The structure of disks around intermediate-mass young stars from mid-infrared interferometry. Evidence for a population of group II disks with gaps

The disks around Herbig Ae/Be stars are commonly divided into group I and group II based on their far-infrared spectral energy distribution, and the common interpretation for that is flared and flat disks. Recent observations suggest that many flaring disks have gaps, whereas flat disks are thought to be gapless. The different groups of objects can be expected to have different structural signatures in high-angular-resolution data. Over the past 10 years, the MIDI instrument on the Very Large Telescope Interferometer has collected observations of several tens of protoplanetary disks. We model the large set of observations with simple geometric models. A population of radiative-transfer models is synthesized for interpreting the mid-infrared signatures. Objects with similar luminosities show very different disk sizes in the mid-infrared. Restricting to the young objects of intermediate mass, we confirm that most group I disks are in agreement with being transitional. We find that several group II objects have mid-infrared sizes and colors overlapping with sources classified as group I, transition disks. This suggests that these sources have gaps, which has been demonstrated for a subset of them. This may point to an intermediate population between gapless and transition disks. Flat disks with gaps are most likely descendants of flat disks without gaps. Gaps, potentially related to the formation of massive bodies, may therefore even develop in disks in a far stage of grain growth and settling. The evolutionary implications of this new population could be twofold. Either gapped flat disks form a separate population of evolved disks, or some of them may further evolve into flaring disks with large gaps. The latter transformation may be governed by the interaction with a massive planet, carving a large gap and dynamically exciting the grain population in the disk.Comment: 24 pages, 11 figures, A&A in pres

Community-dwelling and recently widowed older adults:Effects of spousal loss on psychological well-being, perceived quality of life, and health-care costs

This study is on the effects of spousal loss among older adults who continue to live independently after bereavement. Little longitudinal studies focus on this group, which is of special interest, since in many countries, care policy and system reform are aimed at increasing independent living among older adults. Using longitudinal data from a Dutch public data repository, we investigate the effects of spousal loss on psychological well-being, perceived quality of life, and (indication of) yearly health-care costs. Of the respondents who had a spouse and were living independently (N = 9,400) at baseline, the majority had not lost their spouse after 12 months (T12, n = 9,150), but 2.7% (n = 250) had lost their spouse and still lived independently. We compared both groups using multivariate regression (ordinary least squares) analyses. The results show that spousal loss significantly lowers scores on psychological well-being and perceived quality of life, but we found no effect on health-care costs

“Why is that robot following me?” Older participants’ perspectives of co-designing digital technology

Presentation in the International Society of Gerontechnology conference, Trondheim Norwa

A parameter study of self-consistent disk models around Herbig AeBe stars

We present a parameter study of self-consistent models of protoplanetary disks around Herbig AeBe stars. We use the code developed by Dullemond and Dominik, which solves the 2D radiative transfer problem including an iteration for the vertical hydrostatic structure of the disk. This grid of models will be used for several studies on disk emission and mineralogy in followup papers. In this paper we take a first look on the new models, compare them with previous modeling attempts and focus on the effects of various parameters on the overall structure of the SED that leads to the classification of Herbig AeBe stars into two groups, with a flaring (group I) or self-shadowed (group II) SED. We find that the parameter of overriding importance to the SED is the total mass in grains smaller than 25um, confirming the earlier results by Dullemond and Dominik. All other parameters studied have only minor influences, and will alter the SED type only in borderline cases. We find that there is no natural dichotomy between group I and II. From a modeling point of view, the transition is a continuous function of the small dust mass. We also show that moderate grain growth produces spectra with weak or no 1um feature, both for flaring (Group I) and non-flaring (Group II) sources. The fact that sources with weak features have been found mostly in Group I sources is therefore surprising and must be due to observational biases or evolutionary effects.Comment: 12 pages, 10 figures, Astronomy and Astrophysics, in pres

Hoe ziet mensgerichte zorg eruit in de praktijk?:Een onderzoek naar hoe mensgerichte zorg wordt vormgegeven in twee zorglocaties met verschillende zorgconcepten

