The Access to Amyklaion

Στο άρθρο μας παραθέτουμε τα δεδομένα για την πρόσβαση από τη Σπάρτη στο Αμυκλαίον. Θεωρούμε ότι η διάβαση της Μαγουλίτσας γινόταν σχεδόν στη σημερινή γέφυρα του Αγίου Νικολάου στο Χατίπι, όπου κατέληγε η περίφημη Αφεταΐς οδός· η τελευταία ταυτίζεται ασφαλώς με την οδό Γκορτσολόγου, μετά τον εντοπισμό του ιερού του Ταιναρίου Ποσειδώνος στη συμβολή Διοσκούρων και Γκορτσολόγου. Στη χάραξη της διαδρομής της προς Αμυκλαίον «ιεράς οδού» δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στη διάσχιση των από τον Ταΰγετο (δυτικά) παραπόταμων του Ευρώτα, που δημιουργούν ένα πολυσχιδές σύστημα, επιβάλλοντας αντίστοιχες ζεύξεις-γέφυρες. Η αρχαία οδός διεσώθη σε δύο σημεία, όπως απέδειξαν σωστικές ανασκαφές της οικείας Εφορείας, στο ΟΤ Γ 256 (νέο ΤΕΛ Σπάρτης) και στις παρυφές του οικισμού της Ριβιώτισσας (σε δύο παρακείμενα οικόπεδα). Τέλος, πιθανολογούμε ότι θα μπορούσε η προς Αμυκλαίον, εκ Σπάρτης, οδός να ταυτισθεί με την Υακινθίδα (Αθην. IV 173f).No abstract available in Englis

Σύνθεση και χαρακτηρισμός νανοσωματιδίων μαγνητίτη / β- κυκλοδεξτρίνης (Fe3O4/β-CD)

Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο--Μεταπτυχιακή Εργασία. Διεπιστημονικό-Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) “Μικροσυστήματα και Νανοδιατάξεις

O leon tis Arachamitas

Papers from the third international seminar on Ancient Arcadia, held at the Norwegian Institute at Athens, 7-10 May 2002The fragmentary lion statue walled in the facade of the primary school at the village Arachamita was found according to local tradition in the ravίne Botsona near the vίllage. It ίs made of grey lίmestone, and ίts preserved heίght of 70 cm ίndίcates that ίt comes from the over-lifesίze statue of a lion. The surface of the protome ίs badly weathered, and on the top of the animal's head ίt ίs almost dίsίntegrated. In spίte ot· the bad condίtion of the surface certaίn features and ίconographίcal detaίls still vίsίble can be used as chronologίcal evίdence and ίndicate a date around the end of the 5th century B.C. The lion statue may very possibly be assocίated wίth the Maίnalian settlement PeraίtheiS, recently identίfίed with the terrίtory of the vίllage Arachamίta. Although only mere conjectures can be made concerning ίts functίon, ίt seems probable that the Ιίοη statue was erected on a polyandrion rather than on aπ ίndίvίdual grave

Ο λέων της Αραχαμίτας

The fragmentary lion statue walled in the facade of the primary school at the village Arachamita was found according to local tradition in the ravίne Botsona near the vίllage. It ίs made of grey lίmestone, and ίts preserved heίght of 70 cm ίndίcates that ίt comes from the over-lifesίze statue of a lion. The surface of the protome ίs badly weathered, and on the top of the animal's head ίt ίs almost dίsίntegrated. In spίte ot· the bad condίtion of the surface certaίn features and ίconographίcal detaίls still vίsίble can be used as chronologίcal evίdence and ίndicate a date around the end of the 5th century B.C. The lion statue may very possibly be assocίated wίth the Maίnalian settlement PeraίtheiS, recently identίfίed with the terrίtory of the vίllage Arachamίta. Although only mere conjectures can be made concerning ίts functίon, ίt seems probable that the Ιίοη statue was erected on a polyandrion rather than on aπ ίndίvίdual grave

Hodgkin's lymphoma radiotherapy: radiation dose to healthy organs with monte carlo calculations and second cancer risk assessment

