Nationwide Trends in Inpatient Admissions of Pulmonary Hypertension in the United States from 2000 to 2013

Introduction: Pulmonary Hypertension (PH) is a disorder of the pulmonary vasculature with high mortality and bears a large economic burden on the healthcare system. We conducted a review of the largest inpatient database in the United States and analyzed the trends in hospitalizations due to PH from the turn of the century (2000) to 2013 to evaluate the rate of hospitalizations and determine the cost and mortality associated with PH. Material and methods: We analyzed the National Inpatient Sample Database (NIS) for all patients in which PH (Primary or Secondary) or cor pulmonale was the primary discharge diagnosis (ICD-9: 416.0, 416.8 and 416.9) from 2000 to 2013. The NIS is the largest all-payer inpatient database in the United States and contains data from approximately 8 million hospital stays each year. The statistical significance of the difference in the number of hospital discharges, lengths of stays and associated hospital costs over the study period was calculated. Results: In 2000, there were 12,066 hospital admissions with the principal discharge diagnosis of pulmonary hypertension, which increased to 13,605 admissions in 2013 (p \u3c 0.001). The mean length of stay for PH increased from 5.89 days to 6.67 days during this period (p = 0.04). During the same period, the hospital charges increase by 174.5% from US$24,973 in 2000 to US$ 68,545 in 2013 (Adjusted for inflation). The aggregate cost of hospital visits of a patient increased by 209.5% from US$301,324,218 in 2000 to US$ 932,554,725 in 2013. Conclusion: The number of inpatient discharges related to PH has increased even though the number of inpatient discharges with PAH has been reported to be lower in literature. The mean length of stay has also shown a mild increase. This increase is associated with a significant increase in the mean and aggregate cost. These inpatient costs associated with PH contribute significantly to the total healthcare burden. Further research on cost-effective evaluation and management of PH is required

Nationwide trends in inpatient admissions of pulmonary hypertension in the United States from 2000 to 2013

  INTRODUCTION: Pulmonary hypertension (PH) is a disorder of the pulmonary vasculature with high mortality and bears a large economic burden on the healthcare system. We conducted a review of the largest inpatient database in the United States and analyzed the trends in hospitalizations due to PH from the turn of the century (2000) to 2013 to evaluate the rate of hospitalizations and determine the cost and mortality associated with PH. MATERIAL AND METHODS: We analyzed the National Inpatient Sample Database (NIS) for all patients in which PH (Primary or Secondary) or cor pulmonale was the primary discharge diagnosis (ICD-9: 416.0, 416.8 and 416.9) from 2000 to 2013. The NIS is the largest all-payer inpatient database in the United States and contains data from approximately 8 million hospital stays each year. The statistical significance of the difference in the number of hospital discharges, lengths of stays and associated hospital costs over the study period was calculated. RESULTS: In 2000, there were 12,066 hospital admissions with the principal discharge diagnosis of pulmonary hypertension, which increased to 13,605 admissions in 2013 (p < 0.001). The mean length of stay for PH increased from 5.89 days to 6.67 days during this period (p = 0.04). During the same period, the hospital charges increase by 174.5% from US$24,973 in 2000 to US$ 68,545 in 2013 (Adjusted for inflation). The aggregate cost of hospital visits of a patient increased by 209.5% from US$301,324,218 in 2000 to US$ 932,554,725 in 2013. CONCLUSIONS: The number of inpatient discharges related to PH has increased even though the number of inpatient discharges with PAH has been reported to be lower in literature. The mean length of stay has also shown a mild increase. This increase is associated with a significant increase in the mean and aggregate cost. These inpatient costs associated with PH contribute significantly to the total healthcare burden. Further research on cost-effective evaluation and management of PH is required.

Inflammatory myofibroblastic tumor of the lung

Inflammatory myofibroblastic tumors (IMT) of the lung, first reported in 1939, are considered a subset of inflammatory pseudo-tumors. They are a distinctive lesions composed of myofibroblastic spindle cells accompanied by an inflammatory infiltrate of plasmacells, lymphocytes, and eosinophils. IMTs may be benign, invade surrounding structures, undergo malignant transformation,recur or may even metastasize. They can occur due to a genetic mutation or can occur secondary to infectious or autoimmunediseases. Patients may be asymptomatic, or present with cough, hemoptysis, dyspnea, pleuritic pain, constitutional symptomsor pneumonia. In this article we review the pathophysiology, genetics, clinical presentation, imaging findings of IMT of the lung.We also discuss the various surgical and non-surgical treatment options and the prognosis associated with this disease

Grid-based cognitive diagnostic prostatic biopsies without transrectal ultrasound imaging

