Η διακύμανση της αρτηριακής πίεσης κατά την διάρκεια ορθοπεδικού χειρουργείου

Σκοπός της μελέτης ήταν να μελετήσουμε τις αλλαγές στην αρτηριακή πίεση κατά την διάρκεια της περί-εγχειρητικής περιόδου, μιας προγραμματισμένης χειρουργικής επέμβασης στο γόνατο, υπό περιοχική αναισθησία. Όλοι οι ασθενείς (ηλικίας ≥60 ετών) υποβλήθηκαν σε μέτρηση της αρτηριακής πίεσης στο ιατρείο κατά τη διάρκεια τόσο της καρδιολογικής όσο και της αναισθησιολογικής επίσκεψης. Πραγματοποιήθηκε 24ωρη καταγραφή της αρτηριακής πίεσης (12 ώρες πριν από τη χειρουργική επέμβαση και έως 6-8 ώρες μετά τη χειρουργική επέμβαση). Η αρτηριακή πίεση ιατρείου καταγράφηκε λίγο πριν από τη χειρουργική επέμβαση, κατά τη διάρκεια της χειρουργικής περιόδου και κατά την ανάνηψη του ασθενούς. Αξιολογήθηκαν επίσης βιοχημικές εξετάσεις και μέτρηση των επιπέδων της κορτιζόλης αίματος, έγινε υπερηχογραφική μελέτη και κατεγράφη και η ένταση του πόνου. Τα διουρητικά και οι αναστολείς ρενίνης-αγγειοτασίνης-αλδοστερόνης διακόπτονταν 24 ώρες πριν από τη χειρουργική επέμβαση και η αρτηριακή πίεση λίγο πριν τη χειρουργική επέμβαση έπρεπε να είναι <180/110 mmHg γιά να οδηγηθούν οι ασθενείς στο χειρουργείο. Μελετήσαμε 50 ασθενείς (μέση ηλικία 74±7 ετών, 34% άνδρες, 26% ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου). Οι ασθενείς είχαν υψηλότερη συστολική αρτηριακή πίεση στην αναισθησιολογική εξέταση σε σχέση με την καρδιολογική εξέταση ( 157±23 έναντι 144 ±18 mmHg, p<0.001), αλλά σχεδόν ταυτόσημες τιμές με εκείνες που καταγράφηκαν λίγο πριν από τη χειρουργική επέμβαση. Παρατηρήθηκε σημαντική επίδραση του φαινομένου της ‘’λευκής μπλούζας’’ στην συστολική αρτηριακή πίεση μεταξύ της 24ωρης καταγραφής και των κλινικών μετρήσεων της αρτηριακής πίεσης λίγο πριν από τη χειρουργική επέμβαση, (+16.4±21 mmHg, P<0.001), και της 24ωρης καταγραφής και των κλινικών μετρήσεων της αρτηριακής πίεσης την ημέρα πριν από τη χειρουργική επέμβαση (+12.4±16 και 24.8±21 mmHg για την καρδιολογική και αναισθησιολογική επίσκεψη αντίστοιχα, P<0.001 και για τις δυο). Διεγχειρητικά, το φαινόμενο της λευκής μπλούζας εξασθένησε τόσο για τη συστολική όσο και για τη διαστολική αρτηριακή πίεση. Παρατηρήθηκε μεγαλύτερη πτώση της συστολικής αρτηριακής πίεσης κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης σε ασθενείς >75 ετών σε σύγκριση με άτομα μικρότερης ηλικίας, ενώ η διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής δεν συνοδεύθηκε από διαφορετική μεταβολή της αρτηριακής πίεσης σε σύγκριση με τους ασθενείς που συνέχιζαν τη λήψη της φαρμακευτικής τους αγωγής. Το ιστορικό της καρδιαγγειακής νόσου συσχετίστηκε με 6-7 φορές αυξημένο κίνδυνο υποτασικών επεισοδίων κατά την διεγχειρητική περίοδο. Από τα αποτελέσματα αυτά φαίνεται ότι η επίδραση του φαινομένου της ‘’λευκής μπλούζας’’, σε προγραμματισμένη μη κάρδιο-χειρουργική επέμβαση είναι σημαντική,μπορεί να οδηγήσει σε αναβολή του χειρουργείου, και θα πρέπει να αξιολογηθεί με περαιτέρω μελέτες.Objectives: We aimed to determine systolic blood pressure (BP) changes during the peri-operative period of a scheduled knee surgery under regional anesthesia and the extent of the peri-operative (in-hospital) white-coat effect. Methods: All patients (aged ≥60 years) underwent clinic BP measurements during both cardiological and anesthesiologic visit. Clinic BP was registered just before surgery, during surgery period and reanimation. Ambulatory BP was also performed (12 hours before surgery to 6-8 hours) after surgery. Biochemical exams, echocardiography and pain intensity were also assessed. Results: Eligible participants (N=50, mean age 74±7 years, 34% men, 26% with history of cardiovascular disease) had higher systolic BP during the anesthesiologic than the cardiological evaluation (157±23 vs 144±18 mmHg, P<0.001), but the former BP was almost identical to BP observed just before surgery. A significant white-coat effect for systolic BP between ambulatory and clinic measurements just before surgery (16.4±21 mmHg, P<0.001) and between entire ambulatory recording and clinic BP measurements the day before surgery (12.4±16 and 24.8±21 mmHg for cardiologic and anesthesiologic visit, respectively, P<0.001 for both) was noticed, whereas intraoperatively white-coat effect faded away. There was a greater systolic BP decline during surgery in patients aged >75 years compared to younger, while treatment discontinuation was not accompanied by differential change of BP patterns compared to patients continuing to receive selective drugs. History of cardiovascular disease was associated with 6-7 times increased intraoperative risk of hypotensive events

