4,975 research outputs found

    Record of the marine cyanobacteria from the rocky shores of Bet-Dwarka and Okha, India

    Get PDF
    Citas de cianobacterias marinas dei litoral rocoso de Bet-Dwarka y Okha, IndiaKeywords. Cyanobacteria, Sea Shore, Flora, Bet-Dwarka, Okha, IndiaPalabras clave. Cianobacteria, litoral marino, flora, Bet-Dwarka, Okha, Indi

    Las macroalgas marinas bentónicas de la Argentina

    Get PDF
    Las algas que proliferan en el fondo marino se denominan macroalgas marinas bentónicas y se clasifican en tres grandes grupos: las rojas (Rhodophyta), las de color pardo (Phaeophyta o Phucophyta) y las verdes (Chlorophyta). Cuando las plantas forman grandes poblaciones -como los bosques de Macrocystis pyrifera o las praderas de Lessonia nigrescens o Durvillaea antarctica - se las puede observar aun en los momentos de marea alta. Este artículo de divulgación científica incluye información sobre las características morfológicas, las provincias fitogeográficas, la distribución geográfica, y la biodiversidad existente en las principales macroalgas de la Argentina (océano Atlántico sudoccidental), así como otras lecturas sugeridas sobre la temática

    A temporal-spatial study on epifauna associated to macroalgae in Cíes Archipelago (Atlantic Islands National Park, NW Spain

    Get PDF
    [Resumen]: La epifauna, como crustáceos, poliquetos, gasterópodos y bivalvos, es abundante en las algas marinas, jugando un papel importante como ramoneadores o filtradores en los ecosistemas templados rocosos, a la vez que sirve de alimento para otros animales marinos situados en una posición trófica superior (incluidos los peces). En este estudio, se ha investigado la abundancia y la variación espacio-temporal de la epifauna asociada a macroalgas submareales en el Archipiélago de Cíes (Parque Nacional de las Islas Atlánticas, NO España). Las macroalgas y la epifauna asociada fueron muestreadas en primavera, verano y otoño de 2017 en 3 zonas de la cara Este del Archipiélago de Cíes. También se recolectaron muestras suplementarias de mísidos en la columna de agua. Las muestras se lavaron cuidadosamente, y la fauna se recogió con una malla de 250 μm y se conservó en etanol 95 % para una identificación taxonómica posterior. Todas las muestras fueron identificadas al taxón más bajo posible obteniéndose una colección total de 84 grupos faunísticos de epifauna. Los resultados mostraron fuertes variaciones estacionales, independientemente del área de muestreo y de la especie de alga. La riqueza de especies se mantuvo notablemente estable a lo largo de las estaciones anuales, mientras que la diversidad de Shannon y la abundancia total mostraron una fuerte estacionalidad. La diversidad aumentó y la abundancia total disminuyó en otoño cuando los grupos dominantes (copépodos y gammáridos) experimentaron un fuerte declive estacional. Estos resultados resaltan la gran diversidad de especies epifaunales presentes en el Archipiélago de Cíes durante todo el año. Este estudio forma parte de un estudio global más ambicioso y los resultados servirán para caracterizar la estructura trófica de los peces signátidos presentes en el archipiélago.[Resumo]: A epifauna, como crustáceos, poliquetos, gasterópodos e bivalvos, é abundante nas algas mariñas, xogando un papel importante como animais de pasto ou filtradores nos ecosistemas templados rocosos, á vez que sirve de alimento para outros animais mariños situados nunha posición trófica superior (incluidos os peixes). Neste estudo, investigouse a abundancia e variación espazo-temporal da epifauna asociada a macroalgas submareais no Arquipélago de Cíes (Parque Nacional das Illas Atlánticas, NO España). As macroalgas e a epifauna asociada foron mostreadas en primaveira, verán e outono do 2017 en 3 zonas da cara Este do Arquipélago de Cíes. Tamén se recolectaron mostras suplementarias de mísidos na columna de auga. As mostras laváronse coidadosamente, e a fauna recolleuse cunha malla de 250 μm e conservouse en etanol 95 % para unha identificación taxonómica posterior. Todas as mostras foron identificadas ao taxón máis baixo posible chegando a unha colección total de 84 grupos faunísticos de epifauna. Os resultados mostraron fortes variacións estacionais, independentemente da área de mostraxe e da especie de alga. A riqueza de especies mantúvose notablemente estable ao longo das estacións anuais, mentres que a diversidade de Shannon e a abundancia total mostraron unha forte estacionalidade. A diversidade aumentou, e a abundancia total disminueu en outono cando os grupos dominantes (copépodos e gammáridos) experimentaron un forte declive estacional. Estos resultados resaltan a gran diversidade de especies epifaunais presentes no Arquipélago de Cíes durante todo o ano. Este estudo forma parte dun estudo global máis ambicioso e os resultados servirán para caracterizar a estructura trófica dos peixes signátidos presentes no arquipélago.[Abstract]: Epifauna, such as crustaceans, polychaetes, gastropods and bivalves, is abundant in seaweeds, playing an important role as grazers or filter feeders in temperate rocky ecosystems, while serving for other marine animals in a higher trophic position (including fishes). In this study, we investigated the abundance and temporal-spatial variation of the epifauna associated with subtidal macroalgae in Cíes Archipelago (Atlantic Islands National Park, NW Spain). Macroalgae and associated epifauna were sampled in spring, summer and autumn 2017 in 3 areas of the East coast from Cíes Archipelago. Supplementary samples of mysids were also collected in the water column. Samples were carefully washed, and fauna was collected with a 250 μm mesh and conserved in 95% ethanol for further taxonomic identification. All samples were identified to the lowest possible taxon obtaining a total collection of 84 faunal groups of epifauna. Results showed strong seasonal variations, regardless of the seaweed species host and sampling site. Species richness remained notably stable across seasons while Shannon diversity and total abundance showed strong seasonality. Diversity increased, and total abundance decreased in autumn when the dominant groups (copepods and gammarids) experienced a strong seasonal decline. These results highlight the great diversity of epifaunal species present in Cíes Archipelago throughout the year. This study is part of a more ambitious global study and results serve to characterize the trophic structure of sygnathids fish present in archipelago.Traballo fin de mestrado (UDC.CIE). Bioloxía mariña. Curso 2017/201

