Predicting adult emotional and behavioral problems from externalizing problem trajectories in a 24-year longitudinal study

The aim of this study was to examine the prediction of adult behavioral and emotional problems from developmental trajectories of externalizing behavior in a 24-years longitudinal population-based study of 2,076 children. The adult psychiatric outcome of these trajectories has not yet been examined. Trajectories of the four externalizing behavior types: aggression, opposition, property violations and status violations were determined separately through latent class growth analysis using data of five waves, covering ages 4–18 years. We used regression analyses to determine the associations between children’s trajectories and adults’ psychiatric problems based on the Adult Self-Report. The developmental trajectories of the four types of externalizing behavior mostly predicted intrusive, aggressive and rule-breaking behavior in adulthood. Non-destructive behaviors in childhood such as opposition and status violations predict adult problems to a larger extent than destructive behaviors such as aggression and property violations. In general, children who develop through high-level trajectories are likely to suffer from both internalizing and externalizing problem behavior in adulthood, regardless the direction of change (i.e. increasing/decreasing/persisting) of the high-level trajectory. We can conclude that the level rather than the developmental change of externalizing behavior problems has a larger impact on adult outcome

The parallel development of ODD and CD symptoms from early childhood to adolescence

This study examined the developmental relations between symptoms of oppositional defiant disorder (ODD) and conduct disorder (CD) from early childhood to adolescence. Specifically we tested, according to parent-reported problems, whether symptoms of ODD precede the development of CD symptoms, whether ODD and CD symptoms are reciprocally associated across time, or whether ODD and CD symptoms develop parallel to each other across time. Participants were a community-based sample (at time 1: N = 485, 48% boys) assessed biannually five times from age 4 to 6 until age 12-14. The findings suggested that, with control for stability effects, baseline SES, and symptoms of attention deficit hyperactivity disorder, ODD and CD symptoms develop parallel to each other. No gender differences were obtained. We conclude that without the initial presence of CD symptoms, ODD symptoms are not developmental precursors to CD symptoms

Developmental trajectories of child to adolescent externalizing behavior and adult DSM-IV disorder: results of a 24-year longitudinal study

Objective: Childhood externalizing behavior is found to be relatively persistent. Developmental pathways within types of externalizing behavior have been recognized from childhood to adolescence. We aimed to describe the prediction of adult DSM-IV disorders from developmental trajectories of externalizing behavior over a period of 24 years on a longitudinal multiple birth cohort study of 2,076 children. This has not been examined yet. Methods: Trajectories of the four externalizing behavior types aggression, opposition, property violations, and status violations were determined separately through latent class growth analysis (LCGA) using data of five waves, covering ages 4-18 years. Psychiatric disorders of 1,399 adults were assessed with the CIDI. We used regression analyses to determine the associations between children's trajectories and adults' psychiatric disorders. Results: All externalizing behavior types showed significant associations with disruptive disorder in adulthood. In all antisocial behavior types high-level trajectories showed the highest probability for predicting adult disorders. Particularly the status violations cluster predicted many disorders in adulthood. The trajectories most often predicted disruptive disorders in adulthood, but predicted also anxiety, mood, and substance use disorders. Conclusions: We can conclude that an elevated level of externalizing behavior in childhood has impact on the long-term outcome, regardless of the developmental course of externalizing behavior. Furthermore, different types of externalizing beh

Testing Developmental Pathways to Antisocial Personality Problems

This study examined the development of antisocial personality problems (APP) in young adulthood from disruptive behaviors and internalizing problems in childhood and adolescence. Parent ratings of 507 children’s (aged 6–8 years) symptoms of attention deficit hyperactivity disorder, oppositional defiant disorder, and anxiety, were linked to self-ratings of adolescents’ (aged 14–16 years) symptoms of depression, substance use, conduct problems, and somatic problems, to predict self-ratings of APP in young adulthood (age 20–22 years). The findings suggested a hierarchical development of antisocial behavior problems. Despite being positively associated with conduct problems in adolescence, neither internalizing problems nor substance use added to the prediction of APP in young adulthood from conduct problems in adolescence. The developmental pathways to APP in young adulthood did not differ by gender

Search for new particles in events with energetic jets and large missing transverse momentum in proton-proton collisions at root s=13 TeV