Doel: Het doel van het huidige onderzoek was om van twee verschillende zorgconcepten in kaart tebrengen hoe zij mensgerichte zorg in de praktijk hebben vormgegeven. Uit de literatuur blijken verschillende elementen belangrijk in het bieden van mensgerichte zorg aan mensen met dementie in zorglocaties, waaronder het behouden van de autonomie, het afstemmen van de zorg op de belevingswereld van de persoon met dementie, het betrekken van naasten in de zorg en het bieden van een fysieke omgeving die mensgerichte zorg faciliteert. In het kader van het huidige onderzoek werd bestudeerd hoe deze elementen in de praktijk zijn gebracht door twee zorglocaties die langdurige zorg bieden aan mensen met dementie. De zorglocaties betroffen De Wever, locatie Satijnhof en De Leyhoeve, locatie Tilburg, beiden gevestigd in Tilburg. In het huidige onderzoek trachtten we antwoord te geven op onderstaande onderzoeksvragen: 1. In hoeverre voldoet de fysieke omgeving aan voorwaarden om mensgerichte zorg te realiseren? 2. Welke attitudes hebben medewerkers over mantelzorgverlening? 3. In welke mate bieden medewerkers mensgerichte zorg? 4. In welke mate wordt mantelzorg verleend en ervaren naasten een rol in de zorg voor de bewoner? 5. Hoe komt autonomie van bewoners tot uitdrukking in het dagelijks leven? Methode: Verschillende meetinstrumenten zijn geselecteerd voor het beantwoorden van de onderzoeksvragen. Middels observaties is in kaart gebracht in hoeverre de fysieke omgeving voldeed aan voorwaarden om mensgerichte zorg te realiseren en daarmee bijdroeg aan het welzijn van de bewoners. Tevens zijn twee vragenlijsten afgenomen: één bij medewerkers en één bij naasten van bewoners. Middels de vragenlijst voor medewerkers is onderzocht in welke mate mensgerichte zorg geboden werd en wat de attitudes van medewerkers waren over mantelzorgverlening. Middels de vragenlijst voor naasten van bewoners is de mate van mantelzorgverlening onderzocht en de attitudes van naasten van bewoners over medewerkers. Tot slot zijn bewoners van de zorglocaties geobserveerd om te onderzoeken hoe mensgerichte zorg tot uitdrukking komt in het dagelijks leven. Resultaten en discussie: In totaal vulden 68 medewerkers een vragenlijst in en 21 naasten. Twaalf bewoners zijn geobserveerd. Echter, vanwege de inclusie van een paar bewoners met alleen somatische klachten binnen De Leyhoeve blijft voorzichtigheid geboden bij het trekken van conclusies over mensen met dementie in het algemeen. De gemiddelde leeftijd van medewerkers was 42,92 jaar (SD = 11,91). Medewerkers van Satijnhof waren significant ouder, hadden meer jaren werkervaring in de langdurige ouderenzorg en waren meer jaren werkzaam in hun organisatie dan medewerkers van De Leyhoeve. Van de medewerkers was 39,7% welzijnsmedewerker (gastvrouw/heer of huiskamermoeder/vader) en was 41,2% zorgmedewerker (verzorgende of verpleegkundige). De gemiddelde leeftijd van de naasten van bewoners was 58,19 jaar (SD = 7,13; range 47-74). De gemiddelde leeftijd van de bewoners waar naasten mantelzorg aan verleenden was 85,55 jaar (SD = 6,88; range 71–97). Tot slot hadden de geobserveerde bewoners een gemiddelde leeftijd van 85,03 jaar (SD = 6,18; range = 72-98). Onderstaand wordt een korte samenvatting gegeven van de antwoorden op de onderzoeksvragen. Ten eerste bleek de fysieke omgeving van de zorglocaties te voldoen aan de meeste voorwaarden om mensgerichte zorg te leveren en draagt daarmee bij aan het welzijn van de bewoner. Er werd met name hoog gescoord op de thema’s privacy en autonomie, faciliteiten- en voorzieningenniveau en huiselijkheid en kleinschaligheid. Er werd relatief laag gescoord op de thema’s Uitzicht en Natuur en Oriëntatie en Routing. Ten tweede hadden medewerkers van beide zorglocaties vrij positieve attitudes ten opzichte van mantelzorgverlening. Opvallend was dat zorgmedewerkers een positievere attitude hadden over naasten van bewoners dan welzijnsmedewerkers. Een mogelijke verklaring kan zijn dat welzijnsmedewerkers in hun dagelijkse werk vaker omgaan met en zaken moeten afstemmen op naasten van bewoners dan de zorgmedewerkers. Dit zou kunnen betekenen dat welzijnsmedewerkers ook vaker geconfronteerd worden met lastige situaties waarin naasten van bewoners bijvoorbeeld niet tevreden zijn over de geleverde zorg of dat bewoners juist onrustig worden van bezoek door naasten. Ten derde zijn medewerkers van beide