Editorial: Computational Linguistics and Literature

Computational Linguistics\u2014or, more technically, Natural Language Processing\u2014has made great strides in the past several years. Machine learning (ML) is the technology of choice; deep learning, in particular, has pushed the envelope. These methods work best in narrow domains, given vast amounts of data and asked for information rather than for interpretation. Literary data are not limited by topic, and they are hardly ever plentiful enough. That is why work on such data has been, as yet, on the periphery of research and development in Computational Linguistics. This Research Topic aims to bring the processing of literary data to the attention of a broader audience.Peer reviewed: YesNRC publication: Ye

Literature Lifts Up Computational Linguistics

n/

A hunter-gatherer-farmer population model: Lie symmetries, exact solutions and their interpretation

The Lie symmetry classification of the known three-component reaction-diffusion system modelling the spread of an initially localized population of farmers into a region occupied by hunter-gatherers is derived. The Lie symmetries obtained for reducing the system in question to systems of ODEs and constructing exact solutions are applied. Several exact solutions of traveling front type are found, their properties are identified and biological interpretation is discussed

Neuroborelioza

Borelioza wywołana przez krętka Borrelia burgdorferi s.l. (B. burgdorferi s.l.) jest chorobą, która może się rozwinąć w kompleks zaburzeń wieloukładowych. Neuroborelioza to postać boreliozy z Lyme, której objawy dotyczą układu nerwowego. Jej symptomatologia wynika z możliwości lokalizacji procesu chorobowego w każdym miejscu układu nerwowego. Za najwcześniejszy zespół objawów uważa się zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, przebiegające z porażeniem nerwów czaszkowych, najczęściej VII. Zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego jest najcięższą postacią neuroboreliozy. Częstość oceniana jest na 0,1% zakażonych B. burgdorferi i może się pojawić w każdym okresie zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Encefalopatie bardzo często mają niewyjaśnioną przyczynę, występują tylko u niektórych pacjentów z boreliozą i przebiegają dość łagodnie. W chorobie z Lyme obserwuje się szerokie spektrum zaburzeń dotyczących nerwów obwodowych, takich jak: pojedyncze lub mnogie neuropatie czaszkowe, radikulopatie z zespołem bólowym lub rozlane polineuropatie, traktowane często jako mnogie mononeuropatie. Z chorobą z Lyme wiąże się również szerokie spektrum objawów psychicznych. Do grupy zaburzeń związanych z układem nerwowym należy tak zwany post Lyme syndrome stanowiący trudny problem kliniczny. Rozpoznanie neuroboreliozy opiera się na symptomatologii neurologicznej. Równie istotny jest wywiad, uwzględniający pobyt na terenie endemicznym z możliwością ekspozycji na ukłucie przez kleszcze. Potwierdzeniem rozpoznania jest wykrycie przeciwciał przeciw B. burgdorferi we krwi i płynie mózgowo-rdzeniowym w badaniach wykonanych za pomocą metody ELISA, a potwierdzonych metodą Western-blot. Badania elektroencefalograficzne (EEG), elektromiograficzne (EMG), potencjały wywołane, tomografia komputerowa (CT, computed tomography), rezonans magnetyczny (MRI, magnetic resonance imaging) i tomografia emisyjna pojedynczego fotonu (SPECT, single-photon emission computed tomography) są badaniami uzupełniającymi. W leczeniu stosuje się antybiotyki. Lekiem z wyboru jest cefalosporyna III generacji, na przykład ceftriakson w dawce 2-4 g na dobę przez okres przynajmniej 1 miesiąca

Subsequent Event Risk in Individuals with Established Coronary Heart Disease:Design and Rationale of the GENIUS-CHD Consortium

