo e de ansiedade em indivíduos dos grupos I e II do acidente ocorrido em Goiânia. Assim classificados conforme os critérios estabelecidos pela Agência Internacional de Energia Atômica (AIEN), cadastrados no Sistema de Monitoramento dos Radioacidentados (SISRAD) do Centro de Assistência ao Radioacidentado (C.A.R.A.) da Secretaria da Saúde do Estado de Goiás (SES-GO). É um estudo observacional, descritivo, transversal, de abordagem qualiquantitativa, que busca análise a partir da aplicação de questionários. Têm-se como critério de inclusão o pertencimento aos grupos I e II cadastrados no C.A.R.A. Como critério de exclusão têm-se a baixa ou inexistente dosimetria citogenética, ou seja, indivíduos pertencentes ao Grupo III da classificação da AIEN. A pesquisa poderá comprovar se há ou não alguma relação entre o acidente ocorrido em Goiânia, e o desenvolvimento de transtornos psicológicos nos indivíduos dos grupos I e II

    How much leaf area do insects eat? A data set of insect herbivory sampled globally with a standardized protocol

    Get PDF
    Herbivory is ubiquitous. Despite being a potential driver of plant distribution and performance, herbivory remains largely undocumented. Some early attempts have been made to review, globally, how much leaf area is removed through insect feeding. Kozlov et al., in one of the most comprehensive reviews regarding global patterns of herbivory, have compiled published studies regarding foliar removal and sampled data on global herbivory levels using a standardized protocol. However, in the review by Kozlov et al., only 15 sampling sites, comprising 33 plant species, were evaluated in tropical areas around the globe. In Brazil, which ranks first in terms of plant biodiversity, with a total of 46,097 species, almost half (43%) being endemic, a single data point was sampled, covering only two plant species. In an attempt to increase knowledge regarding herbivory in tropical plant species and to provide the raw data needed to test general hypotheses related to plant–herbivore interactions across large spatial scales, we proposed a joint, collaborative network to evaluate tropical herbivory. This network allowed us to update and expand the data on insect herbivory in tropical and temperate plant species. Our data set, collected with a standardized protocol, covers 45 sampling sites from nine countries and includes leaf herbivory measurements of 57,239 leaves from 209 species of vascular plants belonging to 65 families from tropical and temperate regions. They expand previous data sets by including a total of 32 sampling sites from tropical areas around the globe, comprising 152 species, 146 of them being sampled in Brazil. For temperate areas, it includes 13 sampling sites, comprising 59 species

    Taking the pulse of Earth's tropical forests using networks of highly distributed plots

    Get PDF
    Tropical forests are the most diverse and productive ecosystems on Earth. While better understanding of these forests is critical for our collective future, until quite recently efforts to measure and monitor them have been largely disconnected. Networking is essential to discover the answers to questions that transcend borders and the horizons of funding agencies. Here we show how a global community is responding to the challenges of tropical ecosystem research with diverse teams measuring forests tree-by-tree in thousands of long-term plots. We review the major scientific discoveries of this work and show how this process is changing tropical forest science. Our core approach involves linking long-term grassroots initiatives with standardized protocols and data management to generate robust scaled-up results. By connecting tropical researchers and elevating their status, our Social Research Network model recognises the key role of the data originator in scientific discovery. Conceived in 1999 with RAINFOR (South America), our permanent plot networks have been adapted to Africa (AfriTRON) and Southeast Asia (T-FORCES) and widely emulated worldwide. Now these multiple initiatives are integrated via ForestPlots.net cyber-infrastructure, linking colleagues from 54 countries across 24 plot networks. Collectively these are transforming understanding