"Wielka rzeź Armagedonu". O czasach końca w publikacjach Towarzystwa Strażnica

Publications of Jehovah’s Witnesses contain numerous references to the vision of the end of the world which they preach. The doctrine of the Organization belongs to millenarian stream and proclaims that the Kingdom of God began in 1914, when Jesus ascended the throne. Mankind, according to the Watch Tower, is living “the last days”. The current situation in the world indicates that humanity should expect “great slaughter of Armageddon”. 144 000 anointed will watch Armageddon from the “new heaven” and they will oversee the works carried out on the “new earth”. After the Millennial Day of Judgment, Jehovah will release Satan and his demons who will put humanity to the proof. At the end the death will be destroyed. God, people and animals will be experiencing the joyful communion for eternity. This article does not claim the right to interfaith controversy or apology for any Christian confession, but it merely attempts to comprehensively analyse the postapocalyptic world taught by Jehovah’s Witnesses.Publikacje Świadków Jehowy obfitują w treści proklamowanej przez nich wizji końca świata. Doktryna Organizacji wpisuje się w nurt millenarystyczny, a głoszone przez nich Królestwo Boże według oficjalnej wykładni rozpoczęło swoje rządy w 1914 roku, kiedy Jezus objął w nim panowanie. Ludzkość, zdaniem Towarzystwa Strażnica, żyje w „dniach ostatnich”. Aktualna sytuacja na świecie wskazuje, iż należy oczekiwać „wielkiej rzezi Armagedonu”. Po tych wydarzeniach nastanie „nowe niebo”, w którym przebywać będzie 144 000 wybranych. Będą oni panowali nad pracami przeprowadzanymi na „nowej ziemi”. Po Tysiącletnim Dniu Sądu, Jehowa wypuści Szatana i jego demony, by poddali ludzkość ostatniej próbie. Na koniec zostanie unicestwiona śmierć. Wieczność będzie radosnym przeżywaniem obcowania z Bogiem, ludźmi i zwierzętami.  Artykuł nie rości sobie prawa do polemiki międzywyznaniowej czy apologii, którejkolwiek konfesji chrześcijańskiej, ma na celu jedynie przekrojową analizę świata „post-apo” głoszonego przez Świadków Jehowy

Problem wolności i konieczności w filozofii Nietzschego. Nietzsche a tradycja niemieckiej mistyki panteistycznej.

The following doctoral dissertation is aimed at portraying the problem of freedom and necessity in Nietzsche’s philosophy with regard to the influence of German pantheistic mysticism tradition and German idealism on the philosophy of the German thinker. The historical-analytical method, the comparative analysis method, and the hermeneutical method were used in order to write the following paper

