Computational Properties of Cerebellar Nucleus Neurons: Effects of Stochastic Ion Channel Gating and Input Location

The function of the nervous system is shaped by the refined integration of synaptic inputs taking place at the single neuron level. Gain modulation is a computational principle that is widely used across the brain, in which the response of a neuronal unit to a set of inputs is affected in a multiplicative fashion by a second set of inputs, but without any effect on its selectivity. The arithmetic operations performed by pyramidal cells in cortical brain areas have been well characterised, along with the underlying mechanisms at the level of networks and cells, for instance background synaptic noise and dendritic saturation. However, in spite of the vast amount of research on the cerebellum and its function, little is known about neuronal computations carried out by its cellular components. A particular area of interest are the cerebellar nuclei, the main output gate of the cerebellum to the brain stem and cortical areas. The aim of this thesis is to contribute to an understanding of the arithmetic operations performed by neurons in the cerebellar nuclei. Focus is placed on two putative determinants, the location of the synaptic input and the presence of channel noise. To analyse the effect of channel noise, the known voltage-gated ion channels of a cerebellar nucleus neuron model are translated to stochastic Markov formalisms and their electrophysiologial behaviour is compared to their deterministic Hodgkin-Huxley counterparts. The findings demonstrate that in most cases, the behaviour of stochastic channels matches the reference deterministic models, with the notable exception of voltage-gated channels with fast kinetics. Two potential explanations are suggested for this discrepancy. Firstly, channels with fast kinetics are strongly affected by the artefactual loss of gating events in the simulation that is caused by the use of a finite-length time step. While this effect can be mitigated, in part, by using very small time steps, the second source of simulation artefacts is the rectification of the distribution of open channels, when channel kinetics characteristics allow the generation of a window current, with an temporal-averaged equilibrium close to zero. Further, stochastic gating is implemented in a realistic cerebellar nucleus neuronal model. The resulting stochastic model exhibits probabilistic spiking and a similar output rate as the corresponding deterministic cerebellar nucleus neuronal model. However, the outcomes of this thesis indicate the computational properties of the cerebellar nucleus neuronal model are independent of the presence of ion channel noise. The main result of this thesis is that the synaptic input location determines the single neuron computational properties, both in the cerebellar nucleus and layer Vb pyramidal neuronal models. The extent of multiplication increases systematically with the distance from the soma, for the cerebellar nucleus, but not for the layer Vb pyramidal neuron, where it is smaller than it would be expected for the distance from the soma. For both neurons, the underlying mechanism is related to the combined effect of nonlinearities introduced by dendritic saturation and the synaptic input noise. However, while excitatory inputs in the perisomatic areas in the cerebellar nucleus undergo additive operations and the distal areas multiplicative, in the layer Vb pyramidal neuron the integration of the excitatory driving input is always multiplicative. In addition, the change in gain is sensitive to the synchronicity of the excitatory synaptic input in the layer Vb pyramidal neuron, but not in the cerebellar nucleus neuron. These observations indicate that the same gain control mechanism might be utilized in distinct ways, in different computational contexts and across different areas, based on the neuronal type and its function

Ζητήματα ιδιωτικού ναυτικού δικαίου και ναυτασφάλισης που ανέκυψαν λόγω της παρεμπόδισης της χρήσης της Διώρυγας του Σουέζ από το πλοίο Ever Given