of tropical forests and their biospheric role. Together we have discovered how, where and why forest carbon and biodiversity are responding to climate change, and how they feedback on it. This long-term pan-tropical collaboration has revealed a large long-term carbon sink and its trends, as well as making clear which drivers are most important, which forest processes are affected, where they are changing, what the lags are, and the likely future responses of tropical forests as the climate continues to change. By leveraging a remarkably old technology, plot networks are sparking a very modern revolution in tropical forest science. In the future, humanity can benefit greatly by nurturing the grassroots communities now collectively capable of generating unique, long-term understanding of Earth's most precious forests. Resumen Los bosques tropicales son los ecosistemas más diversos y productivos del mundo y entender su funcionamiento es crítico para nuestro futuro colectivo. Sin embargo, hasta hace muy poco, los esfuerzos para medirlos y monitorearlos han estado muy desconectados. El trabajo en redes es esencial para descubrir las respuestas a preguntas que trascienden las fronteras y los plazos de las agencias de financiamiento. Aquí mostramos cómo una comunidad global está respondiendo a los desafíos de la investigación en ecosistemas tropicales a través de diversos equipos realizando mediciones árbol por árbol en miles de parcelas permanentes de largo plazo. Revisamos los descubrimientos más importantes de este trabajo y discutimos cómo este proceso está cambiando la ciencia relacionada a los bosques tropicales. El enfoque central de nuestro esfuerzo implica la conexión de iniciativas locales de largo plazo con protocolos estandarizados y manejo de datos para producir resultados que se puedan trasladar a múltiples escalas. Conectando investigadores tropicales, elevando su posición y estatus, nuestro modelo de Red Social de Investigación reconoce el rol fundamental que tienen, para el descubrimiento científico, quienes generan o producen los datos. Concebida en 1999 con RAINFOR (Suramérica), nuestras redes de parcelas permanentes han sido adaptadas en África (AfriTRON) y el sureste asiático (T-FORCES) y ampliamente replicadas en el mundo. Actualmente todas estas iniciativas están integradas a través de la ciber-infraestructura de ForestPlots.net, conectando colegas de 54 países en 24 redes diferentes de parcelas. Colectivamente, estas redes están transformando nuestro conocimiento sobre los bosques tropicales y el rol de éstos en la biósfera. Juntos hemos descubierto cómo, dónde y porqué el carbono y la biodiversidad de los bosques tropicales está respondiendo al cambio climático y cómo se retroalimentan. Esta colaboración pan-tropical de largo plazo ha expuesto un gran sumidero de carbono y sus tendencias, mostrando claramente cuáles son los factores más importantes, qué procesos se ven afectados, dónde ocurren los cambios, los tiempos de reacción y las probables respuestas futuras mientras el clima continúa cambiando. Apalancando lo que realmente es una tecnología antigua, las redes de parcelas están generando una verdadera y moderna revolución en la ciencia tropical. En el futuro, la humanidad puede beneficiarse enormemente si se nutren y cultivan comunidades de investigadores de base, actualmente con la capacidad de generar información única y de largo plazo para entender los que probablemente son los bosques más preciados de la tierra. Resumo Florestas tropicais são os ecossistemas mais diversos e produtivos da Terra. Embora uma boa compreensão destas florestas seja crucial para o nosso futuro coletivo, até muito recentemente os esforços de medições e monitoramento foram amplamente desconexos. É essencial formarmos redes para obtermos respostas que transcendem fronteiras e horizontes de agências financiadoras. Neste estudo nós mostramos como uma comunidade global está respondendo aos desafios da pesquisa de ecossistemas tropicais, com equipes diversas medindo florestas, árvore por árvore, em milhares de parcelas monitoradas à longo prazo. Nós revisamos as maiores descobertas científicas deste trabalho, e mostramos também como este processo está mudando a ciência de