Społeczeństwo wiedzy czy społeczeństwo sztuki i religii? Spór o naturę człowieka

It is commonly believed that ‘knowledge society’ is a new phenomenon, discussed in literature since late 1980s. However, while the term ‘knowledge society’ seems new, indeed, the author argues, following the writings of Friedrich Nietzsche, that the phenomenon denoted by this term was shaped two and a half thousand years ago by Greek philosopher Socrates and his disciple Plato. The discussion on the phenomenon of knowledge society, making a significant imprint on the shape of modern world, could not be fully understood without reference to its origins or the nature of its overarching goals. Knowledge society is, in fact, a society based on ascetic ideals adopted by Christianity a few centuries after Socrates and Plato. The prevalence of those ideas signifies, from Nietzsche's perspective, a malady of mankind and Western culture. However, it may be overcome through reliance on aristocratic ideals and knowledge based on those ideals. The author begins his arguments on the subject by characterising the knowledge society which is embedded in globalisation processes and a vision of ‘new cosmology’, its theoretical rationale. Then he explains how those phenomena go back to ascetic ideals formulated by Socrates and shows, in the context of disputes about human nature, one possible direction in which knowledge society may evolve: towards arts-and-religion-based society.Panuje przekonanie, że fenomen „społeczeństwa wiedzy” to nowe zjawisko, którym literatura przedmiotu zajmuje się dopiero od końca lat osiemdziesiątych XX stulecia. O ile jednak sam termin „społeczeństwo wiedzy” wydaje się rzeczywiście nowy, o tyle fenomen, do którego się to pojęcie odnosi został - jak autor stara się pokazać, postępując za przemyśleniami Fryderyka Nietzschego - ukształtowany dwa i pół tysiąca lat temu przez filozofa greckiego Sokratesa i jego ucznia Platona. Dyskusja nad fenomenem „społeczeństwa wiedzy” bez świadomości jego genezy, a także charakteru nadrzędnych celów stawianych przed nim, przekreślałaby możliwości właściwego zrozumienia tego zjawiska, wpływającego w znaczący sposób na charakter współczesności. Społeczeństwo oparte na wiedzy to w gruncie rzeczy społeczeństwo oparte na ideałach ascetycznych, przejętych kilka stuleci po Sokratesie i Platonie przez chrześcijaństwo. Dominacja tych ideałów oznacza z perspektywy filozofii Nietzschego chorobę człowieka i kultury Zachodu, która to choroba może jednak zostać przezwyciężona dzięki oparciu się na ideałach arystokratycznych oraz wiedzy będącej ich podstawą. Wywody poświęcone tej problematyce autor rozpoczyna od charakterystyki społeczeństwa wiedzy, funkcjonującego w kontekście procesu globalizacji i wizji „nowej kosmologii”, będącej jego teoretycznym uzasadnieniem. Następnie wskazuje, w jaki sposób zjawiska te opierają się na ideałach ascetycznych sformułowanych przez Sokratesa, przedstawia też, w kontekście sporu o naturę człowieka, jeden z możliwych kierunków ewolucji społeczeństwa opartego na wiedzy ku społeczeństwu opartemu na sztuce i religii

Nadczłowiek, czyli negacja religijności

Analysis of the man as the subject of the social life is a subject of the article. The issue of the religion is in these deliberations fundamental, because the hierarchy of values has an impact of human life. According to Nietzsche’s the Christendom is reflecting the decadent nature of man and is leading to the nihilism. He is creating the concept of the superman as the excellent being. He is also describing whom the man is and at the same time he is criticizing the aspect of the religiousness. The man is able to improve, that is to self-overcome, therefore it isn’t worthwhile devoting the energy to the faith and the passive obedience, but exploiting her for the artistic work.Przedmiotem artykułu jest analiza człowieka jako podmiotu życia społecznego. Kwestia religii jest w tych rozważaniach fundamentalna, ponieważ wartości kształtują życie człowieka. Zdaniem Nietzschego chrześcijaństwo odzwierciedla dekadencką naturę człowieka i prowadzi do nihilizmu. Tworzy więc koncepcję nadczłowieka, istoty doskonałej i opisując, kim on jest, krytykuje każdy aspekt religijności. Człowiek ma możliwość doskonalenia się, czyli samoprzezwyciężania, dlatego nie warto poświęcać energii na wiarę i bierne posłuszeństwo, tylko wykorzystać ją na twórczość

„Oścień śmierci” według Edyty Stein

Edith Stein’s ideas about an experience of death are reconstructed by using the parallel method, i.e. in comparison with the ideas of K. Jaspers, P. Ricoeur and U. Eco. The adoption of this method allows one to explore Edith Stein’s both philosophical and existential radicalism or to systematize philosophers’ convictions concerning a limit-experience, i.e. death. The experience of the Mystery of the Cross, which is equivalent to the experience of death, appears in E. Stein’s texts as the philosophers’ stone related to human experience. However, the verbalization of this experience as the “science of the Cross” and a “holy science” is at the same time the highest form of human knowledge

