Der Autor und seine Übersetzer

Claudio Magris reports his experience as an author owing a lot to translation, the task of self-translating and the fact of being translated in many different languages. In general, “translations” are underestimated in their intellectual value. As far as literary translations are concerned, they should be considered as real creative activities. Literary texts themselves – such as the short stories “Averroës Search” (“La Busca de Averroes”) by Borges and “Bad Nature” (“Mala índole”) by Javier Marìas – often reflect on translations and on questions dealing with translating issues. Moreover, Magris points out specific translating difficulties concerning his works (such as rhythmic, metaphorical and cross-cultural questions)

Na setną rocznicę urodzin Roberta Walsera. U wrót życia (dla Eliasa Canetti)

W artykule poświęconym Eliasowi Canetti, a napisanym z okazji setnej rocznicy urodzin Roberta Walsera, przeprowadza autor próbę scharakteryzowania twórczością tego oryginalnego, pisarza, piszącego o ludziach "bez charakteru", pisarza, którego twórczość wydaje się być pożegnaniem, ostatnim słowem wielkiej literatury przeszłości. Robert Walser (1878-1956) należy do generacji pisarzy, którzy oprócz stworzenia dzieł wybitnych dokonali rewolucji,przewrotu w całej współczesnej literaturze; totalność dzieła literackiego i stylu klasycznej prozy stała się dla nich przeszłością. Nie można zastosować do nich określeń Nietzschego i Heideggera, że wielka literatura potrafi zharmonizować różnorodność świata pełnego dysonansów w jednolitej formie dzieła literackiego o określonym znaczeniu, Walser dokonał rozbicia osobowości swoich bohaterów - nie są oni "charakterami", nie posiadają określonej struktury osobowości. U Eliasa Canettiego znajdujemy podobną sytuację egzystencjalną jednostki zagubionej w biegu wydarzeń, "wrzuconej" w nurt życia. Bohaterowie Walsera ukrywają się, pragną Roztopić się w tłumie, unikają konfrontacji z rzeczywistością, tak jak w powieści "Geschwister Tanner" (Rodzeństwo Tanner) unikają przekroczenia "progu" życia, jak gdyby w swojej nieokreśloności chcieli zachować pozory harmonii i szczęścia. Żyją oni świadomością wiecznej tymczasowości; postać Walsera to zawodowy służący lub wagabunda, odnajdujący sens życia w przeżyciu chwili, spędzający życie na "spacerach". Jednostka zagrożona w społeczeństwie totalitarnym przystosowuje się, identyfikuje się z nim, aby nie zostać -rozpoznana i wchłonięta; wyjściem ostatecznym jest pobyt w zakładzie dla umysłowo chorych, w "klasztorze współczesności" (Canetti). Motyw przezwyciężenia i mistycznego przeniknięcia mechanizmu władzy poprzez identyfikację łączy Walsera z Kafką, Rilkem i Muliłem. Postaci Walsera gardzą buntem - totalna zależność pozwala na totalne niezaangażowanie. Ta strategia rezygnacji charakteryzuje również innych pisarzy okresu schyłkowego np. Petera Altenberga: jest to rezygnacja z własnego Ja, wynika z niej postawa "obserwatora" wydarzeń". Oczekiwanie na życie jest już owym życiem. Walser to mistrz ulotnego momentu, życie objawionego w chwili przemijania, to poeta przemilczenia i niedopowiedzenia, stojący na progu między świetną przeszłością wielkiej literatury a współczesnością. Za progiem tym istnieje już tylko próba odnowy owej totalności lub możliwość "wariacji" na temat wątków z przeszłości.Zadanie pt. „Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki” nr 885/P-DUN/2014 zostało dofinansowane ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej nauk

Letteratura e diritto. Davanti alla legge

Sin resume

Ladislao Mittner e la fondazione della germanistica a Ca' Foscari

In the form of a personal memoir, this essay outlines the work of the distinguished scholar Ladislao Mittner (1902-75) and the development of German studies at the University of Venice in the second half of the 20th century. Mittner arrived at Ca' Foscari in 1942 and took charge of German studies in the first Italian Faculty of Foreign Languages and Literatures (established in 1954), and became a point of reference for over thirty years. During these years, he decisively shaped the guidelines of the discipline at Ca' Foscari. Due to his own plurilingual Hapsburg roots, he considered a good command of languages pivotal. This is why he can also be considered a pioneer of the establishment of German language teaching as an independent subject from literature, which was not a self-evident truth at the time. However, he also underlined the importance of the literary text through very refined critical tools. He was an acute philologist and a broad-minded historian who, from the very beginning, added to the German courses such subjects as Germanic Philology, History of the German Language, Philosophy and Music of the German-speaking countries, transforming German studies in Italy into a modern and open-minded field of studies, far from just technical knowledge. From the beginning his vision of the German world was in a context of comparative cultures. Mittner's work provided the firm basis for the educational commitment required to meet the daily challenge of a multicultural Europe

Before the Law. Literature and Justice

During his stay as writer-in-residence at the University of Utrecht in February 2009, Claudio Magris delivered the First Romano Guarnieri Lecture in Italian Studies on the topic of ‘Literature and Justice’. Here he advocates that literature, contrary to one of her most frequent reflexes, does not turn her back to the law, but works instead towards collaboration, in order to avoid the pitfall of an apparently ‘warm’ but ultimately egotistic mental horizon, which in the long run cannot be but deceptive and even destructive. Literature and the law are, Magris argues on the basis of a comprehensive overview of Western thought, intrinsically related in their pursuit of general values, as has been recognised and valued as of Antiquity. Even in the present heyday of relativism this orientation on what transcends individual truth remains of utmost importance, since such a perspective offers the best guarantee for an impartial, perhaps indeed ‘cold’ protection of the manifold varieties of ‘warm’ individual realities that give colour to our world

Discursos pronunciados en el Acto de Investidura del profesor D. Claudio Magris como Doctor Honoris Causa por la Universidad de Murcia: Sofocle nei Caraibi

Incluye Laudatio in Honorem del doctor Claudio Magris por Pedro Luis Ladrón de Guevar

Die Stadt aus Papier. Triest und seine Literatur

Magris Claudio. Die Stadt aus Papier. Triest und seine Literatur. In: Revue des sciences sociales de la France de l'Est, N°19, 1991. Villes mémoires, villes frontières. pp. 54-60