The five categories of solà-morales as a legacy for reading the urban landscape

Objective Nearly forty years after Lynch (1960) proposed the use of his “five elements” to apprehend the “image of the city,” Solà-Morales (2002) published the article “Presente y futuros. Arquitectura en la ciudad” in which he also proposed five "concepts” or "platforms" focused on the changing dynamics and morphologies of 21st-century large urban areas. The objective of the study is to propose a method for analyzing the urban morphology of the rapid-growing new suburban areas in the city of Campinas, State of São Paulo, Brazil based on those five categories. Methodology The methodology consisted of analyzing Google Earth and Google Street View images, complemented by street level observations and photographs, under an approach that takes advantage of Solà-Morales' five categories as analysis units. Conclusions The paper concludes that local conditions tend to shape these (undergoing change) areas in ways that are in tune with the categories’ descriptions. The phenomena was observed not only in Campinas, but also in other major cities of the State of São Paulo, Brazil. This shaping indicates a shift in the traditional hierarchical structure of the urban territories, with an emphasis toward new “mutation” areas. Originality The new method proposed by this paper, based on Solà-Morales’ revolutionary concepts, may trigger further investigations and unexpected results when applied to other metropolises throughout the globe. © 2018, Universitat Politecnica de Catalunya. All rights reserved12367390Casi cuarenta años después de que Lynch (1960) propusiera el uso de sus “cinco elementos” para aprehender la “imagen de la ciudad”, Solà-Morales (2002) publicó el artículo “Presente y futuros. Arquitectura en la ciudad” en el que también propuso cinco “conceptos” “plataformas” centrados en las cambiantes dinámicas y morfologías de las grandes áreas urbanas del siglo 21. El objetivo de este estudio es proponer un método para analizar la morfología urbana de nuevas áreas suburbanas de rápido crecimiento en la ciudad de Campinas, Estado de São Paulo, Brasil, basadas en esas cinco categorías. Metodología: La metodología consistió en analizar las imágenes de Google Earth y Google Street View, complementadas con observaciones a nivel de calle y fotografías, bajo un enfoque que aprovecha las cinco categorías de Solà-Morales como unidades de análisis. Conclusiones: El documento concluye que las condiciones locales tienden a dar forma a estas áreas (en proceso de cambio) en formas que están en sintonía con las descripciones de las categorías. El fenómeno se observó no solo en Campinas, sino también en otras ciudades importantes del estado de São Paulo, Brasil. Esta configuración indica un cambio en la estructura jerárquica tradicional de los territorios urbanos, con énfasis en nuevas áreas de “mutación”. Originalidad: El nuevo método propuesto por este documento, basado en los conceptos revolucionarios de Solà-Morales, puede desencadenar nuevas investigaciones y resultados inesperados cuando se aplica a otras metrópolis en todo el mund

Struktura przestrzenna nowych inwestycji budowlanych w małych miastach województwa łódzkiego