Το πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων «Ever Given» τέθηκε ως θέμα σε παγκόσμιο επίπεδο τον Μάρτιο του 2021, όταν κατά τη διέλευσή του στη Διώρυγα του Σουέζ, προσάραξε και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργήσει παρεμπόδιση της χρήσης στη Διώρυγα, για έξι ημέρες. Ωστόσο, οι νομικές επιπτώσεις γι΄ αυτό το περιστατικό διαρκούν πολύ περισσότερο. Το εν λόγω πλοίο μεταφέρθηκε με επιτυχία, κρατήθηκε επίσημα από τις Αιγυπτιακές Αρχές για αρκετούς μήνες (συνολικά 106 ημέρες). Οι παρατεταμένες αστικές διαδικασίες για την άρση της κατάσχεσης του πλοίου ανέδειξαν διαφορετικές απόψεις των μερών όσον αφορά ζητήματα ευθύνης και αποζημίωσης. Ο σκοπός αυτής της διπλωματικής εργασίας είναι να αναδείξει το νομικό καθεστώς του συμβάντος «Ever Given», λόγω της πολυπλοκότητας των διαδικασιών, αναφορικά με τη κράτηση του πλοίου για την εκτέλεση ναυτικών απαιτήσεων, τη διάσωση, την γενική αβαρία, το P & I Club, τον περιορισμό ευθύνης για ναυτικές απαιτήσεις και περαιτέρω σχετικές πληροφορίες επί του εν λόγω συμβάντος.In March 2021, the containership “Ever Given” made global headlines, when the vessel grounded in the Suez Canal and blocked Suez Canal traffic for six days. The legal consequences last far longer. After the vessel was successfully refloated, she was officially detained by the Egyptian authorities for several months (106 days). The protracted civil proceedings to lift the arrest of the vessel were caused by diverging views of the parties with regard to liability and compensation. The main purpose of dissertation is to give a legal status for the proceedings of “Ever Given” incident, in accordance to the complexity of them for vessel arrest to enforce maritime claims, salvage, general average, P & I insurance, the limitation of liability for maritime claims and further relevant information for this incident

Downregulation of lung mitochondrial prohibitin in COPD

Summary Prohibitins (PHB1 and PHB2) are versatile proteins located at the inner mitochondrial membrane, maintaining normal mitochondrial function and morphology. They interact with the NADH dehydrogenase protein complex, which is essential for oxidoreductase activity within cells. However, their expression in lung epithelium, especially in smokers and patients with inflammatory lung diseases associated with increased oxidative stress, such as COPD, is unknown. Lung tissue specimens from 45 male subjects were studied: 20 COPD patients [age: 65.7 AE 5.8 years, smoking: 84.6 AE 33.6 pack-years, FEV 1 (%pred.): 58.7 AE 14.6, FEV 1 /FVC (%): 63.8 AE 9.4], 15 non-COPD smokers [age: 59.0 AE 12.1 years, smoking: 52.5 AE 20.8 pack-years, FEV 1 (%pred.): 85.5 AE 14.2, FEV 1 /FVC (%): 78.5 AE 4.7] and 10 non-smokers. Quantitative real-time PCR experiments were carried out for PHB1 and PHB2, using b-actin as internal control. Non-COPD smokers exhibited lower PHB1 mRNA levels when compared to non-smokers (0.55 AE 0.06 vs. 0.90 AE 0.06, P Z 0.043), while PHB1 expression was even further decreased in COPD patients (0.32 AE 0.02), a statistically significant finding vs. both non-COPD smokers (P Z 0.040) and non-smokers (P < 0.001). By contrast, PHB2 levels were similar among the three study groups. Western blot analysis for the PHB1 protein verified the qPCR results (non-smokers: 1.77 AE 0.13; non-COPD smokers: 0.97 AE 0.08; COPD patients: 0.59 AE 0.10, P Z 0.007). Further analysis revealed that PHB1 downregulation in COPD patients cannot be attributed solely to smoking, and that PHB1 expression levels are associated with the degree of airway obstruction [FEV 1 (P mRNA Z 0.004, P protein Z 0.014)]. The significant downregulation of PHB1 in COPD and non-COPD smokers in comparison to non-smokers possibly reflects a distorted mitochondrial function due to decreased mitochondrial stability, especially in the mitochondria of COPD patients.