Investigating the placental expression of human placental growth hormone (hPGH), insulin-like growth factor one (IGF-1). insulin-like growth factor binding proteins one (IGFBP-1) and three (IGFBP-3) genes in fetal growth restriction and preeclampsia

Introduction: The pathophysiologic mechanisms leading to deterioration of intrauterine growth are poorly understood. hPGH and a variety of growth factors are implicated in normal fetal development. hPGH is the primary (and from midgestation and beyond the unique) growth hormone in human gestation. It is an essential mitogen leading to cell proliferation differentiation and finally organ formation. It also promotes oxygen glucose nutrient and substrate transfer from the mother to the fetus across the placenta. Most of the actions of hPGH are exercised indirectly through regulation of IGF-1 activity hPGH and IGF-1 form an endocrine axis that controls fetal growth and enables maternal metabolism adjust to gestation in favor of the fetus. Aim of study: To evaluate the expression of hPGH, IGF-1, IGFBP-1 and IGFBP-3 genes in placentas from human pregnancies complicated by IUGR. Materials and methods: Our study group comprised of term placentas from 47 IUGR pregnancies not related with preeclampsia chromosomal anomalies or intrauterine infections of the fetus. As control group we used 37 placentas from pregnancies that resulted in the birth of healthy singleton children with birth weight appropriate for gestational age and gender qRT-PCR was applied for the evaluation of the genes expression status. The expression status of the genes of interest was compared with 8 already published databases. Results: The mRNA expression levels of the genes hPGH, IGF-1 and IGFBP-1 were significantly lower vs the controls (p=0.003 p=0.049 and p=0.001 respectively). The mRNA expression levels of IGFBP-3 gene were also lower compared to controls however the difference was not statistically significant. All the genes of interest exhibited significant co-expression patterns both in IUGR (p<0.01) and control (p<0.05) pregnancies. Conclusion: We demonstrated hPGH and IGF-1 mRNA down-regulation in IUGR associated placentas. Whether these findings are the cause of the deterioration of growth in utero or whether they accompany other pathogenetic mechanisms of IUGR requires further investigation.Σκοπός: Η αιτιοπαθογένεια της ενδομήτριας υπολειπόμενης εμβρυϊκής ανάπτυξης (IUGR) παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστη. Η πλακουντιακή αυξητική ορμόνη (hPGH) και μια σειρά αυξητικών παραγόντων συμμετέχουν στη φυσιολογική εμβρυϊκή ανάπτυξη ενώ μεταβολές των συγκεντρώσεών τους στη μητρική και εμβρυϊκή κυκλοφορία έχουν παρατηρηθεί σε IUGR κυήσεις. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της έκφρασης στον πλακούντα των γονίδιων της hPGH του ινσουλινοειδούς αυξητικού παράγοντα 1 (IGF-1) και των δεσμευτικών αυτού πρωτεϊνών 1 (IGFBP-1) και 3 (IGFBP-3) σε κυήσεις με ενδομήτρια καθυστέρηση της εμβρυϊκής ανάπτυξης. Υλικό και Μέθοδος: Εξετάσθηκαν ιστοτεμάχια πλακούντα από 47 κυήσεις με IUGR (ομάδα μελέτης) μη σχετιζόμενης με προεκλαμψία γενετικά νοσήματα ή λοιμώξεις καθώς και από 37 κυήσεις με ομαλή έκβαση και φυσιολογικού βάρους γέννησης νεογνά (ομάδα ελέγχου). Η διάγνωση της ενδομήτριας καθυστέρησης της ανάπτυξης (βάρος σώματος <5η ΕΘ για την ηλικία κύησης) έγινε με διαδοχικούς υπερηχογραφικούς ελέγχους. Η μοριακή επεξεργασία των δειγμάτων περιελάμβανε αρχικά ομογενοποίηση αυτών και ακολούθως εφαρμογή της μεθόδου RT-PCR με τη χρησιμοποίηση ειδικά σχεδιασμένων εκκινητών (primers) με στόχο την ποσοτική ανίχνευση της έκφρασης των υπό εξέταση γονιδίων. Αποτελέσματα: Τα επίπεδα έκφρασης τριών από τα τέσσερα γονίδια που μελετήθηκαν βρέθηκαν ελαττωμένα στους πλακούντες των IUGR κυήσεων σε σύγκριση με τις φυσιολογικές κυήσεις hPGH (Ρ=0 003), IGF1 (Ρ=0.049) και IGFBP1 (Ρ=0.001). Τα επίπεδα έκφρασης της IGFBP-3 ήταν επίσης ελαττωμένα στις IUGR κυήσεις, χωρίς ωστόσο οι διαφορές να είναι στατιστικά σημαντικές. Ανάλυση συσχέτισης ανέδειξε την παρουσία στατιστικά σημαντικών προτύπων γονιδιακής συνέκφρασης (co-expression patterns) στα υπο μελέτη γονίδια τόσο στις IUGR κυήσεις όσο και στις φυσιολογικές. Συζήτηση: Σε κυήσεις με ενδομήτρια καθυστέρηση της εμβρυϊκής ανάπτυξης παρατηρούνται ελαττωμένα επίπεδα hPGH - ορμόνης που προάγει την προσαρμογή του μητρικού μεταβολισμού στην εγκυμοσύνη και ρυθμίζει έμμεσα την εμβρυϊκή ανάπτυξη μέσω του ελέγχου της μεταφοράς οξυγόνου γλυκόζης και αμινοξέων από τον πλακούντα καθώς και μέσω άλλων μηχανισμών. Οι παραπάνω επιδράσεις της hPGH ευοδώνονται μέσω της ρύθμισης των επίπεδων του IGF-1 του οποίου τα επίπεδα έκφρασης στον πλακούντα βρέθηκαν επίσης ελαττωμένα στην παρούσα μελέτη. Κατά πόσο οι αλλαγές αυτές αποτελούν πρωτογενή αίτια που οδηγούν σε IUGR ή συνοδεύουν άλλους υποκείμενους μηχανισμούς παθολογικής εμβρυϊκής ανάπτυξης αποτελεί αντικείμενο περαιτέρω έρευνας