BACKGROUND: The "GENetIcs of sUbSequent Coronary Heart Disease" (GENIUS-CHD) consortium was established to facilitate discovery and validation of genetic variants and biomarkers for risk of subsequent CHD events, in individuals with established CHD. METHODS: The consortium currently includes 57 studies from 18 countries, recruiting 185,614 participants with either acute coronary syndrome, stable CHD or a mixture of both at baseline. All studies collected biological samples and followed-up study participants prospectively for subsequent events. RESULTS: Enrollment into the individual studies took place between 1985 to present day with duration of follow up ranging from 9 months to 15 years. Within each study, participants with CHD are predominantly of self-reported European descent (38%-100%), mostly male (44%-91%) with mean ages at recruitment ranging from 40 to 75 years. Initial feasibility analyses, using a federated analysis approach, yielded expected associations between age (HR 1.15 95% CI 1.14-1.16) per 5-year increase, male sex (HR 1.17, 95% CI 1.13-1.21) and smoking (HR 1.43, 95% CI 1.35-1.51) with risk of subsequent CHD death or myocardial infarction, and differing associations with other individual and composite cardiovascular endpoints. CONCLUSIONS: GENIUS-CHD is a global collaboration seeking to elucidate genetic and non-genetic determinants of subsequent event risk in individuals with established CHD, in order to improve residual risk prediction and identify novel drug targets for secondary prevention. Initial analyses demonstrate the feasibility and reliability of a federated analysis approach. The consortium now plans to initiate and test novel hypotheses as well as supporting replication and validation analyses for other investigators

Czy zatorowość płucna w ciąży nadal jest wyzwaniem diagnostycznym?

The case of a woman in the 11th week of pregnancy who was diagnosed with pulmonary embolism without signs of thrombosis in ultrasound of the lower extremities. Despite the use of standard tests in the diagnosis of embolism, it was necessary to extend the diagnosis. This is a big challenge in pregnancy because of many difficulties. Aggressive diagnostic methods and anticoagulant PE treatment can be risky for the fetus and subsequent pregnancies. After angio-CT of the chest, which showed embolic material in the proximal parts of the pulmonary arteries, appropriate treatment was applied until the patient's clinical condition improved.Przypadek kobiety w 11. tygodniu ciąży, u której zdiagnozowano zatorowość płucną bez objawów zakrzepicy w USG kończyn dolnych. Mimo zastosowania standardowych badań w diagnostyce zatorowości, należnym było poszerzenie diagnostyki. Jest to duże wyzwanie w ciąży z powodu wielu trudności. Agresywne metody diagnostyczne i antykoagulacyjne leczenie PE mogą być ryzykowne dla płodu i kolejnych ciąż. Po wykonaniu angio-CT klatki piersiowej, która wykazała materiał zatorowy w bliższych częściach tętnic płucnych zastosowano odpowiednie leczenie aż do uzyskania poprawy stanu klinicznego pacjentki

Kardiogenny obrzęk płuc jest związany z alarmująco wysoką śmiertelnością. Analiza czynników ryzyka niekorzystnego rokowania