No abstract available

Inflammatory Myofibroblastic Tumor of the Lung

Inflammatory myofibroblastic tumors (IMT) of the lung, first reported in 1939, are considered a subset of inflammatory pseudo-tumors. They are a distinctive lesions composed of myofibroblastic spindle cells accompanied by an inflammatory infiltrate of plasma cells, lymphocytes, and eosinophils. IMTs may be benign, invade surrounding structures, undergo malignant transformation, recur or may even metastasize. They can occur due to a genetic mutation or can occur secondary to infectious or autoimmune diseases. Patients may be asymptomatic, or present with cough, hemoptysis, dyspnea, pleuritic pain, constitutional symptoms or pneumonia. In this article we review the pathophysiology, genetics, clinical presentation, imaging findings of IMT of the lung. We also discuss the various surgical and non-surgical treatment options and the prognosis associated with this disease

Ocena trendów przyjęć do szpitala z powodu nadciśnienia płucnego w Stanach Zjednoczonych w latach 2000–2013

WSTĘP: Nadciśnienie płucne (NP) jest chorobą łożyska naczyniowego obarczoną dużą śmiertelnością, związaną z wysokimi kosztami dla systemu opieki zdrowotnej. W pracy dokonano przeglądu największej bazy danych dotyczących hospitalizacji z powodu NP od 2000 do 2013 roku w celu oceny częstości hospitalizacji, kosztów i śmiertelności związanej z NP. MATERIAŁ I METODY: Przeprowadzono analizę bazy National Inpatient Sample Database (NIS) dla wszystkich pacjentów z rozpoznaniem nadciśnienia płucnego (pierwotnego lub wtórnego) lub serca płucnego jako głównego rozpoznania wypisowego (ICD-9: 416.0, 416.8 i 416.9) w latach 2000–2013. Baza NIS jest największą bazą w Stanach Zjednoczonych i zawiera dane z około 8 milionów pobytów szpitalnych w ciągu każdego roku. Oceniono znamienność statystyczną różnic w zakresie liczby wypisów ze szpitala, czasu trwania hospitalizacji, kosztów związanych z leczeniem szpitalnym w badanym okresie. WYNIKI: W 2000 roku odnotowano 12 066 przyjęć do szpitala, dla których głównym rozpoznaniem wypisowym było NP. Liczba ta wzrosła do 13 605 przyjęć w 2013 roku (p < 0,001). Średnia długość hospitalizacji z powodu NP w badanym okresie wzrosła z 5,89 do 6,67 dni (p = 0,04). W tym samym czasie wysokość kosztów leczenia szpitalnego wzrosła o 174,5% z 24 973 USD w 2000 roku do 68 545 USD w 2013 roku (z poprawką na inflację). Skumulowane koszty leczenia szpitalnego podniosły się o 209,5% z 301 324 218 USD w 2000 do 932 554 725 w 2013 roku. WNIOSEK: Liczba wypisów ze szpitala z powodu nadciśnienia płucnego zwiększyła się, mimo że raportowana w piśmiennictwie liczba wypisów z powodu tętniczego nadciśnienia płucnego (PAH) była mniejsza. Średni czas trwania hospitalizacji również wydłużył się nieznacznie. Ten wzrost jest związany z istotnym wzrostem średnich i skumulowanych kosztów. Koszty leczenia szpitalnego chorych na NP znacząco wpływają na ogólne koszty opieki zdrowotnej. Konieczne są dalsze badania oceniające koszty i korzyści leczenia NP.WSTĘP: Nadciśnienie płucne (NP) jest chorobą łożyska naczyniowego obarczoną dużą śmiertelnością, związaną z wysokimi kosztami dla systemu opieki zdrowotnej. W pracy dokonano przeglądu największej bazy danych dotyczących hospitalizacji z powodu NP od 2000 do 2013 roku w celu oceny częstości hospitalizacji, kosztów i śmiertelności związanej z NP. MATERIAŁ I METODY: Przeprowadzono analizę bazy National Inpatient Sample Database (NIS) dla wszystkich pacjentów z rozpoznaniem nadciśnienia płucnego (pierwotnego lub wtórnego) lub serca płucnego jako głównego rozpoznania wypisowego (ICD-9: 416.0, 416.8 i 416.9) w latach 2000–2013. Baza NIS jest największą bazą w Stanach Zjednoczonych i zawiera dane z około 8 milionów pobytów szpitalnych w ciągu każdego roku. Oceniono znamienność statystyczną różnic w zakresie liczby wypisów ze szpitala, czasu trwania hospitalizacji, kosztów związanych z leczeniem szpitalnym w badanym okresie. WYNIKI: W 2000 roku odnotowano 12 066 przyjęć do szpitala, dla których głównym rozpoznaniem wypisowym było NP. Liczba ta wzrosła do 13 605 przyjęć w 2013 roku (p < 0,001). Średnia długość hospitalizacji z powodu NP w badanym okresie wzrosła z 5,89 do 6,67 dni (p = 0,04). W tym samym czasie wysokość kosztów leczenia szpitalnego wzrosła o 174,5% z 24 973 USD w 2000 roku do 68 545 USD w 2013 roku (z poprawką na inflację). Skumulowane koszty leczenia szpitalnego podniosły się o 209,5% z 301 324 218 USD w 2000 do 932 554 725 w 2013 roku. WNIOSEK: Liczba wypisów ze szpitala z powodu nadciśnienia płucnego zwiększyła się, mimo że raportowana w piśmiennictwie liczba wypisów z powodu tętniczego nadciśnienia płucnego (PAH) była mniejsza. Średni czas trwania hospitalizacji również wydłużył się nieznacznie. Ten wzrost jest związany z istotnym wzrostem średnich i skumulowanych kosztów. Koszty leczenia szpitalnego chorych na NP znacząco wpływają na ogólne koszty opieki zdrowotnej. Konieczne są dalsze badania oceniające koszty i korzyści leczenia NP

