Uterine Fibroid Embolisation for Symptomatic Uterine Fibroids: A Survey of Clinical Practice in Europe

Item does not contain fulltextPURPOSE: To assess current uterine fibroid embolisation (UFE) practice in European countries and determine the clinical environment for UFE in different hospitals. MATERIAL AND METHODS: In May 2009, an invitation for an online survey was sent by e-mail to all members of the Cardiovascular and Interventional Radiologic Society of Europe, representing a total number of 1,250 different candidate European treatment centres. The survey covered 21 questions concerning local UFE practice. RESULTS: A total of 282 respondents completed the questionnaire. Fifteen questionnaires were excluded because they were doubles from centres that had already returned a questionnaire. The response rate was 267 of 1,250 centres (21.4%). Ninety-four respondents (33%) did not perform UFE and were excluded, and six centres were excluded because demographic data were missing. The remaining 167 respondents from different UFE centres were included in the study. Twenty-six percent of the respondents were from the United Kingdom (n = 43); 16% were from Germany (n = 27); 11% were from France (n = 18); and the remaining 47% (n = 79) were from other European countries. Most centres (48%, n = 80) had 5 to 10 years experience with UFE and performed 10 to 50 procedures annually (53% [n = 88]) of respondents). Additional demographic data, as well as specific data on referral of patients, UFE techniques used, and periprocedural and postprocedural, care will be provided. CONCLUSION: Although UFE as an alternative treatment for hysterectomy or myomectomy is widespread in Europe, its impact on the management of the patient with symptomatic fibroids seems, according to the overall numbers of UFE procedures, somewhat disappointing. Multiple factors might be responsible for this observation

Memories of My Turkish Abi

Eylül 1992’de nispeten genç sayılabilecek bir yaşta IFLA Genel Sekreterliği görevini üstlenmiştim. O zamanki IFLA Başkanı Robert Wedgeworth ile ilk resmi ziyaretimizi, 1995’de İstanbul’da düzenlenecek olan IFLA Konferansı ile ilgili görüşmek üzere Ankara’ya yapmıştık. 1986’daki ilk ziyaretimden sonra Türkiye benim favori tatil bölgelerimden biri olmuştu. Ankara ziyaretim de oldukça etkileyiciydi. Hilmi Çelik Düzenleme Komitesi’nin önemli isimlerindendi ve üyesi olduğu IFLA Parlamento Kütüphanecileri Komitesi’nde de aktif rol oynuyordu. IFLA ‘mekanizması’ hakkında sahip olduğu bilgi ve tecrübesiyle Hilmi Çelik, IFLA Genel Merkezi, Yürütme Kurulu, Türkiye’deki meslektaşları, Düzenleme Komitesi ve diğer komite ve çalışma grupları için paha biçilmez bir ortak olmuştu. Hilmi Çelik IFLA grubu ile Türk grubu arasındaki boşluğu doldurmak için önemli ölçüde çaba sarf etmiştir. Bunu, geleneksel Türk misafirperverliğinin yollarından ziyade özellikle kendi sıcak şahsiyeti ve şakacı yanını kullanarak başarmıştır. Yaklaşık 3000 katılımcı çeken IFLA 1995 Konferansı’nın çok başarılı geçmesindeki ciddi katkısı yadsınamaz. Benim için “bunda gavur ukalalığı yok” derdi. Hilmi Bey benim için sahip olduğum tek ve Türk ağabeyimdi. Türkiye dışında Abi kelimesini büyük bir heyecanla kullandığımda onun adının Mr. Abi olduğunu sanıyorlardı. Bu şahsi tecrübelerimiz arkadaşlığımızı İstanbul Konferansı sonrasında da sürdürmemizi sağlamıştı. 1995 yılının sonuna doğru Ankara’yı tekrar ziyaret ettiğimde Hilmi Bey’in ailesinden çok özel bir obje olarak hediye ettiği H.C. damgalı kahve seti benim için çok değerli olup, evimde her zaman gurur veren bir yer işgal etmiştir. Yeryüzünde nerede ve ne zaman karşılaştıysak Hilmi Bey’in geçmişteki favori anılarını konuşmak ve birlikte eğlenceli, bol kahkahalı vakit geçirmek için fırsat bulmuşuzdur. 1997’de Meclis Kütüphanesi’nden Sabancı Üniversitesi Kütüphanesi’ne geçtiğini biliyordum. 1998’de Amsterdam’da evimi ziyaret ettiğinde onun uluslararası tecrübesini yansıtarak, hem araştırmacılar, hem de öğrencilerin ihtiyaçlarına odaklanarak bir kütüphane inşa etmesinden duyduğu gurur beni çok etkilemiştir. 2008’de kendisini ziyaret ettiğimde, on senede kütüphanesinin geldiği nokta onu gururlandırmış ve benim ilgimden hoşnut kalmıştı. Bana önce Hüzünleri Taşıdım Sevinçleri Yaşadım – Anılar kitabını vermiş, sonra da bana hediye ettiği H.C. damgalı kahve setinin hikayesini anlatmıştı (bkz. s. 293). Aslında H.C. kendisinin değil, o dönemdeki Meclis Başkanı Hüsamettin Cindoruk’un isim ve soyadının baş harfleriydi ve kahve seti de onun özel ziyaretçileri için hazırlanmış hediyelerden biriydi. Böylece Hilmi Bey bu aldatmacayı arkamızda bıraktığı için rahatlamıştı. Türk eşim Güneş Kara ile olan özel bağımızda ve evliliğimizde hep destekçimiz olmuştur. Hilmi Bey ile olan ilişkimiz emekliliği sonrasında da devam etmiştir. Uluslararası kütüphanecilik ortamını özlüyordu ama deniz kıyısındaki yazlık evinin ve ailesinin de keyfini çıkarıyordu. En son yazlık evinde buluşmuş, bizi mangalda yaptığı köfteler ve hoş sohbetiyle eğlendirmişti. Hilmi Bey’in ölümü çok ani oldu. Emekliliğinin tadını daha uzun yıllar çıkarmalıydı. Benim olduğu kadar başkalarının hayatında da farklılık yaratmıştır. Huzur içinde yatsın. Güle güle çok sevgili ağabeyim.

