Hemophagocytic syndrome due to leishmania infection diagnosed with immunofluorescence antibody test

Leishmaniasis is a reticuloendothelial system disease that mostly observed before the age of 5. Visceral infection causes long-standing fever, weight loss, weakness, pancytopenia, and hepatosplenomegaly. Leishmania infantum is responsible for visceral leishmaniasis (VL) in Turkey. We present a case of hemophagocytic syndrome due to Leishmania infection diagnosed with an immunofluorescence antibody test (IFAT). Leishmania amastigotes were not observed on bone marrow aspiration. We consider that IFAT is very important for parasite detection in the diagnosis of VL in children, particularly when amastigotes are not obtained on bone marrow aspiration

Evaluation of visceral leishmaniasis diagnosis using indirect fluorescent antibody tests in 4 pediatric patients.

Visceral Leishmaniasis (VL) in infancy is mostly seen between the ages of 2-4,and visceral infection causes long standing fever, weakness, weight loss, hepatosplenomegaly and pancytopenia. Leishmania infantum is responsible for VL in Turkey. In this study, 4 pediatric cases of VL were analysed retrospectively. Bone marrow aspirate was obtained in two cases and Leishmania amastigotes were not obtained in these cases. Leishmania antibodies by the indirect immun fluorescent antibody test (IFAT) were positive in all cases. We consider that IFAT was a suitable alternative to parasite detection in the conclusive diagnosis of visceral leishmaniasis in pediatric patients when strong clinical suspicion is present

Safety and Outcome of High-Flow Nasal Oxygen Therapy Outside ICU Setting in Hypoxemic Patients With COVID-19∗

OBJECTIVE: High-flow nasal oxygen (HFNO) therapy is frequently applied outside ICU setting in hypoxemic patients with COVID-19. However, safety concerns limit more widespread use. We aimed to assess the safety and clinical outcomes of initiation of HFNO therapy in COVID-19 on non-ICU wards. DESIGN: Prospective observational multicenter pragmatic study. SETTING: Respiratory wards and ICUs of 10 hospitals in The Netherlands. PATIENTS: Adult patients treated with HFNO for COVID-19-associated hypoxemia between December 2020 and July 2021 were included. Patients with treatment limitations were excluded from this analysis. INTERVENTIONS: None. MEASUREMENTS AND MAIN RESULTS: Outcomes included intubation and mortality rate, duration of hospital and ICU stay, severity of respiratory failure, and complications. Using propensity-matched analysis, we compared patients who initiated HFNO on the wards versus those in ICU. Six hundred eight patients were included, of whom 379 started HFNO on the ward and 229 in the ICU. The intubation rate in the matched cohort (n = 214 patients) was 53% and 60% in ward and ICU starters, respectively (p = 0.41). Mortality rates were comparable between groups (28-d [8% vs 13%], p = 0.28). ICU-free days were significantly higher in ward starters (21 vs 17 d, p &lt; 0.001). No patient died before endotracheal intubation, and the severity of respiratory failure surrounding invasive ventilation and clinical outcomes did not differ between intubated ward and ICU starters (respiratory rate-oxygenation index 3.20 vs 3.38; Pao2:Fio2ratio 65 vs 64 mm Hg; prone positioning after intubation 81 vs 78%; mortality rate 17 vs 25% and ventilator-free days at 28 d 15 vs 13 d, all p values &gt; 0.05). CONCLUSIONS: In this large cohort of hypoxemic patients with COVID-19, initiation of HFNO outside the ICU was safe, and clinical outcomes were similar to initiation in the ICU. Furthermore, the initiation of HFNO on wards saved time in ICU without excess mortality or complicated course. Our results indicate that HFNO initiation outside ICU should be further explored in other hypoxemic diseases and clinical settings aiming to preserve ICU capacity and healthcare costs.</p

