The effect of different puzzolanic additives on mechanical properties of cement mortars

Bu çalışmada, Soma termik santralinden elde edilen uçucu kül, iki farklı tras (Yenişehir, Bilecik) ve silis dumanı, çimento klinkerinin bir kısmı yerine katılmış ve elde edilen harçların basınç dayanım değerleri incelenmiştir. Ağırlıkça %5 silis dumanı içeren çimentoya %10 uçucu kül katılmıştır ve tras oranları ise %30, %35 ve %40 olarak değiştirilmiştir. Bu karışımların her birinin kimyasal analizleri yapılarak Blaine özgül yüzey alanı değerleri ölçülmüştür. Bu bulgular ışığında basınç dayanım sonuçları irdelenmiştir. Yapılan denemelerde en yüksek dayanım değerlerinin Bilecik trası ile hazırlanan ve yüksek inceliğe sahip olan puzolan içeren harçlarda elde edildiği saptanmıştır.In this study, cement mortar samples containing fly ash obtained from Soma Power Plant, two different types of natural pozzolan supplied from Yenişehir and Bilecik and silica fume from Antalya Ferrocrom Industry partial replacement of cement clinker. The strength of the mortars prepared by these mixtures were investigated. The mixtures were prepared by using 10% fly ash and 5% silica fume and the trass contents varied as 30%, 35%, and 40%. Chemical analyses of these mixtures were carried out and Blaine specific surface area values were measured. In performed tests, the highest strength values were noticed in mortars containing natural puzzolan from Bilecik which has high fineness

Investigation of Reactive Red 198 Dye Removal by Chitosan from Aqueous Solution

This study used chitosan, a biopolymer with high adsorption capacity obtained from shrimp shells, to remove Reactive Red 198 dye from water. The effects of pH, temperature, dye concentration, and particle size on adsorption were investigated. The optimum pH level for the adsorption was determined as 5. The effect of the temperature was found to be adverse, and it was observed that the adsorption capacity of chitosan decreases as the temperature increases. Considering the effect of the initial dye concentration, the adsorption values of under-size chitosan (passed through a 150-mesh sieve) and over-size chitosan (retained on a 150-mesh sieve) at 200 mg/L dye concentration were 197.38 and 196.22 mg/g, respectively. At 100 mg/L dye concentration, these values were 97.41 and 96.10 mg/g, respectively. Adhesion of the Reactive Red 198 was easier because the adsorption surface area expanded with the reduction of the particle size of the chitosan. According to the results of the study, it was seen that the isotherm model of adsorption is a suitable monolayer for the Langmuir isotherm model. Langmuir isotherm's maximum adsorption capacity (Qmax) was calculated as 500 mg/g. The kinetic model was in line with the pseudo-second-order kinetic model. The FTIR spectra of the chitosan before and after adsorption showed that the adsorption is indeed chemical. Furthermore, SEM results demonstrated that the adsorption was more efficient due to the fibrous and porous structure of the chitosan

Petrology and ⁴⁰Ar-³⁹Ar dating of paragneisses from the Devrekani Massif (Central Pontides, Northern Turkey): Implications for the Jurassic high-T metamorphism in an extensional tectonic environment