Tematem rozprawy doktorskiej jest „Struktura przestrzenna nowych inwestycji budowlanych w małych miastach województwa łódzkiego”. Całość składa się ze wstępu oraz 5 rozdziałów i liczy niemal 300 stron. W pracy wyznaczono 3 cele główne: analiza struktury przestrzennej nowych inwestycji budowlanych pod względem rodzaju, okresu realizacji, własności inwestycji oraz pochodzenia inwestorów; określenie czynników determinujących powstanie nowych inwestycji budowlanych; określenie miejsca nowych inwestycji budowlanych w strukturze przestrzennej małych miast regionu łódzkiego. Na podstawie przeprowadzonych badań określono także zróżnicowanie małych miast pod względem specjalizacji realizowanych obiektów budowlanych i wpływu czynników decydujących o budowie nowych obiektów. Dodatkowo realizowano cele poboczne polegające na wskazaniu najatrakcyjniejszych inwestycyjnie terenów w małych miastach, a także określeniu wielu zmian zachodzących w tych ośrodkach na płaszczyźnie społecznej, demograficznej i gospodarczej. Badania prowadzono w 19 miastach liczących do 10 tysięcy mieszkańców, położonych w województwie łódzkim. Przedmiotem zainteresowania były wszystkie inwestycje budowlane, na które wydano urzędowe pozwolenia w latach 1995-2004. Wybór tego przedziału czasowego był spowodowany zmianami w polskim prawie budowlanym i ustawach o zagospodarowaniu przestrzeni. Dodatkowo wybrany okres 10 lat charakteryzował się dość stabilną sytuacją na rynku budowlanym. Wówczas ograniczono chaos gospodarczy widoczny po zmianie ustroju w 1989 roku, natomiast do 2004 roku niewielki był wpływ zmian ekonomicznych i prawnych wejścia Polski do Unii Europejskiej. Wszystkie dane o obiektach budowlanych uzyskano w 19 lokalnych urzędach samorządowych. Następnie przeprowadzono w terenie obserwację i weryfikację poprawności spisanych danych. Później przygotowano opracowania zbiorcze używając metod statystycznych i kartograficznych. Etapem końcowym była klasyfikacja małych miast ze względu na zróżnicowanie struktury inwestycji budowlanych. Zebrane dane oraz wyniki badań przedstawiono na ponad 70 mapach i wykresach oraz 57 tabelach. Wybór małych miast jako miejsca badań był spowodowany ich odmiennością pod względem wyglądu i funkcji w porównaniu do większych ośrodków. Małe miasta mają wspólne cechy obszarów wiejskich i miejskich, także są najliczniejszą grupą - jest ich ponad połowa wśród wszystkich miast. Przez wiele dekad były zaniedbane i niedofinansowane, często pomijano je badań naukowych. Współcześnie otrzymały możliwość szybkiego rozwoju i nadrobienia zaległości. Zmiany zachodzące na obszarze małych miast w ostatnich latach spowodowały duże zainteresowanie naukowców. Jednym z widocznych efektów zmian są nowe inwestycje budowlane. Pierwszy rozdział poświęcony jest wskazaniu czynników decydujących o rozwoju nowych obiektów budowlanych oraz określeniu siły ich oddziaływania. Badano wpływ różnych czynników zewnętrznych i wewnętrznych. Przeprowadzona analiza wykazała, że największy wpływ na rozwój budownictwa miały czynniki ekonomiczne (liczba podmiotów gospodarczych, wielkość zatrudnienia) i demograficzne (liczba mieszkańców). Mniejsze znaczenie miał stan finansów lokalnych samorządów, natomiast najmniejszym oddziaływaniem na rozwój charakteryzowały się: położenie małych miast w sieci osadniczej i komunikacyjnej, działania prawne i planistyczne lokalnych władz oraz dotychczasowy stan rozwoju infrastruktury np. sieć drogowa, wodociągowa, kanalizacyjna. W następnym rozdziale badaniami objęto strukturę rodzajową i okres realizacji nowych obiektów budowlanych. We wszystkich małych miastach od 1995 do 2004 roku wydano ponad 5400 pozwoleń na budowę. Sześć ośrodków wyraźnie przeważa nad pozostałymi pod względem liczby realizowanych inwestycji. Wspólną cechą większości z nich jest duża liczba mieszkańców oraz funkcje administracyjne miasta powiatowego. Więcej nowych obiektów powstaje w małych miastach znajdujących się w centralnej i południowej części województwa łódzkiego. Wszystkie ośrodki są podobne pod względem rodzaju budowanych obiektów, tzn. dominują nowe budynki mieszkalne (średnio 40%), co czwarty budynek to obiekt gospodarczy, kolejne miejsca zajmują obiekty infrastrukturalne i budynki