Diagnosis of comorbid migraine without aura in patients with idiopathic/genetic epilepsy based on the gray zone approach to the International Classification of Headache Disorders 3 criteria

BackgroundMigraine without aura (MwoA) is a very frequent and remarkable comorbidity in patients with idiopathic/genetic epilepsy (I/GE). Frequently in clinical practice, diagnosis of MwoA may be challenging despite the guidance of current diagnostic criteria of the International Classification of Headache Disorders 3 (ICHD-3). In this study, we aimed to disclose the diagnostic gaps in the diagnosis of comorbid MwoA, using a zone concept, in patients with I/GEs with headaches who were diagnosed by an experienced headache expert.MethodsIn this multicenter study including 809 consecutive patients with a diagnosis of I/GE with or without headache, 163 patients who were diagnosed by an experienced headache expert as having a comorbid MwoA were reevaluated. Eligible patients were divided into three subgroups, namely, full diagnosis, zone I, and zone II according to their status of fulfilling the ICHD-3 criteria. A Classification and Regression Tree (CART) analysis was performed to bring out the meaningful predictors when evaluating patients with I/GEs for MwoA comorbidity, using the variables that were significant in the univariate analysis.ResultsLonger headache duration (&lt;4 h) followed by throbbing pain, higher visual analog scale (VAS) scores, increase of pain by physical activity, nausea/vomiting, and photophobia and/or phonophobia are the main distinguishing clinical characteristics of comorbid MwoA in patients with I/GE, for being classified in the full diagnosis group. Despite being not a part of the main ICHD-3 criteria, the presence of associated symptoms mainly osmophobia and also vertigo/dizziness had the distinguishing capability of being classified into zone subgroups. The most common epilepsy syndromes fulfilling full diagnosis criteria (n = 62) in the CART analysis were 48.39% Juvenile myoclonic epilepsy followed by 25.81% epilepsy with generalized tonic-clonic seizures alone.ConclusionLonger headache duration, throbbing pain, increase of pain by physical activity, photophobia and/or phonophobia, presence of vertigo/dizziness, osmophobia, and higher VAS scores are the main supportive associated factors when applying the ICHD-3 criteria for the comorbid MwoA diagnosis in patients with I/GEs. Evaluating these characteristics could be helpful to close the diagnostic gaps in everyday clinical practice and fasten the diagnostic process of comorbid MwoA in patients with I/GEs

How Creative Do Gifted Students Find Themselves?

Bu çalışmanın amacı üstün yetenekli olarak tanımlanan öğrencilerin yaratıcılıklarına ilişkin algılarını ortaya çıkarmaktır. Araştırmanın çalışma grubunuAnkara’da bir BİLSEM’de öğrenim gören farklı sınıf seviyelerinde 121 öğrencioluşturmaktadır. Karma yöntem araştırmasına göre yürütülen bu çalışmada nicelveriler “Ne Kadar Yaratıcısınız?” ölçeği ile toplanmıştır; istatistiksel olarak analizedilmiştir. Nitel veriler ise “Kendinizi yaratıcı buluyor musunuz? Neden?” sorusundan oluşan açık uçlu soru formu ile toplanmıştır ve içerik analizi tekniği ileanaliz edilmiştir. Elde edilen bulgular öğrencilerin sınıf düzeyine göre enlemselolarak karşılaştırılmıştır. Nicel verilerin analizi sonucunda üstün yetenekli öğrencilerin kendilerini ortalamanın altında yaratıcı buldukları sonucu çıkmaktadır. Nitel veri sonuçlarına göre öğrenciler nicel veri sonuçların aksine kendileriniyaratıcı olarak ifade etmektedirler. Kendilerini yaratıcı olarak nitelendirmeyen5. sınıf öğrencileri yaratıcı olmama durumlarını meraklı olmamakla, 6. ve 7.sınıföğrencileri bir şey üretememekle veya bunu istememekle, 8.sınıf öğrencileri isedini inanışları ile ilişkilendirerek açıklamışlardır. Araştırma sonucunda üstün yetenekli öğrencilerin yaratıcı olduklarının farkında oldukları ve kendilerini yaratıcı olarak ifade ettikleri sonucuna ulaşılmıştır.The aim of this study is to reveal the perceptions of their own creativity ofstudents who are identified as gifted. The study group consists of 121 studentsstudying at different grade levels and at a Science and Art Center in Ankara.Mixed Method was used in this study. Quantitative data was gathered through“How Creative Are You?” Scale, and analysed statically. Qualitative data wasgathered “Do you find yourself creative? Why?” question form and analysed with content analysis. Results were compared cross sectioanal regardingstudents’ grade level. Analysis of quantitative data revealed that the giftedstudents found themselves creative below the middle level. On the contrary ofquantitative data, the analysis of qualitative data indicated that gifted studentsdescribed themselves as creative. Fifth grade students explained why they werenot creative as being not curious. Sixth and seventh grade students explainedwhy they were not creative as being not productive and willing. Otherwise,eight grade students argued their religious believes. As a result of the research,it has been achieved that the gifted students were aware of their creativity andexpressed themselves as creative

