Η νομική έννοια των έργων τέχνης, των μνημείων και των πολιτιστικών αγαθών σε μια «παγκοσμιοποιημένη» κοινωνία

Η διατριβή εξετάζει υπό το πρίσμα της κοινωνιολογίας του δικαίου την αμφίδρομη σχέση του δικαίου με τις κοινωνικές αναπαραστάσεις των έργων τέχνης, των μνημείων και των πολιτιστικών αγαθών ως κοινών αγαθών, όπως αυτές διαμορφώθηκαν κατά τη νεωτερικότητα και την ύστερη νεωτερικότητα στη Δύση και την Ελλάδα, προκειμένου να αναδειχθεί η διαμόρφωση και η αλλαγή της νομικής έννοιας των αγαθών αυτών από τον 20ο στον 21ο αιώνα. Οι κοινωνικές αναπαραστάσεις που εξετάστηκαν προέβαλαν τον εμπορευματικό χαρακτήρα που προσέλαβε το έργο τέχνης μέσα στη μαζική κουλτούρα και τις πολιτιστικές βιομηχανίες, καθώς και τη λειτουργία της τέχνης στην ύστερη νεωτερικότητα ως μέσου έκφρασης της διαφορετικότητας. Ανέδειξαν τον κοινωνικοποιητικό ρόλο των μνημείων και των πολιτιστικών αγαθών, τα οποία αναγνωρίστηκαν κατά τη νεωτερικότητα ως στοιχεία συγκρότησης εθνικής και κοινωνικής ταυτότητας, και κατά την ύστερη νεωτερικότητα ως στοιχεία διαφοροποίησης των λαών μέσα στην παγκόσμια κοινότητα. Όσον αφορά την Ελλάδα, ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός, ο ρομαντισμός, το αισθητικό κίνημα του μοντερνισμού και οι αντιλήψεις της ύστερης νεωτερικότητας επηρέασαν τη διαμόρφωση και εξέλιξη των κοινωνικών αναπαραστάσεων για τον ρόλο των αγαθών αυτών στη συγκρότηση της εθνικής ταυτότητας. Το δίκαιο συνέβαλε στην εμπέδωση και τη μεταβολή των κοινωνικών αναπαραστάσεων για τα έργα τέχνης, τα μνημεία και τα πολιτιστικά αγαθά κατά τη νεωτερικότητα και την ύστερη νεωτερικότητα. Ήδη από τη σύσταση του νέου ελληνικού κράτους ο νομοθέτης υιοθέτησε ένα προστατευτικό μοντέλο για τα μνημεία ως στοιχεία συγκρότησης της ελληνικής συνείδησης και ταυτότητας. Ο νομοθέτης παράλληλα κατοχύρωσε το πρόσωπο του καλλιτέχνη και το προϊόν του στο δημόσιο και το ιδιωτικό δίκαιο και οργάνωσε το καλλιτεχνικό πεδίο εντός του οποίου ασκείται η καλλιτεχνική δραστηριότητα. Στην ύστερη νεωτερικότητα το εσωτερικό, διεθνές και ενωσιακό δίκαιο συμβάλλουν στην καθιέρωση της έννοιας των πολιτιστικών αγαθών και της πολιτιστικής κληρονομιάς και στην ανάδειξη του επικοινωνιακού και εμπορευματικού χαρακτήρα των πολιτιστικών αγαθών και του ρόλου τους ως στοιχείων συγκρότησης μιας ευρύτερης πολιτιστικής ταυτότητας, πέραν των εθνικών συνόρων. Η διατριβή υποστηρίζει ότι, παρά την υιοθέτηση ορισμένων αντιλήψεων της ύστερης νεωτερικότητας, το δίκαιο παρέμεινε κοντά στις νεωτερικές αναπαραστάσεις περί του ρόλου των έργων τέχνης, των μνημείων και των πολιτιστικών αγαθών μέσα στη σύγχρονη κοινωνία.The thesis examines in the context of sociology of law the interactive relationship of law with the social representations referring to works of art, monuments and cultural property, altogether considered as common goods, focusing on representations formed during the modern era and at the late modernity in Western societies and in Greece. Its scope is to illustrate the formation and the evolution of the legal meaning of the above-mentioned goods from the 20th to the 21st century. The above-mentioned social representations illuminated the commercial nature that works of art have acquired within the context of mass culture and cultural industries, and the function of art in late modernity as a means of expressing diversity. These representations portrayed the socialising function of monuments and cultural property; modernity acknowledged such goods as means of creating a national and social identity, whereas late modernity acknowledged them as differentiation elements of peoples within the global community. In Greece, the Modern Greek Enlightenment, the romanticism of the New Greek State, the aesthetic movement of modernism and the ideas of the late modernity affected the construction and evolution of the social representations regarding the role of the above-mentioned goods in the formation of the national identity. Law contributed to the consolidation and modification of the social representations of the works of art, the monuments and the cultural property during the modern era and at the late modernity. From the constitution of the New Greek State, the legislator adopted a protective model for the monuments as elements of construction of the Greek identity. At the same time the legislator established the artists’ rights and the protection of the work of art in public and private law and regulated the artistic field within which works of art are created. At late modernity the internal, international and EU law contribute to the institution of the legal notion of the cultural property and the cultural heritage. These laws also illustrate the communicative and commercial nature of the cultural property and its role in the formation of a wider cultural identity, beyond national borders. The thesis argues that, despite the adoption of certain perceptions of the late modernity, law remains close to the modern representations regarding the function of the works of art, the monuments and the cultural property in the contemporary society

