Primary deficiency of interleukin-1 receptor-associated kinase (IRAK-4) presenting as fatal pseudomonas aeruginosa bacteremia in two siblings

Interleukin-1 receptor-associated kinase 4 (IRAK-4) deficiency is a primary immunodeficiency of innate immunity. This is the case of a previous healthy toddler and his sibling, who both died of fulminant sepsis due to Pseudomonas aeruginosa. Subsequent genetic analysis demonstrated IRAK-4 deficiency with compound heterozygous splice mutations. Fulminant fatal Pseudomonas aeruginosa sepsis may be the first manifestation of IRAK-4 deficiency

Developing an infrastructure for secure patient summary exchange in the EU context: Lessons learned from the KONFIDO project:

Background: The increase of healthcare digitalization comes along with potential information security risks. Thus, the EU H2020 KONFIDO project aimed to provide a toolkit supporting secure cross-border health data exchange. Methods: KONFIDO focused on the so-called "User Goals", while also identifying barriers and facilitators regarding eHealth acceptance. Key user scenarios were elaborated both in terms of threat analysis and legal challenges. Moreover, KONFIDO developed a toolkit aiming to enhance the security of OpenNCP, the reference implementation framework. Results: The main project outcomes are highlighted and the "Lessons Learned," the technical challenges and the EU context are detailed. Conclusions: The main "Lessons Learned" are summarized and a set of recommendations is provided, presenting the position of the KONFIDO consortium toward a robust EU-wide health data exchange infrastructure. To this end, the lack of infrastructure and technical capacity is highlighted, legal and policy challenges are identified and the need to focus on usability and semantic interoperability is emphasized. Regarding technical issues, an emphasis on transparent and standards-based development processes is recommended, especially for landmark software projects. Finally, promoting mentality change and knowledge dissemination is also identified as key step toward the development of secure cross-border health data exchange services

Developing an infrastructure for secure patient summary exchange in the EU context: Lessons learned from the KONFIDO project

Background: The increase of healthcare digitalization comes along with potential information security risks. Thus, the EU H2020 KONFIDO project aimed to provide a toolkit supporting secure cross-border health data exchange. Methods: KONFIDO focused on the so-called “User Goals”, while also identifying barriers and facilitators regarding eHealth acceptance. Key user scenarios were elaborated both in terms of threat analysis and legal challenges. Moreover, KONFIDO developed a toolkit aiming to enhance the security of OpenNCP, the reference implementation framework. Results: The main project outcomes are highlighted and the “Lessons Learned,” the technical challenges and the EU context are detailed. Conclusions: The main “Lessons Learned” are summarized and a set of recommendations is provided, presenting the position of the KONFIDO consortium toward a robust EU-wide health data exchange infrastructure. To this end, the lack of infrastructure and technical capacity is highlighted, legal and policy challenges are identified and the need to focus on usability and semantic interoperability is emphasized. Regarding technical issues, an emphasis on transparent and standards-based development processes is recommended, especially for landmark software projects. Finally, promoting mentality change and knowledge dissemination is also identified as key step toward the development of secure cross-border health data exchange services

A privacy-preserving design for sharing demand-driven patient datasets over permissioned blockchains and P2P secure transfer

Sharing patient datasets curated by health institutions is critical for the advance of monitoring, surveillance and research. However, patient data is sensitive data and it can only be released under certain conditions and with previous explicit consent. Privacy preserving data sharing provides techniques to distribute datasets minimizing the risk of identification of patients. However, the sharing of datasets is typically done without considering the needs or requests of data consumers. Blockchain technologies provide an opportunity to gather those requests and share and assemble datasets using privacy-preserving methods as data and requirements on anonymity match. The architecture and design of such a solution is described, assuming an underlying permissioned blockchain network where providers such as healthcare institutions deal with consent, patient preferences and anonymity guarantees, playing a mediator role to a network of organizations

Study of interaction between quinolones and antifungal agents against opportunistic fungi

