17 research outputs found

    Considerações sobre a formação do conservador-restaurador no Brasil

    Get PDF
    The aim of this paper is to investigate the conservator of art complex process of training, which demands the mastering of contents from the fields of Art History, Science and Conservation itself. There will be listed considerations about de conservator's training, based on the author's experience in this field.Esta comunicación tiene el objetivo de reflexionar sobre la compleja formación del conservador de obras de arte, que necesita dominar conocimientos de los campos de la Historia del Arte, de la Ciencia y los de la Conservación. Con ese propósito se hace un listado de los problemas con base en la experiencia del autor en la formación de ese profesional.Esta comunicação tem como objeto a complexa formação do conservador de obras de arte, que necessita dominar conhecimentos dos campos da História da Arte, da Ciência e os referentes á própria disciplina. Serão tecidas considerações a respeito da formação do conservador, tendo em vista a experiência do próprio autor na formação desse profissional

    El conservador como gestor: posibilidad de acción política en la interfaz institucional

    Full text link
    [ES] La presente investigación de doctorado tiene como objetivo reivindicar una mayor importancia para la actividad del conservador de las instituciones museológicas, partiendo de un cambio de paradigma que coloque al conservador en el centro de las discusiones referentes a la toma de decisiones relacionadas con las obras de arte pertenecientes a colecciones de estas instituciones. Partiendo del presupuesto de que es posible, por analogía, comparar a la institución museo con un ecosistema, es decir como un sistema mayor formado por varios sistemas menores, se pretende examinar como tienen lugar las relaciones entre los conservadores, que actúan en un subsistema específico, y los diversos agentes que actúan en otros subsistemas. Los museos, como otros campos sociales, son espacios de relación en los cuales estructuras jerárquicas de poder pueden generar conflictos entre los agentes que allí actúan. Esta constatación expone problemas variados que pueden afectar a las obras de arte, desde la adquisición, pasando por la conservación y guarda y por la restauración propiamente dicha, hasta llegar a la exhibición entre otros. El entendimiento del conservador como gestor se propone como una alternativa, que busca dar respuesta a los diversos problemas relacionados al proceso de toma de decisiones en beneficio de las obras de arte. La hipótesis defendida es la de que el conservador, como agente poseedor de las prerrogativas para operar como interlocutor político en la interfaz entre los diversos subsistemas del sistema museo, es el agente que puede conducir las discusiones y opinar sobre los diversos aspectos relacionados a los objetos que confieren identidad a la institución museo. De esta manera, el cambio de paradigma propuesto puede contribuir para el equilibrio del ecosistema museo, en favor de todos los que allí comparten relaciones de trabajo buscando el bien común.[CA] La present investigación de doctorat té com a objectiu reivindicar una major importància per a l'activitat del conservador de les institucions museològiques, partint d'un canvi de paradigma que col.loque al conservador en el centre de les discussions referents a la pressa de decisions relacionades amb les obres d'art pertanyents a col.leccions d'aquestes institucions. Partint del pressupost que és possible, per analogía, comparar a la institució museu amb un ecosistema, és a dir com un sistema major format per diversos sistemes menors, es pretén examinar com tenen lloc les relacions entre els conservadors, que actuen en un subsitema específic, i els diversos agents que actuen en altres subsistemes. Els museus, com altres camps socials, són espais de relació en els quals estructures jeràrquiques de poder poden generar conflictes entre els agents que allí actuen. Aquesta constatació exposa problemes variats que poden afectar les obres d'art, des de l'adquisició, passant per la conservación i guarda i per la restauració pròpiament dita, fins a arribar a l'exhibició entre altres. L'enteniment del conservador com a gestor es proposa com una alternativa, que busca donar resposta als diversos problemes relacionats amb el procés de presa de decisions en benefici de les obres d'art. La hipòtesi defensada és la que el conservador, com a agent poseeïdor de les prerrogativas per a operar com a interlocutor polític en la interfície entre els diversos subsistemes del sistema museu, és l'agent que pot conduir les discussions i opinar sobre els diversos aspectes relacionats amb els objectes que confereixen identitat a la institució museu. D'aquesta manera, el canvi de paradigma proposat pot contribuir per a l'equilibri de l'ecosistema museu, en favor de tots els que allí comparteixen relacions de treball buscant el bé comú.[EN] The aim of this doctoral research is to assert that the activity of the conservator of museological institutions is of great importance, emanating from a paradigm shift that places the conservator at the centre of discussions regarding decision-making on works of art belonging to the collections of these institutions. Starting from the presupposition that it is possible, by analogy, to compare the museum institution to an ecosystem, that is, as a larger system made up of several minor systems, it is intended to examine the relationships between conservators, acting within a specific subsystem, and various individuals acting within other subsystems. Museums, like other social fields, are spaces of social interaction in which hierarchical structures of power can generate conflicts between the individuals who participate in them. The acknowledgement of this exposes various problems that can affect works of art, from acquisition, through to conservation and storage and restoration itself, and even the exhibition of these works, amongst other things. As an alternative, it is proposed that the conservator must be recognised as a kind of manager, who seeks to react to the various problems related to the decision-making process for the benefit of the works of art. The hypothesis asserts that the conservator, as an individual possessing the power to operate as a political interlocutor at the interface between the various subsystems of the museum system, is the person best-placed to lead discussions and give opinions on the various aspects related to the objects that confer an identity upon the museum institution. Thus, the proposed paradigm shift can contribute to the balance of the museum ecosystem, to the benefit of all those who share working relationships there, in search of the common good.Farias De Carvalho, H. (2022). El conservador como gestor: posibilidad de acción política en la interfaz institucional [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/19009

