191. Biopsja węzła wartowniczego w operacyjnym raku gruczołu piersiowego – doświadczenia własne

Do chwili obecnej w przypadku raka piersi usunięcie układu chłonnego pachy jest obowiązkowym elementem postępowania chirurgicznego. Zajęcie węzłów chłonnych w przypadku raka piersi jest jednym z czynników rokowniczych jak i wpływa na podjęcie dalszego leczenia uzupełniającego i dlatego usunięcie pachowych węzłów chłonnych jest bardzo ważnym elementem leczenia operacyjnego raka piersi. Technika biopsji węzła wartowniczego (WW) rozwinęła się w przypadkach czerniaka złośliwego skóry i ma na celu precyzyjną ocenę stanu całego dorzecza węzłów chłonnych przy użyciu barwnika Paten Blau V, radioizotopu Tc99 ręcznej sóndy gamma kamery oraz małoinwazyjnej techniki chirurgicznej.Materiał i metodaW okresie od sierpnia 1998 roku do września 2003 roku w I Oddziale Chirurgii Onkologicznej Wielkopolskiego Centrum Onkologii w Poznaniu poddano biopsji WW 400 pacjentek z operacyjnym rakiem piersi. U wszystkich chorych klinicznie nie stwierdzano powiększonych węzłów chłonnych. Wiek pacjentek wahał się od 35 do 70 lat ze średnią wieku 55,2 lat. W przeddzień operacji podawano podskórnie w okolicę guza z czterech wkłuć Nannocoloid znaczony Tc99 w stężeniu 1 mCi zawarty w 4 mililitrach roztworu. Dnia następnego rano wykonywano limfoscyntygrafię celem wykonania mappingu węzła/węzłów wartowniczych. Następnie na sali operacyjnej podawano 1 do 2 mililitrów barwnika Patent Blau V w ten sam sposób, co radiokoloid. Przy użyciu ręcznej sondy gamma kamery identyfikowano miejsce największego wychwytu znacznika w pasze (tzw. Hot, Spot), które zaznaczano. Po odsłonięciu tkanki tłuszczowej pachy uwidaczniano wybarwione drogi chłonne, wzdłuż których dokonywano identyfikację wybarwionego węzła chłonnego. Następnie przy użyciu ręcznej sondy Navigator potwierdzano największy wychwyt promieniowania nad wybarwionym węzłem, w takim przypadku powyższy węzeł chłonny uważany był jako WW i przesyłany do pracowni patologicznej. Po identyfikacji WW chora poddawana była standardowej operacji (mastectomia lub BCT) wraz z limfadenektomią pachową jako nieodłącznym elementem procedury chirurgicznej.WynikiWW udało się zidentyfikować w 97% chorych. W przypadku 7 pacjentek nie udało się odnależć WW. Z pośród chorych z definiowanym WW przerzuty stwierdzono w 20% przypadków, w pozostałej części badanej grupy WW nie zawierał komórek nowotworowych, co stanowi 80% badanej populacji. W badanej grupie chorych stwierdzono 2 przypadki wyniku fałszywie ujemnego. W większoścr przypadków (87,1%) WW występował jako pojedynczy tylko u 2 pacjentów stwierdzono podwójny węzeł chłonny a u jednej chorej WW występował jako potrójny, ogółem mnogie WW wynosiły 2,88% populacji.WnioskiBiopsja WW jest bezpieczną metodą pozwalającą na ocenę dorzecza pachowych węzłów chłonnych w operacyjnym raku piersi. Wyniki nasze potwierdzają w pełni wyniki innych badaczy w Europie i na Świecie

54. Lymphatic mapping and sentinel lymphnode Biopsy in breast cancer patients in clinical stage T1-T2 NO MO

The authors report the feasibility an accuracy of intraoperative sentinel lymphnode biopsy (SLN) in patients with operable breast cancer to test the hypothesis that the histologic characteristic of SLN predicts the histologic status of remaining lymph nodes in the axilla. In between August 1999 and May 2000 to SLN biopsy there were 124 patients enrolled with median age of 55,2 years of age. All patients had operable breast cancer and all axillary lymphnodes were clinically negative.A day before surgery 4 cc of Nannocol marked with Tc99 was injected subcutuanesly nearby the tumor bed and an hour later the lymphoscyntygraphy was performed to achieve axillary lymphnodes mapping. Then immediately prior to surgery Blue Dye Patent Blau V was injected in the same manner as the radiological marker. Then with the use of hand – held gamma probe the hotspot was defined and marked. Five to ten minutes later first cut was performed over marked hotspot. After visualization of stained lymph vassals the SLN was traced and confirmed with high dose output (using the Neoprobe) and then was harvested for histologic examination. After this all patients were submitted for regular lymphadenectomy regardless main surgery type (mastectomy or BCT).Employing above method we were able to define SLN in 93,3%, only in 6,7% of our patients identification failed. In the group with defined SLN we found cancer cells deposits only in 20%. And in that group remaining lymphnodes had cancer metastasis in almost 80%. We had two cases of false negative results but still our specify rate was over 97%.In conclusion we think that SLN biopsy is quite safe and efficient method to evaluate axillary lymphnodes status in patients with operable early stage breast cancer. Our findings are also confirmed by other authors world wide