During radiotherapy all healthy organs are exposed to ionizing radiation regardless of their position in relation to the radiation field. This fact results in the increase of the possibility of secondary cancer after the radiotherapy. In the case of Hodgkin lymphoma there are not sufficient data in the literature regarding the radiation dose and second cancer risk at healthy organs. The aim of this research is a) to determine the dose to healthy organs that are partially in or out of the radiation fields, for Hodgkin lymphoma patients, using the IFRT and ISRT techniques and b) to estimate the risk of secondary cancer.Organs partially in the treatment fieldData were obtained from patients that received 3d conformal radiotherapy with the IFRT and ISRT techniques. Patients that were irradiated in anatomic regions above and below the diaphragm were included. The Organ Equivalent Dose (OED), as it was suggested by the group of Schneider et al, and the Lifetime Attributable Risk (LAR) were determined. All calculations were performed with the use of three different models: the mechanistic, plateau and bell shaped models. The organs that were examined for radiotherapy treatment above the diaphragm were the breast, lungs, thyroid gland, pharynx, oral cavity and esophagus. Respectively for treatment below the diaphragm the organs were the colon, rectum and bladder. The calculated risk with the above methods was compared to the cancer risk of population that has not been exposed to ionizing radiation. All calculations were performed for patients of the age of 20, 30 and 40.The range of OED was calculated to 0.63 – 8.53 and 0.63 – 7.26 with the IFRT and ISRT techniques respectively for radiotherapy in anatomic regions above the diaphragm. Respectively for anatomic regions below the diaphragm the range was 0.18 – 7.64 and 0.80 – 4.95. The cancer risk after radiotherapy above the diaphragm was calculated to 0.5% – 8.0% with the IFRT technique and 0.5% - 5.2% with the ISRT technique. Respectively the cancer risk after radiotherapy below the diaphragm was calculated to 0.1% – 13.0% with the IFRT technique and 0.5% - 8.4% with the ISRT technique.For radiotherapy in anatomic regions above the diaphragm the biggest benefit of ISRT over IFRT technique is observed in breast and lungs whereas for radiotherapy in anatomic regions below the diaphragm is observed in colon and rectum. For the bladder it was estimated that the cancer risk with the ISRT technique is higher than the risk with the IFRT technique, though this risk is smaller than the risk of population not exposed to ionizing radiation.Out of field organsThe average dose to organs that are out of the treatment field for Hodgkin Lymphoma patients was determined with Monte Carlo calculations using a human body model created by relative software. The head of a 6MV linear accelerator was simulated. The treatment of Hodgkin lymphoma patients at mediastinum, pelvis and axillary region with the ISRT/IFRT techniques was simulated. For cancer risk estimation the reference model of BEIR VII was used. The average dose was calculated to organs that are out of the treatment field and are defined in ICRP-103. The cancer risk after radiotherapy at the mediastinum was estimated for the colon, stomach, bladder, liver, thyroid gland and prostate. Respectively for radiotherapy at the pelvis the cancer risk was estimated for the stomach, lungs, liver, breast, ovaries, testicles