    Pesquisa de microrganismos presentes em máscaras de tecidos em estudantes e funcionários da saúde de uma instituição de ensino superior do Agreste de Pernambuco: Investigation of microorganisms present in tissue masks in healthcare students and employees of a undergraduate institution from the Agreste of Pernambuco

    Get PDF
    Introdução: Estima-se que sejam reconhecidas mais de 750 espécies de bactérias presentes na cavidade oral, embora o número preciso de microrganismos seja ainda maior. Nesse contexto, é válido observar a relação entre os microrganismos presentes na cavidade oral e sua disseminação entre a população. Bactérias, vírus e fungos podem estar presentes e causar prejuízos à saúde do indivíduo, seja desenvolvendo uma infecção ou mesmo comprometendo sua imunidade. A má higienização, não só das mãos, mas também das máscaras, pode acarretar a contaminação do próprio indivíduo, bem como daqueles ao seu redor. Objetivo: Realizar uma pesquisa quantitativa de bactérias heterotróficas presentes em máscaras de tecido em estudantes da área da saúde e funcionários de uma Instituição de Ensino Superior do Agreste de Pernambuco. Material e Métodos: Trata-se de um estudo descritivo observacional laboratorial, a população foi composta por estudantes da área da saúde e funcionários do Centro Universitário Tabosa de Almeida (ASCES-UNITA), em Caruaru-PE. A pesquisa foi realizada no período de outubro de 2021 a novembro de 2021. Foram incluídos indivíduos que utilizassem máscara de tecido no momento da coleta. Foi coletado, com um swab, uma amostra da parte de dentro da máscara, armazenado em uma solução salina para o transporte e semeado em meio Sabouraud e Plate Count Agar (PCA), e após 24h na estufa foi feita a contagem de UFC (Unidades Formadoras de Colônias). Resultados e discussão: A variável mais relevante foi a relação entre estudantes e funcionários, onde os funcionários se destacaram por apresentarem uma maior média de UFC. Observa-se que 80,6% dos funcionários e 81,2% dos estudantes relataram não fazer a troca da máscara no tempo correto de acordo com as recomendações da ANVISA. Ambos os grupos se comportaram de maneira semelhante, no entanto, ainda é possível identificar uma maior porcentagem de funcionários em detrimento aos alunos no período de 4 a 12 horas e 12 a 24 horas sem realizar a higienização das máscaras. Dentro desse período está inserida a jornada de trabalho dos funcionários da instituição, que acabam por passar mais tempo utilizando apenas uma máscara. Conclusão: O presente estudo concluiu que a utilização de máscaras de tecido é um importante método de barreira na prevenção à contaminação por microrganismos. Como resultado, apresentou dados relevantes no grupo de estudantes e funcionários, que faz comparação de UFC entre eles, obtendo-se um valor de p<0,05. Isso acontece pelo fato dos funcionários transitarem em locais diferentes e uso prolongado da máscara durante a jornada de trabalho. Portanto, se faz necessário o uso e higienização de forma correta recomendados pelos órgãos sanitários, assim tendo controle da transmissão e maior saúde para a população

