Na procura dunha xenealoxía dos equipamentos para a Educación Ambiental en Galiza

[Resumo] Os equipamentos de educación ambiental son un movemento educativo ben recente, máis cunha forte e inequívoca pegada de numerosas experiencias inovadoras que se desenvolveron dende a Ilustración. Iste artigo é un percorrido que ben podería constituir unha xenealoxía a nivel internacional e galego.[Abstract] Environmental Education Facilities are a very recent educational movement, but with clear connections to numerous innovative educational experiences which have been evolving since the Age of Enlightenment. This article presents an approach covering the genealogy of this movement in Galicia as well as on an international scale

Interpretation centres in Galicia: a resource for the development of sustainable tourism?

[Resumo] Os Centros de Interpretación son recursos para comunicar e valorizar o patrimonio, dirixidos a turistas que se achegan ao lugar no seu tempo de ocio. Son muitas as voces que os califican de despilfarro e problema; pola contra, pode tratarse dunha oportunidade para a dinamización local e o desenvolvemento turístico sostible. Neste artigo presentamos unha caracterización dos centros existentes en Galicia e da súa potencialidade, como o primeiro paso para unha planificación e coordinación estratégica do sector.[Abstract] Interpretation centres are resources to communicate and give value to the heritage, aimed at tourists who come to the place in their leisure time. There are many voices which qualify them for waste and problem. On the contrary, it may be an opportunity for social promotion and the development of sustainable tourism. In this article, we present a characterization of the existing centres in Galicia and its potential as the first step in a strategic planning and coordination of the sector

O papel dos equipamentos para a Educação Ambiental na sequência das Conferências Internacionais das Nações Unidas: o caso dos centros de referência em Espanha

La educación ambiental como respuesta educativa a la crisis ambiental nace a fi nales de 1960 desde los “nuevos movimientos sociales” más comprometidos con la justicia y el bienestar social, y muy pronto estará fuertemente institucionalizada. Naciones Unidas es el organismo que lidera este movimiento a nivel internacional, a través de conferencias, seminarios y cumbres en las que se llegan a acuerdos y se diseñan estrategias de acción conjunta. Los equipamientos para la educación ambiental son uno de los escenarios en los que se desarrollan programas y proyectos para la educación ambiental. Se caracterizan por ser instalaciones permanentes desde las que equipos educativos propios desarrollan actividades pro-ambientales con públicos diversos, desde una perspectiva no formal, para lo que suelen utilizar los recursos del medio, los modelos de gestión interna son coherentes con el desarrollo sostenible. Presentamos como se aborda el tema de los equipamientos en las Conferencias de Naciones Unidas sobre educación ambiental, y en concreto analizamos el papel de los “centros de referencia”, centrándonos en el caso del Estado español. En la Conferencia Internacional celebrada en Tbilisi (1977) Naciones Unidas insta a los Gobiernos a crear dichos centros, recomendación que pocos países se tomaron en serio y que sin duda es, como veremos, una herramienta de importante valor que debería ser considerada en futuras estrategias

Cuatro décadas en la Educación Ambiental

La educación ambiental nace a fi nales de los años 50 como una estrategia formativa y de acción directa, de mano de los naturalistas y científi cos relacionados con la ecología, y encontrará en los movimientos sociales –fundamentalmente ecologistas y de renovación pedagógica– sus mejores aliados. Aunque se trata de una disciplina “joven”, su evolución ha sido un proceso permanente y sus resultados han sido y siguen siendo importantes. Para ello, ha sido decisivo el papel que ha jugado Naciones Unidas a través de la UNESCO: la temprana institucionalización de la educación ambiental ha permitido contar con recursos económicos y estratégicos como nunca se había dado en el mundo de la educación. La problemática ambiental requería este esfuerzo unánime

Programas formativos no CEIDA baseados na participación dos axentes implicados

[Resumo] A aprendizaje significativa, os cambios de hábitos e comportamentos, os compromisos e accións proambientais teñen máis posibilidades de ser viables e perdurar se as persoas destinatarias son actores e non meros receptores. Neste artigo faise unha reflexión sobre os procesos de participación na formación, apartir do desenvolvemento no CEIDA de dúas actividades de intercambio de experiencias e de reflexión conxunta sobre problemáticas sectorais actuais.[Abstract] Significative learning, changes in habits and behaviours, commitments and actions in favour of the environment are more likely to be successful and lasting if the people at which they are aimed are active participants, and not merely recipients. This essay reflects on the processes of participating in training, based on two activities carried out by CEIDA, which involved sharing experiences and reflecting together on the problems that currently affect the different sectors