Analysis Concerning Various Variables Of Turkish Teacher Candidates Digital Pedagogical Adequacy

Bu araştırmada, "Eğitimde Fırsatları Arttırma Teknolojiyi İyileştirme Hareketi (FATİH) Projesi" ile eğitimde yaşanan teknolojik değişimler çerçevesinde Türkçe öğretmeni adaylarının dijital araçları kullanabilme/oluşturabilme yeterliliklerini belirlemek amacıyla dijital pedagojik yeterliliklerine ilişkin tutumları çeşitli değişkenler açısından incelenmiştir. Araştırmanın çalışma grubu seçkisiz örnekleme yöntemlerinden basit seçkisiz örnekleme yoluyla belirlenmiş olup 20152016 eğitim-öğretim yılı güz döneminde Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Türkçe Öğretmenliği Bölümünde 1, 2, 3 ve 4. sınıfta öğrenim gören toplam 209 öğretmen adayından oluşmaktadır. Betimsel tarama modeliyle gerçekleştirilen araştırmanın verilerinin toplanmasında; Yaman, Aydemir ve Demirtaş (2013) tarafından geliştirilen Dijital Pedagojik Yeterlilik Ölçeği (DPYÖ) kullanılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi ve doğrulayıcı faktör analizi sonucunda 19 madde ve üç faktörden oluşan ölçeğin Cronbach Alfa güvenirlik katsayısı ölçeğin tamamı için 91, ÖDPY (Öğretimsel Dijital Pedagojik Yeterlilik), GDPY (Genel Dijital Pedagojik Yeterlilik) ve WDPY (Web Dijital Pedagojik Yeterlilik) alt boyutları için de sırasıyla .89, .81 ve .76 olarak belirlenmiştir. Bu ölçme aracıyla Türkçe öğretmeni adaylarının dijital pedagojik yeterliliklerinin cinsiyet, sınıf düzeyi, yaş, anne-baba eğitimi, bilgisayar ve internet kullanım bilgi düzeyi değişkenleri açısından manidar düzeyde farklılık gösterip göstermediği incelenmiştir. Araştırmadaki betimleyici istatistikler ve demografik değişkenler için merkezi eğilim ve dağılım ölçütleri (frekans, yüzde, ortalama, basıklık ve çarpıklık) hesaplanmıştır. Elde edilen verilerin analizinde iki değişken arasındaki anlamlılığı test etmek için t testi, ikiden fazla değişken arasındaki anlamlılığı test etmek için de tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; Türkçe öğretmeni adaylarının dijital pedagojik yeterlilikleri cinsiyet, yaş bilgisayar ve internet kullanım düzeyi değişkenleri açısından manidar düzeyde farklılık gösterirken; sınıf düzeyi, anne-baba eğitim düzeyi değişkenleri açısından ise manidar düzeyde bir farklılık göstermediği sonucuna ulaşılmıştır.In this study it is intended to be examined the Turkish teacher candidates' attitudes of digital pedagogical qualification aiming to determine the ability to use/create digital tools within the framework of technological changes taking place in education with "Opportunities for Enhancement Technology in Education Improvement Act" (Fatih) Project in terms of various variables. The study's study group was determined by simple random sampling from unselected sampling methods; Recep Tayyip Erdoğan University consists of 209 teacher candidates who are studying in the 1st, 2nd, 3rd and 4th classes in the Department of Turkish Language Teaching in the fall semester of 2015-2016 academic year. In the collection of data of the study conducted by the descriptive model, Digital Pedagogical Qualification Questionnaire (DPY&Ouml;) developed by Yaman, Aydemir and Demirtas (2013) was used. As a result of the exploratory factor analysis and confirmatory factor analysis, the Cronbach Alfa reliability coefficient scale of 19 items and three factors was 91 for all dimensions, &Ouml;DPY (Instructional Digital Pedagogical Proficiency), GDPY (General Digital Pedagogical Proficiency) and WDPY (Web Digital Pedagogical Proficiency) subscales Were found to be .89, .81 and .76, respectively. The central tendency and distribution measures (frequency, percentage, mean, kurtosis and skewness) for the descriptive statistics and demographic variables in the study were calculated. In the analysis of the obtained data, one-way analysis of variance (ANOVA) was used to test the t-test for significance between two variables and to test for significance between two variables. With this measuring tool, digital pedagogical competence of the Turkish teacher candidates were evaluated whether they vary at a significant level in terms of sex, grade, age, parents' education, computer and internet using level of information variables. According to the findings; it has been reached that Turkish teacher candidates' digital pedagogical qualifications indicate a significant difference in terms of gender, age, computer and internet using level; but it hasn't shown a significant difference in terms of class level, parents' educational level variables