The Devrekani Massif in the northern part of the Central Pontides (Northern Turkey) provides important clues to the regional tectonics and geodynamic processes associated with Jurassic high grade metamorphic conditions. This study reports new paragenetic assemblages, mineral compositions, whole-rock geochemistry and 40Ar-39Ar geochronological data from the paragneisses in the massif, and, discusses the P–T conditions and geodynamic implications of the Jurassic metamorphism during continental extension in the Central Pontides. Upper amphibolite to lower granulite facies paragneisses form one of the main lithological units in the massif. Within these, there are five different mineral parageneses with diagnostic mineral assemblages of: quartz, K-feldspar (An0-1Ab4-26Or73-96), plagioclase (An18-35), biotite [(XPhl: 0.28-0.57; Mg/(Mg+Fe2+): 0.33-0.61)], sillimanite, cordierite [(Mg/(Mg+Fe2+): 0.48-0.71)] and garnet (Alm43-80Grs0-18Prp5-23And0-4Sps10-33) with minor hercynite. Based on Na-in-Crd thermometry and GASP barometry results, the peak metamorphic conditions are 775±25°C and 6±1 kbar in the massif. The field relations, petrography and bulk chemical data suggest that the paragneisses, derived from shale-wackestone and pelitic sedimentary protoliths, are typical rock lithologies of an active continental margin. They display enrichments in LILE over HFSE, coupled with negative Nb and Ti anomalies, which are geochemical signatures of subduction-related sources. It is likely that the peak metamorphism took place during the Middle–Upper Jurassic period (ca. 174–156 Ma), suggesting that the metamorphic rocks cooled to 300-350°C at ca. 156 Ma. The mineral assemblages reveal that the prograde history passed from sillimanite zone conditions up to the cordierite-garnet-K-feldspar zone. The petrological and geochronological data indicate that the protoliths are related to multiple sources such as volcano-sedimentary successions. We conclude that the Devrekani Massif represents the products of pre-Jurassic sedimentation, and Permo-Carboniferous continental arc magmatism, overprinted by Jurassic metamorphism

Thermal evolution of an ancient subduction interface revealed by Lu–Hf garnet geochronology, Halilbagi Complex (Anatolia)

The thermal structure of subduction zones exerts a major influence on deep-seated mechanical and chemical processes controlling arc magmatism, seismicity, and global element cycles. Accretionary complexes exposed inland may comprise tectonic blocks with contrasting pressure–temperature (P–T) histories, making it possible to investigate the dynamics and thermal evolution of former subduction interfaces. With this aim, we present new Lu–Hf geochronological results for mafic rocks of the Halilbagi Complex (Anatolia) that evolved along different thermal gradients. Samples include a lawsonite–epidote blueschist, a lawsonite–epidote eclogite, and an epidote eclogite (all with counter-clockwise P–T paths), a prograde lawsonite blueschist with a “hairpin”-type P–T path, and a garnet amphibolite from the overlying sub-ophiolitic metamorphic sole. Equilibrium phase diagrams suggest that the garnet amphibolite formed at ~0.6–0.7 GPa and 800–850 °C, whereas the prograde lawsonite blueschist records burial from 2.1 GPa and 420 °C to 2.6 GPa and 520 °C. Well-defined Lu–Hf isochrons were obtained for the epidote eclogite (92.38 ± 0.22 Ma) and the lawsonite–epidote blueschist (90.19 ± 0.54 Ma), suggesting rapid garnet growth. The lawsonite–epidote eclogite (87.30 ± 0.39 Ma) and the prograde lawsonite blueschist (ca. 86 Ma) are younger, whereas the garnet amphibolite (104.5 ± 3.5 Ma) is older. Our data reveal a consistent trend of progressively decreasing geothermal gradient from granulite-facies conditions at ~104 Ma to the epidote-eclogite facies around 92 Ma, and the lawsonite blueschist–facies between 90 and 86 Ma. Three Lu–Hf garnet dates (between 92 and 87 Ma) weighted toward the growth of post-peak rims (as indicated by Lu distribution in garnet) suggest that the HP/LT rocks were exhumed continuously and not episodically. We infer that HP/LT metamorphic rocks within the Halilbagi Complex were subjected to continuous return flow, with “warm” rocks being exhumed during the tectonic burial of “cold” ones. Our results, combined with regional geological constraints, allow us to speculate that subduction started at a transform fault near a mid-oceanic spreading centre. Following its formation, this ancient subduction interface evolved thermally over more than 15 Myr, most likely as a result of heat dissipation rather than crustal underplating

Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Dijital Ürünlerle İlgili Telif Hakları Konusundaki Farkındalık Düzeylerinin İncelenmesi

