Neuropharmacology: Oxime antidotes for organophosphate pesticide and nerve agent poisoning

Organophosphate (OP) toxic compounds remain a great threat for humans because they are used as pesticides or misused as chemical warfare nerve agents. Their mechanism of toxicity involves the irreversible inhibition of the acetylcholinesterase (AChE) enzyme important in the control of cholinergic neurotransmission at the periphery and in the brain. An available pharmacological treatment are reactivators of OP-inhibited AChE that are not equally effective for every possible OP and they cross the blood-brain barrier (BBB) poorly. Novel oximes are being designed and synthesized at a high rate and scale and their pharmacological efficiency is being addressed mostly with the in vitro reactivation assay. Nevertheless, none of the newly synthesized oximes have shown better pharmacological properties than the ones developed more than 65 years ago since their potential to act as efficient antidotes in vivo depends on their pharmacokinetic and neuropharmacokinetics profiles. This paper provides an overview of all the important aspects that should be accounted for in the search for a centrally active oxime. Furthermore, it lists the most important BBB oxime delivery strategies employed until now, and the available pharmacokinetic data on old and new oximes. It should, therefore, serve as a guideline for the future development and evaluation of novel antidotes for OP poisoning.</p

Okul Terk Riskini Etkileyen Öğrenci Özellikleri, Bir Okuldan Diğerine Farklı Mıdır?

This study assessed the predictive power of variables at school-level and student-level on the risk of school dropout within the framework of the Ecological Theory. A predictive correlational research model was used, and the participants were selected by employing a two-stage sampling procedure. Participants were 1.851 students from 30 different high schools in the central districts of Ankara studying during the 2016/17 school year. According to the findings of two-level hierarchical linear regression analysis; the average of the highest school at the risk of school dropout is almost twice that of the lowest school. The effect of the environmental risk perception on school dropout in schools with high dropout is higher than schools where the risk of dropout is low. Academic achievement, environmental security, and non-antisocial behaviors reduce the likelihood of early school leaving at the schools with a higher risk of dropout than lower-ones. The probability of dropout of upper grades in schools comprising student clubs and students with high academic achievement in schools with High School Entrance Exam success is less. It was also concluded that the effects of gender, class repetition, having a sibling who left school early, teacher participation, punishment, absenteeism and motivation may have been mediated by other variables in the regression equation.Bu çalışmada ekolojik yaklaşıma dayalı, okul ve öğrenci düzeylerindeki değişkenlerin, okul terki riskini yordama güçleri incelenmiştir. Araştırmada korelasyonel modele göre tasarlanmış; katılımcılar iki aşamalı örnekleme yöntemiyle saptanmıştır. Katılımcılar Ankara’nın merkez ilçelerinde 2016-2017 öğretim yılı bahar döneminde öğrenimlerine devam eden 30 okuldaki 1851 lise öğrencisidir. İki düzeyli hiyerarşik doğrusal regresyon analizi sonuçlarına göre; okul terki olasılığı en yüksek okulun ortalaması, en düşük okulunkinden yaklaşık iki kat fazladır. Okul terkinin yüksek olduğu okullarda çevreyi riskli bulmanın okul terki üzerindeki etkisi, terk riskinin düşük olduğu okullardan daha fazladır. Akademik başarı, çevresel güvenlik ve antisosyal davranma okuldan erken ayrılmayı, okul terk riski yüksek okullarda düşük olanlara göre daha çok azaltmaktadır. Öğrenci kulüpleri bulunan okullarda üst sınıfların; LYS başarısı yüksek okullardaki akademik başarısı yüksek öğrencilerin okul terki olasılıkları daha düşüktür. Ayrıca okul terkiyle önemli ilişkilere sahip cinsiyetin, sınıf tekrarının, okuldan erken ayrılan kardeşe sahip olmanın, öğretmenin katılımının, disiplin cezası almanın, devamsızlığın ve motivasyonun etkileri, regresyon denklemindeki diğer değişkenler tarafından mediate edilmiş olabileceği sonucuna varılmıştır

Učinci imidazolijevih i kloriranih bispiridinijevih oksima povezani s njihovom toksičnosti na stanicama SH-SY5Y