    Taxonomia de macroalgas de riachos no Parque Nacional do Iguaçu – segunda fase

    Get PDF
    Anais do VI Encontro de Iniciação Científica e II Encontro Anual de Iniciação ao Desenvolvimento Tecnológico e Inovação – EICTI 2017 - 04 a 06 de outubro de 2017 - temática Ciências BiológicasMuitos estudos ecológicos e taxonômicos de macroalgas de ambientes lóticos têm sido executados em várias partes do mundo, ampliando o conhecimento sobre o assunto (Sheath & Cole, 1992; Vis et al., 1994; Vis et al., 2003; Sheath et al., 1986; Hu & Xie, 2005). No Brasil, as pesquisas focadas em taxonomia de macroalgas estão mais concentradas na região sudeste (Necchi Júnior et al., 2008; Branco & Necchi Jr., 1996; Necchi Júnior et al., 1995; Necchi Júnior et al., 2003) e no Estado do Paraná (Krupek et al., 2008; Branco et al., 2007; Peres et al., 2008), onde foi descrita uma nova espécie recentemente (Peres & Branco, 2012) e registradas, pela primeira vez, diversas espécies de macroalgas no estado e no país (Branco et al., 2009)Universidade Federal da Integração Latino-Americana (Unila); Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq); Fundação Araucária; Parque Tecnológico Itaipu (PTI) e Companhia de Saneamento do Paraná (SANEPAR

    Efeitos da interação entre complexidade do substrato e mesohabitat na colonização de macroalgas lóticas