Environmental feminicide: an educational, ecofeminist and ecosocial reading

[Resumo] A Educação Ambiental de 4ª xeración é o marco de análise e reflexión dun dos problemas máis invisible e aterradores: o asasinato violento e cruel das mulleres que protexen o medio ambiente. Falamos de feminicio ambiental porque hai un patrón común: empresas e gobernos que intentan explotar recursos naturais ou explotar espacios naturais con iniciativas industrias ou agroindustrias en territorios poboados por comunidades agrícolas, indíxenas ou con pouca relevancia político-social e que acaban asasinando ás mulleres que lideran movementos de defensa do territorio e de oposición a ditas iniciativas. Presentamos unha exposición interpretativa e colaborativa elaborada polo alumnado de 1º de Educación Social da Universidade da Coruña que desde unha perspectiva ecofeminista e ecosocial intentou dar a coñecer a loita de tantas mulleres que mataron brutalmnete por defender a terra e tamén por ser mulleres

Educación Ambiental e Educación para a Cidadanía Global: encontro de movementos educativos?

A Educación Ambiental é un movemento educativo que xurde nos  60,  como resposta ao deterioro ambiental, da man de científicas/os, naturalistas e ecoloxistas; a Educación para o Desenvolvemento xurde tras a II Guerra Mundial como resposta educativa solidaria fronte ao somentemento dos pobos, da man dos pacifistas, relixiosos ou partidos políticos. Ambos son  movementos educativos internacionais, apoiados por Organismos internacionais, Gobernos nacionais e Grupos locais. Aínda que tiveron comenzos, obxectivos e actores dispares, están nun punto de encontro na Educación para a Cidadanía Global. Mostramos as sinerxias e singularidades destes movementos  como espazos de transformación e innovación educativa

Keys towards the protection of bats in Mexico. Environmental education as a necessary instrument in research and in the management of species

[Resumo] Existen numerosas especies de morcegos que aparecen nas listas de especies ameazas ou extintas; non sempre os protocolos para determinar o estatus son operativos. A investigación e establecemento de indicadores, así como a xestión das especies son instrumentos chave para a conservación das mesmas. Máis a investigación e a xestión precisan da educación e da comunicación ambiental para facer reais os Plans de conservación, por ser o instrumento idóneo para traballar coa poboación, imprescindible aliado.[Abstract] There are numerous species of bats which appear in the lists of threatened or extinct species, and the protocols to determine their status are not always in operation. Research and the establishment of markers, as well as the management of species are key instruments for the protection of these creatures. Moreover, however, research and management require environmental education and communication in order to bring about the fulfilment Protection Plans as the ideal instrument with which to work with the population, which is a necessary ally

A educación ambiental fronte ao cambio climático no Centro de Referencia de Galicia, CEIDA

[Resumo] O cambio climático é o principal problema socioambiental que enfronta a nosa civilización, pola súa magnitude, velocidade e efectos, atopámonos cun dos principais retos como sociedade ao tratarse dun problema de orixe antrópico. A Educación Ambiental ten ante si o enorme desafío de contribuir na búsqueda de solucións, para o que é necesario facer unha revisión das prioridades de acción, dos programas que se executan e dos ámbitos de actuación en novos escenarios. Nesta liña, o CEIDA, como centro galego de referencia, está a activar medidas educativas e divulgativas en varios planos: as que teñen que ver coa capacitación, encamiñadas ao coñecemento do cambio climático, as súas causas e as súas consecuencias, tanto a escala global, como a nivel local; as que teñen que ver coa sensibilización e concienciación, buscando dotar aos colectivos e aos individuos dos recursos necesarios para adoptar actitudes máis responsábeis centradas no aforro e eficiencia enerxética na nosa vida cotiá; e por último, as que teñen que ver coa acción, proporcionando espacios para a participación e o compromiso, individual e colectivo.[Abstract] Climate change is the main socio-environmental problem that faces our civilization. Its magnitude, rate and effect make a challenge for society due to its anthropological origin. Environmental education has the greatest achievement of finding solutions thus revising priority actions, setting up programs and subject areas of new scenarios. Following this line, Ceida, as a Galician centre of reference, is committed to lead education and dissemination measures in different spheres: training to take awareness of climate change, its causes and its global and local consequences; sensitising citizens and providing them with the resources required to take more responsible actions to energy saving and efficiency within normal life; and finally, with actions to make space for individual and collective compromise and participation