Background: Acute heart failure (AHF) is a life-threatening condition associated with poor prognosis.Aim: To investigate the long term prognosis and identify prognostic factors among patients who were discharged after anepisode of cardiogenic pulmonary oedema.Methods: We enrolled 84 patients (M: 56%, n = 47) who were discharged with cardiogenic pulmonary oedema as a diagnosis.Clinical, biochemical and echocardiographic variables were collected and analysed. The completeness of two- andfive-year follow-up was 100% and 96%, respectively.Results: The median (IQR) age was 74 years (64–81), left ventricular ejection fraction was 35% (27–45), blood pressure onadmission was 140/90 mm Hg (115–180/70–100), estimated glomerular filtration rate was 60 mL/min/1.73 m2 (45–73). Fortyper cent (n = 34) of the patients had a history of atrial fibrillation (AF), however, AF was directly involved with pulmonaryoedema only in 4% (n = 3) of the cases. Acute myocardial infarction (AMI) accounted for 34% (n = 29) of all the causes ofpulmonary oedema and was associated with a better two-year prognosis compared to other causes of pulmonary oedema(p = 0.018). Two- and five-year mortality was 45% (n = 38) and 72% (n = 58), respectively. Co-morbidities were common.Ischaemic heart disease and arterial hypertension were present in 83% and 70% of the patients, respectively. Multivariableanalysis identified increased left ventricular mass (RR 3.609, 95% CI 1.235–10.547, p = 0.017) and treatment with long-actingvasodilator drugs (LAVDs) (RR 4.881, 95% CI 1.618–14.727, p = 0.004) as independent negative prognostic factors, whereasin-hospital therapy with beta-blockers created a distinctly protective effect (RR 0.123, 95% CI 0.033–0.457, p = 0.002) in thetwo-year follow-up. Five-year mortality was independently associated with older age (RR 1.08, 95% CI 1.02–1.14, p = 0.005)and treatment with LAVDs (RR 6.4, 95% CI 1.47–28.14, p = 0.012), while percutaneous coronary intervention (RR 0.17,95% CI 0.05–0.58, p = 0.004) significantly decreased the risk.Conclusions: AHF is a heterogeneous syndrome with a very high remote mortality. LAVDs administered during the hospitalstay as well as older age on admission correlate with higher long-term overall mortality. In the age of percutaneous coronaryintervention, AMI aetiology of pulmonary oedema is no longer a negative prognostic factor for the long-term prognosis.Wstęp: Ostra niewydolność serca (AHF) jest stanem zagrażającym życiu obarczonym poważnym rokowaniem. Aby w pełnizoptymalizować opiekę nad chorym z AHF, ważne jest określenie głównych czynników rokowniczych.Cel: Celem pracy była identyfikacja czynników ryzyka oraz ocena 2- i 5-letniego rokowania pacjentów z kardiogennymobrzękiem płuc, jako specyficzną postacią kliniczną ostrej lewokomorowej niewydolności serca.Metody: Retrospektywną analizą objęto 84 pacjentów (M: 56%, n = 47) hospitalizowanych i wypisanych ze szpitala w latach2003–2007 z powodu kardiogennego obrzęku płuc. Chorych obserwowano przez 5 lat; 100% pacjentów ukończyło 2-letni,a 96% 5-letni okres obserwacji.Wyniki: Mediana (rozstęp międzykwartylowy, IQR) wieku grupy badanej wynosiła 74 lata (64–81), frakcji wyrzutowej lewejkomory 35% (27–45), ciśnienia tętniczego przy przyjęciu 140/90 mm Hg (115–180/70–100), oszacowanej filtracji kłębuszkowej60 ml/min/1,73 m2 (45–73). Migotanie przedsionków (AF) w wywiadzie zanotowano u 40% (n = 34) pacjentów, choćjedynie w 4% przypadków uznano to za główną przyczynę wystąpienia obrzęku płuc. Ostry zawał serca (AMI) w 34% (n = 29)przypadków był bezpośrednią przyczyną obrzęku płuc (69%, n = 20 z uniesieniem odcinka ST; 31%, n = 9 bez uniesieniaodcinka ST) i wiązał się z lepszym odległym rokowaniem w porównaniu z innymi przyczynami AHF (p = 0,018). Za pomocąprzezskórnej interwencji wieńcowej (PCI) leczono 66% (n = 19) pacjentów z AMI. Dwuletnia i pięcioletnia śmiertelnośćwynosiła odpowiednio 45% (n = 38) i 72% (n = 58). Choroba niedokrwienna serca (83%) i nadciśnienie tętnicze (70%) byłynajczęściej stwierdzanymi współwystępującymi chorobami wśród badanej populacji. W analizie wieloczynnikowej zmiennymizwiązanymi z gorszym 2-letnim rokowaniem były: zwiększona masa lewej komory (RR 3,609; 95% CI 1,235–10,547;p = 0,017), terapia długodziałającymi wazodylatatorami — LAVDs (RR 4,881; 95% CI 1,618–14,727, p = 0,004), natomiaststosowanie leków beta-adrenolitycznych (RR 0,123; 95% CI 0,033–0,457; p = 0,002) wiązało się z lepszym rokowaniem.Czynnikami zwiększającymi śmiertelność 5-letnią były: LAVDs (RR 6,4; 95% CI 1,47–28,14; p = 0,012) i starszy wiek(RR 1,08; 95% CI 1,02–1,14; p = 0,005), podczas gdy leczenie za pomocą PCI zdecydowanie poprawiało rokowanie odległe(RR 0,17; 95% CI 0,05–0,58; p = 0,004).Wnioski: Ostra niewydolność serca jest heterogennym zespołem z bardzo wysoką śmiertelnością odległą. Choroba niedokrwiennaserca i nadciśnienie tętnicze są najczęściej stwierdzanymi schorzeniami współtowarzyszącymi. LAVDs i starszywiek przy przyjęciu zwiększają śmiertelność 5-letnią. W dobie PCI zawałowa etiologia obrzęku płuc nie jest już czynnikiempogarszającym odległe rokowanie