Integrating knowledge from social and natural sciences for biodiversity management: The asymmetric information trap

--

Integrating knowledge from social and natural sciences for biodiversity management: The asymmetric information trap

Most problems related to biodiversity management have an ecological as well as a socio-economic dimension. Consequently, there has been a growing recognition that adequate management recommendations directed at such problems can only be developed if knowledge from ecology, economics and various social science disciplines is taken into account in an integrated manner. To respond to the need for integrated research, a number of approaches have been proposed over the last decade or so with the aim of integrating knowledge from the natural and social sciences. These approaches emerged in different contexts and have integrated different disciplines. As the recognition of the need for integrated research is rather recent the approaches that integrate natural and social sciences are still in a phase of development. In order to further this development, a better understanding of how to tackle specific challenges that arise when knowledge from different disciplines is integrated may be helpful. The aim of this paper is to contribute to this task by analysing and comparing how selected approaches cope with one key challenge of integration: ensuring that state-of-the-art knowledge from both disciplines is used in the integrated approach. We selected the following approaches for comparison: Ecological-economic modelling, political ecology, the resilience approach, multi criteria analysis, and methods of material and energy flow accounting (MEFA) of socio-ecological systems. [...

A new valuation school : Integrating diverse values of nature in resource and land use decisions

We are increasingly confronted with severe social and economic impacts of environmental degradation all over the world. From a valuation perspective, environmental problems and conflicts originate from trade-offs between values. The urgency and importance to integrate nature's diverse values in decisions and actions stand out more than ever. Valuation, in its broad sense of 'assigning importance', is inherently part of most decisions on natural resource and land use. Scholars from different traditions -while moving from heuristic interdisciplinary debate to applied transdisciplinary science- now acknowledge the need for combining multiple disciplines and methods to represent the diverse set of values of nature. This growing group of scientists and practitioners share the ambition to explore how combinations of ecological, socio-cultural and economic valuation tools can support real-life resource and land use decision-making. The current sustainability challenges and the ineffectiveness of single-value approaches to offer relief demonstrate that continuing along a single path is no option. We advocate for the adherence of a plural valuation culture and its establishment as a common practice, by contesting and complementing ineffective and discriminatory single-value approaches. In policy and decision contexts with a willingness to improve sustainability, integrated valuation approaches can be blended in existing processes, whereas in contexts of power asymmetries or environmental conflicts, integrated valuation can promote the inclusion of diverse values through action research and support the struggle for social and environmental justice. The special issue and this editorial synthesis paper bring together lessons from pioneer case studies and research papers, synthesizing main challenges and setting out priorities for the years to come for the field of integrated valuation.Peer reviewe

Een financieel systeem voor de overheid: Over stekkers en stopcontacten

pdf-document beschikbaar (209kB)status: publishe

Doelmatigheidsanalyse als beleids- en beheersinstrument: Rapport evaluatiemethoden

Het afgelopen decennium hebben de omvang en organisatie van de overheid op het niveau van de Vlaamse Gemeenschap zich diepgaand gewijzigd. Gedurende diezelfde periode zijn ook de middelen die de Vlaamse overheid jaarlijks in haar begroting kan schrijven, drastisch toegenomen. Ondanks deze toename van de budgettaire massa is de voorbije jaren de noodzaak van een strikt begrotingsbeleid een steeds voornamere plaats gaan innemen op de politieke agenda. Men zou dan ook van een “begrotingsparadox” kunnen spreken. Deze paradox laat zich echter op drie manieren verklaren. Een eerste verklaring voor de toegenomen budgettaire austeriteit ligt in het feit dat van de Vlaamse Gemeenschap een bijdrage wordt verwacht in de globale begrotingsinspanningen opdat de gezamenlijke overheden in België de Maastricht-normen zouden halen (of zo goed mogelijk benaderen). In de tweede plaats is de huidige financieringswet van die aard dat vanaf het begin van de volgende eeuw de toename van de budgettaire middelen een veel langzamer tempo zal kennen. Er zijn dus grenzen aan de budgettaire groei. De Vlaamse overheid tracht hiermee rekening te houden en bewijst daarmee dat zij, meer dan vroeger, werk wil maken van een begrotingsbeleid met een lange termijn-perspectief. De nieuwe “Meesternorm” en de begrotingsprefiguraties die het voorbije jaar werden werden uitgebracht, illustreren deze vernieuwde aanpak. Een derde verklaring kan worden gezocht in de “Value For Money - benadering” (VFM) die in verscheidene OESO-landen op de voorgrond treedt. De achterliggende idee bestaat erin dat een overheid met de budgetten (money) waarover zij kan beschikken zoveel mogelijk “waarde” moet creëren ten bate van de gemeenschap. Dit kan betekenen dat zij met haar beleid zo groot mogelijke effecten tracht teweeg te brengen (bv. inzake milieu, armoedebestrijding, veiligheid, ...). Dit kan evenzeer betekenen dat zij de kwaliteit en efficiëntie van haar dienstverlening tracht te maximaliseren (bv. rechtszekerheid, snelheid van bepaalde uitkeringen, efficientie van inningen van belastingen, ...). Sleutelbegrippen voor het onderbouwen van de VFM-benadering zijn “de 3 E’s : Economy-Efficiency-Effectiveness”, traditioneel vertaald als zuinigheid, efficiëntie en effectiviteit. De Vlaamse overheid bewijst door recente initiatieven en pilootprojecten rond doelmatigheidsanalyse en prestatiebegroting, dat zij deze boot niet wil missen. De doelmatigheidsanalyse is er immers op gericht om de effectiviteit, efficiëntie en zuinigheid van beleid en beheer in kaart te brengen. De conceptuele basis van de doelmatigheidsanalyse wordt voorgesteld in figuur 1. Het begrip “doelmatigheid”, soms gebruikt als synoniem voor “efficiëntie”, dient hier in zijn meest brede betekenis te worden opgevat en verwijst dus zowel naar effectiviteit, efficiëntie als zuinigheid. Het totstandbrengen van een zuinig, efficiënt en effectief beleid en beheer vereist dat er regelmatig op basis van deze concepten moet worden geëvalueerd Deze evaluaties zijn geen losstaande intellectuele oefeningen maar dienen een onderdeel te zijn van een beleids- en beheerscyclus. Via de evaluatieprocedures dient de doelmatigheidsidee door te sijpelen in de verschillende geledingen van de overheidsorganisatie. Evaluatie gaat verder dan analyse. Evalueren veronderstelt steeds dat een bepaald fenomeen dat geregistreerd en onderzocht (geanalyseerd) werd, ook met een norm of standaard wordt vergeleken. De evaluatieprocedures die de doelmatigheidsanalyse ondersteunen, zullen steeds beginnen bij het stellen van bepaalde vragen over beleid, beheer en begroting. Deze vragen kunnen worden geconcentreerd rond de concepten effectiviteit, efficiëntie, zuinigheid en rechtmatigheid. Een vorig onderzoek leidde tot de opstelling van een checklist die de type-vragen bevat die bij een VFM-gerichte evaluatie aan bod dienen te komen. Een gecomprimeerde versie van deze checklist werd opgenomen in bijlage 1.Meer infostatus: publishe

