Borelioza wywołana przez krętka Borrelia burgdorferi s.l. (B. burgdorferi
s.l.) jest chorobą, która może się rozwinąć w kompleks zaburzeń wieloukładowych. Neuroborelioza to postać boreliozy z Lyme,
której objawy dotyczą układu nerwowego. Jej symptomatologia wynika
z możliwości lokalizacji procesu chorobowego w każdym miejscu
układu nerwowego. Za najwcześniejszy zespół objawów uważa
się zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, przebiegające z porażeniem
nerwów czaszkowych, najczęściej VII. Zapalenie mózgu i rdzenia
kręgowego jest najcięższą postacią neuroboreliozy. Częstość
oceniana jest na 0,1% zakażonych B. burgdorferi i może się pojawić
w każdym okresie zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Encefalopatie
bardzo często mają niewyjaśnioną przyczynę, występują tylko
u niektórych pacjentów z boreliozą i przebiegają dość łagodnie.
W chorobie z Lyme obserwuje się szerokie spektrum zaburzeń dotyczących nerwów obwodowych, takich jak: pojedyncze lub mnogie
neuropatie czaszkowe, radikulopatie z zespołem bólowym lub rozlane
polineuropatie, traktowane często jako mnogie mononeuropatie.
Z chorobą z Lyme wiąże się również szerokie spektrum objawów psychicznych.
Do grupy zaburzeń związanych z układem nerwowym
należy tak zwany post Lyme syndrome stanowiący trudny problem
kliniczny. Rozpoznanie neuroboreliozy opiera się na symptomatologii
neurologicznej. Równie istotny jest wywiad, uwzględniający pobyt
na terenie endemicznym z możliwością ekspozycji na ukłucie przez
kleszcze. Potwierdzeniem rozpoznania jest wykrycie przeciwciał przeciw
B. burgdorferi we krwi i płynie mózgowo-rdzeniowym w badaniach
wykonanych za pomocą metody ELISA, a potwierdzonych
metodą Western-blot. Badania elektroencefalograficzne (EEG), elektromiograficzne (EMG), potencjały wywołane, tomografia komputerowa
(CT, computed tomography), rezonans magnetyczny (MRI,
magnetic resonance imaging) i tomografia emisyjna pojedynczego
fotonu (SPECT, single-photon emission computed tomography) są
badaniami uzupełniającymi. W leczeniu stosuje się antybiotyki. Lekiem
z wyboru jest cefalosporyna III generacji, na przykład ceftriakson
w dawce 2-4 g na dobę przez okres przynajmniej 1 miesiąca