Blood pressure variability during orthopaedic surgery

Objectives: We aimed to determine systolic blood pressure (BP) changes during the peri-operative period of a scheduled knee surgery under regional anesthesia and the extent of the peri-operative (in-hospital) white-coat effect. Methods: All patients (aged ≥60 years) underwent clinic BP measurements during both cardiological and anesthesiologic visit. Clinic BP was registered just before surgery, during surgery period and reanimation. Ambulatory BP was also performed (12 hours before surgery to 6-8 hours) after surgery. Biochemical exams, echocardiography and pain intensity were also assessed. Results: Eligible participants (N=50, mean age 74±7 years, 34% men, 26% with history of cardiovascular disease) had higher systolic BP during the anesthesiologic than the cardiological evaluation (157±23 vs 144±18 mmHg, P75 years compared to younger, while treatment discontinuation was not accompanied by differential change of BP patterns compared to patients continuing to receive selective drugs. History of cardiovascular disease was associated with 6-7 times increased intraoperative risk of hypotensive events. Conclusion: The significant white-coat effect observed in scheduled noncardiac surgery is important and should be further evaluated.Σκοπός της μελέτης ήταν να μελετήσουμε τις αλλαγές στην αρτηριακή πίεση κατά την διάρκεια της περί-εγχειρητικής περιόδου, μιας προγραμματισμένης χειρουργικής επέμβασης στο γόνατο, υπό περιοχική αναισθησία. Όλοι οι ασθενείς (ηλικίας 60 ετών) υποβλήθηκαν σε μέτρηση της αρτηριακής πίεσης στο ιατρείο κατά τη διάρκεια τόσο της καρδιολογικής όσο και της αναισθησιολογικής επίσκεψης. Πραγματοποιήθηκε 24ωρη καταγραφή της αρτηριακής πίεσης (12 ώρες πριν από τη χειρουργική επέμβαση και έως 6-8 ώρες μετά τη χειρουργική επέμβαση). Η αρτηριακή πίεση ιατρείου καταγράφηκε λίγο πριν από τη χειρουργική επέμβαση, κατά τη διάρκεια της χειρουργικής περιόδου και κατά την ανάνηψη του ασθενούς. Αξιολογήθηκαν επίσης βιοχημικές εξετάσεις και μέτρηση των επιπέδων της κορτιζόλης αίματος, έγινε υπερηχογραφική μελέτη και κατεγράφη και η ένταση του πόνου. Τα διουρητικά και οι αναστολείς ρενίνης-αγγειοτασίνης-αλδοστερόνης διακόπτονταν 24 ώρες πριν από τη χειρουργική επέμβαση και η αρτηριακή πίεση λίγο πριν τη χειρουργική επέμβαση έπρεπε να είναι 75 ετών σε σύγκριση με άτομα μικρότερης ηλικίας, ενώ η διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής δεν συνοδεύθηκε από διαφορετική μεταβολή της αρτηριακής πίεσης σε σύγκριση με τους ασθενείς που συνέχιζαν τη λήψη της φαρμακευτικής τους αγωγής. Το ιστορικό της καρδιαγγειακής νόσου συσχετίστηκε με 6-7 φορές αυξημένο κίνδυνο υποτασικών επεισοδίων κατά την διεγχειρητική περίοδο. Από τα αποτελέσματα αυτά φαίνεται ότι η επίδραση του φαινομένου της ‘’λευκής μπλούζας’’, σε προγραμματισμένη μη κάρδιο-χειρουργική επέμβαση είναι σημαντική,μπορεί να οδηγήσει σε αναβολή του χειρουργείου, και θα πρέπει να αξιολογηθεί με περαιτέρω μελέτες