26th Annual Computational Neuroscience Meeting (CNS*2017): Part 3 - Meeting Abstracts - Antwerp, Belgium. 15–20 July 2017

This work was produced as part of the activities of FAPESP Research,\ud Disseminations and Innovation Center for Neuromathematics (grant\ud 2013/07699-0, S. Paulo Research Foundation). NLK is supported by a\ud FAPESP postdoctoral fellowship (grant 2016/03855-5). ACR is partially\ud supported by a CNPq fellowship (grant 306251/2014-0)

25th annual computational neuroscience meeting: CNS-2016

The same neuron may play different functional roles in the neural circuits to which it belongs. For example, neurons in the Tritonia pedal ganglia may participate in variable phases of the swim motor rhythms [1]. While such neuronal functional variability is likely to play a major role the delivery of the functionality of neural systems, it is difficult to study it in most nervous systems. We work on the pyloric rhythm network of the crustacean stomatogastric ganglion (STG) [2]. Typically network models of the STG treat neurons of the same functional type as a single model neuron (e.g. PD neurons), assuming the same conductance parameters for these neurons and implying their synchronous firing [3, 4]. However, simultaneous recording of PD neurons shows differences between the timings of spikes of these neurons. This may indicate functional variability of these neurons. Here we modelled separately the two PD neurons of the STG in a multi-neuron model of the pyloric network. Our neuron models comply with known correlations between conductance parameters of ionic currents. Our results reproduce the experimental finding of increasing spike time distance between spikes originating from the two model PD neurons during their synchronised burst phase. The PD neuron with the larger calcium conductance generates its spikes before the other PD neuron. Larger potassium conductance values in the follower neuron imply longer delays between spikes, see Fig. 17.Neuromodulators change the conductance parameters of neurons and maintain the ratios of these parameters [5]. Our results show that such changes may shift the individual contribution of two PD neurons to the PD-phase of the pyloric rhythm altering their functionality within this rhythm. Our work paves the way towards an accessible experimental and computational framework for the analysis of the mechanisms and impact of functional variability of neurons within the neural circuits to which they belong

Αποκρίσιμες πολυμερικές νανοδομές και υδρογέλες με δεσμούς ευαίσθητους σε φως/οξύ για βιοϊατρικές εφαρμογές