    Efeitos cardiovasculares dos inibidores da colinesterase para o tratamento de pacientes idosos com demência

    Get PDF
    Os inibidores da colinesterase são medicamentos utilizados frente a doença de alzheimer, proporcionando altas concentrações do neurotransmissor acetilcolina, que irá atuar através do estímulo comunicação entre as células e auxiliando no processo da memória, mas que requer avaliação dos riscos para a sua utilização, principalmente os riscos cardiovasculares. Objetivou-se evidenciar os efeitos cardiovasculares decorrentes da utilização dos inibidores da colinesterase como tratamento para pacientes idosos com demência. Trata-se de uma pesquisa bibliográfica, do tipo revisão integrativa da literatura, realizada através de pesquisa nas bases de dados: Scientific Electronic Library Online, Medical Literature Analysis and Retrieval System Online e Literatura Latino-Americana e do Caribe em Ciências da Saúde, através dos Descritores em Ciências da Saúde (DeCS): “Inibidores da Colinesterase”; “ Demência”; “Idoso”; “Sistema Cardiovascular”, associados ao operador booleano AND. Chegou-se a totalidade de 6 documentos para compor a revisão. Dentre esses riscos cardiovasculares, cita-se: sinais e sintomas de bradicardia, efeitos de decaimento da pressão arterial, hipotensão postural e síncope, além do desenvolvimento de outras patologias, como: Acidente Vascular Cerebral, Hipertensão Arterial Sistêmica e Arritmias. Ou seja, são diversas as complicações relacionadas ao Sistema Cardiovascular, carecendo avaliação constante do paciente e do seu quadro de saúde, adaptando à terapêutica com base do seu histórico prévio de patologias, queixas e na evolução do estado de saúde

    Análise da eficácia da Tirzepatida como agente terapêutico para perda de peso em pacientes com Obesidade

    Get PDF
    A obesidade e o diabetes são doenças crônicas que afetam milhões de pessoas em todo o mundo, sendo consideradas epidemias crescentes. O tratamento da obesidade envolve uma abordagem multifacetada, incluindo mudanças no estilo de vida e intervenções farmacológicas. Nesse contexto, a tirzepatida, uma terapia combinada de dois medicamentos que atuam em diferentes vias metabólicas para reduzir o apetite e promover a perda de peso em pacientes com obesidade, tem se destacado como uma opção terapêutica promissora. O objetivo deste estudo foi avaliar a eficácia e segurança da tirzepatida como agente terapêutico para perda de peso em pacientes com obesidade. Para isso, foram selecionados quatro artigos que avaliaram o uso da tirzepatida em pacientes com obesidade, publicados entre 2018 e 2023, nas bases de dados PubMed (Medline), Scientific Electronic Library Online (SciELO) e Cochrane Library. Os resultados indicam que a tirzepatida é uma terapia promissora e segura para perda de peso em pacientes com obesidade. Todos os estudos relataram perda de peso significativa em pacientes tratados com essa terapia, variando de 8,6% a 16,0% do peso corporal inicial. Além disso, a tirzepatida também apresentou efeitos benéficos em outros parâmetros metabólicos, como redução da glicemia e melhora da função hepática. Efeitos adversos foram relatados em menor frequência e gravidade em comparação com outras terapias para perda de peso. Em resumo, a tirzepatida é uma terapia combinada de dois medicamentos que tem demonstrado eficácia e segurança para a perda de peso em pacientes com obesidade, de acordo com os resultados de quatro estudos avaliados nesta pesquisa. Essa terapia pode ser uma opção terapêutica válida para pacientes com obesidade. No entanto, é importante destacar a necessidade de mais pesquisas para avaliar sua eficácia e segurança a longo prazo e sua aplicabilidade em diferentes populações. Portanto, é fundamental que o tratamento seja realizado com acompanhamento médico e que cada caso seja avaliado individualmente

