Leczenie raka nerki niwolumabem w trakcie terapii nerkozastępczej

Wydłużenie czasu przeżycia całkowitego chorych na uogólnionego raka nerkowokomórkowego wymaga zastosowania nowoczesnych leków z grupy inhibitorów kinaz tyrozynowych oraz inhibitorów immunologicznych punktów kontrolnych. Leki te mają różną farmakokinetykę, ale dane przedkliniczne rzadko wskazują na istotny klirens nerkowy. Brakuje jednak prospektywnych badań opisujących ich skuteczność i bezpieczeństwo w grupie pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek wymagającą dializoterapii.W pracy opisano przypadek dializowanej chorej po obustronnej nefrektomii, leczonej z powodu uogólnionego raka nerki w drugiej linii niwolumabem

Acupuncture : could it become everyday practice in oncology?

Acupuncture is a complementary and alternative medical treatment (CAM) which is increasingly used in the care of cancer patients. Traditionally derived from Chinese medicine, nowadays it is becoming a part of evidence-based oncology. The use of acupuncture in these patients has been recommended by the American Cancer Society (ACS) for the treatment of side effects associated with conventional cancer therapy and cancer-related ailments. A growing body of evidence supports the use of acupuncture in the treatment of cancer- induced pain and chemotherapy- related nausea and vomiting. Also other indications, such as xerostomia, fatigue, hot flashes, anxiety and peripheral neuropathy, are being constantly evaluated. This article summarizes the most important discoveries related to the possible usefulness of this method in contemporary oncology. Emphasis is placed on the results of randomized controlled trials with an adequate level of evidence. However, explanation of the mechanisms responsible for these effects requires confirmation in further studies with an adequate level of evidence. In future, acupuncture may become an interesting and valuable addition to conventional medicine

Comparison of efficacy and safety of first-line palliative chemotherapy with EOX and mDCF regimens in patients with locally advanced inoperable or metastatic HER2-negative gastric or gastroesophageal junction adenocarcinoma : a randomized phase 3 trial

The aim of the study was to compare efficacy and safety of first-line palliative chemotherapy with (EOX) epirubicin/oxaliplatin/capecitabine and (mDCF) docetaxel/cisplatin/5FU/leucovorin regimens for untreated advanced HER2-negative gastric or gastroesophageal junction adenocarcinoma. Fifty-six patients were randomly assigned to mDCF (docetaxel 40 mg/m(2) day 1, leucovorin 400 mg/m(2) day 1, 5FU 400 mg/m(2) bolus day 1, 5FU 1000 mg/m(2)/d days 1 and 2, cisplatin 40 mg/m(2) day 3) or EOX (epirubicin 50 mg/m(2) day 1, oxaliplatin 130 mg/m(2) day 1, capecitabine 1250 mg/m(2)/d days 1–21). The primary endpoint was overall survival. The median overall survival was 9.5 months with EOX and 11.9 months with mDCF (p = 0.135), while median progression-free survival was 6.4 and 6.8 months, respectively (p = 0.440). Two-year survival rate was 22.2 % with mDCF compared to 5.2 % with EOX. Patients in the EOX arm had more frequent reductions in chemotherapy doses (34.5 vs. 3.7 %; p = 0.010) and delays in subsequent chemotherapy cycles (82.8 vs. 63.0 %; p = 0.171). There was no statistically significant difference in the rates of grade 3–4 adverse events (EOX 79.3 vs. mDCF 61.5 %; p = 0.234). As compared with the mDCF, the EOX regimen was associated with more frequent nausea (34.5 vs. 15.4 %), thromboembolic events (13.8 vs. 7.7 %), abdominal pain (13.8 vs. 7.7 %) and grades 3–4 neutropenia (72.4 vs. 50.0 %), but lower incidences of anemia (44.8 vs. 61.5 %), mucositis (6.9 vs. 15.4 %) and peripheral neuropathy (6.9 vs. 15.4 %). In conclusion, the mDCF regimen was associated with a statistically nonsignificant 2.4-month longer median overall survival without an increase in toxicity. This trial is registered at ClinicalTrials.gov, number NCT02445209

Polish consensus on gastric cancer diagnosis and treatment – update 2022

This document – “Polish consensus on gastric cancer diagnosis and treatment – update 2022” – represents an expert consensus following a year’s worth of dedicated effort by a team of specialists throughout 2021, put forward in a con­ference in December 2021 in Krakow, and finalized below for publication in 2022. The effective date of this document is June 14th 2022. The work that went into updating this consensus was made under auspices of the Polish Society of Surgical Oncology and the Association of Polish Surgeons

Polski konsensus diagnostyki i leczenia raka żołądka – aktualizacja 2022

This document – “Polish consensus on gastric cancer diagnosis and treatment – update 2022” – represents an expert consensus following a year’s worth of dedicated effort by a team of specialists throughout 2021, put forward in a con­ference in December 2021 in Krakow, and finalized below for publication in 2022. The effective date of this document is June 14th 2022. The work that went into updating this consensus was made under auspices of the Polish Society of Surgical Oncology and the Association of Polish Surgeons.Końcowy kształt niniejszego dokumentu – „Polski konsensus diagnostyki i leczenia raka żołądka – aktualizacja 2022” – jest wynikiem prac zespołu ekspertów, które prowadzone były w 2021 r., zwieńczone konferencją w grudniu 2021 r. w Krakowie i przygotowane w ostatecznej wersji do publikacji w roku 2022. Pracom nad aktualizacją konsensusu patronowały równorzędnie dwa towarzystwa naukowe: Polskie Towarzystwo Chirurgii Onkologicznej i Towarzystwo Chirurgów Polskich

Leczenie raka nerki niwolumabem w trakcie terapii nerkozastępczej

Wydłużenie czasu przeżycia całkowitego chorych na uogólnionego raka nerkowokomórkowego wymaga zastosowania nowoczesnych leków z grupy inhibitorów kinaz tyrozynowych oraz inhibitorów immunologicznych punktów kontrolnych. Leki te mają różną farmakokinetykę, ale dane przedkliniczne rzadko wskazują na istotny klirens nerkowy. Brakuje jednak prospektywnych badań opisujących ich skuteczność i bezpieczeństwo w grupie pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek wymagającą dializoterapii.W pracy opisano przypadek dializowanej chorej po obustronnej nefrektomii, leczonej z powodu uogólnionego raka nerki w drugiej linii niwolumabem

Leczenie raka nerki niwolumabem w trakcie leczenia nerkozastępczego

The prolongation of overall survival of advanced RCC patients requires the use of modern therapies including tyrosine kinase inhibitors and immune checkpoint inhibitors. Although these drugs have different pharmacokinetics, preclinical studies rarely indicate significant renal clearance. To date there has been a lack of prospective studies evaluating their efficacy and safety in end-stage renal disease patients undergoing dialysis. This case study describes second-line treatment of RCC with nivolumab in a dialysed patient following bilateral nephrectomy.Wydłużenie czasu przeżycia całkowitego chorych na uogólnionego raka nerkowokomórkowego wymaga zastosowania nowoczesnych leków z grupy inhibitorów kinaz tyrozynowych oraz inhibitorów immunologicznych punktów kontrolnych. Leki te mają różną farmakokinetykę, jednakże dane przedkliniczne rzadko wskazują na istotny klirens nerkowy. Brakuje jednak prospektywnych badań opisujących ich skuteczność i bezpieczeństwo w grupie pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek wymagającą dializoterapii. W pracy opisano przypadek dializowanej chorej po obustronnej nefrektomii leczonej w drugie linii uogólnionego raka nerki niwolumabem