Stimuli–sensitive or “smart” polymers have been at the focal point of many research groups, as exceptionally unique candidates for applications in rapidly burgeoning research fields, including biotechnology and nanomedicine, electronic devices, sensors and actuators and others. The present PhD thesis focuses on the synthesis of novel, stimuli–degradable polymers, polymer networks and polymer–drug conjugates and investigates their potential use as drug delivery devices. This thesis focuses on the investigation of thioketal and thioacetal bonds as a new family of photolabile linkages. The synthesis, characterization, and photodegradation mechanism of linear main–chain poly(thioketals) will be presented. The synthesized polymers were characterized by SEC and NMR and ATR–FTIR spectroscopic and tt was found that the photolysis process proceeded in a chain-length-dependent fashion. Next, a facile chemical platform for the synthesis of photodegradable and thermo–reversible, model hydrogels comprising poly(ethylene glycol) (PEG) as the elastic chains and a dithioacetal at the cross–links will be presented. Hydrogels were synthesized via an acid–catalyzed step–growth reaction of a difunctional PEG–thiol macromer with a wisely selected aromatic dialdehyde molecule. The introduction of the photosensitive dithioacetal bonds rendered the hydrogels photodegradable to obtain the initial comonomers as the main photoproducts, which endowed the material with thermo–reversible properties. The viscoelastic properties of the water-swollen gels, their photodegradation under UV exposure at λ = 254 nm, and the reversible formation of the hydrogel upon heating were investigated by dynamic shear rheology. Next, we are focused on the investigation of light–sensitive poly(acylhydrazones). A novel water soluble, light– and acid–cleavable, main–chain poly(acylhydrazone) copolymer was synthesized. Photodegradation studies revealed a backbone photolysis process attributed to the cleavage of the labile acylhydrazone bonds along the polymer chain. The water soluble poly(acylhydrazone) was conjugated with a hydrophobic anticancer drug, doxorubicin (DOX), affording an amphiphilic polymeric prodrug that formed spherical nanostructures in water. The synergistic effect of light–mediated degradation and acid–induced hydrolysis of the acylhydrazone bonds along the polymer chains and the release kinetics of DOX from the polymeric prodrug were investigated. Moreover, the synthesis and characterization of various photodegradable poly(acylhydrazones) with photo-sensitivity ranging from the UV to the visible regime will be presented. Finally, a hybrid (organic–inorganic) mRNA delivery system comprising polymer coated superparamagnetic iron oxide nanoparticles (SPIONs) is presented. The SPIONs were coated with modified natural polymers, namely oxidized dextran and quaternized chitosan, bearing aldehyde and cationic quaternary ammonium groups, respectively, on their surface. The binding and transfection efficiency of mRNA was examined using of a Green Fluorescent Protein–mRNA (GFP–mRNA) construct in preliminary in vitro studies.