Brainstem Auditory Evoked Potentials in Boys with Autism: Still Searching for the Hidden Truth

How to Cite This Article: Ververi A, Vargiami E, V Papadopoulou V, Tryfonas D, Zafeiriou DI. Brainstem Auditory Evoked Potentials inBoys with Autism: Still Searching for the Hidden Truth. Iran J Child Neurol. Spring 2015;9(2):21-28.Abstract Objective Brainstem auditory evoked potentials (BAEPs) have long been utilized in the investigation of auditory modulation and, more specifically, auditory brainstem functions in individuals with autism. Although most investigators have reported significant abnormalities, no single BAEPs pattern has yet been identified. The present study further delineates the BAEPs deficits among subjects with autism. Materials & Methods BAEPs were recorded in 43 male patients, aged 35–104 months, who underwent standard evaluations after receiving a diagnosis of autism. The control group consisted of 43 age-matched typically developing boys. The study took place in a tertiary neurodevelopmental center over a period of two years. Results The mean values of all absolute and/or interpeak latencies were longer in patients when compared to controls, albeit the differences were not significant for any of the parameters. Prolonged or shortened absolute/interpeak latencies (control group mean ± 2.5SD) were unilaterally or bilaterally identified in 33% of patients, compared to 9% of controls. The most frequent findings included prolongation of absolute latencies I, V and III, followed by shortening of interpeak latency I-V. In addition, abnormalities (either shortening or prolongation) of absolute latencies I and V, as well as interpeak latency I-V, were significantly more common among patients. Taken together, BAEPs in 23% of patients were indicative of a clinically abnormal response in 32% of patients. Conclusion As can be easily concluded, BAEPs abnormalities characterize only a subset of subjects with autism, who may be important to identify clinically. The latter individuals may benefit from targeted intervention to utilize brainstem plasticity