Addition of 100 mg of Tramadol to 40 mL of 0.5% Ropivacaine for Interscalene Brachial Plexus Block Improves Postoperative Analgesia in Patients Undergoing Shoulder Surgeries as Compared to Ropivacaine Alone—A Randomized Controlled Study

Background and objectives: Brachial plexus block is commonly used in shoulder surgery, as it provides satisfactory surgical conditions and adequate postoperative pain control. However, there are contradictory reports regarding the addition of tramadol to the injected regional anesthetic solution. We performed a prospective randomized study to evaluate the effectiveness of tramadol as an adjuvant to ropivacaine during interscalene brachial plexus block and assess its impact on the opioid consumption and the early postoperative pain in patients that underwent shoulder surgery. Materials and Methods: Eighty patients scheduled for elective shoulder surgery and anesthesia via interscalene brachial plexus block were randomly divided into two groups. In group A (n = 40), a solution of 40 mL of ropivacaine 0.5% and 2 mL (100 mg) of tramadol was administered during the brachial plexus block, while in group B (n = 40), a solution of 40 mL of ropivacaine 0.5% and 2 mL NaCl 0.9% (placebo) was administered. The effectiveness and duration of sensory and motor blocks were recorded in both groups. The sensory block was assessed recording the loss of sensation to pin prick test over the skin distribution of the axillary, radial, and musculocutaneous nerves. The motor block was assessed using the modified 3-point Bromage score (0&ndash;2 points). Cumulative morphine consumption and pain, using the Visual Analog Scale (VAS), were evaluated in both groups at 2, 4, 8, and 24 h after surgery. Results: Sensory block onset was achieved earlier in group A than in group B (5.21 &plusmn; 3.15 minutes (min) vs. 7.1 &plusmn; 4.51 min, p = 0.029). The motor block onset was similar between the two groups (13.08 &plusmn; 6.23 min vs. 13.28 &plusmn; 6.59 min; p = 0.932). The duration of the sensory block was longer in group A as compared to group B (13 &plusmn; 2.3 h vs. 12 &plusmn; 2.8 h; p = 0.013). The duration of the motor block did not present any difference between the groups (10 &plusmn; 2.2 h vs. 10 &plusmn; 2.8 h; p = 0.308). Differences in morphine administration were not significant at 2, 4, and 8 h, however, morphine consumption was found to be decreased in group A 24 h postoperatively A (p = 0.04). The values of VAS were similar at 2, 4, and 8 h, however, they were lower in group A at 24 h (p &lt; 0.013). Conclusions: Combined regional administration of tramadol and ropivacaine during interscalene brachial plexus block improves the time of onset and the duration of the sensory block, while it is associated with reduced morphine consumption during the first 24 h after shoulder surgery