Doelmatigheidsanalyse als beleids- en beheersinstrument in de welzijnssector

Doel van het rapport Voorliggend rapport vormt een onderdeel in de voortschrijdende ontwikkeling van de doelmatigheidsanalyse als beleids- en beheersinstrument. Het document heeft tot doel om de opdrachtgever een hanteerbaar concept en een implementeerbare methodiek aan te reiken voor de ontwikkeling van een beleids- en beheers-instrumentarium ten dienste van de welzijnssector. Inhoud van het rapport Daartoe wordt in deel 1 vooreerst een algemeen overzicht gegeven van de theorie rond de ontwikkeling van doelmatigheidsanalyse. Hierbij wordt aandacht besteed aan de conceptuele onderbouwing van de doelmatigheidsanalyse, aan de beleids- en beheersprocedures waarop zij toepasbaar is, en aan het te ontwikkelen instrumentarium. Vervolgens wordt stilgestaan bij een aantal structureel-organisatorische randvoorwaarden i.v.m. de implementeerbaarheid en exploiteerbaarheid van een doelmatigheidsanalyse. Tenslotte wordt een stappenplan toegelicht dat richtinggevend kan zijn voor de experimentele implementatie van de doelmatigheidsanalyse in een willekeurige instelling. Om de concrete toepassing van het stappenplan te illustreren, en de toepasbaarheid ervan ook aan te tonen, wordt in deel 2 een toepassingsvoorbeeld uitgewerkt voor de instelling Kind & Gezin. Voor de gegevens, nodig voor deze gevalstudie, kon gebruik worden gemaakt van het strategisch plan dat door deze instelling werd opgesteld en van de prestatiebegroting die in de gelijknamige proeftuin werd ontwikkeld.Meer infonrpages: 54status: publishe

Doelmatigheidsanalyse als beleids- en beheersinstrument: Rapport prestatiebegroting

Voorliggend document geeft een beschrijving van de methodologie die van september 1993 tot maart 1994 werd toegepast binnen Kind & Gezin en de Openbare Vlaamse Afvalstoffenmaatschappij (OVAM), bij het ontwikkelen van een beperkte prestatiebegroting. Deze oefening past binnen het kader van de doelmatigheidsanalyse, een initiatief dat in het najaar van 1992 werd opgestart door Mevrouw W. Demeester - De Meyer, Vlaams Minister van Financiën en Begroting, Gezondheidsinstellingen, Welzijn en Gezin, met de steun van gans de Vlaamse Regering. De doelmatigheidsanalyse, waarvan het basisschema wordt weergegeven in bijlage I, vormt het conceptueel kader op basis waarvan getracht wordt de effectiviteit, efficiëntie en zuinigheid van het overheidsinitiatief te bevorderen. Om deze concepten in praktijk om te zetten, worden beleids- en beheersondersteunende instrumenten ontwikkeld ten aanzien van een aantal procedures. Deze procedures zijn : 1) de interne ex ante-evaluatie 2) de externe ex ante-evaluatie 3) de beslissing 4) de opvolging en bijsturing 5) de interne ex post-evaluatie 6) de externe ex post-evaluatie De techniek van de prestatiebegroting is niet alleen bruikbaar binnen de eerste en tweede procedure maar heeft ook een (belangrijke) beleids- en beheersondersteunende werking naar de andere procedures toe. Voor een globale samenhang van de verschillende technieken en procedures die binnen het concept van de doelmatigheidsanalyse in ontwikkeling zijn, wordt verwezen naar het document "Bestuurskundige aspecten van de begrotingscontrole als beleids- en beheersinstrument - Eindrapportering : Overwegingskader en Samenvatting". Achteraan in dit rapport werd een glossarium opgenomen waarin enkele veelgebruikte technische begrippen worden verklaard.Meer infonrpages: 84status: publishe

Begroting en planning als multifunctionele systemen

status: publishe

Planmatig besturen in gemeenten

status: publishe

Werkboek doelmatigheidsanalyse: prestaties begroten

Meer infostatus: publishe