90. Ocena wiarygodności biopsji węzła wartowniczego (WW) w czerniaku złośliwym skóry (I stopień zaawansowania klinicznego)

CelPotwierdzenie wiarygodności biopsji wézła wartowniczego (WW) w ocenie stanu regionalnych węzłów chłonnych w czerniaku skóry (CS).MateriałW okresie od 07.1998–12.2000 r. ogólem wykonano 99 biopsji węzła wartowniczego w czerniaku skóry.Czerniak skóry – Biopsję węzła wartowniczego wykonano u 92 pacjentów w I stopniu zaawansowania klinicznego. Były to 53 kobiety i 39 mężczyzn (K:M 1,35:1), w wieku 22–85 (śr. 46,1). Lokalizacja zmiany pierwotnej: kończyna dolna 40 (43,5 %), tułów 37 (40,2 %), kończyna górna 15 (16,3 %). Stopień zaawansowania: wg Breslow’a 3,1 mm (0,3–17 mm), poziom naciekania wg Clark’a CII 3 (3,3 %), C III 56 (61 %), C IV 18 (19,6 %), C V 10 (10,9 %), NSKL 5 (5,4 %).MetodaW przeddzień operacji podanie Technetu z koloidem (Nannocol) śródskórnie po obu stronach blizny po biopsji lub guza, wykonanie limfoscyntygrafii dynamicznej. Bezpośrednio przed operacją podanie śródskórne barwnika (Patent BlauV). Przy użyciu ręcznej sondy (Navigator) zlokalizowanie i usunięcie WW z minimalnego cięcia. Rutynowe badanie hist.-pat. + immunohistochemiczne. W przypadku stwierdzenia przerzutów odroczona klasyczna lymfadenektomia.WynikiU 92 pacjentów stwierdzono 99 spływów, identyfikacja WW w 94,9% spływów, w 17 przypadkach (18,5%) stwierdzono przerzut w WW i wykonano limfadenektomię, przy czym w 13 przypadkach (76,5%) WW był jedynym zwierającym meta. Wyniki fałszywie ujemne- 1 przypadek (1,01%).Wnioski1.Biopsja WW jest metodą wiarygodną. w ocenie stanu regionalnych węzłów chłonnych w CS.2.Aż w 76,5% przypadków stwierdzano przerzuty tylko w węźle wartowniczym co świadczy o wartości biologicznej tego badania w ocenie stopnia zaawansowania

Measurement of the diffractive structure function in deep inelastic scattering at HERA

This paper presents an analysis of the inclusive properties of diffractive deep inelastic scattering events produced in $ep$ interactions at HERA. The events are characterised by a rapidity gap between the outgoing proton system and the remaining hadronic system. Inclusive distributions are presented and compared with Monte Carlo models for diffractive processes. The data are consistent with models where the pomeron structure function has a hard and a soft contribution. The diffractive structure function is measured as a function of \xpom, the momentum fraction lost by the proton, of $\beta$, the momentum fraction of the struck quark with respect to \xpom, and of $Q^2$. The \xpom dependence is consistent with the form \xpoma where $a~=~1.30~\pm~0.08~(stat)~^{+~0.08}_{-~0.14}~(sys)$ in all bins of $\beta$ and $Q^2$. In the measured $Q^2$ range, the diffractive structure function approximately scales with $Q^2$ at fixed $\beta$. In an Ingelman-Schlein type model, where commonly used pomeron flux factor normalisations are assumed, it is found that the quarks within the pomeron do not saturate the momentum sum rule.Comment: 36 pages, latex, 11 figures appended as uuencoded fil

Observation of hard scattering in photoproduction events with a large rapidity gap at HERA

Events with a large rapidity gap and total transverse energy greater than 5 GeV have been observed in quasi-real photoproduction at HERA with the ZEUS detector. The distribution of these events as a function of the $\gamma p$ centre of mass energy is consistent with diffractive scattering. For total transverse energies above 12 GeV, the hadronic final states show predominantly a two-jet structure with each jet having a transverse energy greater than 4 GeV. For the two-jet events, little energy flow is found outside the jets. This observation is consistent with the hard scattering of a quasi-real photon with a colourless object in the proton.Comment: 19 pages, latex, 4 figures appended as uuencoded fil