Current views and advances on paediatric virology:An update for paediatric trainees (review)

Paediatric Virology is a bold new scientific field, which combines Paediatrics with Virology, Epidemiology, Molecular Medicine, Evidence-based Medicine, Clinical Governance, Quality Improvement, Pharmacology and Immunology. The Workshop on Paediatric Virology, which took place on Saturday October 10, 2015 in Athens, Greece, provided an overview of recent views and advances on viral infections occurring in neonates and children. It was included in the official programme of the 20th World Congress on Advances in Oncology and the 18th International Symposium on Molecular Medicine, which attracted over 500 delegates from the five continents. During the Workshop, the topics covered included the challenges of vaccine implementation against human papillomaviruses in countries under financial crisis, strategies for eradicating poliomyelitis and its 60th vaccine anniversary, as well as the debate on the association between autism and vaccination against measles, mumps and rubella. Among the non-vaccine related topics, emphasis was given to viral infections in prematurely born infants and their long-term outcomes, new paediatric intensive care management options for bronchiolitis related to respiratory syncytial virus, the clinical implications of hepatitis B virus and cytomegalovirus genotyping, the Ebola virus threat and preparedness in Paediatric Emergency Departments, oral, oropharynx, laryngeal, nasal and ocular viral infections and Merkel cell polyomavirus as a novel emerging virus of infancy and childhood. In this review, we provide selected presentations and reports discussed at the Workshop

Current views and advances on Paediatric Virology: An update for paediatric trainees (Review)

Paediatric Virology is a bold new scientific field, which combines Paediatrics with Virology, Epidemiology, Molecular Medicine, Evidence-based Medicine, Clinical Governance, Quality Improvement, Pharmacology and Immunology. The Workshop on Paediatric Virology, which took place on Saturday October 10, 2015 in Athens, Greece, provided an overview of recent views and advances on viral infections occurring in neonates and children. It was included in the official programme of the 20th World Congress on Advances in Oncology and the 18th International Symposium on Molecular Medicine, which attracted over 500 delegates from the five continents. During the Workshop, the topics covered included the challenges of vaccine implementation against human papillomaviruses in countries under financial crisis, strategies for eradicating poliomyelitis and its 60th vaccine anniversary, as well as the debate on the association between autism and vaccination against measles, mumps and rubella. Among the non-vaccine related topics, emphasis was given to viral infections in prematurely born infants and their long-term outcomes, new paediatric intensive care management options for bronchiolitis related to respiratory syncytial virus, the clinical implications of hepatitis B virus and cytomegalovirus genotyping, the Ebola virus threat and preparedness in Paediatric Emergency Departments, oral, oropharynx, laryngeal, nasal and ocular viral infections and Merkel cell polyomavirus as a novel emerging virus of infancy and childhood. In this review, we provide selected presentations and reports discussed at the Workshop

Paediatric virology:A rapidly increasing educational challenge (Review)

The ‘2nd Workshop on Paediatric Virology’, which took place on Saturday the 8th of October 2016 in Athens, Greece, provided an overview on recent views and advances on Paediatric Virology. Emphasis was given to HIV-1 management in Greece, a country under continuous financial crisis, hepatitis B vaccination in Africa, treatment options for hepatitis C virus in childhood, Zika virus in pregnancy and infancy, the burden of influenza on childhood, hand-foot-mouth disease and myocarditis associated with Coxsackie viruses. Other general topics covered included a critical evaluation of Paediatric Accident and Emergency viral infections, multimodality imaging of viral infections in children, surgical approaches of otolaryngologists to complex viral infections, new advances in the diagnosis and treatment of viral conjunctivitis and novel molecular diagnostic methods for HPV in childhood. A brief historical overview of the anti-vaccination movement was also provided, as well as presentations on the educational challenge of Paediatric Virology as a new subspecialty of Paediatrics. This review highlights selected lectures and discussions of the workshop