Türk Ağabeyimle Hatıralar

Eylül 1992’de nispeten genç sayılabilecek bir yaşta IFLA Genel Sekreterliği görevini üstlenmiştim. O zamanki IFLA Başkanı Robert Wedgeworth ile ilk resmi ziyaretimizi, 1995’de İstanbul’da düzenlenecek olan IFLA Konferansı ile ilgili görüşmek üzere Ankara’ya yapmıştık. 1986’daki ilk ziyaretimden sonra Türkiye benim favori tatil bölgelerimden biri olmuştu. Ankara ziyaretim de oldukça etkileyiciydi. Hilmi Çelik Düzenleme Komitesi’nin önemli isimlerindendi ve üyesi olduğu IFLA Parlamento Kütüphanecileri Komitesi’nde de aktif rol oynuyordu. IFLA ‘mekanizması’ hakkında sahip olduğu bilgi ve tecrübesiyle Hilmi Çelik, IFLA Genel Merkezi, Yürütme Kurulu, Türkiye’deki meslektaşları, Düzenleme Komitesi ve diğer komite ve çalışma grupları için paha biçilmez bir ortak olmuştu. Hilmi Çelik IFLA grubu ile Türk grubu arasındaki boşluğu doldurmak için önemli ölçüde çaba sarf etmiştir. Bunu, geleneksel Türk misafirperverliğinin yollarından ziyade özellikle kendi sıcak şahsiyeti ve şakacı yanını kullanarak başarmıştır. Yaklaşık 3000 katılımcı çeken IFLA 1995 Konferansı’nın çok başarılı geçmesindeki ciddi katkısı yadsınamaz. Benim için “bunda gavur ukalalığı yok” derdi. Hilmi Bey benim için sahip olduğum tek ve Türk ağabeyimdi. Türkiye dışında Abi kelimesini büyük bir heyecanla kullandığımda onun adının Mr. Abi olduğunu sanıyorlardı. Bu şahsi tecrübelerimiz arkadaşlığımızı İstanbul Konferansı sonrasında da sürdürmemizi sağlamıştı. 1995 yılının sonuna doğru Ankara’yı tekrar ziyaret ettiğimde Hilmi Bey’in ailesinden çok özel bir obje olarak hediye ettiği H.C. damgalı kahve seti benim için çok değerli olup, evimde her zaman gurur veren bir yer işgal etmiştir. Yeryüzünde nerede ve ne zaman karşılaştıysak Hilmi Bey’in geçmişteki favori anılarını konuşmak ve birlikte eğlenceli, bol kahkahalı vakit geçirmek için fırsat bulmuşuzdur. 1997’de Meclis Kütüphanesi’nden Sabancı Üniversitesi Kütüphanesi’ne geçtiğini biliyordum. 1998’de Amsterdam’da evimi ziyaret ettiğinde onun uluslararası tecrübesini yansıtarak, hem araştırmacılar, hem de öğrencilerin ihtiyaçlarına odaklanarak bir kütüphane inşa etmesinden duyduğu gurur beni çok etkilemiştir. 2008’de kendisini ziyaret ettiğimde, on senede kütüphanesinin geldiği nokta onu gururlandırmış ve benim ilgimden hoşnut kalmıştı. Bana önce Hüzünleri Taşıdım Sevinçleri Yaşadım – Anılar kitabını vermiş, sonra da bana hediye ettiği H.C. damgalı kahve setinin hikayesini anlatmıştı (bkz. s. 293). Aslında H.C. kendisinin değil, o dönemdeki Meclis Başkanı Hüsamettin Cindoruk’un isim ve soyadının baş harfleriydi ve kahve seti de onun özel ziyaretçileri için hazırlanmış hediyelerden biriydi. Böylece Hilmi Bey bu aldatmacayı arkamızda bıraktığı için rahatlamıştı. Türk eşim Güneş Kara ile olan özel bağımızda ve evliliğimizde hep destekçimiz olmuştur. Hilmi Bey ile olan ilişkimiz emekliliği sonrasında da devam etmiştir. Uluslararası kütüphanecilik ortamını özlüyordu ama deniz kıyısındaki yazlık evinin ve ailesinin de keyfini çıkarıyordu. En son yazlık evinde buluşmuş, bizi mangalda yaptığı köfteler ve hoş sohbetiyle eğlendirmişti. Hilmi Bey’in ölümü çok ani oldu. Emekliliğinin tadını daha uzun yıllar çıkarmalıydı. Benim olduğu kadar başkalarının hayatında da farklılık yaratmıştır. Huzur içinde yatsın. Güle güle çok sevgili ağabeyim