    Get PDF
    Trabalho de Conclusão de Curso apresentado ao Instituto Latino-Americano de Ciências da Vida e da Natureza da Universidade Federal da Integração Latino-Americana, como requisito parcial à obtenção do título de Bacharel em Ciências Biológicas – Ecologia e Biodiversidade. Orientador: Prof. Dr. Cleto Kaveski Peres. Co-orientador: Cristian Antonio Rojas.A heterogeneidade espacial do habitat tem se tornado um dos temas de interesse crescente dentro do escopo ecológico, principalmente em estudos de ambientes aquáticos. Uma vez que diversos fatores contribuem para os padrões de distribuição de abundância das espécies, a estrutura física do habitat também tem apresentado uma relação significativa para explicar estes padrões. Ambientes lóticos estão sujeitos a diversas alterações estruturais ao longo do seu percurso resultando em mesohabitats tais como ambientes de remanso e corredeira. Ademais, o constante fluxo de água em ambientes lóticos não permite a formação do fitoplâncton, fazendo com que as comunidades de algas bentônicas sejam as principais produtoras de energia destes ambientes. Assim, as macroalgas filamentosas constituem uma importante fonte de alimentos para os organismos aquáticos, além da estruturação e manutenção de habitats para outros organismos. O objetivo deste trabalho foi investigar como a complexidade da superfície do substrato e a heterogeneidade gerada pelo mesohabitat influenciam os padrões de estabelecimento das comunidades de macroalgas. Para tanto, foi realizada uma experimentação em três riachos da região sul de Foz do Iguaçu/PR, onde foram inseridos substratos artificiais de concreto de 20x10x3cm com dois níveis de complexidade (mais complexo e menos complexo), em ambientes de remanso e corredeira. A amostragem foi realizada 118 dias após a montagem do experimento. A partir dos dados de riqueza e abundância amostrados foram feitas análises estatísticas: Análise de Normalidade de Shapiro-Wilk, Análise Não-Paramétrica de Mann-Whitney e Análise de Correspondência Destendenciada. Foram encontradas 10 espécies de macroalgas, sendo 40% pertencentes à divisão Chlorophyta, 20% à divisão Cyanophyta, 30% à divisão Rhodophyta e 10% à divisão Ochrophyta. Comparando a média da riqueza encontrada nos tratamentos aplicados, foi possível observar maior número de espécies em ambientes de corredeira em comparação a ambientes de remanso e maior abundância nos substratos mais complexos que nos menos complexos. O teste não- 6 paramétrico Mann-Whitney mostrou que houve diferença significativa entre ambientes de remanso e corredeira tanto para dados de riqueza (U = 70; p = 0,0024), quanto para abundância (U = 76,5; p = 0,0052). Ambientes de corredeira apresentaram maior riqueza e abundância em relação a ambientes de remanso, ressaltando assim a importância da correnteza na obtenção de nutrientes e criação de microhabitats. Entretanto, não foi encontrada diferença significativa entre complexidade do substrato, tanto para riqueza (U = 157; p = 0,887), como para abundância (U = 132,5 p = 0,3311). A Análise de Correspondência Destendenciada (DCA) não apresentou nenhum padrão de composição entres os pontos amostrados. Embora não tenha sido possível testar os efeitos da interação entre o mesohabitat e a complexidade do substrato, o desenvolvimento da metodologia e os resultados obtidos no presente trabalho dá suporte a pesquisas futuras.The habitat spatial heterogeneity has become one of the topics of growing interest within the ecological scope, especially in studies of aquatic environments. Since many factors contribute to the abundance of species distribution patterns, habitat physical structure has also shown a significant relationship to explain these patterns. In addition, these environments are subject to a number of structural changes along their course, resulting in mesohabitats such as pools and riffles environments. Moreover, the constant flow of water in lotic environments does not let the formation of phytoplankton, causing the communities of benthic algae are the main energy-producing these environments. Thus standing out filamentous macroalgae, which are an important source of food for aquatic organisms, as well as the structure and maintenance of habitats for other organisms. Hence, the aim of this study was to investigate if the substrate complexity and heterogeneity generated by mesohabitat influence patterns in macroalgae communities. To this end, an experiment in three streams of the southern region of Foz do Iguaçu / PR was performed, where they were inserted in which concrete artificial substrates 20x10x3cm with two complexity levels (more complex and less complex) in pools and riffles environments. Sampling was carried out 118 days after installation of the experiment. From the data of species richness and abundance sampled uni and multivariate statiscal analysis were made, being as Normality Analysis Shapiro-Wilk, Analysis Non-parametric Mann-Whitney and Correspondence Analysis Detrended. We found 10 species of macroalgae, with 40% belonging to the Chlorophyta division, 20% to the division Cyanophyta, Rhodophyta division to 30% and 10% to Ochrophyta division. Among them, only two were sampled exclusively on samplers and four out of samplers. Comparing the mean richnnes found in the applied treatments, we observed greater number of species in riffles environments compared to pools environments and greater abundance in the most complex substrates in relation to less complex. The non- parametric Mann-Whitney test showed that there was significant difference between pools and riffles environments for both richness data (U = 70, p = 0.0024), and for abundance (U = 76.5, p = 0, 0052). Riffles environments which present greater richness and abundance with respect to backwater environments, emphasizing the importance of the current in obtaining nutrients and light attenuation. However, there was no significant difference between smooth and rough substrate for both richness (U = 157, p = 0.887) and abundance (U = 132.5 p = 0.3311). The Correspondence Analysis Detrended (DCA) did not present any standard entres composition of the sampled points, presenting an explicability of 80.54% in total. Although it was not possible to test the effects of interaction between the mesohabitat and substrate complexity, the result obtained in this study supports further research.Fundação Araucária - bolsa de Iniciação Científica