Impacts on biodiversity from codend and fisher selection in bottom trawl fishing

Fisheries have important impacts on marine biodiversity. In this work, combined information on the abundance, species richness, diversity indices, species composition, trophic level and vulnerability index were examined for the first-time to detect differences in five units related to trawl fishing: the fish assemblage entering the trawl codend, and the escaping, retained, discarded and landed fractions, derived by the gear and fisher selection practices. The work was based on a case study conducted in the Mediterranean Sea, using three different meshes in the trawl codend (40mm-40D and 50mm-50D diamond meshes, and 40 mm-40S square meshes) and a cover of the codends with small mesh size. In general, trawl fishing produces an escaping fraction that was always lower in abundance, richness, and vulnerability index, similar in diversity indices and trophic level, and different in species composition compared to the fish assemblage entering the codend. In almost all cases, fishers selected as landings a fraction that was the lowest in diversity indices, and the highest in trophic level. In contrast, fishers discarded a fraction that was the highest in diversity and vulnerability index, and the lowest in trophic level. Although the three codends did not differ significantly in the fraction of escapees in terms of diversity indices, trophic level, and vulnerability index, the 40S codend showed a significantly higher percentage in the escaping number of species and individuals, and less differences in the species composition; in addition, lower percentage in abundance of discards and higher of landings in the retained catch (0.6:1) than did the other two codends (0.9:1). It was suggested that an urgent modification of the trawl for the elimination of the discarded highly vulnerable species (e.g. Elasmobranchs) is needed, and that trawl species-selectivity should be improved by allowing escape or avoiding catch of the discarded fraction to minimize biodiversity losses.publishedVersio

Genetic prediction of ICU hospitalization and mortality in COVID-19 patients using artificial neural networks

There is an unmet need of models for early prediction of morbidity and mortality of Coronavirus disease-19 (COVID-19). We aimed to a) identify complement-related genetic variants associated with the clinical outcomes of ICU hospitalization and death, b) develop an artificial neural network (ANN) predicting these outcomes and c) validate whether complement-related variants are associated with an impaired complement phenotype. We prospectively recruited consecutive adult patients of Caucasian origin, hospitalized due to COVID-19. Through targeted next-generation sequencing, we identified variants in complement factor H/CFH, CFB, CFH-related, CFD, CD55, C3, C5, CFI, CD46, thrombomodulin/THBD, and A Disintegrin and Metalloproteinase with Thrombospondin motifs (ADAMTS13). Among 381 variants in 133 patients, we identified 5 critical variants associated with severe COVID-19: rs2547438 (C3), rs2250656 (C3), rs1042580 (THBD), rs800292 (CFH) and rs414628 (CFHR1). Using age, gender and presence or absence of each variant, we developed an ANN predicting morbidity and mortality in 89.47% of the examined population. Furthermore, THBD and C3a levels were significantly increased in severe COVID-19 patients and those harbouring relevant variants. Thus, we reveal for the first time an ANN accurately predicting ICU hospitalization and death in COVID-19 patients, based on genetic variants in complement genes, age and gender. Importantly, we confirm that genetic dysregulation is associated with impaired complement phenotype.- Pfizer Pharmaceuticals(undefined

Genomic variants in the FTO gene are associated with sporadic amyotrophic lateral sclerosis in Greek patients

Background: Amyotrophic lateral sclerosis (ALS) is a devastating disease whose complex pathology has been associated with a strong genetic component in the context of both familial and sporadic disease. Herein, we adopted a next-generation sequencing approach to Greek patients suffering from sporadic ALS (together with their healthy counterparts) in order to explore further the genetic basis of sporadic ALS (sALS). Results: Whole-genome sequencing analysis of Greek sALS patients revealed a positive association between FTO and TBC1D1 gene variants and sALS. Further, linkage disequilibrium analyses were suggestive of a specific diseaseassociated haplotype for FTO gene variants. Genotyping for these variants was performed in Greek, Sardinian, and Turkish sALS patients. A lack of association between FTO and TBC1D1 variants and sALS in patients of Sardinian and Turkish descent may suggest a founder effect in the Greek population. FTO was found to be highly expressed in motor neurons, while in silico analyses predicted an impact on FTO and TBC1D1 mRNA splicing for the genomic variants in question. Conclusions: To our knowledge, this is the first study to present a possible association between FTO gene variants and the genetic etiology of sALS. In addition, the next-generation sequencing-based genomics approach coupled with the two-step validation strategy described herein has the potential to be applied to other types of human complex genetic disorders in order to identify variants of clinical significance