Immunocompromised pediatric patients are at risk for both bacterial and fungal infections. These patients often receive immnosuppressive agents, such as cyclosporine, and antifungal therapy concomitantly with antibacterial agents, such as quinolones. Both, antifungal agents and quinolones can exert immunomodulatory effects on human neutrophils. We, therefore, studied the in vitro interactions between antifungal agents and quinolones with or without cyclosporine or neutrophils against Candida albicans and Aspergillus fumigatus. There were significant in vitro interactions: i) between antifungal agents and quinolones, and ii) between amphotericin B, ciprofloxacin and cyclosporine against Candida albicans and Aspergillus fumigatus.Οι ανοσοκατασταλμένοι παιδιατρικοί ασθενείς είναι σε υψηλό κίνδυνο για βακτηριακές και μυκητιακές λοιμώξεις. Συχνά λαμβάνουν μαζί με τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, όπως κυκλοσπορίνη, και αντιμυκητιακά φάρμακα και αντιβιοτικά, π.χ. κινολόνες. Και τα αντιμυκητιακά φάρμακα και οι κινολόνες μπορούν να επηρεάσουν την λειτουργία των ουδετεροφίλων μέσω ανοσολογικών μηχανισμών. Έτσι, στη συγκεκριμένη διδακτορική διατριβή, μελετήσαμε τις in vitro αλληλεπιδράσεις μεταξύ αντιμυκητιακών φαρμάκων με κινολόνες με ή χωρίς κυκλοσπορίνη ή ουδετερόφιλα εναντίον της Candida albicans και του Aspergillus fumigatus. Σημαντικές in vitrο αλληλεπιδράσεις βρέθηκαν: i) μεταξύ αντιμυκητιακών φαρμάκων και κινολονών και ii) μεταξύ αμφοτερικίνης Β, σιπροφλοξασίνης και κυκλοσπορίνης εναντίον της Candida albicans και του Aspergillus fumigatus

Ευφυείς παιδαγωγικοί πράκτορες για εκπαιδευτικά περιβάλλοντα διαδικτύου

The utilization of pedagogical agents (PAs) constitutes an innovative learning technique for supporting educational procedures by assisting students and teachers in technologically enhanced environments, such as virtual learning environments (VLEs). Pedagogical agents, also referred as intelligent pedagogical agents (IPAs), inherit many attributes from the artificial intelligence (AI) field. Intelligent pedagogical agents, in individual as well as in collaborative online learning settings, can realize several roles (i.e. from teacher to learning companion or even trouble maker). According to their role, PAs are used to motivate, engage, provide awareness or help, enhance interactions or facilitate students’ collaboration. This work explores a new approach of intelligent pedagogical agents employing and combining the contemporary educational methods, namely game-based learning (GBL), computer-supported collaborative learning (CSCL) and immersive learning. The main aim of this thesis was to introduce an architecture and an interaction protocol for the design and development of intelligent pedagogical agents acting in virtual learning environments. Furthermore, this architecture constitutes a synthesis of a pedagogical and a technological model and can be customized to meet the needs of different educational techniques. Pedagogical agents designed based on the proposed architecture are able to support students during online educational activities by serving different pedagogical agents’ roles and interaction types from verbally to non-verbally, or both. The architecture was validated in real education settings by implementing different types of pedagogical agents and conducting studies in tertiary education. This thesis also introduces a novel concept of an agent-supported collaborative serious game environment, which realizes a pedagogical multi-agent system (MAS). The suggested AI features for serious games are the following: a) a pedagogical game agent, b) non-playing characters (NPCs), c) chat bots and d) intelligent game interfaces. Furthermore, to facilitate the motivational design process of an AI-enhanced collaborative serious game, a pedagogical model is also introduced. The studies conducted towards an agent-supported virtual learning environment revealed pedagogical agents’ ability to effectively support educational activities in VLEs in terms of enhancing interactions, fostering collaboration and improve the cohesiveness in the classroom. Moreover, three-dimensional VLEs can benefit from the existence of more than one pedagogical agent, each of which will be assigned with a different type of educational role and representation.