92 research outputs found

    Optimizing the reproductive development of the sea cucumber Holothuria (Panningoturia) forskali Delle Chiaje, 1823 in captivity: advances for the species' aquaculture

    Get PDF
    Tese de mestrado, Ecologia Marinha, Universidade de Lisboa, Faculdade de Ciências, 2019A elevada procura por pepinos-do-mar nos mercados internacionais, principalmente na Ásia, deixou um profundo impacto no stock natural de muitas espécies. Considerado um recurso alimentar altamente nutritivo, bem como um suplemento medicinal muito eficaz, os pepinos-do-mar do Indo-Pacífico foram explorados até a um ponto crítico, o que por sua vez levou a um alto investimento em aquacultura de modo a mitigar os efeitos negativos das pescas sobre as diversas espécies existentes e suprimir a escassez na oferta. Apesar dos diversos e consideráveis avanços neste sector, ainda existem poucos estudos focados inteiramente na gestão de reprodutores em cativeiro. Este estudo teve como objetivo determinar o efeito de densidade em reprodutores para a produção de Holothuria (Panningoturia) forskali Delle Chiaje, 1823 em cativeiro, uma espécie comum no Mar Mediterrâneo e nordeste Atlântico, com potencial valor comercial. Para isso, foram consideradas três densidades diferentes, uma baixa de 6 kg.m-3, uma média de 15 kg.m-3 e uma elevada de 30 kg.m-3. O ensaio foi realizado ao longo de um período de cinco meses, sobre os quais os parâmetros de qualidade da água foram medidos diariamente, a fim de garantir uma qualidade estável da mesma. Uma vez terminado o ensaio, foi avaliado o efeito das densidades escolhidas no desenvolvimento dos indivíduos, nomeadamente quanto ao índice gonadossomático e conteúdo nutricional, bem como as taxas de evisceração e mortalidade. O estudo efetuado sugere que a maior densidade, de 30 kg.m-3, é a que apresenta melhores resultados para o acondicionamento de H. forskali em cativeiro por curtos períodos de tempo, embora testes adicionais sejam recomendados para determinar os efeitos por períodos mais longos.The high demand of sea cucumbers in international markets, mostly based in Asia, has left a deep impact on the natural stock of many different species. Considered a highly nutritious food resource as well as a very effective and ancient medicinal supplement, sea cucumbers across the Indo-Pacific have been exploited to a critical degree, which in turn led to a high investment in aquaculture in order to mitigate the negative impacts that fishing has had over the different species of sea cucumbers, as well as satisfy their continuous demand. Despite the much considerable advancements in this sector, few studies have yet to solely focus on the impact and management of broodstock in captivity. This study aimed to determine the effects of stock density in rearing broodstock of Holothuria (Panningoturia) forskali Delle Chiaje, 1823 in captivity, a common species in the Mediterranean Sea and eastern Atlantic with a potential commercial value. To do so, three different densities were taken into consideration, a lower one of 6 kg.m-3, a medium one of 15 kg.m-3 and a high one of 30 kg.m-3. The trial took place over a period of five months, over which water quality parameters were measured daily in order to ensure a good water quality. At the end of the trial, the effects of stock density on the individuals’ condition were assessed, namely regarding their gonadosomatic index, nutritional content as well as evisceration and mortality rates. Results obtained in this study point towards the highest density of 30 kg.m-3 being the most beneficial for rearing H. forskali in captivity for short periods of time, although further testing is recommended to determine the effects for longer periods of time