A search is presented for new particles produced at the LHC in proton-proton collisions at root s = 13 TeV, using events with energetic jets and large missing transverse momentum. The analysis is based on a data sample corresponding to an integrated luminosity of 101 fb(-1), collected in 2017-2018 with the CMS detector. Machine learning techniques are used to define separate categories for events with narrow jets from initial-state radiation and events with large-radius jets consistent with a hadronic decay of a W or Z boson. A statistical combination is made with an earlier search based on a data sample of 36 fb(-1), collected in 2016. No significant excess of events is observed with respect to the standard model background expectation determined from control samples in data. The results are interpreted in terms of limits on the branching fraction of an invisible decay of the Higgs boson, as well as constraints on simplified models of dark matter, on first-generation scalar leptoquarks decaying to quarks and neutrinos, and on models with large extra dimensions. Several of the new limits, specifically for spin-1 dark matter mediators, pseudoscalar mediators, colored mediators, and leptoquarks, are the most restrictive to date.Peer reviewe

Probing effective field theory operators in the associated production of top quarks with a Z boson in multilepton final states at root s=13 TeV

Peer reviewe

Behavioral and Cognitive Aspects of Poor Peer Relations in Children

Viewing peer relations as markers of children’s adjustment, the present thesis examined the associations between disruptive behavior problems (i.e., symptoms of Attention Deficit Hyperactivity Disorder [ADHD] and aggression) and peer relations. A second aim was to examine how children’s cognitive functioning and view of self and of their social standing are associated with their peer relations and interactions. Gender differences in the above relations were also examined. The findings indicate that although disruptive behaviors are related to poor peer relations, low levels of prosociality (Study I) and poor cognitive functioning (i.e., poor executive functioning; Study II) exacerbate children’s peer problems. Further, overly positive perceptions of one’s social acceptance and low global self-evaluations were both related to aggression within the peer group (Study III). As regards gender differences, high levels of symptoms of ADHD and poor executive functioning, had graver consequences for the peer acceptance of girls’ than of boys’ (Study I and Study II) indicating that these characteristics may not fit the cultural stereotype for girls. Results are discussed in terms of viewing poor peer relations as indicators of problematic adjustment, and also, in terms of assessing the particular significance that peer relations have for children’s self-view and behavior within the peer group. Implications of the findings as regards the interactions between behavior, cognitions, and gender on children’s peer relations are also discussed

Συγκριτική μελέτη των σφαλμάτων κάλυψης σκευασμάτων σύνθετης ρητίνης και χρωματολογίων με άνω πρόσθια δόντια Ελληνικού πληθυσμού