zorglocaties ervan overtuigd dat zij in relatief hoge mate mensgerichte zorg leveren aan hun bewoners. Hierin vonden we geen verschillen tussen de twee zorglocaties. Wel zien we dat medewerkers van De Leyhoeve in significant hogere mate zorg op de persoon afstemden dan medewerkers van Satijnhof. Daarnaast bleek dat een positievere attitude van medewerkers over mantelzorgverlening voorspeld kon worden door de een grotere mate waarin mensgericht gewerkt wordt, meer jaren werkervaringin de langdurige ouderenzorg en een lagere leeftijd van medewerkers. Ten vierde werd gemiddeld genomen ongeveer 6 uur per week mantelzorg verleend aan de bewoners met dementie in zorglocaties door de naasten die de vragenlijst invulden. Hierin vonden we geen significant verschil in de mate van mantelzorgverlening tussen de twee zorglocaties. Naasten van bewoners van beide zorglocaties ervaren dat zij een vrij grote rol spelen in de zorg voor de bewoner. Ook hier vonden we geen significant verschil tussen de twee zorglocaties. Ten vijfde hebben we middels observaties onderzocht hoe autonomie en mensgerichte zorg er in de praktijk uitziet bij beide zorglocaties. Ondanks dat we in detail konden observeren wat er in de dagelijkse zorg gebeurt, bleek veel informatie niet altijd op een kwantitatieve manier te vatten en mist er veel informatie door de keuze om enkel in de algemene huiskamers te observeren. In toekomstige studies zou ook geobserveerd moeten worden in eigen woonruimtes, zodat een duidelijker beeld geschetst kan worden van de autonomie van bewoners. Tevens leken de bewoners van Satijnhof erg te verschillen in de mate van dementie vergeleken met de bewoners van De Leyhoeve, waarbij de mate van dementie binnen De Leyhoeve minder ernstig leek. Gezien de grote variatie in type bewoners, is voorzichtigheid geboden bij generalisatie naar bewoners met dementie in het algemeen. De onderzoekers hebben door middel van de observaties echter wel een goed beeld van de dagelijkse gang van zaken in de algemene huiskamers van beide zorglocaties. Alhoewel evenveel uren aan observaties zijn uitgevoerd, bleken er meer (inter)acties en gebeurtenissen plaats te vinden bij bewoners van Satijnhof ten opzichte van bewoners van De Leyhoeve. Onderzoekers hadden de indruk dat bewoners van De Leyhoeve beter in staat waren te converseren dan de bewoners van Satijnhof. Bijde Leyhoeve waren gesprekken in de algemene huiskamers vaak levendiger en gevarieerder en tussen meerdere personen in vergelijking tot Satijnhof. Ook kwamen interacties tussen drie of meer personen en interacties tussen medebewoners vaker voor binnen De Leyhoeve dan binnen Satijnhof. Daarnaast merkten de onderzoekers op dat binnen Satijnhof er relatief meer reuring was in de algemene huiskamer door het in- en uitlopen van personeel en doordat de algemene huiskamer direct grensde aan de ingang van de afdeling. De algemene huiskamers bij Leyhoeve waren wat meer afgesloten waardoor er minder mensen in en uit liepen. Dit kwam ook naar voren in de studieresultaten: binnen Satijnhof werden sociale interacties vaker geïnitieerd vanuit medewerkers terwijl binnen de Leyhoeve dit vaker geïnitieerd werd door bewoners. Conclusie: Uit de huidige studie blijkt dat beide zorglocaties mensgerichte zorg bieden. Zo voldoet de fysieke omgeving van beide zorglocaties aan de meeste voorwaarden om mensgerichte zorg te leveren, hebben medewerkers van beide zorglocaties vrij positieve attitudes ten opzichte van mantelzorgverlening, zijn medewerkers ervan overtuigd dat zij in relatief hoge mate mensgerichte zorg verlenen en ervaren naasten van bewoners van beide zorglocaties een vrij grote rol in de zorg voor de bewoners. Door in detail twee verschillende zorglocaties te bestuderen worden verschillen en nuances zichtbaar, zoals dat in beide zorglocaties het zorgmedewerkers een positievere attitude hebben over mantelzorgverlening dan welzijnsmedewerkers. Tevens geeft de huidige studie inzicht in de beperkingen en uitdagingen gerelateerd aan het doen van observaties in zorglocaties die langdurige zorg bieden aan mensen met dementie. Zo zagen we dat observaties een goede indruk kunnen geven van de dagelijkse gang van zaken, de sfeer en dynamiek op een zorglocatie, maar dat het belangrijk is om niet alleen in algemene huiskamers te observeren en de mate van dementie te inventariseren om hier een volledig beeld van te kunnen schetsen