Τα αποκρινόμενα σε ερεθίσματα πολυμερή ή γνωστά και ως «έξυπνα» πολυμερή, αποτελούν το επίκεντρο της έρευνας διαφόρων ερευνητικών ομάδων καθώς έχουν αποδειχθεί εξαιρετικοί υποψήφιοι για εφαρμογή σε ραγδαίως αναπτυσσόμενα ερευνητικά πεδία όπως η βιοτεχνολογία και νανοϊατρική, ηλεκτρονικές συσκευές, αισθητήρες και άλλα. Η παρούσα διδακτορική διατριβή, εστιάζει στην ανάπτυξη καινοτόμων φώτο– ή/και όξινο–διασπώμενων γραμμικών πολυμερών κύριας αλυσίδας, διασταυρωμένων πολυμερών και συζευγμένα συστήματα πολυμερούς–φαρμάκου και διερευνά τη πιθανή τους χρήση ως μεταφορείς φαρμάκων. Αναλυτικότερα η παρούσα διατριβή εστιάζει στην διερεύνηση των χημικών ομάδων θειοκετάλης/θειοακετάλης ως φωτοδιασπώμενοι δεσμοί. Θα παρουσιαστεί η σύνθεση, ο χαρακτηρισμός και ο μηχανισμός φωτοδιάσπασης γραμμικών πολυθειοκεταλών κύριας αλυσίδας. Τα νεοσυντιθέμενα πολυμερή χαρακτηρίστηκαν ως προς το μοριακό τους βάρος, τη χημική τους δομή και ως προς την ευαισθησία τους παρουσία υπεριώδους ακτινοβολίας, με χρωματογραφία SEC και μαγνητική φασματοσκοπία πρωτονίου και διαπιστώθηκε ότι η φωτοδιάσπαση των πολυμερών βασίζεται στη φωτόλυση των θειοκεταλικών δεσμών της κύριας αλυσίδας. Στη συνέχεια θα παρουσιαστεί μια καινοτόμα μέθοδος για τη σύνθεση φωτοδιασπώμενων και θέρμο–αναστρέψιμων υδρογελών, αποτελούμενων από το πολυμερές πολυ(αιθυλενογλυκόλη) (PEG) και θειοακεταλικούς δεσμούς στα σημεία διασταύρωσης των αλυσίδων. Η εισαγωγή των φωτοευαίσθητων δεσμών διθειοακετάλης κατέστησε τις υδρογέλες φωτο–αποικοδομίσιμες, ενώ η δημιουργία των αρχικών συμμονομερών ως τα κύρια φωτοπροϊόντα, έδωσαν στο υλικό αναστρέψιμες ιδιότητες παρουσία θερμοκρασίας. Οι ιξωδοελαστικές ιδιότητες των υδρογελών, η φωτοδιάσπασή τους μετά από έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία (λ = 254 nm) και ο αναστρέψιμος σχηματισμός της υδρογέλης κατά τη θέρμανση, διερευνήθηκαν με δυναμική ρεολογία διάτμησης. Στη συνέχεια μελετήθηκε η φωτοευαισθησία των χημικών ομάδων ακυλοϋδραζόνης. Πιο συγκεκριμένα, θα παρουσιαστούν η σύνθεση, ο χαρακτηρισμός και η φωτοαποικοδόμηση κύριας αλυσίδας ενός νέου, υδατοδιαλυτού, γραμμικού, συμπολυμερούς πολυ(ακυλοϋδραζόνης). Ακτινοβόληση του πολυμερούς οδήγησε στη φωτοδιάσπαση των δεσμών ακυλοϋδραζόνης κατά μήκος της πολυμερικής αλυσίδας. Έπειτα, ένα υδρόφοβο αντικαρκινικό φάρμακο, δοξορουβικίνη (DOX), δέθηκε στα άκρα του υδατοδιαλυτού πολυμερούς αποδίδοντας ένα αμφίφιλο σύστημα πολυμερούς–φαρμάκου. Τέλος, μελετήθηκε η συνδυαστική επίδραση του φωτός και η παρουσία όξινου περιβάλλοντος στη διάσπαση του πολυμερούς και την απελευθέρωση του φαρμάκου. Ακόμη, θα παρουσιαστεί η σύνθεση φωτοδιασπώμενων πολυ(ακυλοϋδραζονών) με φωτοευαισθησία που κυμαίνεται από το υπεριώδες έως το ορατό. Τέλος, θα παρουσιαστεί η ανάπτυξη δύο υβριδικών (οργανικό–ανόργανο) συστημάτων νανοφορέων ριβονουκλεικών οξέων (mRNA) που αποτελούνται από υπερπαραμαγνητικά νανοσωματίδα οξειδίου του σιδήρου (SPIONs) επικαλυμμένα με φυσικά πολυμερή, οξειδωμένη δεξτράνη και quaternized χιτοζάνη, αντίστοιχα. Η αποτελεσματικότητα πρόσδεσης, απελευθέρωσης και μετάφρασης του mRNA εξετάστηκε με τη διεξαγωγή in vitro μελετών χρησιμοποιώντας τη πράσινη φθορίζουσα πρωτεΐνης-mRNA (GFP–mRNA)