Introduction: Composites are the material of choice for the restoration of the anterior dentition. One of the prerequisites for the success of these restorations is the correct shade matching, which is a very demanding procedure. So far it has not been yet investigated whether contemporary available resin composite systems, designed for use with layering technique, offer sufficient coverage of the natural teeth color space, and whether the most commonly used shade guides match well to the available composite systems. Moreover, it has not yet been examined which enamel shade thickness should be applied so the final restoration will match better with the natural teeth color.Objectives:i. to investigate the color of anterior central, lateral, and canine teeth of a selected population,ii. to investigate the final shade of all possible combinations of enamel and dentin shades of three different resin composite systems in 0.5- and 1-mm enamel shade thickness,iii. to compare the CEs of these resin composite systems at two enamel thickness for the selected population,iv. to investigate whether enamel thickness (0.5-mm vs 1-mm) affects coverage error of composite systemsv. to investigate the frequency of the enamel-dentin combinations best match for this population,vi. to compare the coverage errors (CEs) of these three shade guides for the selected population,vii. to compare the shade of the three different resin composite systems in 0.5 and 1mm enamel shade thickness with the three shade guides,viii. to compare the coverage errors (CEs) of these three shade guides for the three composite systems.Materials and Methods: Color was measured in centrals, laterals, and canines of 212 individuals. Teeth were free of carries and restorations. Disk specimens from all enamel and dentin shades of Essentia (GC), Enamel Plus HRi (Micerium), and IPS Empress Direct (Ivoclar Vivadent) composites were fabricated. Color measurements were performed for all possible enamel-dentin combinations and for two thicknesses per enamel shade: 0.5- and 1-mm and for three shade guides: Vitapan Classical (Vita-Zahnfabrik), 3DMaster (Vita-Zahnfabrik) and Ivoclar A-D ShadeGuide (Ivoclar-Vivadent). All measurements were performed with Spectroshade (MHT). Minimum ΔΕ00 of all teeth-composite combinations, of all composites – shade guide combinations and of all teeth shade-guide combinations were calculated and CEs of the aforementioned combinations were calculated and statistically compared.Results: Teeth - composites: Natural teeth exhibited higher lightness compared to composites for both enamel thicknesses. IPS Empress Direct had the lowest and Enamel Plus Hri had the highest CE values for all tooth types and both enamel thicknesses (p<.001). 0.5-mm enamel thickness provided a lower CE than the 1-mm over all combinations of tooth and composites(p<.001).Teeth – shade guides: Natural teeth exhibited higher lightness compared to shade guides. 3DMaster had the lowest CE (p<.001), while CEs of Vita classical and Ivoclar shade guides were not different from each other (p<.001).Composites – shade guides: Shade guides exhibited higher lightness values compared to composites and composites lower chroma values compared to shade guides. In most cases, the closest match was a mismatch. CE of 3DMaster was lower for IPS Empress Direct and Enamel Plus HRi at 0.5mm enamel thickness (p<.001).Conclusions: IPS Empress Direct better covered natural teeth color space, especially when 0.5-mm enamel thickness is used, while the other two systems exhibited poor coverage. A simplified version of IPS Empress Direct with 5 enamel shades and 3 dentin shades can still cover a significant part of the population, exhibiting a CE lower than the other two composite systems. In general, 0.5-mm enamel shade thickness is suggested. All composite systems examined lack shades with high lightness values, therefore, use of bleach shades might be useful to match non-bleached natural teeth. Shade guides do not match well to the layered composites. 