New Strategies for Turkey in Terms of the Policyon Increasıng Access to Upper Secondary Education in European Union

The purpose of this dissertation is to establish new strategies for the policy on increasing access to upper secondary education in Turkey in terms of the policy on increasing access to upper secondary education in European Union. First of all, with this purpose, the strategies for the policy on increasing access to upper secondary education in Europen Union from 1990s were evaluated. Following this, the strategies for the policy on increasing access to upper secondary education in Turkey and the outcome of these were analyzed. Finally, new strategies were developed for the policy on increasing access to upper secondary education in Turkey to be employed between 2015 and 2030.The research is descriptive in nature and poses a conceptual survey model. In line with qualitative research it includes the records published by international and national organizations from 1990 till now.Bu tezin amacı Avrupa Birliği‟nin ortaöğretime erişimi arttırma politikası bağlamında, Türkiye‟nin ortaöğretime erişimi arttırma politikası için yeni stratejiler üretmektir.Bunu gerçekleştirebilmek için öncelikle 1990‟lardan bu yana Avrupa Birliği‟ninortaöğretime erişimi arttırma politikası için stratejileri ve hedefleri incelenmiştir.Bunu takiben Türkiye‟nin ortaöğretime erişimi arttırma politikası için stratejileri vebunların sonucundaki ilerlemeler değerlendirilmiştir.En son olarak Türkiye‟deortaöğretime erişimi arttırma politikası için 2015-2030 yılları arasında izlenmesi gereken stratejiler üretilmiştir.Araştırma betimsel nitelik arz etmekte olup, tarama modelinde kavramsal bir çalışmadır. Nitel araştırma yaklaşımına uygun olarak yapılan çalışmanın kapsamına 1990 yılından itibaren yayınlanan uluslararası ve ulusal belgeler dâhiledilmiştir. İstatistikîverileri ise 2000 ve 2012 yılları arasındaki AB ve Türkiye‟ye ait okullaşma oranı, cinsiyet eşitliği ve öğretmen öğrenci oranı göstergeleri oluşturmaktadır. Veriler elde edilirken doküman incelemesine uygun olarak uluslararası ve ulusal kuruluşlar tarafından yayınlanan istatistik, kitap, makale ve tez gibi dokümanlardan araştırmacı tarafından taranarak elde edilmiş veverilerbetimsel analiz tekniği ile çözümlenmiştir. Elde edilen bulgular ilgili bölümlerde yer almış ve araştırma problemleri doğrultusunda değerlendirilmiştir. En son olarak Türkiye‟nin ortaöğretime erişimin arttırılması politikası için yeni stratejilerüretilmiş ve buna bağlı olarak hedefler geliştirilmiştir. Yapılan çalışma ile incelenensüreçte Avrupa Birliği‟ne üyelik sürecinde olan Türkiye‟nin ortaöğretimdeokullaşma oranlarının düşük olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca ülkede son yıllardaki iyileşmeye rağmen cinsiyet eşitliğininsağlanamadığı ve öğretmen öğrenci oranlarının yüksek olduğubelirlenmiştir. Bu bulgular ışığında ortaöğretime erişimin iyileştirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu amaçla politika yapıcılar, eğitim politikası analistleri, eğitim danışmanları, eğitim bürokratları ve öğretmenlerinfaydalanabilecekleriulusal politika belgelerindeortaöğretim okullaşma oranının arttırılması, cinsiyet eşitliğinin sağlanması ve öğretmen öğrenci oranının düşürülmesinin önceliğini vurgulamak, nüfus projeksiyonlarını dikkate alarak öğretmen ataması yapmak, öğretmen öğrenci oranı ileilgili öğretmenlere yönelik faaliyetler düzenlemek ve ortaöğretime erişimin arttırılması istikrarını sağlamak gibi birçokyeni stratejilerüretilmiştir. Çalışmada elde edilen bulguların diğer araştırmacılar için gerek konunun farklı yönlerinin incelenebilmesi gerekse başka konularda yapacakları çalışmalar için yol gösterici olması umulmaktadır

The prevalence of childhood psychopathology in Turkey: a cross-sectional multicenter nationwide study (EPICPAT-T)

Conclusion: This is the largest and most comprehensive epidemiological study to determine the prevalence of psychopathologies in children and adolescents in Turkey. Our results partly higher than, and partly comparable to previous national and international studies. It also contributes to the literature by determining the independent predictors of psychopathologies in this age group

The prevalence of childhood psychopathology in Turkey: a cross-sectional multicenter nationwide study (EPICPAT-T).

Aim: The aim of this study was to determine the prevalence of childhood psychopathologies in Turkey

Prevalence of Childhood Affective disorders in Turkey: An epidemiological study

Aim: To determine the prevalence of affective disorders in Turkey among a representative sample of Turkish population. Methods: This study was conducted as a part of the "The Epidemiology of Childhood Psychopathology in Turkey" (EPICPAT-T) Study, which was designed by the Turkish Association of Child and Adolescent Mental Health. The inclusion criterion was being a student between the second and fourth grades in the schools assigned as study centers. The assessment tools used were the K-SADS-PL, and a sociodemographic form that was designed by the authors. Impairment was assessed via a 3 point-Likert type scale independently rated by a parent and a teacher. Results: A total of 5842 participants were included in the analyses. The prevalence of affective disorders was 2.5 % without considering impairment and 1.6 % when impairment was taken into account. In our sample, the diagnosis of bipolar disorder was lacking, thus depressive disorders constituted all the cases. Among depressive disorders with impairment, major depressive disorder (MDD) (prevalence of 1.06%) was the most common, followed by dysthymia (prevalence of 0.2%), adjustment disorder with depressive features (prevalence of 0.17%), and depressive disorder-NOS (prevalence of 0.14%). There were no statistically significant gender differences for depression. Maternal psychopathology and paternal physical illness were predictors of affective disorders with pervasive impairment. Conclusion: MDD was the most common depressive disorder among Turkish children in this nationwide epidemiological study. This highlights the severe nature of depression and the importance of early interventions. Populations with maternal psychopathology and paternal physical illness may be the most appropriate targets for interventions to prevent and treat depression in children and adolescents