Hermeneutyka mitu dionizyjskiego w filozofii Fryderyka Nietzschego

The book is dedicated to the Dionysian sides of Friedrich Nietzsche’s philosophy, at the same time attempting to examine his work through the prism of an explication grounded in the myth. Dionysus appears here both as a sign of the past, through which by deciphering the universal character of mythical symbols one should seek ancient wisdom about the human nature, as well as a sign of the future, about to manifest itself in the figure of the Übermensch. In Nietzsche’s work, this deity is sometimes perverse, wears masks, and tempts; his myth is also coupled with the deepest worries and desires of man, designating the horizon of his existence and eternal yearnings. The dualistic nature of the deity — reflecting life’s dynamic character — appears in the writings of Zarathustra’s author in a perpetual game of covering and uncovering senses and meanings, which establish its special place in the explication of his ideas. Following the myth’s paths within Nietzsche’s philosophy necessarily leads to progressing in two parallel areas, which nominate the framework of his Dionysian hermeneutics. Its external dimension is based on accepting Dionysity as a rule organizing the explication of Nietzsche’s work; his ideas — in both early and final writings - concentrate around it, despite its accompanying contradictions and ruptures. However, hermeneutics of the myth also reveals an internal dimension within the layer of Dionysian symbolism; for Nietzsche, it becomes the source of inspiration and intuition, which cannot be expressed in the traditional language of philosophy, ultimately fulfilled in the fusion of Greeks’ tragic worldview and modernity. The main intention of the book is an attempt to approach Nietzsche’s Dionysian philosophy at the intersection of both hermeneutical dimensions in order to highlight its dynamic and prospective character

Mit wiecznego powrotu w filozofii Alexandre'a Kojeve'a

The goal of work was twofold: present the main concepts approximating philosophy of Alexandre Kojève and indication the myth of the eternal return as a common concept linking scattered ideas of French philosopher. The main problem of work is the presence of the eternal motif of returning in the following issues: Man’s death Time being (the sense of infinity).The Last and Homogenous State Wisdom. Methodology of work consisted on reached to Kojève’s texts, Kojève’s monographs and used the books corresponding to the discussed topics. The dissertation consists of: a short biographical note of Kojève, description of thinker’s lectures and intellectual climate pre- and postwar France, attempt to prove the influence of Kojève’s reflections on postmodernism, explication the motif of conflict of the master with slave (including, slavery liberation by working), description of the mastery, the Kojève’s philosophy of state and political, historical apocalypse, bestiality human beings, the figures of the sage and the tyrant, importance of the book, ending of time

Idea wolności w doktrynie utopijnego socjalizmu

Autorka analizuje ideę wolności w doktrynie utopijnego socjalizmuPublikacja dofinansowana ze środków przyznanych w ramach dotacji dla Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego na rozwój młodych naukowców i doktorantó

Amor fati Fryderyka Nietzschego (konieczność i przypadkowość losu człowieka)

This article is about the concept of amor fati in the Friedrich Nietzsche’s philosophy. In philosophy of Beyond Good and Evil the author’s idea of amor fati combines reflections on fortuitousness and necessity in the context of human life. In this paper, the author attempts to show the significance of this idea by the interpretation of Nietzsche’s statements about the following concepts: fortuitousness and necessity. The other issue is Nietzsche’s writing about his own attitude to life and the world. The amor fati idea appear to be an existential challenge that Nietzsche confronts with people who want to see their life as meaningful. By Nietzsche fortuitousness as the essence of the world is subordinate to the human life requiring the purpose. The amor fati concept appears as one way of life in the world without purpose.This article is about the concept of amor fati in the Friedrich Nietzsche’s philosophy. In philosophy of Beyond Good and Evil the author’s idea of amor fati combines reflections on fortuitousness and necessity in the context of human life. In this paper, the author attempts to show the significance of this idea by the interpretation of Nietzsche’s statements about the following concepts: fortuitousness and necessity. The other issue is Nietzsche’s writing about his own attitude to life and the world. The amor fati idea appear to be an existential challenge that Nietzsche confronts with people who want to see their life as meaningful. By Nietzsche fortuitousness as the essence of the world is subordinate to the human life requiring the purpose. The amor fati concept appears as one way of life in the world without purpose