The 10 micron amorphous silicate feature of fractal aggregates and compact particles with complex shapes

We model the 10 micron absorption spectra of nonspherical particles composed of amorphous silicate. We consider two classes of particles, compact ones and fractal aggregates composed of homogeneous spheres. For the compact particles we consider Gaussian random spheres with various degrees of non-sphericity. For the fractal aggregates we compute the absorption spectra for various fractal dimensions. The 10 micron spectra are computed for ensembles of these particles in random orientation using the well-known Discrete Dipole Approximation. We compare our results to spectra obtained when using volume equivalent homogeneous spheres and to those computed using a porous sphere approximation. We conclude that, in general, nonspherical particles show a spectral signature that is similar to that of homogeneous spheres with a smaller material volume. This effect is overestimated when approximating the particles by porous spheres with the same volume filling fraction. For aggregates with fractal dimensions typically predicted for cosmic dust, we show that the spectral signature characteristic of very small homogeneous spheres (with a volume equivalent radius r_V<0.5 micron) can be detected even in very large particles. We conclude that particle sizes are underestimated when using homogeneous spheres to model the emission spectra of astronomical sources. In contrast, the particle sizes are severely overestimated when using equivalent porous spheres to fit observations of 10 micron silicate emission.Comment: Accepted for publication in A&

Mid-infrared interferometric variability of DG Tau: implications for the inner-disk structure

Context. DG Tau is a low-mass pre-main sequence star, whose strongly accreting protoplanetary disk exhibits a so-far enigmatic behavior: its mid-infrared thermal emission is strongly time-variable, even turning the 10 $\mu$m silicate feature from emission to absorption temporarily. Aims. We look for the reason for the spectral variability at high spatial resolution and at multiple epochs. Methods. We study the temporal variability of the mid-infrared interferometric signal, observed with the VLTI/MIDI instrument at six epochs between 2011 and 2014. We fit a geometric disk model to the observed interferometric signal to obtain spatial information about the disk. We also model the mid-infrared spectra by template fitting to characterize the profile and time dependence of the silicate emission. We use physically motivated radiative transfer modeling to interpret the mid-infrared interferometric spectra. Results. The inner disk (r<1-3 au) spectra exhibit a 10 $\mu$m absorption feature related to amorphous silicate grains. The outer disk (r>1-3 au) spectra show a crystalline silicate feature in emission, similar to the spectra of comet Hale-Bopp. The striking difference between the inner and outer disk spectral feature is highly unusual among T Tauri stars. The mid-infrared variability is dominated by the outer disk. The strength of the silicate feature changed by more than a factor of two. Between 2011 and 2014 the half-light radius of the mid-infrared-emitting region decreased from 1.15 to 0.7 au. Conclusions. For the origin of the absorption we discuss four possible explanations: a cold obscuring envelope, an accretion heated inner disk, a temperature inversion on the disk surface and a misaligned inner geometry. The silicate emission in the outer disk can be explained by dusty material high above the disk plane, whose mass can change with time, possibly due to turbulence in the disk.Comment: 16 pages, 13 figure