Current research has shown that several imidazolium and chlorinated bispyridinium oximes are cytotoxic and activate different mechanisms or types of cell death. To investigate this further, we analysed interactions between these oximes and acetylcholine receptors (AChRs) and how they affect several signalling pathways to find a relation between the observed toxicities and their effects on these specific targets. Chlorinated bispyridinium oximes caused time-dependent cytotoxicity by inhibiting the phosphorylation of STAT3 and AMPK without decreasing ATP and activated ERK1/2 and p38 MAPK signal cascades. Imidazolium oximes induced a time-independent and significant decrease in ATP and inhibition of the ERK1/2 signalling pathway along with phosphorylation of p38 MAPK, AMPK, and ACC. These pathways are usually triggered by a change in cellular energy status or by external signals, which suggests that oximes interact with some membrane receptors. Interestingly, in silico analysis also indicated that the highest probability of interaction for all of our oximes is with the family of G-coupled membrane receptors (GPCR). Furthermore, our experimental results showed that the tested oximes acted as acetylcholine antagonists for membrane AChRs. Even though oxime interactions with membrane receptors need further research and clarification, our findings suggest that these oximes make promising candidates for the development of specific therapies not only in the field of cholinesterase research but in other fields too, such as anticancer therapy via altering the Ca2+ flux involved in cancer progression.Praćenjem učinka odabranih imidazolijevih i kloriranih bispiridinijevih oksima utvrđeno je da uzrokuju citotoksičnost i aktiviraju različite mehanizme ili tipove stanične smrti. Kako bismo to detaljnije istražili, analizirali smo aktivaciju nekoliko signalnih putova, kao i interakcije acetilkolinskih receptora (AChR) s navedenim oksimima te procijenili može li se opaženi toksični učinak objasniti njihovim utjecajem na ove specifične mete. Rezultati su pokazali da su klorirani bispiridinijevi oksimi prouzročili vremenski-ovisnu citotoksičnost, bez smanjenja razine ATP-a uz aktivaciju ERK1/2 i p38 MAPK-vezanih signalnih kaskada i inhibiciju fosforilacije STAT3 i AMPK proteina. Imidazolijevi oksimi djelovali su vremenski neovisno, uz značajno smanjenje razine ATP-a i inhibiciju ERK1/2 signalnog puta te fosforilaciju p38 MAPK, AMPK i ACC proteina. Navedeni signalni putovi obično se aktiviraju ili promjenom unutarnjega staničnog statusa, osobito energetskoga, ili vanjskim signalima, što upućuje na moguće interakcije oksima s nekim membranskim receptorima. Zanimljivo, in silico analizom procijenjeno je da je najvjerojatnija interakcija testiranih oksima s porodicom G-protein-spregnutih membranskih receptora (GPCR). K tomu, eksperimentalno je potvrđeno da testirani oksimi djeluju kao mogući antagonisti acetilkolina za vezanje na membranske AChR, potvrđujući tako i računalnu in silico procjenu. Iako interakcije ispitanih oksima s membranskim receptorima treba dodatno potvrditi, takve bi ih interakcije učinile kandidatima za razvoj specifičnih terapija u drugim područjima istraživanja, osim u istraživanjima povezanima s kolinesterazama, npr. kao moguće protutumorske lijekove, putem utjecaja na fluks iona Ca2+ uključenoga u progresiju tumora

AN EVALUATION ABOUT SECONDARY SCHOOL STUDENTS' WRITER'S BLOCK LEVELS

Bu araştırmada, ilköğretim okulları ikinci kademe (6,7, 8.sınıf) öğrencilerinin yazma tutukluğu düzeyleri çeşitli değişkenlere göre tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Ankara ili Mamak, Yenimahalle ve Çankaya ilçelerindeki üç ilköğretim okulunun ikinci kademesinde öğrenim görmekte olan 450 öğrenci oluşturmuştur. Yazma tutukluğunu ölçmek amacıyla Rose (1981) tarafından geliştirilmiş olan Yazma Tutukluğu Ölçeği'nin tutukluğu ölçen maddeleri Türkçeye uyarlanmış ve bunlara bir madde daha eklenerek kullanılmıştır. Elde edilen veriler üzerinde ölçeğin geçerliğine ilişkin bilgi elde edebilmek için döndürülmüş temel bileşenler faktör analizi kullanılmıştır. Yapılan faktör analizi sonucunda bu maddelerin, toplam varyansın yaklaşık % 43'ünü açıklayan tek bir faktörden oluştuğu tespit edilmiştir. Ölçeğin güvenirliğini belirlemek için hesaplanan Cronbach alfa güvenirlik katsayısı ,84 olarak bulunmuştur. Araştırma sonuçları şunlardır: İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin % 5'inde yazılı anlatım çalışmaları esnasında hemen her zaman ya da sıklıkla yazma tutukluğu olmaktadır. Öğrencilerin önemli bir kısmında (% 60) bazen ya da ara sıra da olsa yazma tutukluğu görülmektedir. Türkçe dersi başarısı yükseldikçe yazma tutukluğunun azaldığı tespit edilmiştir. Evine düzenli dergi giren öğrencilerin daha az yazma tutukluğu yaşadıkları belirlenmiştir. Ayrıca günlük tutmanın da yazma tutukluğunu azalttığı tespit edilmiştir. This research tries to determine writer's block levels of middle schools students (6, 7, 8. grade) according to various variables. The research was conducted with 450 secondary school students in Ankara (Mamak, Yenimahalle, and Çankaya districts). Blocking items of Writer's Block Questionnaire developed by Rose (1981) were adapted to Turkish and they were used through adding another item to them. Principal component analysis rotated to varimax rotation was used for purpose of obtaining evidence for validity estimates. According to the results of factor analysis, it was found that blocking items comprises of one factor explaining 43 % of the total variance. The estimated reliability of the scale scores by using Cronbach alpha was ,84. Results of this study are as follows: 5 % of middle school students almost always or often experience writer's block while doing written expression practices. A significant part of the students (60 %) goes through writer's block, though from time to time. It was determined that writer's block decreases Turkish course success increase. Students having regular journals in their houses have less writer's block. Diary writing has less writer's block likewise

