Vallisneria spiralis (Linneaus 1753)’in Değişik Besin Ortamlarında Yetiştiricilik Çalışmaları

In this study it was aimed to produce a commercial aquatic plant Vallisneria spiralis in a controlled- aquaculture system. In order to determine the potential of the plant to utilize different nutrient resources relative growth rate depends on biomass yield and individual plant number and length composition of V. spiralis cultivated in semi-shadow and non-shadow conditions were determined. Results of the present work showed that V. spiralis utilized different nutrient resources effectively such as cow, lamb, chicken and commercial fertilizer TSP in cultivation conditions and increased its weight and individual number compare to the control group where nutrient addition is not applied. In semi-shadow condition V. spiralis fresh biomass yield and plant number increase were the highest in cow group and found to be 1.52%±0.03 g.day-1 and 1.80%±0.05 individual.day-1 respectively. The mean length of V. spiralis was found to be the highest (83.56±26.14 cm) in lamb fertilizer group. In non-shadow conditions V. spiralis fresh biomass yield and plant number increase were the highest in cow group and found to be 2.73%±0.07 g.day-1 and 2.52%±0.6 individual.day-1 respectively. The mean length of V. spiralis was found to be the highest (92.74±27.93 cm) in cow fertilizer group as well

Systematic Review and Meta-Analysis of Unconventional Perfusion Flaps in Clinical Practice

Background: Although unconventional perfusion flaps have been in clinical use since 1975, many surgeons are still deterred from using them, because of some reports of high necrosis rates. Methods: The authors performed a systematic review and meta-analysis of all articles written in English, French, German, Spanish, and Portuguese on the clinical use of unconventional perfusion flaps and indexed to PubMed from 1975 until July 15, 2015. Results: A total of 134 studies and 1445 patients were analyzed. The estimated survival rate of unconventional perfusion flaps was 89.5 percent (95 percent CI, 87.3 to 91.3 percent; p < 0.001). Ninety-two percent of unconventional perfusion flaps (95 percent CI, 89.9 to 93.7 percent; p < 0.001) presented complete or nearly complete survival. Most defects mandating unconventional perfusion flap reconstruction were caused by trauma (63.6 percent), especially of the hand and fingers (75.1 percent). The main complication of all types of flaps was a variable degree of necrosis (7.5 percent of all unconventional perfusion flaps presented marginal necrosis; 9.2 percent and 5.5 percent had significant and complete necrosis, respectively). There was a positive correlation between the rate of postoperative infection and the need for a new flap (Pearson coefficient, 0.405; p = 0.001). Flaps used to reconstruct the upper limb showed better survival than those transferred to the head and neck or to the lower limb (p < 0.001). Conclusion: Unconventional perfusion flaps show high survival rates and should probably be used more liberally, particularly in the realm of upper limb reconstruction. Clinical question/level of evidence: Therapeutic, V.info:eu-repo/semantics/publishedVersio

Venous flap

Kliniğimizde 1991-1994 tarihleri arasında aksial yapı içeren pediküllü venöz flep ve serbest arterialize venöz flep aktanmlannm gerçekleştirildiği olgular gözden geçirildi. Bu olguların ameliyat sonrası gözlemleri, komplikasyonlar, flep yaşam yüzdeleri değerlendirildi ve literatür verileri ile kıyaslandı. Arterialize venöz flep uygulamalarında % 77, aksial yapı içeren pediküllü venöz flep uygulamalarında % 86 oranında flep canlılığı gözlendi. Bu olgular arasında arterialize serbest duysal venöz flep, arterialize serbest fasial venöz flep, arterialize serbest aynı taraf pediküllü venöz flep, aksial yapı içeren pediküllü venöz flep tipleri daha önce literatürde bildirilmemiş venöz flep tipleridir. Ayrıca el parmağı proksimal falanks sırtı yeni bir verici alan olarak bir serbest venöz flep aktarımında kullanılmıştır. Venöz Heplerin yaşam mekanizmaları üzerine olan teoriler kendi hipotezlerimiz ile birlikte tartışıldı. Klinik deneyimimiz ve literatür verileri birlikte değerlendirilerek; venöz Heplerin sınıflaması yapıldı. Venöz Heplerin plastik cerrahideki endikasyon sınırlarının belirlenmesine çalışıldı

Organik tarımda bitki besleme ve toprak düzenleyici olarak kullanılan girdilerin kimyasal özelliklerinin incelenmesi

Organik gübrelerin toprağın kimyasal özelliğini etkileyerek bitki besin maddesi kapsamlarını arttırdığı, aynı zamanda da toprakların fiziksel ve biyolojik özellikleri üzerine önemli ve olumlu etkide bulunduğu bilinmektedir. Organik maddenin ayrışması ile toprağın makro ve mikro bitki besin maddelerince zenginleşmesi yanı sıra su tutma kapasitesi de yükselir. Toprakların organik madde kapsamlarını korumak ve uygun duruma getirmek için organik gübreler kullanılır. Bu amaçla organik ürün piyasasında yetkili kuruluşlar tarafından sertifikalanmış olan bitki besleme preparatları; organik gübreler; Kompost Edilmiş Katı Hayvan Gübresi, Kompost Edilmiş Sıvı Hayvan Gübresi, Tavuk Gübresi, NK’ lu sıvı Organomineral gübre formları, toprak düzenleyicileri; Leonardit (Hümik Asit), klinoptilolit (zeolit), deniz yosunu, tarım kireci, alüminyum silikat unu, sıvı fülvik asit ve amino asit karışımları, ve yapısı zenginleştirilmiş toprak düzenleyicileri olmak üzere üç grup altında toplanmaktadır. Bu çalışmanın amacı organik tarımda kullanılan girdilerin henüz tam olarak belirlenmemiş olan sınıflandırmasını tam olarak belirlemek ve kullanılan materyallerin organik tarımda önemli bir kriter olan ağır metal içeriği ile etiket değerlerinin ortaya konmasıdır