3DMaster performed better than the other two shade guides, in most cases. The latter is true for shade matching with natural dentition too.Εισαγωγή: Η σύνθετη ρητίνη είναι το υλικό εκλογής για τις αποκαταστάσεις των προσθίων δοντιών. Πλέον τα περισσότερα αν όχι όλα τα σκευάσματα ρητινών που προορίζονται για πρόσθιες αποκαταστάσεις διατίθενται σε ξεχωριστές αποχρώσεις αδαμαντίνης και οδοντίνης, οι οποίες διαφέρουν τόσο στο χρώμα όσο και στην ημιδιαφάνεια. Ο σκοπός είναι μέσω του κατάλληλου συνδυασμού των αποχρώσεων να αποδοθούν πιστότερα οι οπτικές ιδιότητες των φυσικών δοντιών. Ωστόσο μέχρι σήμερα δεν υπάρχει κάποια μελέτη που να εξετάζει κατά πόσο οι ρητίνες αυτές καλύπτουν ικανοποιητικά τον χρωματικό χώρο των φυσικών δοντιών. Επιπλέον, πολλές από τις ρητίνες αυτές διαθέτουν δικά τους χρωματολόγια αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει εξεταστεί κατά πόσο τα ευρέως χρησιμοποιούμενα χρωματολόγια πορσελάνης μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για το χρωματικό ταίριασμα των ρητινών αυτών με τα φυσικά δόντια. Τέλος δεν υπάρχει βιβλιογραφική τεκμηρίωση ως προς το ποιο είναι το ιδανικό πάχος αδαμαντίνης, ώστε να αποδίδονται καλυτέρα οι οπτικές ιδιότητες των φυσικών δοντιών.Σκοποί:i. να προσδιοριστεί η κατανομή των χρωμάτων των φυσικών δοντιών σε έναν επιλεγμένο πληθυσμό,ii. να διερευνηθεί το χρώμα που προκύπτει από όλους τους δυνατούς συνδυασμούς αποχρώσεων αδαμαντίνης και οδοντίνης τριών διαφορετικών συστημάτων ρητινών διαστρωμάτωσης, με δύο διαφορετικά πάχη αδαμαντίνης 0.5- και 1-mm,iii. να συγκριθούν τα σφάλματα κάλυψης (coverage errors – CEs) των τριών συστημάτων ρητίνης σε σχέση με τον επιλεγμένο πληθυσμόiv. να διερευνηθεί εάν το πάχος της αδαμαντίνης (0.5- vs 1-mm) επηρεάζει το σφάλμα κάλυψης των ρητινών,v. να διερευνηθούν τα ποσοστά εμφάνισης του πιο κοντινού συνδυασμού αδαμαντίνης οδοντίνης για τον πληθυσμό,vi. να διερευνηθούν και να συγκριθούν τα σφάλματα κάλυψης (CEs) των τριών αυτών χρωματικών οδηγών πορσελάνης για τον συγκεκριμένο πληθυσμόvii. να γίνει σύγκριση του χρώματος των ρητινών, με δύο διαφορετικά πάχη αδαμαντίνης 0.5- και 1-mm με τους τρεις διαφορετικούς χρωματικούς οδηγούς πορσελάνης καιviii. να συγκριθούν τα σφάλματα κάλυψης (CEs) των τριών αυτών οδηγών για τα τρία συστήματα ρητινώνΥλικά και μέθοδος: Στην μελέτη πήραν μέρος 212 άτομα, με ίση κατανομή μεταξύ ηλικιών και φύλου. Το δείγμα συγκεντρώθηκε και εξετάστηκε στην Οδοντιατρική Σχολή Αθηνών και αποτελούνταν από φοιτητές, ασθενείς και εργαζόμενους στην Σχολή. Οι συμμετέχοντες στην μελέτη έπρεπε να έχουν έναν κεντρικό, έναν πλάγιο τομέα και έναν κυνόδοντα της άνω γνάθου ακέραιο, χωρίς τερηδόνα ή αποκαταστάσεις, χωρίς ενδοδοντική θεραπεία, χωρίς ανωμαλίες στην διάπλαση και σε σχετικά αρμονική θέση στο τόξο ώστε να μην δυσχεραίνονται οι μετρήσεις. Οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν με ένα φορητό φασματοφωτόμετρο, σχεδιασμένο για οδοντιατρική χρήση, το Spectroshade Micro (MHT). Όλες οι μετρήσεις πραγματοποιούνταν από έναν έμπειρο στην χρήση της συσκευής εξεταστή.