İlkokul Birinci Sınıfa Geçiş Sırasında Okula Uyum Etkinliklerinin Katkısı: Ankara İli Örneği

The importance of programs that facilitate the transition of students to elementary school in order to support both their academic success and healthy development is undeniable. Therefore, the Ministry of National Education developed the School Adjustment Program in cooperation with UNICEF for first graders and implemented it in all elementary schools in Turkey. The aim of the present study is to examine the contribution of this program to school adjustment, student-teacher relations, peer relations, and various behaviors of elementary school students in first grade. The participants of the study, which is based on ex-post facto design, include 110 classroom teachers working in schools in Ankara during the 2015–2016 and 2016–2017 academic years. While 48 of these teachers implemented the adjustment program activities in their classrooms in 2015; others did not implement these activities in their classrooms in 2016. All the teachers filled in the School Adjustment Teacher Rating Scale, Student–Teacher Relationship Scale, and Child Behavior Scale (683 students engaged in the activities and 520 students did not) to evaluate how various aspects of their students’ transition were affected by the program. One-way MANOVA analysis showed that the study group had higher mean scores for collaborative participation, liking school, self-directedness, and closeness to the teacher than the comparison group. Although the aggressive and prosocial behavior scores towards peers were higher in the study group, the partial effect sizes were found to be insignificant. While the scores of school avoidance and conflict with teachers were lower in the study group than in the comparison group, there was no difference between the groups in their scores for asocial behaviors towards peers, hyperactivity/distraction, anxiety/fear, and exclusion by peers. It was concluded that the program contributed to the establishment of close student–teacher relationships in the selected schools and the adjustment of the students to the schools.Öğrencilerin gerek akademik başarılarını gerekse sağlıklı gelişimlerini desteklemek için ilkokula geçişlerini kolaylaştırıcı programların önemi yadsınamaz. Türkiye'de bu amaçla ilkokul birinci sınıf öğrencilerine yönelik Okula Uyum Programı geliştirilmiş ve tüm ilkokullarda uygulanmaya başlanmıştır. Bu araştırmanın amacı uygulanan bu programın ilkokul birinci sınıf öğrencilerinin okula uyum, öğretmen - öğrenci ilişkileri, akran ilişkileri ve çeşitli davranışlarına olan katkısını incelemektir. Bu amaç doğrultusunda, ex-post facto desene dayalı yapılan bu araştırmanın katılımcıları, 2015-2016 ve 2016 - 2017 eğitim öğretim yıllarında Ankara ilinde aynı okullarda çalışan 110 ilkokul öğretmendir. Bu öğretmenlerden 48’i 2015 yılında uyum programında yer alan etkinlikleri sınıflarında uygularken; diğerleri 2016 yılında bu etkinlikleri sınıflarında uygulamamışlardır. Öğretmenlerin tümü öğrencilerinin uyumlarını değerlendirmek üzere Okula Uyum Öğretmen Derecelendirme Ölçeği, Öğrenci-Öğretmen İlişkileri Ölçeği ve Çocuk Davranışı Ölçeğini (etkinlik uygulanan grupta 683 öğrenci, uygulanmayan grupta 520 öğrenci) derecelendirmişlerdir. Tek yönlü MANOVA analizi, programa katılanların işbirlikçi katılım, okulu sevme, kendi kendini yönetme ve öğretmene yakınlık puan ortalamalarının karşılaştırma grubundan daha yüksek olduğunu göstermiştir. Çalışma grubunda akranlara yönelik saldırgan ve prososyal davranış puanları, karşılaştırma grubundan daha yüksek olmasına rağmen kısmi etki büyüklükleri önemsiz bulunmuştur. Çalışma grubunda okuldan kaçınma ve öğretmenlerle çatışma puanları karşılaştırma grubundan daha düşükken; akranlara yönelik asosyal davranışlar, hiperaktivite dikkat dağınıklığı, kaygı/korku duyma ve akranların dışlaması puanlarında gruplar arasında bir fark bulunmamıştır. Programın seçilen okullarda yakın öğretmen-öğrenci ilişkilerinin kurulmasına ve öğrencilerin okula uyum sağlamasına katkı sağladığı sonucuna varılmıştır