and thyroid gland. For radiotherapy at the axillary region cancer risk was estimated for the colon, stomach, bladder, liver, thyroid gland, breast, ovaries, testicles and prostate. All cancer risk estimations were performed for patients of 20, 30 and 40 years old. Finally the estimated cancer risk was compared to the cancer risk of population not exposed to ionizing radiation.The range of the average dose to out of field organs after mediastinum, pelvis and axillary region radiotherapy with the IFRT technique was calculated to 7.5-481, 5.0-774.5 and 5.0-594 mGy respectively. The respective ranges for the ISRT technique were 2.0-246, 3.0-300.5 and 2.5-234 mGy. The thyroid gland presents the highest cancer risk after mediastinum radiotherapy for both men and women patients. For pelvis radiotherapy the highest risk is observed in breast for women and stomach for men. For radiotherapy at the axillary region the highest risk was found to be the thyroid gland for men and the breast for women. In all cases the use of ISRT technique resulted in the decrease of cancer risk in comparison to the IFRT. Finally, in all out of field organs the cancer risk was smaller than the respective risk of the not exposed to ionizing radiation population.Η χρήση της ακτινοθεραπείας εκθέτει όλα τα υγιή όργανα εντός και εκτός πεδίου ακτινοβόλησης σε ιοντίζουσα ακτινοβολία. Το αποτέλεσμα της προαναφερθείσας έκθεσης των υγιών ιστών είναι ο αυξημένος κίνδυνος εμφάνισης δευτερογενούς καρκίνου μετά την ακτινοθεραπεία. Στη διεθνή βιβλιογραφία, σημειώνεται σημαντική έλλειψη δεδομένων για τη δόση ακτινοβολίας και τον κίνδυνο καρκινογένεσης των υγιών οργάνων, μετά από ακτινοθεραπεία λεμφώματος Hodgkin. Στόχος της παρούσας διατριβής είναι ο υπολογισμός της δόσης ακτινοβολίας των υγιών οργάνων που βρίσκονται μερικώς εντός ή εκτός του πεδίου ακτινοθεραπείας για ασθενείς με λέμφωμα Hodgkin, με τις μεθόδους IFRT (Involved Field Radiotherapy) και ISRT (Involved Site Radiotherapy), καθώς και η εκτίμηση του κινδύνου εμφάνισης δευτερογενούς καρκίνου.Όργανα που εκτίθενται σε πρωτογενή ακτινοβολία:Έγινε χρήση δεδομένων από πλάνα τρισδιάστατης σύμμορφης ακτινοθεραπείας (3DCRT) ασθενών, με τις μεθόδους IFRT και ISRT. Εξετάστηκαν ασθενείς που ακτινοβολήθηκαν σε ανατομικές περιοχές πάνω και κάτω από το διάφραγμα. Υπολογισμοί πραγματοποιήθηκαν για την ισοδύναμη δόση (Organ Equivalent Dose, OED), όπως αυτή προτάθηκε από την ομάδα των Schneider et al, καθώς και για το Lifetime attributable risk (LAR). Ακόμα, έγινε χρήση τριών διαφορετικών μοντέλων εκτίμησης κινδύνου: mechanistic, plateau και bell shaped model. Τα, προς μελέτη, όργανα για θεραπείες σε ανατομικές περιοχές πάνω από το διάφραγμα ήταν: οι μαστοί, οι πνεύμονες, ο θυρεοειδής αδένας, ο φάρυγγας, η στοματική κοιλότητα και ο οισοφάγος. Τα αντίστοιχα όργανα για ακτινοθεραπεία σε περιοχές κάτω από το διάφραγμα ήταν: το κόλον, το ορθό και η ουροδόχος κύστη. Ο κίνδυνος που υπολογίστηκε από τις παραπάνω μετρήσεις συγκρίθηκε με τον κίνδυνο καρκινογένεσης στο μη εκτιθέμενο σε ακτινοβολία πληθυσμό. Όλοι οι υπολογισμοί πραγματοποιήθηκαν για έκθεση ασθενούς στις ηλικίες των 20, 30 και 40 ετών.