Local governments as an actor of contemporary greek culture promotion through festivals

Since the last 2 decades, the concept that access to cultural resources and cultural consumption are the cornerstones of urban development strategies, has strongly affected the urban management theoretical framework. The term “culture” has semantically broadened to include social, economic and political aspects, being currently associated with urban development. Therefore, cultural planning is fundamental for the evolution of prosperous cities which take part in an international network of creative cities, competing with each other for talent, business, resources and global attention.In order to achieve these goals, festivals are often exploited in the frame of urban strategies with social or economic impact. Festivals are also considered as major factors of urban life as well as catalysts of urban regeneration, due to the fact that they are able to attract tourism and investment, enrich the city image, boost local pride, form strong cultural identities and create new jobs. Therefore, festivals are not only treated as cultural products but also as city branding and urban regeneration core elements, as well as means to achieve social cohesion, cultural production and job creation.In order to fully exploit festivals for the purposes described above, city- makers ought to adopt marketing concept. We can distinguish the following three dimensions of marketing concept adoption: Visitor orientation (deep understanding of the festivals’ audience needs and preferences), Pre-experience assessment and Post experience evaluation. The thesis builds on the work undertaken by Pugh C. & Wood E.H. (2004) into the strategic or operational use of events within the marketing plans of London Borough Councils which recommended that while a more “strategic” marketing orientation within the Councils was preferable, the focus was still operational and ad hoc, resulting in missed opportunities. What is more, the research project undertaken by Τ. Mayfield και J. Crompton (1995) about marketing concept adoption among festival organizers was taken into account.The works above have lent themselves to generating the hypothesis of an extended research on the Modern Greek festival sector.The research hypothesis can be defined as follows: Adopting marketing concept, local governments could use festivals as strategic tools to promote urban regeneration, city branding, cultural production, social cohesion and job creation, as well as adding value for the community.The aim of the current research, which attempts to serve as the first extended research project at the Greek festival sector, is to find out whether market orientation is related to the achievement of the above mentioned municipal goals.During the quantitative field research, 100 festivals organized or supported by local governments have been studied.The proposed questionnaire includes 28 questions dealing with the following four main research goals:1.Description of the festival (profile, identity, barriers to their development)2. Marketing concept adoption of the festival 3.Festivals aims clarification4.Festival effects on urban regeneration / city branding / cultural production / social cohesion / job creation.In the qualitative research part, Dance festival “Diamantis Palaiologos” which is held by “Plegma” NGO in Skopelos, was examined from February 2014 to April 2015.It comes that if local governments increase marketing concept adoption rate, they can further use festivals in order to achieve goals such as urban regeneration, city branding, cultural provision, job creation and community wellness.Taking into account current restrictions of the fiscal, legal and political environment, as well as inherent problems of local government bodies, so as to increase market orientation we would better propose:Cooperation schemes with civil society, which plays a pivotal role in festival managementInter –municipal cooperationPublic – private cooperationMore effective HR management and business process reengineering, taking for granted environmental restrictions.Τις τελευταίες δύο δεκαετίες η αντίληψη ότι η πρόσβαση στους πολιτιστικούς πόρους και την πολιτιστική κατανάλωση αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο των στρατηγικών αστικής ανάπτυξης έχει καθορίσει το θεωρητικό πλαίσιο του αστικού μάνατζμεντ. Ο όρος «πολιτισμός» έχει σημαντικά διευρυνθεί και συμπεριλαμβάνει κοινωνικές, οικονομικές και κοινωνικές πτυχές, συσχετιζόμενος πλέον με την αστική ανάπτυξη. Κατά συνέπεια, ο πολιτιστικός προγραμματισμός θεωρείται πρωταρχικής σημασίας για την ανάπτυξη εύρωστων πόλεων, οι οποίες συγκροτούν ένα παγκόσμιο δίκτυο δημιουργικών πόλεων, συναγωνιζόμενες μεταξύ τους για ταλέντα, επιχειρήσεις, πόρους και το παγκόσμιο ενδιαφέρον.