Ceza Soruşturması ve Yaptırımlarının Caydırıcılık Etkisinin Değerlendirilmesi

Mevcut çalışmada katılımcıların cezaların caydırıcılıklarına, soruşturma ve kovuşturma süreçlerine ilişkin algı ve tutumlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma, araştırmacılar tarafından oluşturulan anket çalışmasının çevrimiçi uygulanması yolu ile, yaş aralığı 18-64 olan (yaş ortalaması 33,0±9,3) toplam 912 kişi ile gerçekleştirilmiştir. Çalışma neticesinde katılımcılar tarafından yakalanma olasılığının en yüksek olduğu düşünülen suç tipi insan öldürmedir (%63,8). Bir suçun ortaya çıkarılamamasında ise soruşturmanın etkin yapılmamasının etkili olduğunu belirten katılımcıların oranı %69’dur. Katılımcıların %25,1’i işlenen suçlara verilen cezalarının caydırıcılık açısından yeterli olduğunu düşünürken; etkin pişmanlığa bağlı cezalandırmada indirim yapılmasının caydırıcılık etkisini azalttığını düşünen katılımcıların oranı %67,4 ve iyi hal indiriminin suç işlemedeki caydırıcılık etkisini azalttığını düşünen katılımcıların oranı ise %70,8’dir. Katılımcıların %13,4’ü “yakalanmayacağımı bilseydim bir suç işlerdim” derken bir kişinin işlediği suçtan dolayı yakalanma olasılığının yüksek olduğunu düşünen katılımcıların oranı %55,9’dur. Çalışmadan elde edilen veriler doğrultusunda suç oranlarının azaltılması veya suçun engellenmesi için suç işleyen kişinin hiçbir şekilde verilecek cezadan kaçamayacağı, kısa sürede cezalandırılacağı ve verilen cezaların suç ile orantılı olduğu algısının geliştirilmesi gerektiği düşünülmektedir