usługowe oraz pozostałe. Od 1995 do 1999 roku widoczny jest wzrost liczby budowanych obiektów, natomiast od 2000 do 2004 roku powstawało coraz mniej inwestycji. Wpływała na to m.in. sytuacja ekonomiczna kraju i zmiany w prawie budowlanym. W tym czasie malała liczba nowych mieszkań, budynków gospodarczych i obiektów infrastrukturalnych, zaś rosła liczba budynków usługowych. Kolejny rozdział dotyczy struktury inwestorskiej, badaniem objęto własność inwestycji oraz miejsce zarejestrowania działalności lub zameldowania inwestorów. Pod tym względem małe miasta są znów podobne. Wszędzie dominowała własność prywatna nowych inwestycji, średnio ponad 10% stanowiła własność komunalna, zaś tylko 2% spółdzielcza. We wszystkich ośrodkach przeważają inwestorzy lokalni i to od nich przede wszystkim zależy poziom rozwoju budownictwa. Największym udziałem inwestorów lokalnych wyróżniały się ośrodki położone peryferyjnie w województwie, posiadające słaby dostęp komunikacyjny. Inwestorzy zewnętrzni pochodzili przede wszystkim z Łodzi, Warszawy lub miast średniej wielkości znajdujących się w województwie łódzkim. Zazwyczaj wybierali miasta położone w centrum województwa, posiadające atrakcyjne położenie przyrodnicze i komunikacyjne. Inwestorzy zewnętrzni budowali głównie nowe mieszkania, obiekty infrastrukturalne lub usługowe. W rozdziale czwartym badaniom poddano miejsca koncentracji nowych inwestycji budowlanych oraz zaprezentowano ich lokalizację. Celem było pokazanie zróżnicowania badanych miast, a także określenie najbardziej atrakcyjnych inwestycyjnie terenów. W prawie wszystkich miastach najatrakcyjniejszymi miejscami do budowy nowych obiektów są tereny zewnętrzne, znajdujące się w odległości ponad 0,5 km od centrum. Wpływ na to miała niższa cena ziemi i większa liczba dostępnych działek budowlanych. Najwięcej nowych obiektów powstawało na terenach: położonych wzdłuż głównych dróg, blisko budynków użyteczności publicznej i handlowych, posiadających dostęp do niezbędnej infrastruktury. W strefach peryferyjnych miast o największej liczbie nowych inwestycji można zauważyć zjawisko „urban sprawl”. W ścisłym centrum przeważają budynki usługowe i mieszkalno-usługowe oraz rozbudowy i modernizacje. Małe miasta są zróżnicowane pod względem rozmieszczenia nowych obiektów budowlanych. Pierwsza grupa miast wyróżnia się najbardziej równomiernym rozmieszczeniem inwestycji, wspólną ich cechą jest mała liczba nowych obiektów. Do drugiej grupy zaklasyfikowano najwięcej miast, większość inwestycji zlokalizowano w odległości 0,5-1 km od centrum. W ostatniej grupie miast najwięcej nowych obiektów budowano w strefie peryferyjnej, ośrodki te charakteryzuje największa liczba inwestycji. Badając gęstość nowych inwestycji podzielono obszar wszystkich miast na mniejsze strefy o powierzchni 1 hektara. We wszystkich miastach przeważały tereny o bardzo niskiej lub niskiej gęstości nowych obiektów budowlanych. Ostatni rozdział ma charakter wniosków końcowych. Dokonano tu klasyfikacji wszystkich 19 miast i wykorzystując metodę taksonomii wyróżniono 3 grupy podobnych do siebie ośrodków. Pierwszą tworzą atrakcyjne pod względem inwestycyjnym ośrodki, które dynamicznie się rozwijają. Decydują o tym głównie inwestorzy prywatni, o dużym udziale inwestorów zewnętrznych. W tych ośrodkach najbardziej widoczna jest urbanizacja stref peryferyjnych. W drugiej grupie jest największy udział inwestycji komunalnych, przede wszystkim obiektów infrastrukturalnych. Dużo inwestycji znajdowało się w centrum lub w jego otoczeniu. Ostatnia grupa wyróżnia się największym udziałem inwestorów lokalnych, największy był też udział sektora spółdzielczego. W porównaniu do innych miast wybudowano tam najwięcej obiektów gospodarczych i usługowych. Do niedawna małe miasta były pod wieloma względami do siebie podobne, jednak od 1989 roku w wyniku zmian społeczno-gospodarczych badane ośrodki zaczęły się wyraźnie różnić. Część z nich lepiej przystosowała się do aktualnych warunków i wykorzystała szanse na dalszy rozwój, jednak w większości działania inwestycyjne nie przyniosły spodziewanych efektów. Lokalne władze powinny dalej szukać sposobów na przyciągnięcie inwestorów zewnętrznych oraz efektywniej wspomagać lokalnych inwestorów