Στην κατεύθυνση αυτή, τα φεστιβάλ αξιοποιούνται στο πλαίσιο των κοινωνικών και οικονομικών στρατηγικών των πόλεων. Τα φεστιβάλ θεωρούνται επίσης σημεία αναφοράς της ζωής στις πόλεις, αλλά και καταλύτες της αστικής αναζωογόνησης, καθώς έχουν την ικανότητα να προσελκύουν τουρισμό και επενδύσεις, να εμπλουτίζουν την εικόνα της πόλης, να τονώνουν την τοπική υπερηφάνεια, να διαμορφώνουν πολιτιστικές ταυτότητες και να δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας. Κατά συνέπεια, τα φεστιβάλ δεν αντιμετωπίζονται απλώς ως πολιτιστικά προϊόντα αλλά ως κεντρικά στοιχεία του city branding και της αστικής αναζωογόνησης, όπως και ως μέσα για την επίτευξη της κοινωνικής συνοχής, της πολιτιστικής παραγωγής και της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Προκειμένου να αξιοποιηθούν πλήρως για τους σκοπούς που περιγράφηκαν ανωτέρω, οι αρχές των πόλεων υιοθετούν την έννοια του μάρκετινγκ (marketing concept adoption). Μπορούμε να διακρίνουμε τις ακόλουθες τρεις διαστάσεις marketing concept adoption: τον προσανατολισμό στο κοινό (σε βάθος γνώση των αναγκών και των προτιμήσεων του κοινού των φεστιβάλ), την εκτίμηση πριν την εμπειρία (pre-experience assessment) και την αξιολόγηση μετά την εμπειρία (post-experience evaluation). Η παρούσα διατριβή βασίζεται στην ερευνητική εργασία των Pugh και Wood (2004) που αφορά στη στρατηγική ή λειτουργική χρήση των γεγονότων στο πλαίσιο των σχεδίων μάρκετινγκ των δημοτικών συμβουλίων του Λονδίνου, από την οποία προκύπτει ότι παρά την προτίμηση για ένα περισσότερο στρατηγικό προσανατολισμό στο μάρκετινγκ, στην πράξη η εστίαση είναι ως επί το πλείστον στο επίπεδο των τακτικών, με αποτέλεσμα την απώλεια ευκαιριών. Ταυτόχρονα, αξιοποιήθηκε η ερευνητική εργασία των Τ. Mayfield και J. Crompton (1995) που αφορά στη διάδοση της φιλοσοφίας του μάρκετινγκ (marketing concept) ανάμεσα στους διοργανωτές των φεστιβάλ.Οι εν λόγω ερευνητικές εργασίες λειτούργησαν ως βάση για τον ορισμό της υπόθεσης εργασίας μιας εκτεταμένης έρευνας του σύγχρονου ελληνικού φεστιβαλικού τομέα.Η υπόθεση εργασίας ορίζεται ως εξής: η τοπική αυτοδιοίκηση εφόσον ενστερνίζεται τη φιλοσοφία του μάρκετινγκ (marketing concept) μπορεί να αξιοποιήσει τα φεστιβάλ ως στρατηγικά εργαλεία για την προώθηση της αστικής αναζωογόνησης (urban regeneration), την προώθηση της εικόνας της περιοχής (city imaging), την πολιτιστική μέριμνα (cultural provision), την ενίσχυση της απασχόλησης (job creation), καθώς επίσης ως προστιθέμενη αξία (adding value) για τον τελικό καταναλωτή, την κοινότητα. Σκοπός της παρούσας έρευνας που επιχειρεί να λειτουργήσει ως η πρώτη εκτεταμένη έρευνα στον ελληνικό φεστιβαλικό χώρο, είναι να δείξει κατά πόσο η υιοθέτηση της φιλοσοφίας του μάρκετινγκ (marketing concept adoption) σχετίζεται με την επίτευξη των ανωτέρω στόχων.Η ερευνητική μεθοδολογία συνδυάζει την ποσοτική έρευνα πεδίου με τη συμμετοχική έρευνα δράσης.Στο πλαίσιο την ποσοτικής έρευνας, μελετήθηκαν 100 φεστιβάλ που διοργανώνονται ή υποστηρίζονται από την τοπική αυτοδιοίκηση. Το ερωτηματολόγιο περιλαμβάνει 28 ερωτήσεις που ευθυγραμμίζονται με τους τέσσερις ακόλουθους ερευνητικούς στόχους:1.Περιγραφή των φεστιβάλ (προφίλ, ταυτότητα, εμπόδια ανάπτυξης)2.Marketing concept adoption (προσανατολισμός στο κοινό / visitor orientation), εκτίμηση πριν την εμπειρία / pre-experience assessment και αξιολόγηση μετά την εμπειρία /post-experience evaluation). 3.Κατάγραφη των σκοπών των φεστιβάλ4. Επιδράσεις των φεστιβάλ στην αστική αναζωογόνηση / το city branding / την πολιτιστική παραγωγή / την κοινωνική συνοχή / την απασχόληση. Στο πλαίσιο την ποιοτικής έρευνας, μελετήθηκε το φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών «Διαμαντής Παλαιολόγος» (Φεβρουάριος 2014 – Απρίλιος 2015) που διοργανώνεται από την αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία «Πλέγμα» στη Σκόπελο. Από την έρευνα προκύπτει ότι η τοπική αυτοδιοίκηση υιοθετώντας τη φιλοσοφία του μάρκετινγκ σε μεγαλύτερο βαθμό, θα μπορέσει να αξιοποιήσει περαιτέρω τα φεστιβάλ για την επίτευξη στόχων, όπως η αστική αναζωογόνηση, η θεμελίωση της εικόνας της περιοχής, η πολιτιστική μέριμνα, η ενίσχυση της απασχόλησης και προς όφελος της κοινωνίας.Δεδομένων όμως των υφιστάμενων περιορισμών, στο οικονομικό, θεσμικό και πολιτικό περιβάλλον, αλλά και στις εγγενείς αδυναμίες των φορέων της τοπικής αυτοδιοίκησης, ως προτεινόμενες ενέργειες με σκοπό την αύξηση του βαθμού υιοθέτησης της φιλοσοφίας του μάρκετινγκ, θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε:•την προώθηση συνεργασιών με την κοινωνία των πολιτών, η οποία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο ως προς τη διοργάνωση φεστιβάλ•την ανάπτυξη διαδημοτικών συνεργασιών•την ενίσχυση της συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα, καθώς επίσης•την αποτελεσματικότερη αξιοποίηση του προσωπικού και την αναμόρφωση των πρακτικών που ακολουθούνται, με δεδομένους τους περιορισμούς του περιβάλλοντος