The aim of this study is to examine students’ awareness level of copyright issues in relation to digital products. In addition, the divergence between the various demographic characteristics of students, such as socioeconomic characteristics, ICT access, literacy levels and awareness about copyright issues in relation to digital products was investigated. The study group of this research, which is a descriptive study, consisted of 902 students attending in education faculties of different universities in Turkey. Findings showed that the vast majority of education faculty students have insufficient knowledge of copyright concepts and software types. Education faculty students’ behaviors about copyright differ with gender, class level, daily Internet usage time, computer usage level and Internet usage level. Students in the CEIT department exhibit more copyright infringement behaviors with digital products. As with the level of computer usage, users who have Internet usage ability at "advanced" level also show more copyright infringement behaviors. Those who think that they will be caught when they downloaded content in violation of copyright are found to be in less copyright infringement behaviors. In this study, it is emphasized that educators, students and their families should be informed about computer ethics and Internet ethics and IT related legal issues. In addition, well-structured training programs are at the forefront in reducing the most of the problems that arise. It is also suggested that increasing the users’ awareness level about open source software might help the prevention of copyright infringement.Öz ii Abstract iii Teşekkür iv Tablolar Dizini vii Şekiller Dizini ix Simgeler ve Kısaltmalar Dizini x Bölüm 1 Giriş 1 Problem Durumu 1 Araştırmanın Amacı ve Önemi 6 Araştırma Problemi 6 Sayıltılar 8 Sınırlılıklar 8 Tanımlar 8 Bölüm 2 Araştırmanın Kuramsal Temeli ve İlgili Araştırmalar 9 Etik Kavramı 9 Etik ve Hukuk 11 Fikri Mülkiyet Hakları 11 Telif Haklarına İlişkin Kavramlar 12 Uluslararası Düzenlemeler 20 Türkiye’de Telif Haklarına İlişkin Gelişmeler 23 Telif Hakları İhlallerinde Uygulanacak Hukuk 23 İlgili Araştırmalar 25 Bölüm 3 Yöntem 47 Araştırmanın Yöntemi 47 Çalışma Grubu 47 Veri Toplama Araçları 51 Veri Toplama Araçlarının Geliştirilmesi 53 Veri Toplama Araçlarının Uygulanması 55 Verilerin İşlenmesi ve Çözümlenmesi 55 Araştırmanın İç ve Dış Geçerliği 58 Bölüm 4 Bulgular ve Yorumlar 59 Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Telif Haklarına ve Bu Konudaki Kavramlara İlişkin Bilgi Düzeyleri 59 Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Telif Hakları İle İlgili Davranışları 61 Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Telif Hakları ile İlgili Davranışlarının Çeşitli Değişkenlere Göre Farklılaşma Durumu 64 Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Telif Hakları İhlallerine İlişkin Görüşleri 80 Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Telif Hakları İhlallerinin Nedenlerine İlişkin Görüşleri 81 Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Telif Hakları ile İlgili Davranışlarının Telif Hakkı İhlalleri ile İlgili Görüşlerine Göre Farklılaşma Durumu 83 Bölüm 5 Sonuç, Tartışma ve Öneriler 90 Sonuç ve Tartışma 90 Öneriler 93 Kaynaklar 97 EK-A: Telif Hakları ile İlgili Farkındalık Anketi 108 EK-B: Etik Komisyonu Onay Bildirimi 111 EK-C: Etik Beyanı 112 EK-Ç: Yüksek Lisans Tez Çalışması Orijinallik Raporu 113 EK-D: Thesis Originality Report 114 EK-E: Yayımlama ve Fikrî Mülkiyet Hakları Beyanı 115Bu çalışmanın amacı eğitim fakültesi öğrencilerinin dijital ürünlerle ilgili telif hakları konusundaki farkındalık düzeylerini incelemektir. Araştırmada ayrıca öğrencilerin, sosyoekonomik özellikleri, BİT’e erişim ve okuryazarlık düzeyleri gibi çeşitli demografik özellikleri ile dijital ürünlerle ilgili telif hakları konusundaki davranışları arasındaki farklılaşma durumlarına bakılmıştır. Betimsel bir çalışma olan bu araştırmanın çalışma grubu Türkiye’deki farklı üniversitelerin eğitim fakültelerinde okuyan 902 öğrenciden oluşmaktadır. Bulgular, eğitim fakültesi öğrencilerinin büyük bir çoğunluğunun telif haklarına yönelik kavramlar ve yazılımlar konusundaki bilgilerinin yetersiz olduğunu göstermektedir. Eğitim fakültesi öğrencilerinin telif hakları ile ilgili davranışları; cinsiyet, okudukları bölüm, bulundukları sınıf düzeyi, günlük İnternet kullanım süresi, bilgisayar kullanım düzeyi ve İnternet kullanım düzeyine göre farklılık göstermektedir. Bu bulguya göre BÖTE bölümü öğrencileri, dijital ürünlerle ilgili telif haklarını daha fazla ihlal etmektedirler. Bilgisayar kullanım düzeyinde olduğu gibi İnternet kullanım düzeyinde de “ileri” düzeyde İnternet kullanım becerisine sahip kullanıcılar daha fazla telif hakkı ihlali içeren davranışlar sergilemektedir. Telif haklarını ihlal edilerek içerik indirildiğinde yakalanacaklarını düşünenler daha az telif hakkı ihlal eden davranışlarda bulunmaktadırlar. Bu sonuçlar göz önünde bulundurularak, eğitimciler başta olmak üzere öğrencilerin ve ailelerin bilgisayar ve İnternet etiği, bilişim hukuku konusunda bilgilendirilmelerinin önemli olduğu vurgulanabilir. Ayrıca, ortaya çıkacak sorunların en aza indirgenmesinde iyi yapılandırılmış eğitim programları da ön plana çıkmaktadır. Telif hakkı ihlallerinin önlenmesinde ayrıca, bireylerin açık kaynak kodlu yazılım konusundaki farkındalık düzeyinin artırılması önerilmektedir