Developing Perceived Competence Scale (PCS) for Adolescents

Bu çalışmada, lise öğrencilerinin yeterlik algılarını ölçmek amacıyla Yeterlik Algısı Ölçeği geliştirilmiştir. Ölçek geliştirme çalışmaları üç ayrı örneklem üzerinde gerçekleştirilmiştir. Ankara ilindeki liselerde 2011 - 2012 eğitim ve öğretim yılında okullarına devam eden 372 öğrenci betimleyici faktör analizi, 668 öğrenci doğrulayıcı faktör analizi ve 75 öğrenci test tekrar test güvenirlik çalışmalarına katılmışlardır. İç tutarlık katsayıları (Cronbach ve tabakalı ?) her grup için ayrı ayrı hesaplanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde Factor 8.02 ve LISREL 8.70 paket programları kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre; betimleyici ve doğrulayıcı faktör analizlerinin yapıldığı örneklemlerde iç tutarlık (Cronbach ?) katsayıları akademik yeterlik boyutu için sırasıyla .90 - .93, sosyal yeterlik boyutu için .82-.86'dır. Ölçeğin bütünü için iç tutarlık (tabakalı ?) katsayısı ise .91 olarak hesaplanmıştır. Test tekrar test güvenirlikleri için düzeltilmiş korelasyon katsayıları (r) sosyal yeterlik için .94; akademik yeterlik için .90'dır. Faktör analizleri sonucunda elde edilen regresyon ağırlıkları ve genel uyum katsayılarına ek olarak, benzeme (convergent) ve ayırma (discriminant) geçerliklerine ilişkin bulgular yeterliğin, akademik (16 madde) ve sosyal (14 madde) olmak üzere iki alt boyutta (toplam 30 madde) ele alınabileceğini göstermektedir.In this study, Perceived Competence Scale was developed to measure high school students' perceived competence. Scale development process was verified on three different samples. Participants of the research are some high school students in 2011-2012 academic terms from Ankara. Participants' numbers incorporated in exploratory factor analysis, confirmatory factor analysis and test-retest reliability are respectively as follows: 372, 668 and 75. Internal consistency coefficients (Cronbach's and stratified ?) are calculated separately for each group. For data analysis Factor 8.02 and LISREL 8.70 package programs were used. According to results of the analyses, internal consistency coefficients (?) are .90 - .93 for academic competence, .82 - .86 for social competence in the samples that exploratory and confirmatory factor analysis performed. For the whole scale internal consistency coefficient (stratified ?) is calculated as .91. As a result of test-retest reliability, adjusted correlation coefficients (r) are .94 for social competence and .90 for academic competence. In addition to fit indexes and regression weights obtained from factor analysis, findings related convergent and discriminant validity indicate that competence can be addressed in two dimensions which are academic (16 items) and social (14 items)

Development and validation of Videogame Addiction Scale for Children (VASC)

The aim of the present study was to develop a valid and reliable Videogame Addiction Scale for Children (VASC). The data were derived from 780 children who completed the Videogame Addiction Scale (405 girls and 375 boys; 48.1% ranging in age from 9 to 12 years). The sample was randomly split into two different sub-samples (sample 1, n=400; sample 2, n= 380). Sample 1 was used to perform exploratory factor analysis (EFA) to define the factorial structure of VASC. As a result of EFA, a four-factor structure comprising 21 items was obtained and explained 55% of the total variance (the four factors being "self-control," "reward/reinforcement", "problems," and "involvement"). The internal consistency reliability of VASC has found 0.89. Confirmatory factor analysis (CFA) was performed to confirm the factorial structure obtained by EFA in the remaining half of sample (n= 390). The obtained fit indices from the CFA confirmed the structure of the EFA. The 21-item VASC has good psychometric properties that can be used among Turkish schoolchildren populations