Για ακτινοθεραπεία σε ανατομικές περιοχές πάνω από το διάφραγμα το εύρος της OED υπολογίστηκε ίσο με 0.63 – 8.53 Gy και 0.63 – 7.26 Gy με τις μεθόδους IFRT και ISRΤ, αντίστοιχα. Το αντίστοιχο εύρος για ακτινοβόληση σε ανατομικές περιοχές κάτω από το διάφραγμα βρέθηκε 0.18 – 7.64 Gy και 0.80 - 4.95 Gy. Ο κίνδυνος καρκινογένεσης υπολογίστηκε από 0.5% έως 8.0% με τη μέθοδο IFRT και από 0.5% έως 5.2% για την ISRT, μετά από ακτινοθεραπεία πάνω από το διάφραγμα. Για ακτινοθεραπεία σε περιοχές κάτω από το διάφραγμα ο αντίστοιχος κίνδυνος με τη μέθοδο IFRT ήταν 0.1% - 13.0% και 0.5% - 8.4% με την ISRT. Η σημαντικότερη μείωση του κινδύνου καρκινογένεσης με τη μέθοδο ISRT αντί της IFRT παρατηρείται σε μαστό και πνεύμονες για ακτινοθεραπεία πάνω από το διάφραγμα. Αντίστοιχα, ακτινοθεραπεία κάτω από το διάφραγμα με τη μέθοδο ISRT παρουσιάζει σημαντική μείωση κινδύνου δευτερογενούς καρκίνου σε ορθό και κόλον σε σύγκριση με την IFRT. Για την ουροδόχο κύστη βρέθηκε αύξηση του κινδύνου καρκινογένεσης με τη μέθοδο ISRT σε σχέση με την IFRT. Ωστόσο, ο κίνδυνος αυτός είναι μικρότερος από τον κίνδυνο στο, μη εκτιθέμενο σε ακτινοβολία, πληθυσμό. Εκτός πεδίου ακτινοθεραπείας όργανα:Ο υπολογισμός της μέσης δόσης σε όργανα που βρίσκονται εκτός πεδίου ακτινοβόλησης κατά τη διάρκεια ακτινοθεραπείας σε ασθενείς με λέμφωμα Hodgkin έγινε με χρήση της μεθόδου Monte Carlo, σε συνδυασμό με μαθηματικό ανθρωπόμορφο ομοίωμα. Χρησιμοποιήθηκε προσομοίωση κεφαλής γραμμικού επιταχυντή με δέσμη φωτονίων ενέργειας 6 MV. Πραγματοποιήθηκε προσομοίωση θεραπειών ασθενών με λέμφωμα Hodgkin στο μεσοθωράκιο, την πύελο και τη μασχαλιαία χώρα, με τις μεθόδους IFRT και ISRT. Για την εκτίμηση κινδύνου καρκινογένεσης χρησιμοποιήθηκε το μοντέλο της αναφοράς του BEIR VII. Υπολογισμοί της μέσης δόσης έγιναν για όλα τα όργανα που βρίσκονται εκτός πεδίου ακτινοβόλησης και ορίζονται στην ICRP-103. Ο κίνδυνος καρκινογένεσης μετά από ακτινοθεραπεία στο μεσοθωράκιο εκτιμήθηκε για το κόλον, το στομάχι, την ουροδόχο κύστη, το ήπαρ, τον θυρεοειδή αδένα και τον προστάτη. Αντίστοιχα, ο κίνδυνος μετά από ακτινοθεραπεία στην περιοχή της πύελου υπολογίστηκε για το στομάχι, τους πνεύμονες, το ήπαρ, το μαστό, τις ωοθήκες, τους όρχεις και το θυρεοειδή αδένα. Για ακτινοθεραπεία στη μασχαλιαία χώρα εκτίμηση του κινδύνου έγινε για: το κόλον, το στομάχι, την ουροδόχο κύστη, το ήπαρ, το θυρεοειδή αδένα, το μαστό, τις ωοθήκες, τους όρχεις και τον προστάτη. Όλοι οι υπολογισμοί του κινδύνου πραγματοποιήθηκαν για ακτινοβόληση ασθενούς στην ηλικία των 20, 30 και 40 ετών. Τέλος, πραγματοποιήθηκε σύγκριση του κινδύνου καρκινογένεσης, που υπολογίστηκε με τον αντίστοιχο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου σε πληθυσμό μη εκτιθέμενο σε ακτινοβολία.Το εύρος της μέσης δόσης στα εκτός πεδίου όργανα μετά από ακτινοθεραπεία σε μεσοθωράκιο, πύελο και μασχαλιαία χώρα με τη μέθοδο IFRT υπολογίστηκε, 7.5 – 481 mGy, 5.0 – 774.5 mGy, 5.0 – 594 mGy αντίστοιχα. Το αντίστοιχο εύρος με την ISRT μέθοδο ήταν: 2.0 – 246 mGy, 3.0 – 300.5 mGy, 2.5 – 234 mGy. Ο θυρεοειδής αδένας εμφανίζει τον υψηλότερο κίνδυνο καρκινογένεσης για γυναίκες και άνδρες ασθενείς, μετά από ακτινοθεραπεία στο μεσοθωράκιο. Για ακτινοθεραπεία στην πύελο μέγιστος κίνδυνος παρατηρείται για το μαστό στις γυναίκες και το στομάχι στους άνδρες. Αντίστοιχα, μετά από ακτινοθεραπεία στη μασχαλιαία χώρα ο υψηλότερος κίνδυνος καρκινογένεσης βρέθηκε στο θυρεοειδή αδένα στους άνδρες και το μαστό στις γυναίκες. Σε όλες τις περιπτώσεις, η χρήση της ISRT μεθόδου είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση στον κίνδυνο καρκινογένεσης σε σχέση με την IFRT. Τέλος, σε όλα τα εκτός πεδίου όργανα ο κίνδυνος καρκινογένεσης ήταν μικρότερος από τον αντίστοιχο στο μη εκτιθέμενο σε ακτινοβολία πληθυσμό

