The European position of Dutch plant communities

Contains fulltext : 72513.pdf (publisher's version ) (Open Access)14 p

Gunstige referentiewaarden voor oppervlakte en verspreidingsgebied van Natura 2000-habitattypen in Nederland

Dit rapport geeft een overzicht van de gunstige referentiewaarden van area (oppervlakte in km2) en range (oppervlakte verspreidingsgebied incl. opvulling in 10 x 10 km-hokken) voor alle 52 habitattypen in Nederland. Deze FRA (Favourable Reference Area) en FRR (Favourable Reference Range) zijn nodig om de staat van instandhouding van habitattypen volgens artikel 17 van de Habitatrichtlijn vast te stellen. Bijna 25% van de habitattypen vereist uitbreiding van verspreidingsgebied voor een gunstige staat van instandhouding. Ruim 20% van de habitattypen vereisen zowel een uitbreiding van oppervlakte als van verspreidingsgebied voor een gunstige staat van instandhouding. Daarnaast wordt aangegeven hoe de gunstige referentiewaarden behouden of bereikt kunnen worden en wat de mogelijke invloed van klimaatverandering is. Om de trend van area te beoordelen, zijn in bijlagen schattingen gemaakt van historische oppervlakten van habitattypen rond 1950 voor heide-, stuifzand-, hoogveen- en graslandtypen

Schatten voor de natuur : achtergronden, inventaris en toepassingen van de Landelijke Vegetatie Databank

De publicist Rolf Roos omschreef een aantal jaren geleden in een artikel in Natuur en Milieu de plantengemeenschap als een superthermometer, een fijnzinnig instrument waarmee nauwgezet de aanwezige terreincondities kunnen worden afgelezen. Voor het beschrijven van de gemeenschappen worden vegetatieopnamen gemaakt. Dit zijn documentjes waarin de ter plekke voorkomende plantensoorten en hun hoeveelheden worden genoteerd. Een enkele vegetatiebeschrijving uit het verleden van een stukje grasland, een zandverstuiving of een moerasbos kan richting geven aan de plannen voor natuurontwikkeling ter plaatse of een uit te voeren herstelproject. Van dergelijke beschrijvingen zijn er nu meer dan 460.000 verzameld (uit de periode 1929 tot heden) en in een geautomatiseerd gegevensbestand bijeengebracht, de Landelijke Vegetatie Databank. In het voorliggende boekje wordt in woord en beeld uitvoerig ingegaan op de achtergronden, inhoud en toepassingen van dit bestand. Speciaal wordt ingegaan op het belang van de databank voor Natura 2000, het netwerk van Europese natuurgebieden in ons lan

Habitattypen in Natura 2000-gebieden : beoordeling van oppervlakte, representativiteit en behoudsstatus in de Standard Data Forms (SDFs)

In dit rapport wordt een onderbouwing gegeven van de zogenaamde Standaard Data Forms (SDF’s) vanhabitattypen van de Annex I van de Habitatrichtlijn. Deze SDF’s maken onderdeel uit van de database over de Natura 2000-gebieden in ons land. De database speelt een rol bij eventuele juridische procedures en wordt door de Europese Commissie gebruikt om de voorstellen voor Natura 2000-gebieden van EU-lidstaten te beoordelen. In dit rapport is aangegeven op welke informatie de ecologische gegevens van de habitattypen in de Natura 2000-gebieden zijn beoordeeld. Het betreft gegevens over de oppervlakte van een habitat, de representativiteit, de relatieve oppervlakte ten opzichte van de oppervlakte in heel Nederland, de behoudsstatus van het habitattype, en een algemene evaluatie. Deze gegevens zijn aan de hand van uitgebreide maatlatten gescoord voor alle habitatrichtlijngebieden waarin een habitattype voorkomt. In totaal gaat het om ruim 1130 combinaties van habitattypen en gebieden

Monitoring van Natura 2000 habitattypen - advies voor een landelijk meetprogramma

Contains fulltext : 72744.pdf (publisher's version ) (Open Access)73 p

EUNIS Habitat Classification: Expert system, characteristic species combinations and distribution maps of European habitats

Aim: The EUNIS Habitat Classification is a widely used reference framework for European habitat types (habitats), but it lacks formal definitions of individual habitats that would enable their unequivocal identification. Our goal was to develop a tool for assigning vegetation‐plot records to the habitats of the EUNIS system, use it to classify a European vegetation‐plot database, and compile statistically‐derived characteristic species combinations and distribution maps for these habitats. Location: Europe. Methods: We developed the classification expert system EUNIS‐ESy, which contains definitions of individual EUNIS habitats based on their species composition and geographic location. Each habitat was formally defined as a formula in a computer language combining algebraic and set‐theoretic concepts with formal logical operators. We applied this expert system to classify 1,261,373 vegetation plots from the European Vegetation Archive (EVA) and other databases. Then we determined diagnostic, constant and dominant species for each habitat by calculating species‐to‐habitat fidelity and constancy (occurrence frequency) in the classified data set. Finally, we mapped the plot locations for each habitat. Results: Formal definitions were developed for 199 habitats at Level 3 of the EUNIS hierarchy, including 25 coastal, 18 wetland, 55 grassland, 43 shrubland, 46 forest and 12 man‐made habitats. The expert system classified 1,125,121 vegetation plots to these habitat groups and 73,188 to other habitats, while 63,064 plots remained unclassified or were classified to more than one habitat. Data on each habitat were summarized in factsheets containing habitat description, distribution map, corresponding syntaxa and characteristic species combination. Conclusions: EUNIS habitats were characterized for the first time in terms of their species composition and distribution, based on a classification of a European database of vegetation plots using the newly developed electronic expert system EUNIS‐ESy. The data provided and the expert system have considerable potential for future use in European nature conservation planning, monitoring and assessment

Deficiency of nucleotide excision repair is associated with mutational signature observed in cancer

Nucleotide excision repair (NER) is one of the main DNA repair pathways that protect cells against genomic damage. Disruption of this pathway can contribute to the development of cancer and accelerate aging. Mutational characteristics of NER-deficiency may reveal important diagnostic opportunities, as tumors deficient in NER are more sensitive to certain treatments. Here, we analyzed the genome-wide somatic mutational profiles of adult stem cells (ASCs) from NER-deficient Ercc1−/Δ mice. Our results indicate that NER-deficiency increases the base substitution load twofold in liver but not in small intestinal ASCs, which coincides with the tissue-specific aging pathology observed in these mice. Moreover, NER-deficient ASCs of both tissues show an increased contribution of Signature 8 mutations, which is a mutational pattern with unknown etiology that is recurrently observed in various cancer types. The scattered genomic distribution of the base substitutions indicates that deficiency of global-genome NER (GG-NER) underlies the observed mutational consequences. In line with this, we observe increased Signature 8 mutations in a GG-NER-deficient human organoid culture, in which XPC was deleted using CRISPR-Cas9 gene-editing. Furthermore, genomes of NER-deficient breast tumors show an increased contribution of Signature 8 mutations compared with NER-proficient tumors. Elevated levels of Signature 8 mutations could therefore contribute to a predictor of NER-deficiency based on a patient's mutational profile