Για του σκοπούς της μελέτης επιλέχθηκαν τρία διαφορετικά σκευάσματα ρητινών διαστρωμάτωσης: Essentia (GC), Enamel Plus HRi (Micerium), IPS Empress Direct (Ivoclar Vivadent). Πραγματοποιήθηκε μέτρηση του χρώματος όλων των δυνατών συνδυασμών αποχρώσεων αδαμαντίνης και οδοντίνης ανά σύστημα. Οι μετρήσεις έγιναν με την ίδια συσκευή μέτρησης χρώματος και από τον ίδιο εξεταστή. Για την κατασκευή των δοκιμίων χρησιμοποιήθηκε μια μήτρα από ανοξείδωτο ατσάλι (Porcelain Sampler, Smileline), σχεδιασμένη για την παραγωγή δοκιμίων πορσελάνης σε διαφορετικά πάχη. Κατασκευάστηκαν δοκίμια οδοντίνης διαμέτρου 12mm και πάχους 3mm και δοκίμια αδαμαντίνης διαμέτρου 12mm και πάχους 0.5-mm και 1-mm. Κατασκευάστηκαν 5 δοκίμια ανά απόχρωση και σκεύασμα. Μεταξύ των δοκιμίων αδαμαντίνης και οδοντίνης τοποθετήθηκε γλυκερίνη για να επιτευχθεί οπτική συνέχεια και πραγματοποιήθηκαν 3 συνεχόμενες μετρήσεις ανά συνδυασμό. Κατά τη διάρκεια των μετρήσεων το φόντο ήταν μαύρο και απείχε 1-m από το δοκίμιο.Τέλος, για την μελέτη επιλέχθηκαν και 3 χρωματολόγια πορσελάνης: Vita classical A1-D4 (Vita-zahnfabrik), Vita 3D Master (Vita-zahnfabrik) and Ivoclar A-D ShadeGuide (Ivoclar-Vivadent). Πραγματοποιήθηκε μέτρηση του χρώματος όλων των δεικτών των χρωματολογίων (3 μετρήσεις/δείκτη) με την ίδια συσκευή, από τον ίδιο εξεταστή και με το ίδιο φόντο.Στην συνέχεια υπολογίστηκαν οι διαφορές χρώματος για τα ακόλουθα ζεύγη: δόντια-ρητίνες, δόντια-χρωματολόγια, ρητίνες-χρωματολόγια. Η σύγκριση για κάθε ζεύγος πραγματοποιήθηκε μέσω του σφάλματος κάλυψης (coverage error–CE).Αποτελέσματα: Δόντια – ρητίνες: Τα φυσικά δόντια είχαν μεγαλύτερη φωτεινότητα σε σύγκριση με τις ρητίνες και για τα δύο πάχη απόχρωσης αδαμαντίνης. Η IPS Empress Direct είχε το μικρότερο και η Enamel Plus Hri είχε το μεγαλύτερο σφάλμα κάλυψης για όλους τους τύπους δοντιών και για τα δύο πάχη αδαμαντίνης (p<.001). Η χρήση αδαμαντίνης 0.5mm έδωσε σταθερά μικρότερο σφάλμα κάλυψής συγκριτικά με το 1mm για όλους τους τύπους δοντιών και όλα τα συστήματα ρητινών (p<.001).Δόντια-χρωματολόγια: Τα φυσικά δόντια είχαν μεγαλύτερη φωτεινότητα σε σύγκριση με τα χρωματολόγια. Το χρωματολόγιο 3DMaster είχε το μικρότερο σφάλμα κάλυψης (p<.001), ενώ τα σφάλματα κάλυψης των χρωματολογίων Vita classical και Ivoclar δεν διέφεραν σημαντικά μεταξύ τους (p<.001).Ρητίνες-χρωματολόγια: Τα χρωματολόγια είχαν μεγαλύτερη φωτεινότητα σε σύγκριση με τις ρητίνες οι ρητίνες είχαν μικρότερη ένταση χρώματος σε σύγκριση με τα χρωματολόγια. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, ακόμα και στην πιο κοντινή επιλογή χρώματος θα ήταν αντιληπτή η διαφορά. Το χρωματολόγιο 3DMaster είχε το μικρότερο σφάλμα κάλυψης για τα συστήματα ρητινών IPS Empress Directκαι Enamel Plus HRi σε πάχος αδαμαντίνης 0.5-mm (p<.001).Συμπεράσματα: Όλα τα συστήματα συνθέτων ρητινών που εξετάστηκαν παρουσίασαν μία έλλειψη αποχρώσεων με υψηλή φωτεινότητα σε σύγκριση με τα φυσικά δόντια. Είναι πιθανόν η χρήση αποχρώσεων σχεδιασμένων για δόντια που έχουν υποστεί λεύκανση να βοηθά στην σωστότερη απόδοση του χρώματος ακόμα και σε μη λευκανθέντα δόντια. Το σύστημα IPS Empress Direct είχε την καλύτερη κάλυψη του χρωματικού χώρου των φυσικών δοντιών για τον επιλεγμένο πληθυσμό, ιδιαίτερα όταν χρησιμοποιήθηκε πάχος αδαμαντίνης 0.5-mm, σε αντίθεση με τα άλλα δύο συστήματα ρητινών που παρουσίασαν μάλλον φτωχή κάλυψη. Ακόμα και η απλοποιημένη εκδοχή του συστήματος IPS Empress Direct με 5 αποχρώσεις αδαμαντίνης και 3 αποχρώσεις οδοντίνης μπορεί να καλύψει ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού, έχοντας ένα σφάλμα κάλυψης μικρότερο από των άλλων δύο συστημάτων, επιβεβαιώνοντας τον καλύτερο χρωματικό σχεδιασμό της ρητίνης IPS Empress Direct. Από τα αποτελέσματα της μελέτης προτείνεται η χρήση 0.5-mm για τις αποχρώσεις αδαμαντίνης. Τα χρωματολόγια παρουσίασαν απόκλιση χρώματος σε σχέση με τις ρητίνες, γι΄αυτό και δεν προτείνεται η χρήση τους για την επιλογή χρώματος για άμεσες αποκαταστάσεις. Το χρωματολόγιο 3DMaster, υπερτερούσε έναντι των άλλων δύο για τον επιλεγμένο πληθυσμό και προτείνεται η χρήση του για την επιλογή χρώματος