    Acidentes com hipoclorito de sódio

    Get PDF
    O objectivo deste trabalho consistiu em definir, com base na evidência científica mais recente sobre Acidentes com hipoclorito de sódio, diferentes protocolos para a prevenção e tratamento dos acidentes causados no âmbito da endodontia. O Hipoclorito de Sódio é o irrigante frequentemente mais utilizado durante o Tratamento Endodôntico, devido às suas excelentes propriedades, capacidade de dissolver tecidos e capacidade bactericida. Há diversos factores que podem influenciar o modo de atuação do NaOCl, tais como: a concentração, a temperatura, o pH, o tempo/volume de irrigação, a agitação do irrigante, os métodos de introdução do irrigante, a conicidade apical e a profundidade de colocação da agulha. A pesquisa bibliográfica deste trabalho foi realizada nas bibliotecas da Universidade Fernando Pessoa e Faculdade de Medicina Dentária da Universidade do Porto e nos motores de internet Pubmed, Science Direct, Scielo e B-On, entre Junho de 2016 a Outubro de 2016. As palavras utilizadas para a pesquisa foram as seguintes: “desinfection endodontics”, “endodontics”, “endodontic treatment”, “sodium hypochlorite”, “irrigants endodontics”, “sodium hypochlorite accidents”, “irrigation methods”, “root canal irrigant”, “management NaOCL accidents”.The aim of this study was to define, based on the latest scientific evidence on accidents with sodium hypochlorite, different protocols for the prevention and treatment of accidents within the endodontics. The Sodium Hypochlorite is the most commonly used irrigant in endodontic treatment, due to its properties, ability to dissolve tissue and bactericidal capacity. There are several factors that can influence the mode of action of NaOCl, such as: concentration, temperature, pH, time/volume of the irrigation, methods by which the irrigant is introduced, apical taper and needle insertion depth. The literature of this work was carried out in the libraries of the University Fernando Pessoa and School of Dental Medicine University of Porto and Pubmed internet engines, Science Direct, Scielo and B-On, from June 2016 to October 2016. The words used to search are as follows: "endodontics desinfection" "endodontics", "endodontic treatment", "sodium hypochlorite", "endodontics irrigants," "sodium hypochlorite accidents," "irrigation methods", "root irrigant channel" , "management NaOCl accidents.

    Video coding in a broadcast environment

    Get PDF
    Thesis (M.S.)--Massachusetts Institute of Technology, Program in Media Arts & Sciences, 1993.Includes bibliographical references (leaves 79-81).by Manuela Alexandra Trigo Miranda de Sousa Pereira.M.S

    Kerker Conditions Upon Lossless, Absorption, and Optical Gain Regimes

    Full text link
    The directionality and polarization of light show peculiar properties when the scattering by a dielectric sphere can be described exclusively by electric and magnetic dipolar modes. Particularly, when these modes oscillate in-phase with equal amplitude, at the so-called first Kerker condition, the zero optical backscattering condition emerges for non-dissipating spheres. However, the role of absorption and optical gain in the first Kerker condition remains unexplored. In this work, we demonstrate that either absorption or optical gain precludes the first Kerker condition and, hence, the absence of backscattered radiation light, regardless of the size of the particle, incident wavelength, and incoming polarization. Finally, we derive the necessary prerequisites of the second Kerker condition of the zero forward light scattering, finding that optical gain is a compulsory requirement

    Gestão internacional de recursos humanos na PSP: o perfil de competências do oficial de polícia expatriado

    Get PDF
    A cooperação policial internacional e a externalização da segurança interna são uma realidade para a qual despertámos fruto dos novos riscos e ameaças presentes no nosso mundo. A gestão internacional de recursos humanos tem vindo a ganhar espaço neste âmbito. A expatriação é uma ferramenta fundamental na cooperação policial internacional. Dado que tal cooperação passa necessariamente pela colocação de elementos policiais noutros países e em organizações internacionais. A Polícia de Segurança Pública (PSP) não escapa esta realidade tendo já definido como objetivo estratégico reforçar a sua presença no estrangeiro através de oficiais de ligação ou de oficiais junto de organismos internacionais. O presente estudo, baseado em métodos qualitativos e quantitativos, tem como objetivo definir o perfil de competências do oficial expatriado, para que a gestão de recursos humanos possa escolher a pessoa que garanta a maior probabilidade de sucesso da missão. Realizou-se um estudo de caso na PSP onde foram aplicados questionários para definir o perfil de competências do oficial de polícia expatriado, nas vertentes de oficial de ligação e de representação em organismos internacionais. Foram também realizadas entrevistas a Oficiais possuidores de informação privilegiada sobre esta temática, com o intuito de perceber a atual política de expatriação da PSP. Como resultado desta investigação verifica-se que a atual política de gestão de recursos humanos da PSP não contempla as particularidades da expatriação e que não está definido um perfil de competências para o oficial de polícia expatriado. Assim, no presente trabalho propõe-se um modelo de recrutamento e seleção de oficiais de polícia a expatriar com base no perfil de competências comportamentais chave e transversais que resulta do nosso estudo e que são a abertura de espírito, a capacidade de adaptação à mudança, a tolerância ao stress, a sociabilidade, a curiosidade intelectual e o respeito pelos outros.International police cooperation and the externalization of internal security are a reality for which we have awakened due to the new global risks and threats in our world. International human resources management is gaining importance in this area. Expatriation is a key tool in international police cooperation, since such cooperation involves the placement of police officers in other countries and in international organizations. The present study, based on qualitative and quantitative methods, aims to identify the skills profile for the Public Security Police (PSP) Senior Officers expatriates, so that human resources management can select the person with a highest probability of success for the international mission. This was achieved through a case study within the PSP where questionnaires were applied to define the skills profile of the expatriates. Interviews were also conducted with Senior Officers in order to assess what is their opinion regarding the PSP expatriation policies.The result of this investigation revealed that the PSP human resources management policies and practices does not consider the expatriation particularities and that is not defined a skills profile for expatriates. The present paper proposes a model of recruitment and selection for expatriates based on transversal skills, which are the open mind, the ability to adapt to change, the tolerance to stress, the sociability, the intellectual curiosity and the respect for others.info:eu-repo/semantics/publishedVersio