    Canagliflozin and renal outcomes in type 2 diabetes and nephropathy

    Get PDF
    BACKGROUND Type 2 diabetes mellitus is the leading cause of kidney failure worldwide, but few effective long-term treatments are available. In cardiovascular trials of inhibitors of sodium–glucose cotransporter 2 (SGLT2), exploratory results have suggested that such drugs may improve renal outcomes in patients with type 2 diabetes. METHODS In this double-blind, randomized trial, we assigned patients with type 2 diabetes and albuminuric chronic kidney disease to receive canagliflozin, an oral SGLT2 inhibitor, at a dose of 100 mg daily or placebo. All the patients had an estimated glomerular filtration rate (GFR) of 30 to <90 ml per minute per 1.73 m2 of body-surface area and albuminuria (ratio of albumin [mg] to creatinine [g], >300 to 5000) and were treated with renin–angiotensin system blockade. The primary outcome was a composite of end-stage kidney disease (dialysis, transplantation, or a sustained estimated GFR of <15 ml per minute per 1.73 m2), a doubling of the serum creatinine level, or death from renal or cardiovascular causes. Prespecified secondary outcomes were tested hierarchically. RESULTS The trial was stopped early after a planned interim analysis on the recommendation of the data and safety monitoring committee. At that time, 4401 patients had undergone randomization, with a median follow-up of 2.62 years. The relative risk of the primary outcome was 30% lower in the canagliflozin group than in the placebo group, with event rates of 43.2 and 61.2 per 1000 patient-years, respectively (hazard ratio, 0.70; 95% confidence interval [CI], 0.59 to 0.82; P=0.00001). The relative risk of the renal-specific composite of end-stage kidney disease, a doubling of the creatinine level, or death from renal causes was lower by 34% (hazard ratio, 0.66; 95% CI, 0.53 to 0.81; P<0.001), and the relative risk of end-stage kidney disease was lower by 32% (hazard ratio, 0.68; 95% CI, 0.54 to 0.86; P=0.002). The canagliflozin group also had a lower risk of cardiovascular death, myocardial infarction, or stroke (hazard ratio, 0.80; 95% CI, 0.67 to 0.95; P=0.01) and hospitalization for heart failure (hazard ratio, 0.61; 95% CI, 0.47 to 0.80; P<0.001). There were no significant differences in rates of amputation or fracture. CONCLUSIONS In patients with type 2 diabetes and kidney disease, the risk of kidney failure and cardiovascular events was lower in the canagliflozin group than in the placebo group at a median follow-up of 2.62 years

    The complete genome sequence of Chromobacterium violaceum reveals remarkable and exploitable bacterial adaptability