Coverage error of composite systems and shade guides to vital unrestored maxillary anterior teeth in a Greek population

Εισαγωγή: Η σύνθετη ρητίνη είναι το υλικό εκλογής για τις αποκαταστάσεις των προσθίων δοντιών. Πλέον τα περισσότερα αν όχι όλα τα σκευάσματα ρητινών που προορίζονται για πρόσθιες αποκαταστάσεις διατίθενται σε ξεχωριστές αποχρώσεις αδαμαντίνης και οδοντίνης, οι οποίες διαφέρουν τόσο στο χρώμα όσο και στην ημιδιαφάνεια. Ο σκοπός είναι μέσω του κατάλληλου συνδυασμού των αποχρώσεων να αποδοθούν πιστότερα οι οπτικές ιδιότητες των φυσικών δοντιών. Ωστόσο μέχρι σήμερα δεν υπάρχει κάποια μελέτη που να εξετάζει κατά πόσο οι ρητίνες αυτές καλύπτουν ικανοποιητικά τον χρωματικό χώρο των φυσικών δοντιών. Επιπλέον, πολλές από τις ρητίνες αυτές διαθέτουν δικά τους χρωματολόγια αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει εξεταστεί κατά πόσο τα ευρέως χρησιμοποιούμενα χρωματολόγια πορσελάνης μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για το χρωματικό ταίριασμα των ρητινών αυτών με τα φυσικά δόντια. Τέλος δεν υπάρχει βιβλιογραφική τεκμηρίωση ως προς το ποιο είναι το ιδανικό πάχος αδαμαντίνης, ώστε να αποδίδονται καλυτέρα οι οπτικές ιδιότητες των φυσικών δοντιών. Σκοποί: i. να προσδιοριστεί η κατανομή των χρωμάτων των φυσικών δοντιών σε έναν επιλεγμένο πληθυσμό, ii. να διερευνηθεί το χρώμα που προκύπτει από όλους τους δυνατούς συνδυασμούς αποχρώσεων αδαμαντίνης και οδοντίνης τριών διαφορετικών συστημάτων ρητινών διαστρωμάτωσης, με δύο διαφορετικά πάχη αδαμαντίνης 0.5- και 1-mm, iii. να συγκριθούν τα σφάλματα κάλυψης (coverage errors – CEs) των τριών συστημάτων ρητίνης σε σχέση με τον επιλεγμένο πληθυσμό iv. να διερευνηθεί εάν το πάχος της αδαμαντίνης (0.5- vs 1-mm) επηρεάζει το σφάλμα κάλυψης των ρητινών, v. να διερευνηθούν τα ποσοστά εμφάνισης του πιο κοντινού συνδυασμού αδαμαντίνης οδοντίνης για τον πληθυσμό, vi. να διερευνηθούν και να συγκριθούν τα σφάλματα κάλυψης (CEs) των τριών αυτών χρωματικών οδηγών πορσελάνης για τον συγκεκριμένο πληθυσμό vii. να γίνει σύγκριση του χρώματος των ρητινών, με δύο διαφορετικά πάχη αδαμαντίνης 0.5- και 1-mm με τους τρεις διαφορετικούς χρωματικούς οδηγούς πορσελάνης και viii. να συγκριθούν τα σφάλματα κάλυψης (CEs) των τριών αυτών οδηγών για τα τρία συστήματα ρητινών Υλικά και μέθοδος: Στην μελέτη πήραν μέρος 212 άτομα, με ίση κατανομή μεταξύ ηλικιών και φύλου. Το δείγμα συγκεντρώθηκε και εξετάστηκε στην Οδοντιατρική Σχολή Αθηνών και αποτελούνταν από φοιτητές, ασθενείς και εργαζόμενους στην Σχολή. Οι συμμετέχοντες στην μελέτη έπρεπε να έχουν έναν κεντρικό, έναν πλάγιο τομέα και έναν κυνόδοντα της άνω γνάθου ακέραιο, χωρίς τερηδόνα ή αποκαταστάσεις, χωρίς ενδοδοντική θεραπεία, χωρίς ανωμαλίες στην διάπλαση και σε σχετικά αρμονική θέση στο τόξο ώστε να μην δυσχεραίνονται οι μετρήσεις. Οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν με ένα φορητό φασματοφωτόμετρο, σχεδιασμένο για οδοντιατρική χρήση, το Spectroshade Micro (MHT). Όλες οι μετρήσεις πραγματοποιούνταν από έναν έμπειρο στην χρήση της συσκευής εξεταστή. Για του σκοπούς της μελέτης επιλέχθηκαν τρία διαφορετικά σκευάσματα ρητινών διαστρωμάτωσης: Essentia (GC), Enamel Plus HRi (Micerium), IPS Empress Direct (Ivoclar Vivadent). Πραγματοποιήθηκε μέτρηση του χρώματος όλων των δυνατών συνδυασμών αποχρώσεων αδαμαντίνης και οδοντίνης ανά σύστημα. Οι μετρήσεις έγιναν με την ίδια συσκευή μέτρησης χρώματος και από τον ίδιο εξεταστή. Για την κατασκευή των δοκιμίων χρησιμοποιήθηκε μια μήτρα από ανοξείδωτο ατσάλι (Porcelain Sampler, Smileline), σχεδιασμένη για την παραγωγή δοκιμίων πορσελάνης σε διαφορετικά πάχη. Κατασκευάστηκαν δοκίμια οδοντίνης διαμέτρου 12mm και πάχους 3mm και δοκίμια αδαμαντίνης διαμέτρου 12mm και πάχους 0.5-mm και 1-mm. Κατασκευάστηκαν 5 δοκίμια ανά απόχρωση και σκεύασμα. Μεταξύ των δοκιμίων αδαμαντίνης και οδοντίνης τοποθετήθηκε γλυκερίνη για να επιτευχθεί οπτική συνέχεια και πραγματοποιήθηκαν 3 συνεχόμενες μετρήσεις ανά συνδυασμό. Κατά τη διάρκεια των μετρήσεων το φόντο ήταν μαύρο και απείχε 1-m από το δοκίμιο. Τέλος, για την μελέτη επιλέχθηκαν και 3 χρωματολόγια πορσελάνης: Vita classical A1-D4 (Vita-zahnfabrik), Vita 3D Master (Vita-zahnfabrik) and Ivoclar A-D ShadeGuide (Ivoclar-Vivadent). Πραγματοποιήθηκε μέτρηση του χρώματος όλων των δεικτών των χρωματολογίων (3 μετρήσεις/δείκτη) με την ίδια συσκευή, από τον ίδιο εξεταστή και με το ίδιο φόντο. Στην συνέχεια υπολογίστηκαν οι διαφορές χρώματος για τα ακόλουθα ζεύγη: δόντια-ρητίνες, δόντια-χρωματολόγια, ρητίνες-χρωματολόγια. Η σύγκριση για κάθε ζεύγος πραγματοποιήθηκε μέσω του σφάλματος κάλυψης (coverage error–CE). Αποτελέσματα: Δόντια – ρητίνες: Τα φυσικά δόντια είχαν μεγαλύτερη φωτεινότητα σε σύγκριση με τις ρητίνες και για τα δύο πάχη απόχρωσης αδαμαντίνης. Η IPS Empress Direct είχε το μικρότερο και η Enamel Plus Hri είχε το μεγαλύτερο σφάλμα κάλυψης για όλους τους τύπους δοντιών και για τα δύο πάχη αδαμαντίνης (p&lt;.001). Η χρήση αδαμαντίνης 0.5mm έδωσε σταθερά μικρότερο σφάλμα κάλυψής συγκριτικά με το 1mm για όλους τους τύπους δοντιών και όλα τα συστήματα ρητινών (p&lt;.001). Δόντια-χρωματολόγια: Τα φυσικά δόντια είχαν μεγαλύτερη φωτεινότητα σε σύγκριση με τα χρωματολόγια. Το χρωματολόγιο 3DMaster είχε το μικρότερο σφάλμα κάλυψης (p&lt;.001), ενώ τα σφάλματα κάλυψης των χρωματολογίων Vita classical και Ivoclar δεν διέφεραν σημαντικά μεταξύ τους (p&lt;.001). Ρητίνες-χρωματολόγια: Τα χρωματολόγια είχαν μεγαλύτερη φωτεινότητα σε σύγκριση με τις ρητίνες οι ρητίνες είχαν μικρότερη ένταση χρώματος σε σύγκριση με τα χρωματολόγια. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, ακόμα και στην πιο κοντινή επιλογή χρώματος θα ήταν αντιληπτή η διαφορά. Το χρωματολόγιο 3DMaster είχε το μικρότερο σφάλμα κάλυψης για τα συστήματα ρητινών IPS Empress Directκαι Enamel Plus HRi σε πάχος αδαμαντίνης 0.5-mm (p&lt;.001). Συμπεράσματα: Όλα τα συστήματα συνθέτων ρητινών που εξετάστηκαν παρουσίασαν μία έλλειψη αποχρώσεων με υψηλή φωτεινότητα σε σύγκριση με τα φυσικά δόντια. Είναι πιθανόν η χρήση αποχρώσεων σχεδιασμένων για δόντια που έχουν υποστεί λεύκανση να βοηθά στην σωστότερη απόδοση του χρώματος ακόμα και σε μη λευκανθέντα δόντια. Το σύστημα IPS Empress Direct είχε την καλύτερη κάλυψη του χρωματικού χώρου των φυσικών δοντιών για τον επιλεγμένο πληθυσμό, ιδιαίτερα όταν χρησιμοποιήθηκε πάχος αδαμαντίνης 0.5-mm, σε αντίθεση με τα άλλα δύο συστήματα ρητινών που παρουσίασαν μάλλον φτωχή κάλυψη. Ακόμα και η απλοποιημένη εκδοχή του συστήματος IPS Empress Direct με 5 αποχρώσεις αδαμαντίνης και 3 αποχρώσεις οδοντίνης μπορεί να καλύψει ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού, έχοντας ένα σφάλμα κάλυψης μικρότερο από των άλλων δύο συστημάτων, επιβεβαιώνοντας τον καλύτερο χρωματικό σχεδιασμό της ρητίνης IPS Empress Direct. Από τα αποτελέσματα της μελέτης προτείνεται η χρήση 0.5-mm για τις αποχρώσεις αδαμαντίνης. Τα χρωματολόγια παρουσίασαν απόκλιση χρώματος σε σχέση με τις ρητίνες, γι΄αυτό και δεν προτείνεται η χρήση τους για την επιλογή χρώματος για άμεσες αποκαταστάσεις. Το χρωματολόγιο 3DMaster, υπερτερούσε έναντι των άλλων δύο για τον επιλεγμένο πληθυσμό και προτείνεται η χρήση του για την επιλογή χρώματος.Introduction: Composites are the material of choice for the restoration of the anterior dentition. One of the prerequisites for the success of these restorations is the correct shade matching, which is a very demanding procedure. So far it has not been yet investigated whether contemporary available resin composite systems, designed for use with layering technique, offer sufficient coverage of the natural teeth color space, and