Statistical analysis of childhood and early adolescent externalizing behaviors in a middle low income country

The article show the pattern of externalizing behavior across age, gender, school type, and school level, with reference to aggression, delinquency, and hyperactivity. The study samples were primary school pupils and secondary school students from three selected Local Government Areas (LGA) in Ogun State, Nigeria [Ado-Odo/Ota, Ifo, and Yewa South]. Their ages ranged from 10 to 20 years. The student/pupil sample was 1770 in all. The instrument used was an adapted version of Achenbach's child behavior checklist and youth self-report. Basic descriptive statistics like frequency, percentage, mean, standard deviation, as well as non-parametric statistics like Phi-coefficient, Chi-square, Goodman and Kruskal's gamma, Mann Whitney U test and Kruskal Wallis H test were utilized. Inferential parametric statistics like Pearson r, analysis of variance and simple regression were also utilized. Four major findings were reported. Firstly, the private schools irrespective of age, gender and level, scored higher than the public school in aggression, delinquency, and hyperactivity. Secondly, aggression is higher in secondary schools, while delinquency and hyperactivity are more prevalent in primary schools. Thirdly, school level and school type are the strongest predictors of externalizing behavior. Lastly, correspondence analysis showed a similar behavioral pattern for the three behaviors and three distinct behavioral patterns. i). Respondents aged 10 and below and those in primary schools (ii). Male, public and between 16 and 20. iii). Private, secondary, female and between 11 and 15. Implications of the study are discussed

Lise Öğrencilerinde Okul Bağlılığı

Students’ high academic achievement, positive peer relationship, and regular attendance to school may affect their school engagement. Many researches can be found in the literature which introduce that students who have high school engagement continue their lives as happier and more successful individuals. The aim of this study is to test the correlation of school engagement of High School students with absenteeism, academic achievement, peer relationships and fear of failure variables by regression analysis. Study group of this research consists of 269 (52.2%) girls and 246 (47.8%) boys, 515 students in total who study at High Schools in Ankara during 2014-2015 academic year. Data were collected through School Engagement Scale which was developed by Arastaman (2006), Fear of Failure Scale which was developed by Kandemir (2012), Peer Relationships Scale which was developed by Bukowski, Hoza and Bolvin (1994) and was adapted in Turkish by Atik, Çoban, Çok, Doğan and Kahraman (2014), and Personal Information Form which was developed by the researchers of this study. The data of this descriptive study was tested by multiple hierarchic regression analysis. SPSS was used for analysis. According to findings obtained; school engagement is predicted meaningfully by absenteeism and peer relationships variables, but it is not predicted by academic achievement and fear of failure variables. Findings were discussed under the light of related literature and suggestions were presented.Bu çalışmanın amacı, lise öğrencilerinin okul bağlılığı ile devamsızlık, akademik başarı, akran ilişkileri ve başarısızlık korkusu değişkenleri arasındaki ilişkiyi regresyon modeli içerisinde test etmektir. Bu araştırmanın çalışma grubunu 2014-2015 öğretim yılında Ankara iline bağlı liselerde öğrenim gören 269’u (% 52.2) kadın ve 246’sı (% 47.8) erkek olmak üzere toplam 515 lise öğrencisi oluşturmaktadır. Veriler, Arastaman (2006) tarafından geliştirilen Okul Bağlılığı Ölçeği, Kandemir (2012) tarafından geliştirilen Başarısızlık Korkusu Ölçeği, Bukowski, Hoza ve Bolvin (1994) tarafından geliştirilen ve Atik, Çoban, Çok, Doğan ve Karaman (2014) tarafından Türkçe’ye uyarlanan Akran İlişkileri Ölçeği ve araştırmacılar tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu aracılığıyla toplanmıştır. Betimsel nitelikte olan bu çalışmada veriler çoklu hiyerarşik regresyon analizi ile test edilmiştir. Analizler için SPSS kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre okul bağlılığı, devamsızlık ve akran ilişkileri değişkenleri tarafından anlamlı olarak yordanırken; akademik başarı ve başarısızlık korkusu değişkenlerince anlamlı olarak yordanmamaktadır. Elde edilen bulgular, ilgili literatür ışığında tartışılmış ve öneriler sunulmuştur