florestas tropicais. Nossa abordagem principal envolve unir iniciativas de base a protocolos padronizados e gerenciamento de dados a fim de gerar resultados robustos em escalas ampliadas. Ao conectar pesquisadores tropicais e elevar seus status, nosso modelo de Rede de Pesquisa Social reconhece o papel-chave do produtor dos dados na descoberta científica. Concebida em 1999 com o RAINFOR (América do Sul), nossa rede de parcelas permanentes foi adaptada para África (AfriTRON) e Sudeste asiático (T-FORCES), e tem sido extensamente reproduzida em todo o mundo. Agora estas múltiplas iniciativas estão integradas através de uma infraestrutura cibernética do ForestPlots.net, conectando colegas de 54 países de 24 redes de parcelas. Estas iniciativas estão transformando coletivamente o entendimento das florestas tropicais e seus papéis na biosfera. Juntos nós descobrimos como, onde e por que o carbono e a biodiversidade da floresta estão respondendo às mudanças climáticas, e seus efeitos de retroalimentação. Esta duradoura colaboração pantropical revelou um grande sumidouro de carbono persistente e suas tendências, assim como tem evidenciado quais direcionadores são mais importantes, quais processos florestais são mais afetados, onde eles estão mudando, seus atrasos no tempo de resposta, e as prováveis respostas das florestas tropicais conforme o clima continua a mudar. Dessa forma, aproveitando uma notável tecnologia antiga, redes de parcelas acendem faíscas de uma moderna revolução na ciência das florestas tropicais. No futuro a humanidade pode se beneficiar incentivando estas comunidades basais que agora são coletivamente capazes de gerar conhecimentos únicos e duradouros sobre as florestas mais preciosas da Terra. Résume Les forêts tropicales sont les écosystèmes les plus diversifiés et les plus productifs de la planète. Si une meilleure compréhension de ces forêts est essentielle pour notre avenir collectif, jusqu'à tout récemment, les efforts déployés pour les mesurer et les surveiller ont été largement déconnectés. La mise en réseau est essentielle pour découvrir les réponses à des questions qui dépassent les frontières et les horizons des organismes de financement. Nous montrons ici comment une communauté mondiale relève les défis de la recherche sur les écosystèmes tropicaux avec diverses équipes qui mesurent les forêts arbre après arbre dans de milliers de parcelles permanentes. Nous passons en revue les principales découvertes scientifiques de ces travaux et montrons comment ce processus modifie la science des forêts tropicales. Notre approche principale consiste à relier les initiatives de base à long terme à des protocoles standardisés et une gestion de données afin de générer des résultats solides à grande échelle. En reliant les chercheurs tropicaux et en élevant leur statut, notre modèle de réseau de recherche sociale reconnaît le rôle clé de l'auteur des données dans la découverte scientifique. Conçus en 1999 avec RAINFOR (Amérique du Sud), nos réseaux de parcelles permanentes ont été adaptés à l'Afrique (AfriTRON) et à l'Asie du Sud-Est (T-FORCES) et largement imités dans le monde entier. Ces multiples initiatives sont désormais intégrées via l'infrastructure ForestPlots.net, qui relie des collègues de 54 pays à travers 24 réseaux de parcelles. Ensemble, elles transforment la compréhension des forêts tropicales et de leur rôle biosphérique. Ensemble, nous avons découvert comment, où et pourquoi le carbone forestier et la biodiversité réagissent au changement climatique, et comment ils y réagissent. Cette collaboration pan-tropicale à long terme a révélé un important puits de carbone à long terme et ses tendances, tout en mettant en évidence les facteurs les plus importants, les processus forestiers qui sont affectés, les endroits où ils changent, les décalages et les réactions futures probables des forêts tropicales à mesure que le climat continue de changer. En tirant parti d'une technologie remarquablement ancienne, les réseaux de parcelles déclenchent une révolution très moderne dans la science des forêts tropicales. À l'avenir, l'humanité pourra grandement bénéficier du soutien des communautés de base qui sont maintenant collectivement capables de générer une