whether the most commonly used shade guides match well to the available composite systems. Moreover, it has not yet been examined which enamel shade thickness should be applied so the final restoration will match better with the natural teeth color. Objectives: i. to investigate the color of anterior central, lateral, and canine teeth of a selected population, ii. to investigate the final shade of all possible combinations of enamel and dentin shades of three different resin composite systems in 0.5- and 1-mm enamel shade thickness, iii. to compare the CEs of these resin composite systems at two enamel thickness for the selected population, iv. to investigate whether enamel thickness (0.5-mm vs 1-mm) affects coverage error of composite systems v. to investigate the frequency of the enamel-dentin combinations best match for this population, vi. to compare the coverage errors (CEs) of these three shade guides for the selected population, vii. to compare the shade of the three different resin composite systems in 0.5 and 1mm enamel shade thickness with the three shade guides, viii. to compare the coverage errors (CEs) of these three shade guides for the three composite systems. Materials and Methods: Color was measured in centrals, laterals, and canines of 212 individuals. Teeth were free of carries and restorations. Disk specimens from all enamel and dentin shades of Essentia (GC), Enamel Plus HRi (Micerium), and IPS Empress Direct (Ivoclar Vivadent) composites were fabricated. Color measurements were performed for all possible enamel-dentin combinations and for two thicknesses per enamel shade: 0.5- and 1-mm and for three shade guides: Vitapan Classical (Vita-Zahnfabrik), 3DMaster (Vita-Zahnfabrik) and Ivoclar A-D ShadeGuide (Ivoclar-Vivadent). All measurements were performed with Spectroshade (MHT). Minimum ΔΕ00 of all teeth-composite combinations, of all composites – shade guide combinations and of all teeth shade-guide combinations were calculated and CEs of the aforementioned combinations were calculated and statistically compared. Results: Teeth - composites: Natural teeth exhibited higher lightness compared to composites for both enamel thicknesses. IPS Empress Direct had the lowest and Enamel Plus Hri had the highest CE values for all tooth types and both enamel thicknesses (p&lt;.001). 0.5-mm enamel thickness provided a lower CE than the 1-mm over all combinations of tooth and composites(p&lt;.001). Teeth – shade guides: Natural teeth exhibited higher lightness compared to shade guides. 3DMaster had the lowest CE (p&lt;.001), while CEs of Vita classical and Ivoclar shade guides were not different from each other (p&lt;.001). Composites – shade guides: Shade guides exhibited higher lightness values compared to composites and composites lower chroma values compared to shade guides. In most cases, the closest match was a mismatch. CE of 3DMaster was lower for IPS Empress Direct and Enamel Plus HRi at 0.5mm enamel thickness (p&lt;.001). Conclusions: IPS Empress Direct better covered natural teeth color space, especially when 0.5-mm enamel thickness is used, while the other two systems exhibited poor coverage. A simplified version of IPS Empress Direct with 5 enamel shades and 3 dentin shades can still cover a significant part of the population, exhibiting a CE lower than the other two composite systems. In general, 0.5-mm enamel shade thickness is suggested. All composite systems examined lack shades with high lightness values, therefore, use of bleach shades might be useful to match non-bleached natural teeth. Shade guides do not match well to the layered composites. 3DMaster performed better than the other two shade guides, in most cases. The latter is true for shade matching with natural dentition too