    Aplicação do relacionamento terapêutico a pessoas com transtorno mental comum

    Get PDF
    Objetivo: Descrever o resultado da aplicação do relacionamento terapêutico a pessoas com transtorno mental comum.Método: Estudo quantitativo, descritivo, tipo antes e depois, conduzido com 112 prontuários acessados de um projeto de extensão em saúde mental na Atenção Primária à Saúde em Santo André, São Paulo. Utilizou-se o Self-Reporting Questionnaire para rastreio. Dados coletados em outubro de 2014 e analisados por meio de medidas de frequência simples.Resultados: O escore de entrada variou entre 07 e 18 pontos, e, quanto maior, mais sessões de relacionamento foram necessárias. Ao final do processo do relacionamento, 55% da amostra apresentaram escore negativado e 45% passaram à pontuação ≤3.Conclusão: O relacionamento terapêutico como cuidado em enfermagem em saúde mental transcende ao espaço da especialidade. A reavaliação contínua e o redirecionamento do processo conduziram os usuários a ampliar a visão sobre os desencadeadores de sofrimento, construir estratégias de enfrentamento e exercitar mudanças no cotidiano.Palavras-chave: Saúde mental. Atenção primária à saúde. Enfermagem. Assistência em saúde mental

    Epidemiología y cinética de crecimiento y supervivencia de vibrio parahaemolyticus en moluscos bivalvos de interés comercial

    Get PDF
    Vibrio parahaemolyticus es una especie bacteriana que puede ser un patógeno importante en humanos, causante principalmente de infecciones gastrointestinales tras el consumo de moluscos crudos o poco cocinados. La especie es heterogénea y comprende variantes no patogénicas, al carecer por ejemplo, de los genes de virulencia tdh y/o trh, y patogénicas, por poseer los mencionados genes. A diferencia de EE.UU., en Europa se han realizado pocos estudios epidemiológicos sobre este patógeno en moluscos, por ello, la información de la que se dispone es limitada. La presente Tesis Doctoral pretende cubrir parte de este vacío al obtener nuevos datos sobre esta bacteria en Europa, en concreto en la costa mediterránea española. Los resultados que se han obtenido, no sólo son novedosos sino que, además, tienen el valor añadido de que podrán ser utilizados en un modelo de análisis de riesgo y servir para el desarrollo de un nuevo marco normativo de regulación en seguridad alimentaria que controle la amenaza que representa este patógeno emergente en Salud Pública. A grandes rasgos, esta Tesis Doctoral se divide en dos partes y en cada una de ellas se plantearon una serie de objetivos específicos. En la primera parte se procedió a la detección, aislamiento y caracterización de V. parahaemolyticus a partir de bivalvos en la costa mediterránea, y al estudio de su prevalencia y de sus relaciones con otras cepas de origen europeo. Y en la segunda, se procedió al desarrollo de un modelo de experimentación in vivo para la exposición de almejas con cepas seleccionadas representativas de las variantes patogénica y no patogénica de V. parahaemolyticus, para estudiar el crecimiento y la supervivencia de esta especie en Ruditapes spp. tanto en el medio acuático (contaminación in vivo de almejas adultas por baño), como en la fase de post-cosecha, por almacenamiento de las almejas tras la exposición experimental a diferentes temperaturas. Para asegurarnos de que el modelo es repetible se tuvo que conseguir determinadas condiciones como que las almejas utilizadas en las contaminaciones estuvieran libres de vibrios no fermentadores de sacarosa (entre los cuales se encuentra V. parahaemolyticus) por lo que se abordó el estudio de la eficacia de un sistema experimental de depuración. Los moluscos bivalvos estudiados en el presente trabajo doctoral proceden de las dos bahías que componen el delta del Ebro, y que se caracterizan por ser importantes zonas de producción acuícola a nivel nacional. Para la detección y caracterización de V. parahaemolyticus se llevaron a cabo pruebas fenotípicas, que componen la microbiología clásica y diferentes técnicas moleculares que determinaron la presencia de los genes tlh, tdh y trh. El análisis de la variabilidad genética de las cepas identificadas se realizó usando las técnicas de valor epidemiológico rep-PCR y electroforesis en gel de campo pulsante (PFGE). Los datos recogidos se analizaron estadísticamente en función del diseño de los diferentes estudios y las características de las variables recogidas. Los resultados que se han obtenido en la primera parte de esta Tesis Doctoral ponen de manifiesto la presencia de V. parahaemolyticus potencialmente patógeno para humanos en cuatro especies de moluscos bivalvos cultivados en el delta del Ebro, y la detección por primera vez en Europa de la coexistencia de los genes tdh y trh en una misma cepa bacteriana. Al analizar estadísticamente los datos de prevalencia en función de diversas variables asociadas con el hospedador y con el medio ambiente, se encontraron diferencias significativas en relación a la especie de molusco, siendo las almejas del género Ruditapes las que presentaron un mayor riesgo de estar contaminadas por V. parahaemolyticus en comparación con el resto de las especies de bivalvos estudiadas. Además, se detectó una relación directamente proporcional entre la prevalencia de V. parahaemolyticus en bivalvos y la salinidad (incrementándose el riesgo 1,27 veces por cada unidad de ppt que aumentara la salinidad) y, lo que es más interesante, una relación inversamente proporcional entre prevalencia de la variante patogénica de V. parahaemolyticus (trh+) y la salinidad (disminuyendo el riesgo 1,64 veces por cada unidad de ppt que aumentara la salinidad). Finalmente, se observó una gran diversidad genética al comparar diferentes cepas europeas de V. parahaemolyticus. La segunda parte de esta Tesis se centró en diversos estudios experimentales en laboratorio bajo condiciones controladas de algunas variables. Fundamentalmente se estudió la supervivencia de V. parahaemolyticus en Ruditapes spp., tanto en el medio acuático por contaminación in vivo de R. decussatus y R. philippinarum por baño, como también en la fase de post-cosecha por almacenamiento de Ruditapes spp., tras la contaminación in vivo de estas almejas por baño, a diferentes temperaturas del aire. Para llevar a cabo estos estudios, se validó en primer lugar la eficacia de un protocolo experimental de depuración con el fin de lograr la eliminación hasta niveles casi indetectables de vibrios no fermentadores de sacarosa con el fin de realizar la incorporación bacteriana bajo