Zapalne guzy miofibroblastyczne płuc

Zapalne guzy miofibroblastyczne (IMT) płuc, po raz pierwszy opisane w 1939 roku, są uważane za podgrupę zapalnych guzów rzekomych. To charakterystyczne zmiany złożone z wrzecionowatych komórek miofibroblastycznych z towarzyszącym naciekiem zapalnym z komórek plazmatycznych, limfocytów i eozynofili. Zapalne guzy miofibroblastyczne mogą być łagodne, naciekać otaczające struktury, podlegać transformacji złośliwej, nawracać lub nawet dawać przerzuty. Mogą być wynikiem mutacji genetycznej lub wystąpić wtórnie do chorób infekcyjnych lub autoimmunologicznych. Pacjenci mogą być bezobjawowi lub zgłaszać występowanie kaszlu, krwioplucia, duszności, bólu opłucnowego, objawów ogólnych lub objawów zapalenia płuc. W pracy dokonano przeglądu patofizjologii, genetyki, obrazu klinicznego, wyników badań obrazowych dotyczących IMT płuca. Omówiono także różne chirurgiczne i niechirurgiczne opcje leczenia i rokowanie w tej chorobie.Zapalne guzy miofibroblastyczne (IMT) płuc, po raz pierwszy opisane w 1939 roku, są uważane za podgrupę zapalnych guzów rzekomych. To charakterystyczne zmiany złożone z wrzecionowatych komórek miofibroblastycznych z towarzyszącym naciekiem zapalnym z komórek plazmatycznych, limfocytów i eozynofili. Zapalne guzy miofibroblastyczne mogą być łagodne, naciekać otaczające struktury, podlegać transformacji złośliwej, nawracać lub nawet dawać przerzuty. Mogą być wynikiem mutacji genetycznej lub wystąpić wtórnie do chorób infekcyjnych lub autoimmunologicznych. Pacjenci mogą być bezobjawowi lub zgłaszać występowanie kaszlu, krwioplucia, duszności, bólu opłucnowego, objawów ogólnych lub objawów zapalenia płuc. W pracy dokonano przeglądu patofizjologii, genetyki, obrazu klinicznego, wyników badań obrazowych dotyczących IMT płuca. Omówiono także różne chirurgiczne i niechirurgiczne opcje leczenia i rokowanie w tej chorobie

Mortality and pulmonary complications in patients undergoing surgery with perioperative SARS-CoV-2 infection: an international cohort study