    Get PDF
    Chromobacterium violaceum is one of millions of species of free-living microorganisms that populate the soil and water in the extant areas of tropical biodiversity around the world. Its complete genome sequence reveals (i) extensive alternative pathways for energy generation, (ii) ≈500 ORFs for transport-related proteins, (iii) complex and extensive systems for stress adaptation and motility, and (iv) wide-spread utilization of quorum sensing for control of inducible systems, all of which underpin the versatility and adaptability of the organism. The genome also contains extensive but incomplete arrays of ORFs coding for proteins associated with mammalian pathogenicity, possibly involved in the occasional but often fatal cases of human C. violaceum infection. There is, in addition, a series of previously unknown but important enzymes and secondary metabolites including paraquat-inducible proteins, drug and heavy-metal-resistance proteins, multiple chitinases, and proteins for the detoxification of xenobiotics that may have biotechnological applications

    O conservador como curador

    Get PDF
    This paper aims to debate the relations between the work of curators and conservators during an exhibit's montage in a museum. In order to do this, it starts by giving an account of the author's experience as an intern at the Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, in Madrid. Latter on, it relates this experience to the debates about conservation and curatorial studies, that took place during the advanced course in curatorial studies offered by the Escola de Artes Visuais do Parque Lage, in Rio de Janeiro. In light of the common practice of conservators and curators of working isolated from each other, even within one and the same institution, the author proposes the transdisciplinarity as an alternative strategy to improve the intrainstitutional relations and to foster the dialogue between these two spheres engaged in the process of an exhibition montage.Este artigo tem como objetivo discutir a natureza das relações de trabalho entre curadores e conservadores de instituições de arte, quando estes estão envolvidos no processo de realização de uma exposição em um museu. Para isso, parto do relato da minha experiência de residência no Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, em Madri; para, em seguida, inserir essa experiência no contexto dos debates de que participei, a respeito do tema "conservação e curadoria", no curso "Aprofundamento em Curadoria", da Escola de Artes Visuais Parque Lage, no Rio de Janeiro. Partindo da constatação de que conservadores e curadores tendem a trabalhar em campos isolados, ainda que dentro de uma mesma instituição, proponho a transdisciplinaridade como estratégia alternativa para o compartilhamento de experiências e como forma de contribuir para a melhoria das relações intrainstitucionais, estimulando o diálogo entre esses dois campos, que são necessariamente mobilizados durante o processo de montagem de uma exibição em um museu

    Lycopene-Rich Extract from Red Guava (<i>Psidium guajava</i> L.) Decreases Plasma Triglycerides and Improves Oxidative Stress Biomarkers on Experimentally-Induced Dyslipidemia in Hamsters

    No full text
    This work assessed the effects of a 28-day treatment with lycopene-rich extract (LRE) from red guava fruit (Psidium guajava L.) on the lipid profile and oxidative stress in an experimental model of dyslipidemia. Male hamsters (116.5 &#177; 2.16 g) were fed with the AIN 93G diet containing casein (20%), coconut fat (13.5%) and cholesterol (0.1%). The animals were divided into four groups: normolipidemic control (standard feed; NC, n = 7); hypercholesterolemic control (HC, n = 7); LRE 25 mg/kg/day (LRE-25, n = 7) and LRE 50 mg/kg/day (LRE-50, n = 9). After treatment, plasma concentrations of triglycerides (TG), total cholesterol (TC), low-density lipoprotein (LDL) cholesterol (LDL-c), high-density lipoprotein (HDL) cholesterol (HDL-c), malondialdehyde (MDA-p) and myeloperoxidase (MPO), as well as erythrocytic superoxide dismutase (SOD-e) and the atherogenic index, were determined. Malondialdehyde (MDA-h), catalase (CAT), glutathione peroxidase (GPx) and superoxide dismutase (SOD-h) levels were assessed. Feed intake (FI) and weight gain (WG) were also determined. The LRE-25 group presented significantly lower TG levels and atherogenic index than did the HC group (p &lt; 0.05). Both LRE-25 and LRE-50 groups presented lower levels of MDA-p and MPO than did the HC group (p &lt; 0.05). LRE demonstrated a promising effect against dyslipidemia and oxidative stress
    corecore