compréhension unique et à long terme des forêts les plus précieuses de la Terre. Abstrak Hutan tropika adalah di antara ekosistem yang paling produktif dan mempunyai kepelbagaian biodiversiti yang tinggi di seluruh dunia. Walaupun pemahaman mengenai hutan tropika amat penting untuk masa depan kita, usaha-usaha untuk mengkaji dan mengawas hutah-hutan tersebut baru sekarang menjadi lebih diperhubungkan. Perangkaian adalah sangat penting untuk mencari jawapan kepada soalan-soalan yang menjangkaui sempadan dan batasan agensi pendanaan. Di sini kami menunjukkan bagaimana sebuah komuniti global bertindak balas terhadap cabaran penyelidikan ekosistem tropika melalui penglibatan pelbagai kumpulan yang mengukur hutan secara pokok demi pokok dalam beribu-ribu plot jangka panjang. Kami meninjau semula penemuan saintifik utama daripada kerja ini dan menunjukkan bagaimana proses ini sedang mengubah bidang sains hutan tropika. Teras pendekatan kami memberi tumpuan terhadap penghubungan inisiatif akar umbi jangka panjang dengan protokol standar serta pengurusan data untuk mendapatkan hasil skala besar yang kukuh. Dengan menghubungkan penyelidik-penyelidik tropika dan meningkatkan status mereka, model Rangkaian Penyelidikan Sosial kami mengiktiraf kepentingan peranan pengasas data dalam penemuan saintifik. Bermula dengan pengasasan RAINFOR (Amerika Selatan) pada tahun 1999, rangkaian-rangkaian plot kekal kami kemudian disesuaikan untuk Afrika (AfriTRON) dan Asia Tenggara (T-FORCES) dan selanjutnya telah banyak dicontohi di seluruh dunia. Kini, inisiatif-inisiatif tersebut disepadukan melalui infrastruktur siber ForestPlots.net yang menghubungkan rakan sekerja dari 54 negara di 24 buah rangkaian plot. Secara kolektif, rangkaian ini sedang mengubah pemahaman tentang hutan tropika dan peranannya dalam biosfera. Kami telah bekerjasama untuk menemukan bagaimana, di mana dan mengapa karbon serta biodiversiti hutan bertindak balas terhadap perubahan iklim dan juga bagaimana mereka saling bermaklum balas. Kolaborasi pan-tropika jangka panjang ini telah mendedahkan sebuah sinki karbon jangka panjang serta arah alirannya dan juga menjelaskan pemandu-pemandu perubahan yang terpenting, di mana dan bagaimana proses hutan terjejas, masa susul yang ada dan kemungkinan tindakbalas hutan tropika pada perubahan iklim secara berterusan di masa depan. Dengan memanfaatkan pendekatan lama, rangkaian plot sedang menyalakan revolusi yang amat moden dalam sains hutan tropika. Pada masa akan datang, manusia sejagat akan banyak mendapat manfaat jika memupuk komuniti-komuniti akar umbi yang kini berkemampuan secara kolektif menghasilkan pemahaman unik dan jangka panjang mengenai hutan-hutan yang paling berharga di dunia

    Glycaspis brimblecombei (Hemiptera: Psyllidae) attack patterns on different Eucalyptus genotypes

    Get PDF
    The red gum lerp psyllid, Glycaspis brimblecombei Moore (Hemiptera: Psyllidae), an eucalypt insect pest from Australia, was reported in Brazil in 2003. This study evaluated damage patterns of this pest on Eucalyptus camaldulensis Dehn (Myrtaceae) and its hybrids E. urophylla X E. camaldulensis (urocam) and E. urophylla X E. grandis (urograndis). In addition, parasitism rates of Psyllaephagus bliteus Riek (Hymenoptera: Encyrtidae) on G. brimblecombei collected on different eucalypt genotypes are reported. Plantation plots of three eucalypt genotypes were evaluated over one year. The eucalypt leaves were collected and examined for attack by G. brimblecombei. Nymph parasitism of G. brimblecombei by P. bliteus was recorded. Damage by G. brimblecombei was lower on the hybrid genotypes and on the adaxial surface of the eucalypt leaves. G. brimblecombei egg and nymph density were negatively correlated with monthly rainfall. Nymph parasitism of G. brimblecombei by P. bliteus was low (2.9%) independent of genotype and did not vary throughout the year. Our data indicate the use of less susceptible eucalypt genotypes (e.g., hybrids) as an alternative to G. brimblecombei management. Because of the current low mortality rates for G. brimblecombei resulting from P. bliteus parasitism, biological control with this natural enemy is not recommended as a management strategy for G. brimblecombei
    corecore