Background: The impact of severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2) on postoperative recovery needs to be understood to inform clinical decision making during and after the COVID-19 pandemic. This study reports 30-day mortality and pulmonary complication rates in patients with perioperative SARS-CoV-2 infection. Methods: This international, multicentre, cohort study at 235 hospitals in 24 countries included all patients undergoing surgery who had SARS-CoV-2 infection confirmed within 7 days before or 30 days after surgery. The primary outcome measure was 30-day postoperative mortality and was assessed in all enrolled patients. The main secondary outcome measure was pulmonary complications, defined as pneumonia, acute respiratory distress syndrome, or unexpected postoperative ventilation. Findings: This analysis includes 1128 patients who had surgery between Jan 1 and March 31, 2020, of whom 835 (74·0%) had emergency surgery and 280 (24·8%) had elective surgery. SARS-CoV-2 infection was confirmed preoperatively in 294 (26·1%) patients. 30-day mortality was 23·8% (268 of 1128). Pulmonary complications occurred in 577 (51·2%) of 1128 patients; 30-day mortality in these patients was 38·0% (219 of 577), accounting for 81·7% (219 of 268) of all deaths. In adjusted analyses, 30-day mortality was associated with male sex (odds ratio 1·75 [95% CI 1·28–2·40], p\textless0·0001), age 70 years or older versus younger than 70 years (2·30 [1·65–3·22], p\textless0·0001), American Society of Anesthesiologists grades 3–5 versus grades 1–2 (2·35 [1·57–3·53], p\textless0·0001), malignant versus benign or obstetric diagnosis (1·55 [1·01–2·39], p=0·046), emergency versus elective surgery (1·67 [1·06–2·63], p=0·026), and major versus minor surgery (1·52 [1·01–2·31], p=0·047). Interpretation: Postoperative pulmonary complications occur in half of patients with perioperative SARS-CoV-2 infection and are associated with high mortality. Thresholds for surgery during the COVID-19 pandemic should be higher than during normal practice, particularly in men aged 70 years and older. Consideration should be given for postponing non-urgent procedures and promoting non-operative treatment to delay or avoid the need for surgery. Funding: National Institute for Health Research (NIHR), Association of Coloproctology of Great Britain and Ireland, Bowel and Cancer Research, Bowel Disease Research Foundation, Association of Upper Gastrointestinal Surgeons, British Association of Surgical Oncology, British Gynaecological Cancer Society, European Society of Coloproctology, NIHR Academy, Sarcoma UK, Vascular Society for Great Britain and Ireland, and Yorkshire Cancer Research

Reducing the environmental impact of surgery on a global scale: systematic review and co-prioritization with healthcare workers in 132 countries

Abstract Background Healthcare cannot achieve net-zero carbon without addressing operating theatres. The aim of this study was to prioritize feasible interventions to reduce the environmental impact of operating theatres. Methods This study adopted a four-phase Delphi consensus co-prioritization methodology. In phase 1, a systematic review of published interventions and global consultation of perioperative healthcare professionals were used to longlist interventions. In phase 2, iterative thematic analysis consolidated comparable interventions into a shortlist. In phase 3, the shortlist was co-prioritized based on patient and clinician views on acceptability, feasibility, and safety. In phase 4, ranked lists of interventions were presented by their relevance to high-income countries and low–middle-income countries. Results In phase 1, 43 interventions were identified, which had low uptake in practice according to 3042 professionals globally. In phase 2, a shortlist of 15 intervention domains was generated. In phase 3, interventions were deemed acceptable for more than 90 per cent of patients except for reducing general anaesthesia (84 per cent) and re-sterilization of ‘single-use’ consumables (86 per cent). In phase 4, the top three shortlisted interventions for high-income countries were: introducing recycling; reducing use of anaesthetic gases; and appropriate clinical waste processing. In phase 4, the top three shortlisted interventions for low–middle-income countries were: introducing reusable surgical devices; reducing use of consumables; and reducing the use of general anaesthesia. Conclusion This is a step toward environmentally sustainable operating environments with actionable interventions applicable to both high– and low–middle–income countries

A systematic review on the therapeutic relevance of hydroxychloroquine/chloroquine in the management of COVID-19

Background: The coronavirus disease-2019 (COVID-19) pandemic is coming to the fore and has surfaced as a public health emergency of international concern. The lack of vaccines or an effective treatment has led to the global hunt for potential pharmaceuticals in adequately managing this disease. This systematic review highlights the efficacy of chloroquine and its derivative hydroxychloroquine in the treatment of COVID-19 and also explores the safety profile of these drugs. Methods: EMBASE, COCHRANE, and PubMed databases were searched for studies on the use of hydroxychloroquine or chloroquine in the treatment of COVID-19. Results: Twenty articles were selected including expert opinions, National Guidelines, three small randomized controlled trials, and one prospective study. Both hydroxychloroquine and chloroquine have shown promising results including reduction in hospital length of stay and overall mortality. Moreover, concomitant use with azithromycin seems to reduce viral load to a greater extent. Conclusions: Considering the known safety profile of these drugs in the treatment of other diseases, their availability and affordability, chloroquine and hydroxychloroquine are potential antiviral agents in the treatment of COVID-19. However, reported side effects of these drugs when used in conjunction with azithromycin in patients with comorbidities have raised significant safety concerns. High-quality randomized clinical trials are warranted to provide more comprehensive evidence of the safety of these drugs in patients infected with COVID-19