Nowe technologie a ontologia prawa : o nowej kategorii bytów w prawie osobowym

Zaczynając od zarysowania tematu oraz wyjaśnienia kwestii terminologicznych, przedstawiam konstrukcję sztucznych przedstawicielów (ang. artifical agents) i zapowiadam próbę uzasadnienia uznania faktu istnienia ich zdolności prawnej. Nastepnie prezentuję wymagania stawiane przez doktrynę bytom, których status ontyczno-prawny jest niejasny - opieram się tutaj na poglądach R. Longchamps de Bérier, który podzielił te warunki na dwie kategorie. Najpierw zajmuję się materialnymi - korzystając z prac współczesnych badaczy amerykańskich wskazuję na możliwość posiadania przez będące tematem pracy byty interesów (rozumianych jako stosunek do świata zewnętrznego), nastepnie zaś wykazuję, że z uwagi na specyficzny charakter ich relacji z człowiekiem możliwe jest zabezpieczenie ich zaspokojenia. Po wykazaniu faktu spełniania przez artifical agents warunków materialnych, przechodzę do warunku formalnego - wskazując na fakt niespełniania go, rozwijam argumentację za bezcelowością stawiania go bytom, co do których chce się rozstrzygnąć, czy posiadają zdolność prawną. W zakończeniu podkreślam potwierdzenie tezy oraz wskazuję dalsze możliwości rozwoju badań w tym kierunku, pokrótce też zarysowuję perspektywy istnienia innych klas obiektów, które mogłyby posiadać zdolność prawną.At first, I shortly present the topic and definitions and then describe the idea of artificial agents, followed by an announcement of an attempt to justify the recognition of them having legal capacity. Subsequently, I present conditions made by legal doctrine for beings which legal-ontic status is unclear - this part is based on R. Longchamps de Bérier's works - the autor of the distinction between material and formal conditions of having legal capacity. First, I analise the material ones - using ideas of modern american researchers I point at the possibility of having interest (understood as an attitude towards world) by artificial agents, than I justify that due to special character of relations beetwen them and humans it is possible to satisfy their interests under protection of the law. Having said that they meet all of material conditions, I begin the analysis of formal condition - emphasizing the fact that it is not met by them I continue to present arguments against the statement that it is necessary for any being to meet it. In the end, I come to the conclusion that my thesis has been confirmed, therefore I point at the possibilty of further research into that matter as well as I present perspective of the existence of other objects whose legal capacity might someday be postulated

Translation as interpretation : how translation criticism organizes literary studies scholars’ interpretations

The article discusses the concept of translation as interpretation. I propose an analysis of translation techniques used by two Polish literary scholars and translators, Tadeusz Komendant and Michał Paweł Markowski. I compare their translations and divide them into two categories: “critical” and “unnatural” (in the case of Komendant) and “vulnerable” and “existential” (Markowski). I argue that a critical analysis of translation is necessary to justify the adopted strategy of interpretation which occupies a privileged position in these texts. I also use translation criticism as a “structuring” criterion to establish a certain hierarchy which exists, more or less explicitly, in the field of literary scholars’ translations. In order to do so, I juxtapose Markowski’s views with the those of Tomasz Swoboda in his Repetition and Difference (2014). I attempt to demonstrate that translation criticism allows not only for the articulation of the underlying pattern behind a translation, but also problematizes some issues related to the translator’s and author’s subjective scope of responsibility. In this way, I come to the conclusion that translation criticism reveals important qualities of a text, usually overlooked by strictly literary approaches. I acknowledge and confirm an important role it plays in building self-awareness and participating in self-knowledge within literary studies