Photo- and Acid-Degradable Polyacylhydrazone–Doxorubicin Conjugates

Light-mediated polymer degradation has attracted considerable attention in various applications, including photo-patterning, tissue engineering and photo-triggered drug delivery. In this study, we report the synthesis and characterization of a new, linear, main-chain photo- and acid-degradable copolymer based on acylhydrazone linkages. The polymer was synthesized via a step-growth copolymerization of adipic acid dihydrazide with a bifunctional poly(ethylene glycol) bearing benzaldehyde end-groups, under mild acidic conditions, to afford a hydrophilic PEG-alt-adipic acid (PEG-alt-AA) alternating copolymer. The synthesized polymer was characterized by size exclusion chromatography, proton nuclear magnetic resonance and attenuated total reflection-Fourier transform infrared spectroscopies. The main-chain photo- and acid-induced degradation of the copolymer in dimethylsulfoxide and water, respectively, was verified by UV-vis spectroscopy at light intensities as low as 0.1 mW cm−2 at λ = 254 nm. Next, a model anticancer drug, doxorubicin (DOX), was chemically linked to the polymer chain end(s) via acylhydrazone bond(s), resulting in amphiphilic PEG-alt-adipic acid-DOX (PEG-alt-AA-DOX) polymer–drug conjugates. The conjugates were self-assembled in water to form spherical nanoparticles, as evidenced by scanning and transmission electron microscopies. The irradiation of the self-assembled PEG-alt-AA-DOX conjugates with UV light and the decrease of the solution pH resulted in the disruption of the assemblies due to the photolysis and acidolysis of the acylhydrazone bonds, and the release of the therapeutic cargo

Stimuli-Responsive Polysaccharide Hydrogels and Their Composites for Wound Healing Applications

There is a growing concern about wound care, since traditional dressings such as bandages and sutures can no longer meet existing needs. To address the demanding requirements, naturally occurring polymers have been extensively exploited for use in modern wound management. Polysaccharides, being the most abundant biopolymers, have some distinct characteristics, including biocompatibility and biodegradability, which render them ideal candidates for wound healing applications. Combining them with inorganic and organic moieties can produce effective multifunctional composites with the desired mechanical properties, high wound healing efficiencies and excellent antibacterial behavior. Recent research endeavors focus on the development of stimuli-responsive polysaccharide composites for biomedical applications. Polysaccharide composites, being sensitive to the local environment, such as changes of the solution temperature, pH, etc., can sense and react to the wound conditions, thus promoting an effective interaction with the wound. This review highlights the recent advances in stimuli-responsive polysaccharide hydrogels and their composites for use in wound healing applications. The synthetic approaches, physical, chemical, and biochemical properties as well as their function in wound healing will be discussed