High-tech en high-touch een actueel perspectief op IFLA

Tussen IFLA en Nederland bestaat een bijzondere relatie. De Nederlandse Vereniging van Bibliothecarissen behoorde tot de oprichters van IFLA (Edinburgh, 1927) en niet lang daarna sloten meer Nederlandse deelnemers zich aan en begon er een breder enthousiasme voor het internationale samenwerkingsverband te groeien. Inmiddels zijn onze nationale associaties (NVB, NBLC en UKB) de drie trotse nationale leden, die gezamenlijk het IFLA National Association Membership voor Nederland dragen. Ook behoren zo’n vijftig instellingen uit Nederland tot de IFLA-leden. Daarnaast is (en was) een aanzienlijk aantal Nederlandse experts actief in de besturen van IFLA’s professionele groepen. Er zijn twee ereleden in Nederland (mr W.R.H. Koops, oudbibliothecaris van de RU Groningen, en voormalig secretarisgeneraal mr Margreet Wijnstroom)

An integrated environment for learning design

Learning design tools aim at supporting practitioners in their task of creating more innovative and effective computer-supported learning situations. Despite there being a myriad of proposed tools, their use presents challenges that recent studies link with practitioners' varied pedagogical approaches and context restrictions, as well as with barriers to practical application derived from the fact that most tools only cover limited functionality and do not support cooperation between practitioners. In this paper we investigate whether it is possible to provide a flexible community system that supports multiple learning design tasks. We propose an Integrated Learning Design Environment (ILDE), which is a networked system integrating collaboration functions, design editors and middleware that enables deployment of the designed learning situations into Virtual Learning Environments. We describe the iterative user-centered process adopted in the design of ILDE as well as its architecture. The architecture is implemented to show its feasibility and that it is capable of providing the targeted functionality. We also present the results of its use in training workshops with 148 practitioners from five different institutions in vocational training, higher and adult education. Some of the learning designs were deployed in VLEs and enacted with students in real learning situations.This work has been partially funded by the EC, EACEA, METIS Project 531262-LLP-2012-ES-KA3-KA3MP, with additional support by TIN2014-53199-C3-3-R, TIN2017-85179-C3-3-R, MDM-2015-0502, RecerCaixa CoT, TIN2014-53199-C3-2-R, TIN2017-85179-C3-2-R, VA082U16 and a Marie Curie Fellowship (MIOCTI, FP7-PEOPLE-2012-IEF project no. 327384)