condiciones ambientales controladas y con dosis inoculadas conocidas. Posteriormente se estableció el crecimiento y supervivencia de V. parahaemolyticus en diferentes especies de almejas en el modelo, llevando a cabo una contaminación in vivo por baño, encontrando que R. decussatus incorporó y eliminó ambas variantes de V. parahaemolyticus más rápidamente que las almejas de la especie R. philippinarum. Por otra parte, en las mismas condiciones se observó que la variante no patogénica podría sobrevivir mejor que la variante patogénica de V. parahaemolyticus en las dos especies de almejas estudiadas. La importancia y, por lo tanto, el impacto de estos resultados es doble, ya que no sólo amplían el conocimiento de esta bacteria, sino que se demuestra que es posible el uso de la variante no patogénica para estudios posteriores de modelización evitando los riesgos para los investigadores. Seguidamente, se llevó a cabo un estudio con las dos especies de almejas cohabitando en el mismo tanque para describir un posible efecto hospedador en la etapa de meseta del estudio anterior (de 20 a 70 h post-inoculación). Los resultados obtenidos en este experimento no fueron lo suficientemente significativos como para confirmar las diferencias en el patrón de incorporación de la variante no patogénica de V. parahaemolyticus en el periodo citado; sin embargo se observó una tendencia marginal diferencial que ponía de manifiesto que R. decussatus tenía concentraciones ligeramente superiores de la variante no patogénica de V. parahaemolyticus que R. philippinarum, lo que concuerda con los resultados obtenidos en el estudio anterior en el que las dos especies de almejas se contaminaron y mantuvieron por separado. A su vez, los resultados de este estudio ponen de manifiesto que la diferencia en los niveles bacterianos adquiridos por cada una de las especies de almejas podrían estar relacionados con la temperatura del tanque (16-18ºC), temperatura más próxima a la temperatura óptima de filtración de R. decussatus que de R. philippinarum. Finalmente se abordó el estudio del comportamiento de V. parahaemolyticus en almejas del género Ruditapes que habían sido almacenadas a diferentes temperaturas del aire, tras la exposición experimental por baño a esta bacteria. Las temperaturas elegidas para este estudio fueron las temperaturas típicas del invierno y del verano en el mediterráneo, simulando la situación de manejo comercial (en puerto pesquero, cubierta de barcos, etc.), y, asimismo, temperaturas de refrigeración, simulando el ambiente de restaurantes y hogares. Las densidades de V. parahaemolyticus totales y patógenos fueron determinadas en distintos momentos (0, 24, 48, 72 y 96 horas) de almacenamiento. Tanto la variante patogénica humana como la variante no patogénica de V. parahaemolyticus se multiplicaron rápidamente en almejas almacenadas a 28ºC, mostrando un incremento de al menos 3 log ufc/g a 72 h, en ambas variantes. La variante no patogénica de V. parahaemolyticus almacenada a 4ºC y a 15ºC mostró una disminución de 1 log ufc/g y de 2 log ufc/g a 96 h, respectivamente, mientras que no se detectaron diferencias significativas para la variante patogénica de V. parahaemolyticus almacenada a dichas temperaturas. Estos resultados sugieren que la variante patogénica de V. parahaemolyticus podría sobrevivir mejor que la variante no patogénica en almejas (R. philippinarum) almacenadas tras la cosecha a 4 y a 15ºC. En definitiva los estudios que forman parte de esta Tesis Doctoral proporcionan información relevante que podrá utilizarse para cumplimentar las lagunas que existen en las actuales evaluaciones del riesgo relativo a la presencia de V. parahaemolyticus en Europa. Estos datos podrán ser utilizados ¿si se estima adecuado¿ en futuros modelos de análisis de riesgo de esta bacteria, así como para la elaboración de políticas de gestión de riesgo encaminadas a reducir las enfermedades en humanos asociadas a este patógeno de origen alimentario

    Planta de producción de cumeno : NYLON 66

    Get PDF
    Este proyecto es el diseño de una planta química situada en Tarragona con una producción en continuo de 80.000 toneladas métricas anuales de cumeno. El cumeno se produce mediante una reacción de alquilación a partir de benceno (100% de pureza) y propileno que contiene un 5% de propano como impureza usando como catalizador zeolita. Además del diseño, también se presenta un estudio de la viabilidad y operación de la planta. Se tratan temas de seguridad y medio ambiente con el fin de poder acercar este proyecto teórico a una posible construcción real dentro del marco legal.Aquest projecte és el disseny d'una planta química situada a Tarragona amb una producció en continu de 80.000 tones mètriques anuals de cumè. El cumè es produeix mitjançant una reacció d'alquilació a partir de benzè (100% de puresa) i propilè que conté un 5% de propà com impuresa utilitzant com a catalitzador zeolita. A més del disseny, també es presenta un estudi de viabilitat i d'operació de la planta. Es tracten temes de seguretat i medi ambient amb la fi de poder aproximar aquest projecte teòric a una possible construcció real dins del marc legal
    corecore