Plastisol Foaming Process. Decomposition of the Foaming Agent, Polymer Behavior in the Corresponding Temperature Range and Resulting Foam Properties

The decomposition of azodicarbonamide, used as foaming agent in PVC - plasticizer (1/1) plastisols was studied by DSC. Nineteen different plasticizers, all belonging to the ester family, two being polymeric (polyadipates), were compared. The temperature of maximum decomposition rate (in anisothermal regime at 5 K min-1 scanning rate), ranges between 434 and 452 K. The heat of decomposition ranges between 8.7 and 12.5 J g -1. Some trends of variation of these parameters appear significant and are discussed in terms of solvent (matrix) and viscosity effects on the decomposition reactions. The shear modulus at 1 Hz frequency was determined at the temperature of maximum rate of foaming agent decomposition, and differs significantly from a sample to another. The foam density was determined at ambient temperature and the volume fraction of bubbles was used as criterion to judge the efficiency of the foaming process. The results reveal the existence of an optimal shear modulus of the order of 2 kPa that corresponds roughly to plasticizer molar masses of the order of 450 ± 50 g mol-1. Heavier plasticizers, especially polymeric ones are too difficult to deform. Lighter plasticizers such as diethyl phthalate (DEP) deform too easily and presumably facilitate bubble collapse

Observation of Scaling Violations in Scaled Momentum Distributions at HERA

Charged particle production has been measured in deep inelastic scattering (DIS) events over a large range of $x$ and $Q^2$ using the ZEUS detector. The evolution of the scaled momentum, $x_p$, with $Q^2,$ in the range 10 to 1280 $GeV^2$, has been investigated in the current fragmentation region of the Breit frame. The results show clear evidence, in a single experiment, for scaling violations in scaled momenta as a function of $Q^2$.Comment: 21 pages including 4 figures, to be published in Physics Letters B. Two references adde

D* Production in Deep Inelastic Scattering at HERA

This paper presents measurements of D^{*\pm} production in deep inelastic scattering from collisions between 27.5 GeV positrons and 820 GeV protons. The data have been taken with the ZEUS detector at HERA. The decay channel $D^{*+}\to (D^0 \to K^- \pi^+) \pi^+$ (+ c.c.) has been used in the study. The $e^+p$ cross section for inclusive D^{*\pm} production with $5<Q^2<100 GeV^2$ and $y<0.7$ is 5.3 \pms 1.0 \pms 0.8 nb in the kinematic region {$1.3<p_T(D^{*\pm})<9.0$ GeV and $| \eta(D^{*\pm}) |<1.5$}. Differential cross sections as functions of p_T(D^{*\pm}), $\eta(D^{*\pm}), W$ and $Q^2$ are compared with next-to-leading order QCD calculations based on the photon-gluon fusion production mechanism. After an extrapolation of the cross section to the full kinematic region in p_T(D^{*\pm}) and $\eta$(D^{*\pm}), the charm contribution $F_2^{c\bar{c}}(x,Q^2)$ to the proton structure function is determined for Bjorken $x$ between 2 $\cdot$ 10$^{-4}$ and 5 $\cdot$ 10$^{-3}$.Comment: 17 pages including 4 figure

Observation of direct processes in photoproduction at HERA

Jets in photoproduction events have been studied with the ZEUS detector for gammap centre-of-mass energies ranging from 130 to 2 50 GeV. The inclusive jet distributions give evidence for the dominance of resolved photon interactions. In the di-jet sample the direct processes are for the first time clearly isolated. Di-jet cross sections for the resolved and direct processes are given in a restricted kinematic range

Probing invisible neutrino decay with KM3NeT-ORCA

In the era of precision measurements of the neutrino oscillation parameters, upcoming neutrino experiments will also be sensitive to physics beyond the Standard Model. KM3NeT/ORCA is a neutrino detector optimised for measuring atmospheric neutrinos from a few GeV to around 100 GeV. In this paper, the sensitivity of the KM3NeT/ORCA detector to neutrino decay has been explored. A three-flavour neutrino oscillation scenario, where the third neutrino mass state $\nu_3$ decays into an invisible state, e.g. a sterile neutrino, is considered. We find that KM3NeT/ORCA would be sensitive to invisible neutrino decays with $1/\alpha_3=\tau_3/m_3 < 180$~$\mathrm{ps/eV}$ at $90\%$ confidence level, assuming true normal ordering. Finally, the impact of neutrino decay on the precision of KM3NeT/ORCA measurements for $\theta_{23}$, $\Delta m^2_{31}$ and mass ordering have been studied. No significant effect of neutrino decay on the sensitivity to these measurements has been found.Comment: 27 pages, 14 figures, bibliography updated, typos correcte