Impliciet leren

Coachen is niet hetzelfde als tegen spelers zeggen wat ze moeten doen. Vanuit onderzoek naar motorisch leren zijn er veel nieuwe inzichten over hoe je spelers kunt helpen om zich verder te ontwikkelen. Soms levert dit verassende nieuwe inzicht en oefenstof op. Lector Remo Mombarg en Hans Slender van de Hanzehogeschool leggen in een serie artikelen uit hoe de trainer/coach zich verder kan ontwikkelen door kennis te nemen van de nieuwste inzichten op het gebied van leren. In deze editie: van aanwijzingen naar oefeninge

Impliciet leren:van aanwijzingen naar oefeningen

Coachen is niet hetzelfde als tegen spelers zeggen wat ze moeten doen. Vanuit onderzoek naar motorisch leren zijn er veel nieuwe inzichten over hoe je spelers kunt helpen om zich verder te ontwikkelen. Soms levert dit verassende nieuwe inzicht en oefenstof op. Lector Remo Mombarg en Hans Slender van de Hanzehogeschool leggen in een serie artikelen uit hoe de trainer/coach zich verder kan ontwikkelen door kennis te nemen van de nieuwste inzichten op het gebied van leren. In deze editie: van aanwijzingen naar oefeninge

Differentieel leren:elke situatie is anders

Coachen is niet hetzelfde als tegen spelers zeggen wat ze moeten doen. Vanuit onderzoek naar motorisch leren zijn er veel nieuwe inzichten over hoe je spelers kunt helpen om zich verder te ontwikkelen. Soms levert dit verassende nieuwe inzicht en oefenstof op. Lector Remo Mombarg en Hans Slender van de Hanzehogeschool leggen in een serie artikelen uit hoe de trainer/coach zich verder kan ontwikkelen door kennis te nemen van de nieuwste inzichten op het gebied van leren. In deze editie: differentieel leren

Bekendheid, benutting en effectiviteit van professionaliseringsprikkels in het voortgezet onderwijs

The research reported in this publication concerns the second sub-study of the project Administrative Power and the Effect of Professionalisation Incentives in Secondary Education. This sub-study focuses on the various incentives that the Ministry of Education, Culture and Science and organisations affiliated with OCW (for instance NRO, the Inspectorate and DUO, VO-raad, the Education Council and collective agreements) give to various actor groups in education. The aim is to maintain and improve the professional competencies of those actor groups. Incentives' is another word for professionalisation policy instruments (PBIs) and these can be categorised as PBIs arising from legislation or regulations, PBIs of a financial nature and PBIs intended to entice professionalisation activities through communication. For each PBI aimed at secondary education, the actor(s) targeted and the nature of the incentive were identified. For comparison with secondary education, this has also been done for PBIs in PO and MBO. To gain more insight into the familiarity, use, effectiveness and possible side effects, experts were interviewed and asked to fill in a digital questionnaire. Finally, a focus group meeting was held to discuss our findings in more detail on the basis of various propositions.Het onderzoek brengt de stand van zaken met betrekking tot bestuurlijk vermogen en professionalisering in het voortgezet onderwijs in kaart. We doen dat door verschillende opeenvolgende deelstudies. We gaan door secundaire analyses na in hoeverre besturen voor voortgezet onderwijs van elkaar verschillen in gerealiseerde onderwijskwaliteit. Door literatuurstudie en interviews met deskundigen schetsen we vervolgens welke professionaliseringprikkels in het voortgezet onderwijs voorkomen en waar ze toe leiden. De kern van ons onderzoek bestaat uit een combinatie van een surveyonderzoek met (verkennende en verdiepende) casestudies. We onderzoeken in hoeverre besturen beschikken over bestuurlijk vermogen, hoe ze reageren op externe professionaliseringsprikkels en hoe ze interne professionalisering vormgeven. We analyseren de relaties tussen bestuurlijk vermogen, professionalisering en onderwijskwaliteit en gaan de invloed na van bestuurlijke kenmerken. Door expertmeetings met vertegenwoordigers van beleid, praktijk en wetenschap komen we uiteindelijk tot breed gedragen aanbevelingen voor het verbeteren van het voortgezet onderwijs

Weighing stars from birth to death : mass determination methods across the HRD

Funding: C.A., J.S.G.M., and M.G.P. received funding from the European Research Council (ERC) under the European Union’s Horizon 2020 research and innovation programme (grant agreement No 670519: MAMSIE). N.B. gratefully acknowledge financial support from the Royal Society (University Research Fellowships) and from the European Research Council (ERC-CoG-646928, Multi-Pop).The mass of a star is the most fundamental parameter for its structure, evolution, and final fate. It is particularly important for any kind of stellar archaeology and characterization of exoplanets. There exist a variety of methods in astronomy to estimate or determine it. In this review we present a significant number of such methods, beginning with the most direct and model-independent approach using detached eclipsing binaries. We then move to more indirect and model-dependent methods, such as the quite commonly used isochrone or stellar track fitting. The arrival of quantitative asteroseismology has opened a completely new approach to determine stellar masses and to complement and improve the accuracy of other methods. We include methods for different evolutionary stages, from the pre-main sequence to evolved (super)giants and final remnants. For all methods uncertainties and restrictions will be discussed. We provide lists of altogether more than 200 benchmark stars with relative mass accuracies between [0.3 ,2 ]% for the covered mass range of M ∈[0.1 ,16 ] M⊙ , 75 % of which are stars burning hydrogen in their core and the other 25 % covering all other evolved stages. We close with a recommendation how to combine various methods to arrive at a "mass-ladder" for stars.PostprintPeer reviewe

Weighing stars from birth to death: mass determination methods across the HRD

The mass of a star is the most fundamental parameter for its structure, evolution, and final fate. It is particularly important for any kind of stellar archaeology and characterization of exoplanets. There exists a variety of methods in astronomy to estimate or determine it. In this review we present a significant number of such methods, beginning with the most direct and model-independent approach using detached eclipsing binaries. We then move to more indirect and model-dependent methods, such as the quite commonly used isochrone or stellar track fitting. The arrival of quantitative asteroseismology has opened a completely new approach to determine stellar masses and to complement and improve the accuracy of other methods. We include methods for different evolutionary stages, from the pre-main sequence to evolved (super)giants and final remnants. For all methods uncertainties and restrictions will be discussed. We provide lists of altogether more than 200 benchmark stars with relative mass accuracies between $[0.3,2]\%$ for the covered mass range of M\in [0.1,16]\,\msun, $75\%$ of which are stars burning hydrogen in their core and the other $25\%$ covering all other evolved stages. We close with a recommendation how to combine various methods to arrive at a "mass-ladder" for stars.Comment: Invited review article for The Astronomy and Astrophysics Review. 146 pages, 16 figures, 11 tables. Accepted version by the Journal. It includes summary figure of accuracy/precision of methods for mass ranges and summary table for individual method