Inventory of pain data from the National Center for Health Statistics

Written by Kathleen M. Turczyn and Thomas F. Drury."In this report, National Center for Health Statistics data sets that contain information on pain and pain-related conditions are identified and a detailed summary of these data elements is provided."Also available via the World Wide Web.Includes bibliographical references (p. 52-55)

Gelation studies of a cellulose-based biohydrogel: the influence of pH, temperature and sterilization.

International audienceThe present paper investigates the rheological properties of silated hydroxypropylmethylcellulose (Si-HPMC) biohydrogel used for biomaterials and tissue engineering applications. The general property of this modified cellulose ether is the occurrence of self-hardening due to silanol condensation subsequent to a decrease in pH (from 12.4 to nearly 7.4). The behavior of unsterilized and sterilized Si-HPMC solutions in diluted and concentrated domains is first described and compared. In addition, the influence of physiological parameters such as pH and temperature on the rate of the gelation process is studied. In dilute solution, the intrinsic viscosity ([eta]) of different pre-steam sterilization Si-HPMC solutions indicates that macromolecular chains occupy a larger hydrodynamic volume than the post-steam sterilization Si-HPMC solutions. Although the unsterilized Si-HPMC solutions demonstrate no detectable influence of pH upon the rheological behavior, a decrease in the limiting viscosities (eta(0)) of solutions with increasing pH is observed following steam sterilization. This effect can be explained by the formation of intra- and intermolecular associations during the sterilization stage originating from the temperature-induced phase separation. The formation of Si-HPMC hydrogels from injectable aqueous solution is studied after neutralization by different acid buffers leading to various final pHs. Gelation time (t(gel)) decreases when pH increases (t(gel) varies from 872 to 11s at pH 7.4 and 11.8, respectively). The same effect is observed by increasing the temperature from 20 to 45 degrees C. This is a consequence of the synergistic effect of the increased reaction rate and acid buffer diffusion. pH and temperature are important parameters in the gelation process and their influence is a key factor in controlling gelation time. By adapting the gel parameters one could propose hydrogels with cross-linking properties adapted to clinical applications by controlling the amount of pH of neutralization and temperature

Badania użyteczności systemów w instytucjach publicznych na przykładzie Ośrodka Przetwarzania Informacji – Państwowego Instytutu Badawczego

The article describes the specifics of usability research in public institutions on the example of work at the National Information Processing Institute. It describes the challenges faced by system creators, designers, and researchers. It presents methods of preparing and conducting usability tests (preparation, execution and further steps after researches). Characterization of systems created in the institute: POL-on, JSA shows specifics of working at the public systems and shares the insights from these researches. Based on the gathered information, the article proposes changes to improve the experience of systems’ users. It presents good practices that the creators may follow during the designing process, such as: naming, icons, charts, cohesion, searching, text editing and information architecture.W artykule opisano specyfikę badań użyteczności w instytucjach publicznych na przykładzie Ośrodka Przetwarzania Informacji – Państwowego Instytutu Badawczego. Przedstawiono wyzwania, przed jakimi stoją twórcy systemów, ich projektanci oraz badacze. Pokazano sposób realizacji badań użyteczności wraz z procesem przygotowania badań, ich realizacją i dalszymi krokami. Na przykładach systemów tworzonych w OPI PIB: POL-on, JSA omówiono sposób pracy w instytucie i przedstawiono spostrzeżenia z tych badań. W efekcie zebranych informacji zaproponowano zmiany potrzebne, aby poprawić doświadczenia docelowych użytkowników systemów. Wskazano dobre praktyki, którymi powinni kierować się twórcy, projektując poszczególne elementy: nazewnictwo, ikony, wykresy, spójność, wyszukiwanie, redakcja tekstów i planowanie architektury informacji