Akyatan (Karataş/Adana) Lagününden Avlanan Pastörize Edilmiş Mavi Yengeç (Callinectes sapidus Rathbun, 1896) Etinin Ağır Metal ve Mineral Madde İçerikleri

Bu çalışmada, Kuzey Doğu Akdeniz Bölgesindeki Akyatan dalyanından bol miktarda avlanarak yurt dışına ihracatı yapılan ve iç pazara sunulan pastörize edilmiş mavi yengecin (Callinectes sapidus, RATHBUN, 1896) yenilebilir farklı dokularındaki (kıskaç eti, göğüs eti ve hepatopankreas) ağır metal konsantrasyonları ve mineral madde içerikleri incelenmiştir. Ağır metal ve mineral madde miktarlar, Atomik Absorpsiyon Spektrofotometresi (AAS) ile ölçülmüştür. Mavi yengecin ağır metal miktarları dokulara bağlı olarak değişim göstermiştir (p<0,05). Ağır metaller tüm dokularda bulunma miktarına göre sırasıyla; çinko, bakir, demir, kursun, kadmiyum ve civadır. Arastırma sonucunda, dokularda bulunan ağır metallerin T.C. Tarim ve Köyişleri Bakanlığı'nın ve FAO'nun yönetmeliğindeki maksimum sınırların (tüketilebilirlik sınırları) altşnda olduğu belirlenmiştir. Dokular arasında tüm mineral maddeler p<0,05 düzeyinde farklı bulunmuştur. Yapılan mineral madde analizi sonucunda, tüm dokularda en fazla miktarda sodyuma rastlanmıştır. Mevcut çalışma ile mavi yengecin, Amerikan Ulusal Gıda Birligi'nin insanlar için tavsiye ettiği mineral madde bakımından gereklilik kriterlerine göre iyi durumda olduğu görülmüştür

Comparative efficacy of different tenderizing agents and time on Physicochemical textural and organoleptic properties of squid (Todarodes pacificus) muscle

This study aimed to investigate the chemical, physical, textural, and sensory properties of the squid (Todarodes pacificus) muscle during different tenderization agents (yeast, milk, and mineral water) and times (3, 6, 12, and 24 h). The results of the analyses showed that different treatments and their durations affected the dry matter, ash, lipid, and crude protein content of the squid. According to sodium dodecyl sulfate–polyacrylamide gel electrophoresis results, it was observed that there was a slight decrease in band intensities based on different treatments and their durations. However, no significant changes were observed in myosin actin and paramyosin bands. It was found that the hardness (359.7 N), cohesiveness (0.63), and gumminess (233.2 N) parameters increased at the 6th hour, decreased at the 12th hour, and increased again at the 24th hour of the treatment. According to the scanning electron microscopy results, the most affected groups by the application and duration were found to be the mineral water group at the 12th and 24th hours, and the milk group at the 24th hour. Fibers in all marinated squid muscles were observed to spring significantly more compared to the positive and negative control groups. The taste score was found to be significantly higher in the group treated with yeast for 3 h and it was evaluated by the panelists as the most delicious squid among all of the groups. As a result of the study, it was determined that the chemical, physical, and sensory properties of squid could be improved by marinating with yeast, milk, and mineral water for different durations