    Comparação da eficiência de macroalgas utilizadas como biofiltro em cultivo de peixes ornamentais marinhos

    Get PDF
    TCC (graduação) - Universidade Federal de Santa Catarina. Centro de Ciências Agrárias. Curso de Engenharia de Aquicultura.Com a redução dos estoques de água no planeta, torna-se cada vez mais comum a utilização de sistemas de recirculação para aquicultura. De tempos em tempo é necessária a execução de trocas parciais de água para a retirada do nitrato presente na água. Macroalgas apresentam um excelente potencial em sua utilização como biofiltro em sistemas de recirculação, pois utilizam o nitrato como nutriente, além de agregar valor a produção aquícola. A macroalga mais comumente utilizada como biofiltro é a Chaetomorpha sp., uma alga exótica de excelente crescimento, porém pouco interesse no mercado. O presente trabalho teve como objetivo comparar a eficiência de 3 macroalgas nativas com a Chaetomorpha sp. como biofiltro em efluente de peixes ornamentais marinhos em escala experimental. As algas escolhidas foram: Sargassum cymosum, Hypnea musciformis e Ulva sp. As algas foram cultivadas no efluente por 13 dias. Como controle foi utilizado apenas o efluente, sem algas, nas mesmas condições dos tratamentos. Foram feitas análises de nitrato, fosfato e pesagem da biomassa. A Chaetomorpha obteve maior crescimento, como esperado. Todas as algas obtiveram o mesmo resultado de remoção de nitrato e fosfato, consumindo os nutrientes nos primeiros 7 dias. Com base nos resultados foi possível concluir que as algas nativas são tão eficientes quanto a Chaetomorpha, porém obtiveram menor desempenho e crescimento

    Relações ecológicas entre ouriços-do-mar e os seus predadores e presas no sudoeste de Portugal Continental

    Get PDF
    Os ouriços-do-mar desempenham um papel-chave na estrutura das comunidades bentónicas do litoral rochoso, podendo exercer uma intensa herbivoria sobre os produtores primários. Este estudo teve como objetivo analisar o papel ecológico do ouriço-do-mar Paracentrotus lividus na zona subtidal rochosa da costa sudoeste de Portugal continental, tanto como predador como presa, relacionando os três níveis tróficos: predadores de P. lividus, P. lividus e comunidade de macroalgas. Para tal, foram realizados vários estudos, cujos resultados indicam que na costa alentejana: (1) P. lividus aparenta ter um comportamento críptico e, por esse motivo, tem um efeito pouco importante na estruturação da comunidade de macroalgas bentónicas; (2) a área marinha protegida considerada não aparenta, até à data, ter tido efeitos significativos sobre a abundância e/ou tamanho dos vários organismos estudados; e (3) as espécies de peixe Diplodus vulgaris e Coris julis, bastante abundantes na costa alentejana, poderão ser importantes predadores de P. lividus; ### Abstract “Ecological relationships between sea urchins and their predators and prey in the SW coast of Portugal”. Sea urchins play a key role in structuring benthic communities of rocky shores through an intense herbivory on primary producers. This study aimed to analyze the ecological role of the sea urchin Paracentrotus lividus in the rocky subtidal zone of the SW coast of Portugal, both as predator and prey, by relating P. lividus predators, P. lividus and the macroalgae community. To this end, several studies were conducted whose results indicate that in the Alentejo coast: (1) P. lividus appears to have a cryptic behavior and, therefore, does not seem to have the ability to significantly influence the structure of the benthic macroalgae community; (2) the studied marine protected area does not appear, to date, to have had significant effects on the abundance and/or size of the various studied organisms; and (3) the fish species Diplodus vulgaris and Coris julis may be important predators of P. lividus
    corecore