The Academic Collaborative Center Older Adults:A description of co-creation between science, care practice and education with the aim to contribute to person-centered care for older adult

Long-term care for older adults is in transition. Organizations offering long-term care for older adults are expected to provide person-centered care (PCC) in a complex context, with older adults aging in place and participating in society for as long as possible, staff shortages and the slow adoption of technological solutions. To address these challenges, these organizations increasingly use scientific knowledge to evaluate and innovate long-term care. This paper describes how co-creation, in the sense of close, intensive, and equivalent collaboration between science, care practice, and education, is a key factor in the success of improving long-term care for older adults. Such co-creation is central in the Academic Collaborative Center (ACC) Older Adults of Tilburg University. In this ACC, Tilburg University has joined forces with ten organizations that provide care for older adults and CZ zorgkantoor to create both scientific knowledge and societal impact in order to improve the quality of person-centered care for older adults. In the Netherlands, a “zorgkantoor” arranges long-term (residential) care on behalf of the national government. A zorgkantoor makes agreements on cost and quality with care providers and helps people that are in need of care to decide what the best possible option in their situation is. The CZ zorgkantoor arranges the long-term (residential) care in the south and southwest of the Netherlands. This paper describes how we create scientific knowledge to contribute to the knowledge base of PCC for older adults by conducting social scientific research in which the perspectives of older adults are central. Subsequently, we show how we create societal impact by facilitating and stimulating the use of our scientific knowledge in daily care practice. In the closing section, our ambitions for the future are discussed

The effect of compliance with a perioperative goal-directed therapy protocol on outcomes after high-risk surgery:a before-after study

Perioperative goal-directed therapy is considered to improve patient outcomes after high-risk surgery. The association of compliance with perioperative goal-directed therapy protocols and postoperative outcomes is unclear. The purpose of this study is to determine the effect of protocol compliance on postoperative outcomes following high-risk surgery, after implementation of a perioperative goal-directed therapy protocol. Through a before-after study design, patients undergoing elective high-risk surgery before (before-group) and after implementation of a perioperative goal-directed therapy protocol (after-group) were included. Perioperative goal-directed therapy in the after-group consisted of optimized stroke volume variation or stroke volume index and optimized cardiac index. Additionally, the association of protocol compliance with postoperative complications when using perioperative goal-directed therapy was assessed. High protocol compliance was defined as >= 85% of the procedure time spent within the individual targets. The difference in complications during the first 30 postoperative days before and after implementation of the protocol was assessed. In the before-group, 214 patients were included and 193 patients in the after-group. The number of complications was higher in the before-group compared to the after-group (n = 414 vs. 282; p = 0.031). In the after-group, patients with high protocol compliance for stroke volume variation or stroke volume index had less complications compared to patients with low protocol compliance for stroke volume variation or stroke volume index (n = 187 vs. 90; p = 0.01). Protocol compliance by the attending clinicians is essential and should be monitored to facilitate an improvement in postoperative outcomes desired by the implementation of perioperative goal-directed therapy protocols

Exploring the impact of social network change:Experiences of older adults ageing in place

Social networks are sources of support and contribute to the well-being of older adults who are ageing in place. As social networks change, especially when accompanied by health decline, older adults' sources of support change and their well-being is challenged. Previous studies predominantly used quantitative measures to examine how older adults' social networks change. Alternatively, this study explores the impact of changing social networks on older adults' lives by examining their personal experiences. We held four focus groups, two with a total of 14 older adults who are ageing in place and receiving home care and two with a total of 20 home-care nurses from different regions and organisations in the Netherlands. Subsequently, an expert team of home-care professionals and managers discussed and verified the results. Procedures for grounded theory building were used for analysis. We revealed four themes of high-impact experiences: (a) struggling with illness/death of the spouse; (b) working out a changing relationship with (grand)children; (c) regretting the loss of people they have known for so long and (d) feeling dependent and stressed when helpers enter the network. Also, network dynamics were found to follow three consecutive stages: (a) awareness of social network change; (b) surprise when social network change actually occurs and (c) acceptance and adjusting to new circumstances. Together, the four themes of experiences and three stages of network change form an integrative model of the role of social network dynamics for older adults' lives when ageing in place