The Christianisation of the Peloponnese : the case for strategic change

The issue of the persistence of paganism is now quite well considered; however, it is only in recent times that the same concern approached from another perspective, the multifaceted nature of the Christianisation of the Peloponnese, has become the topic of detailed discussion. It is likely that Christianisation in Achaea took place incrementally and with a variety of effects according to the location. The processes of how this took place and under what circumstances remain to be discussed in detail. As a considered and active process, understanding methods of conversion should provide insights into the nature of society at the time, particularly in terms of communications. Church location reflects a range of choices made in terms of the conversion process and therefore is fundamental to analysing religious transformation. Such insights are important, particularly given the dearth of historical sources for, and difficulties of refining, church chronologies in the Peloponnese. In the case of the Late Antique Peloponnese, a great deal is known about many individual churches as a result of quite extensive excavation of a majority of them, particularly through the work of Pallas and Orlandos. This evidence, together with the results of a survey of all the known Late Antique churches in the Peloponnese undertaken in 2012, makes possible a synthetic interpretation of all the material within the surrounding landscape. While the precise chronologies may remain elusive, this present study shows how sociological theories of conversion processes can be applied to the topographic analysis of the Late Antique churches of the Peloponnese to help determine the nature of Christianisation across the diachronic range. In this work I will present some new theories regarding processes and phases of conversion, and the implications of these in terms of understanding networks and society in the Late Antique Peloponnese.PostprintPostprintPeer reviewe

Measurements of doses from photon beam irradiation and scattered neutrons in an anthropomorphic phantom model of prostate cancer: a comparison between 3DCRT, IMRT and tomotherapy

Introduction. The rapid development of new radiotherapy technologies, such as intensity modulated radiotherapy (IMRT) or tomotherapy, has resulted in the capacity to deliver a more homogenous dose in the target. However, the higher doses associated with these techniques are a reason for concern because they may increase the dose outside the target. In the present study, we compared 3DCRT, IMRT and tomotherapy to assess the doses to organs at risk (OARs) resulting from photon beam irradiation and scattered neutrons. Material and methods. The doses to OARs outside the target were measured in an anthropomorphic Alderson phantom using thermoluminescence detectors (TLD 100) 6Li (7.5%) and 7Li (92.5%). The neutron fluence rate [cm-2·s-1] at chosen points inside the phantom was measured with gold foils (0.5 cm diameter, mean surface density of 0.108 g/cm3). Results. The doses [Gy] delivered to the OARs for 3DCRT, IMRT and tomotherapy respectively, were as follows: thyroid gland (0.62 ± 0.001 vs. 2.88 ± 0.004 vs. 0.58 ± 0.003); lung (0.99 ± 0.003 vs. 4.78 ± 0.006 vs. 0.67 ± 0.003); bladder (80.61 ± 0.054 vs. 53.75 ± 0.070 vs. 34.71 ± 0.059); and testes (4.38 ± 0.017 vs. 6.48 ± 0.013 vs. 4.39 ± 0.020). The neutron dose from 20 MV X-ray beam accounted for 0.5% of the therapeutic dose prescribed in the PTV. The further from the field edge the higher the contribution of this secondary radiation dose (from 8% to ~45%). Conclusion. For tomotherapy, all OARs outside the therapeutic field are well-spared. In contrast, IMRT achieved better sparing than 3DCRT only in the bladder. The photoneutron dose from the use of high-energy X-ray beam constituted a notable portion (0.5%) of the therapeutic dose prescribed to the PTV