Η αξιοποίηση των Παιδαγωγικών Πρακτόρων (ΠΠ) αποτελεί μια καινοτόμα εκπαιδευτική τεχνική για την υποστήριξη εκπαιδευτικών διαδικασιών παρέχοντας βοήθεια σε εκπαιδευόμενους και εκπαιδευτικούς, σε προηγμένα τεχνολογικά περιβάλλοντα, όπως είναι τα εικονικά περιβάλλοντα μάθησης (ΕΠΜ). Οι παιδαγωγικοί πράκτορες, αναφερόμενοι επίσης και ως ευφυείς παιδαγωγικοί πράκτορες (ΕΠΠ), κληρονομούν πολλά από τα χαρακτηριστικά τους από την τεχνητή νοημοσύνη (ΤΝ). Οι ευφυείς παιδαγωγικοί πράκτορες, τόσο σε ατομικό όσο και σε συνεργατικό εκπαιδευτικό πλαίσιο μπορούν να υπηρετήσουν πολλούς ρόλους, από αυτόν του δασκάλου έως και αυτόν του συμμαθητή ή ακόμη και του μαθητή που δημιουργεί πρόβλημα. Ανάλογα με το ρόλο τους οι ΠΠ χρησιμοποιούνται για την ενίσχυση κινήτρων μάθησης, την εμπλοκή, την παροχή ενημέρωσης ή βοήθειας, την ενίσχυση των αλληλεπιδράσεων ή τη διευκόλυνση της συνεργασίας των εκπαιδευομένων. Η διατριβή διερευνά μια νέα προσέγγιση των ευφυών παιδαγωγικών παραγόντων που χρησιμοποιεί και συνδυάζει σύγχρονες εκπαιδευτικές μεθόδους, και πιο συγκεκριμένα την παιχνιδοκεντρική, τη συνεργατική μάθηση που υποστηρίζεται από υπολογιστή (ΣΜΥΥ) και την μάθηση σε περιβάλλοντα εμβύθισης. Κύριος στόχος της παρούσας διατριβής ήταν να εισαγάγει μια αρχιτεκτονική και ένα πρωτόκολλο αλληλεπίδρασης για το σχεδιασμό και την ανάπτυξη έξυπνων παιδαγωγικών πρακτόρων που δρουν σε εικονικά περιβάλλοντα μάθησης. Η αρχιτεκτονική αυτή αποτελεί σύνθεση ενός παιδαγωγικού και τεχνολογικού μοντέλου και μπορεί να προσαρμοστεί για να καλύψει τις ανάγκες διαφορετικών εκπαιδευτικών τεχνικών. Οι παιδαγωγικοί πράκτορες που έχουν σχεδιαστεί με βάση την προτεινόμενη αρχιτεκτονική είναι σε θέση να υποστηρίξουν τους εκπαιδευόμενους κατά τη διάρκεια διαδικτυακών εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, εξυπηρετώντας διαφορετικούς ρόλους παιδαγωγικών πρακτόρων και διαφορετικούς τύπους αλληλεπιδράσεων από λεκτικούς έως σε μη-λεκτικούς ή και τα δύο. Η αρχιτεκτονική επικυρώθηκε σε πραγματικά εκπαιδευτικά περιβάλλοντα, εφαρμόζοντας διαφορετικούς τύπους παιδαγωγικών πρακτόρων διεξάγοντας ερευνητικές δραστηριότητες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η παρούσα διατριβή εισάγει επίσης μια νέα έννοια ενός συνεργατικού περιβάλλοντος εκπαιδευτικού παιχνιδιού που υποστηρίζεται από ΠΠ, το οποίο υλοποιεί ένα πολυπρακτορικό εικονικό περιβάλλον μάθησης. Τα ευφυή χαρακτηριστικά που προτείνονται για διαδικτυακά εκπαιδευτικά παιχνίδια είναι τα εξής: α) ένας παιδαγωγικός πράκτορας για το ίδιο το παιχνίδι, β) βοηθητικοί χαρακτήρες που δεν παίζουν, γ) διαλογικοί πράκτορες και δ) έξυπνες διεπαφές ενσωματωμένες στο παιχνίδι. Επιπλέον, εισάγεται ένα παιδαγωγικό μοντέλο, το οποίο διευκολύνει τη διαδικασία σχεδίασης παροχής κινήτρων για ένα συνεργατικό εκπαιδευτικό παιχνίδι, ενισχυμένου με παιδαγωγικούς πράκτορες. Οι μελέτες που διεξήχθησαν για τη δημιουργία ενός εικονικού περιβάλλοντος μάθησης υποστηριζόμενο από παιδαγωγικούς πράκτορες αποκάλυψαν την ικανότητα των παιδαγωγικών πρακτόρων να υποστηρίξουν αποτελεσματικά εκπαιδευτικές δραστηριότητες σε ΕΠΜ, όσον αφορά την ενίσχυση των αλληλεπιδράσεων, την υποστήριξη της συνεργασίας και τη βελτίωση της συνεκτικότητας στην τάξη. Επιπλέον, τα τρισδιάστατα εικονικά περιβάλλοντα μάθησης μπορούν να επωφεληθούν από την αξιοποίηση περισσότερων του ενός τύπου παιδαγωγικών πρακτόρων, καθένας από τους οποίους μπορεί να έχει διαφορετική αναπαράσταση και διαφορετικό εκπαιδευτικό ρόλο

Fusobacterium necrophorum otitis and mastoiditis in infants and young toddlers.

There is an increased recovery of Fusobacterium necrophorum from cases of otitis media and mastoiditis in the pediatric population. These infections may be highly severe, causing local osteomyelitis, bacteremia, and Lemierre's syndrome. The severity and difficulties in providing optimal treatment for these infections may be especially difficult in this age group due to immunological immaturity and delayed presentation. In this review of literature, we present and analyze the clinical presentation, management, and outcome of otic infections caused by F. necrophorum in infants and young toddlers less than 2 years old. Search in Pubmed was conducted for reported cases in the English literature for the time period of the last 50 years. Twelve well-described cases were retrieved with F. necrophorum otitis and mastoiditis and complications reported in all cases. Treatment included both intravenously with antimicrobial agents (beta lactams plus metronidazole) and mastoidectomy. Lemierre's syndrome and Lemierre's syndrome variants developed in 60 % of the patients. Dissemination of the infection as distal osteomyelitis and septic shock were also reported. The outcome was favorable in all the cases. Otitis and mastoiditis infections in children less then 2 years old are invasive infections, and severe complications can occur