The Effects of the Shrimp Shell Extract on Chemical Properties of Refrigerated Anchovy

Objective: This study aims to determine the effects of extract obtained from giant red shrimp (Aristaeomorpha foliacea) shells on the changes in chemical parameters of anchovy (Engraulis encrasicolus) during 18 days of refrigerated storage. Methods: Shrimp shells were extracted with ethanol. The slurry was filtered to remove debris. The filtrate was evaporated to dryness (Li et al., 1998). Fish fillets were dipped into the following solutions as different treatments for 5 min: control containing only distilled water, 0.1 % and 0.5 % (w/v) crude antioxidant solutions and 0.005 % BHT solution. Subsequently, fish samples were put into styropor dishes, covered with stretch films, and then stored in the refrigerator. Analyses were made every other three day for 18 days. Total volatile basic nitrogen was determined on steam distillation using the Kjeldahl distillation apparatus and titration (Antonocopoulus, 1973). Thiobarbituric acid number was determined using the method of Tarladgis et al. (1960), expressed as mg malondialdehyde/kg sample using a conversion factor of 7.8. The peroxide value was determined by the acetic acid-chloroform method (AOCS, 1990) and expressed as meq O2/kg lipid. The free fatty acids content of the lipid was determined volumetrically using aqueous sodium hydroxide (0.25 N) and phenolphthalein indicator (1% ethanol) according to IAFMM (1987) method. The pH was determined from homogenates of minced fish and distilled water in a ratio of 1:10 (w/v) by using a digital pH meter. Results and Discussion: Comparison of total volatile basic nitrogen, thiobarbituric acid, peroxide, free fatty acids and pH values indicated that the most positive result was found in the BHT added group, which was followed by the groups containing 0.5%, and 0.1% of shell extracts, and control group. In this study, it was concluded appropriate to use natural shell extracts besides synthetic antioxidants during the cold storage of fish

Yumurtalık Körfezinden Avlanan Bıldırcın Kefali (Liza carinata)’nin Temel Besin Bileşenleri ve Yağ Asidi Kompozisyonu

Bu çalışmada, Kuzeydoğu Akdeniz’deki Yumurtalık körfezinde bulunan Çamlık dalyanından Ocak ayında avlanan ve lesepsiyen bir tür olan bıldırcın kefalinin temel besin madde bileşenleri ve yağ asitleri kompozisyonu incelenmiştir. Bıldırcın kefalinin ortalama ham protein değeri % 17.18 bulunurken, lipit içeriği ise % 1.53 olarak tespit edilmiştir. Toplam doymuş yağ asitleri (SFA) % 41.64, tekli doymamış yağ asitleri (MUFA) % 16.78 ve çoklu doymamış (PUFA) yağ asitleri ise % 26.96 oranlarında bulunmuştur. Doymuş yağ asitleri içersinde palmitik asit, stearik asit ve lignoserik asit; tekli doymamış yağ asitleri içersinde palmiteloik asit ve oleik asit; çoklu doymamış yağ asitleri içersinde ise araşidonik asit, eikosapentaenoik asit (EPA) ve dokosaheksaenoik asit (DHA)’in major yağ asitleri oldukları belirlenmiştir. Ortalama EPA değeri % 10.99 bulunurken, ortalama DHA değeri ise % 8.48 olduğu tespit edilmiştir. Sonuçlar, Kuzey Doğu Akdeniz’den yakalanan ve lesepsiyen bir tür olan bıldırcın kefalinin özellikle n-3 yağ asitleri bakımından insan sağlığı için iyi bir besin kaynağı olduğunu göstermektedir