Slow behavioral reorganization following experimental manipulation of caste ratios

Background-Fetal tachycardia may cause hydrops fetalis and lead to fetal death. No unanimity of opinion exists regarding the optimum treatment. This study evaluates our experience with transplacental sotalol therapy to treat fetal tachycardias in terms of safety and efficacy. Methods and Results-The charts of 21 patients who were treated with sotalol for fetal tachycardia were reviewed. Ten fetuses had atrial flutter (AF), 10 had supraventricular tachycardia (SVT), and I had VT. Hydrops fetalis was present in 9 fetuses. Drug treatment was successful in establishing sinus rhythm in 8 of 10 fetuses with AF and in 6 of 10 fetuses with SVT. The mortality rate in this study was 19% (4 of 21 fetuses 3 had SVT and 1 had AF); 3 deaths occurred just days after the initiation of sotalol therapy, and 1 occurred after a dosage increase. At birth, tachycardia was present in 6 infants. Two patients who converted to sinus rhythm in utero suffered from neurologic pathology postnatally. Conclusions-Fetal tachycardia is a serious condition in which treatment should be initiated, especially in the presence of hydrops fetalis, The high success rate in fetuses with AF suggests that sotalol should be considered a drug of first choice to treat fetal AF, The low conversion rate and the fact that 3 of the 4 deaths in this study occurred in fetuses with SVT indicate that the risks of sotalol therapy outweigh the benefits in this group and that sotalol should, therefore, be limited in the treatment of fetal SV

Identification of common genetic risk variants for autism spectrum disorder

Autism spectrum disorder (ASD) is a highly heritable and heterogeneous group of neurodevelopmental phenotypes diagnosed in more than 1% of children. Common genetic variants contribute substantially to ASD susceptibility, but to date no individual variants have been robustly associated with ASD. With a marked sample-size increase from a unique Danish population resource, we report a genome-wide association meta-analysis of 18,381 individuals with ASD and 27,969 controls that identified five genome-wide-significant loci. Leveraging GWAS results from three phenotypes with significantly overlapping genetic architectures (schizophrenia, major depression, and educational attainment), we identified seven additional loci shared with other traits at equally strict significance levels. Dissecting the polygenic architecture, we found both quantitative and qualitative polygenic heterogeneity across ASD subtypes. These results highlight biological insights, particularly relating to neuronal function and corticogenesis, and establish that GWAS performed at scale will be much more productive in the near term in ASD.Peer reviewe

De nieuwe constructeur (1)

Het bouwproces wordt al jaren geteisterd door niet aflatende problemen en een daaropvolgende gang naar de rechter of een arbitrage-instituut. Op zichzelf hoeft dat geen probleem te zijn: het verschaft werk en - zou je denken - het levert wijze raad op (die overigens duur betaald wordt). "Leergeld voor een volgende keer," zou de volgende conclusie kunnen zijn. De praktijk laat echter zien dat niets minder waar is en dat het volgende project gewoon weer op dezelfde wijze wordt aangepakt

Hoofdconstructeur: Einde discussie?!

Tegelijk met de lancering van onze website www.vakbladcement.nl, november vorig jaar, publiceerden we enkele opiniërende artikelen over de hoofdconstructeur. De polemiek in deze artikelen bracht ons ertoe op onze website een discussieplatform te starten rondom dit onderwerp. Daarbij deden wij u de belofte na enige tijd op deze discussie terug te zullen komen. Belofte maakt schuld

Nokken met die tanden!

Bij het berekenen worden nokken en neuzen vaak op dezelfde manier beschouwd, met verwijzing naar NEN 6720. Zelfs de verplaatsing van de momentenlijn en de daaruit volgende verandering van dwarskrachtenslankheid wordt niet meegenomen, omdat wordt gesteld dat de ophangwapening de functie van starre ondersteuning in het gehanteerde vakwerkmodel kan vervullen. Dat dit onjuist is zullen we in twee artikelen nader toelichten

Nokken met die tanden! (4)

Nokken en tanden worden bi] berekeningen veelal op dezelfde manier behandeld, waarbij verwezen wordt naar NEN 6720 (VBC). De dwarskracht slankheid voor tanden wordt verondersteld zeer klein te zijn, wat de weg vrij maakt om met een zeer hoge t1 te rekenen. De onjuistheid hiervan werd toegelicht in Cement 2006/7111. Nadere aanvullingen hierop in de vorm van proeven op ware grootte volgden in Cement 2007/2121 en een voorbeeld werd behandeld in Cement 2007/3 (3]. Hierbij werd eveneens aandacht geschonken aan de optredende krachten in de beugels. In dit artikel wordt een aantal aspecten nader toegelicht

Nokken met die tanden! (2) : proevenserie legt fout in voorschriften bloot

Bij berekeningen worden nokken en tanden vaak op dezelfde manier behandeld, met verwijzing naar NEN 6720. De grotere dwarskrachtslankheid voor tanden wordt niet meegenomen, omdat gesteld wordt dat de ophangwapefling de functie van starre ondersteuning in het gehanteerde vakwerkmodel kan vervullen. Dat dit onjuist is werd toegelicht in Cement 2006 nr. 7 [1]. Ter validatie werden begin 2007 proeven op ware grootte uitgevoerd

Nokken met die tanden! (3)

Geen samenvatting