The legal meaning of works of art, monuments and cultural property in a globalised society

The thesis examines in the context of sociology of law the interactive relationship of law with the social representations referring to works of art, monuments and cultural property, altogether considered as common goods, focusing on representations formed during the modern era and at the late modernity in Western societies and in Greece. Its scope is to illustrate the formation and the evolution of the legal meaning of the above-mentioned goods from the 20th to the 21st century. The above-mentioned social representations illuminated the commercial nature that works of art have acquired within the context of mass culture and cultural industries, and the function of art in late modernity as a means of expressing diversity. These representations portrayed the socialising function of monuments and cultural property; modernity acknowledged such goods as means of creating a national and social identity, whereas late modernity acknowledged them as differentiation elements of peoples within the global community. In Greece, the Modern Greek Enlightenment, the romanticism of the New Greek State, the aesthetic movement of modernism and the ideas of the late modernity affected the construction and evolution of the social representations regarding the role of the above-mentioned goods in the formation of the national identity. Law contributed to the consolidation and modification of the social representations of the works of art, the monuments and the cultural property during the modern era and at the late modernity. From the constitution of the New Greek State, the legislator adopted a protective model for the monuments as elements of construction of the Greek identity. At the same time the legislator established the artists’ rights and the protection of the work of art in public and private law and regulated the artistic field within which works of art are created. At late modernity the internal, international and EU law contribute to the institution of the legal notion of the cultural property and the cultural heritage. These laws also illustrate the communicative and commercial nature of the cultural property and its role in the formation of a wider cultural identity, beyond national borders. The thesis argues that, despite the adoption of certain perceptions of the late modernity, law remains close to the modern representations regarding the function of the works of art, the monuments and the cultural property in the contemporary society.Η διατριβή εξετάζει υπό το πρίσμα της κοινωνιολογίας του δικαίου την αμφίδρομη σχέση του δικαίου με τις κοινωνικές αναπαραστάσεις των έργων τέχνης, των μνημείων και των πολιτιστικών αγαθών ως κοινών αγαθών, όπως αυτές διαμορφώθηκαν κατά τη νεωτερικότητα και την ύστερη νεωτερικότητα στη Δύση και την Ελλάδα, προκειμένου να αναδειχθεί η διαμόρφωση και η αλλαγή της νομικής έννοιας των αγαθών αυτών από τον 20ο στον 21ο αιώνα. Οι κοινωνικές αναπαραστάσεις που εξετάστηκαν προέβαλαν τον εμπορευματικό χαρακτήρα που προσέλαβε το έργο τέχνης μέσα στη μαζική κουλτούρα και τις πολιτιστικές βιομηχανίες, καθώς και τη λειτουργία της τέχνης στην ύστερη νεωτερικότητα ως μέσου έκφρασης της διαφορετικότητας. Ανέδειξαν τον κοινωνικοποιητικό ρόλο των μνημείων και των πολιτιστικών αγαθών, τα οποία αναγνωρίστηκαν κατά τη νεωτερικότητα ως στοιχεία συγκρότησης εθνικής και κοινωνικής ταυτότητας, και κατά την ύστερη νεωτερικότητα ως στοιχεία διαφοροποίησης των λαών μέσα στην παγκόσμια κοινότητα. Όσον αφορά την Ελλάδα, ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός, ο ρομαντισμός, το αισθητικό κίνημα του μοντερνισμού και οι αντιλήψεις της ύστερης νεωτερικότητας επηρέασαν τη διαμόρφωση και εξέλιξη των κοινωνικών αναπαραστάσεων για τον ρόλο των αγαθών αυτών στη συγκρότηση της εθνικής ταυτότητας. Το δίκαιο συνέβαλε στην εμπέδωση και τη μεταβολή των κοινωνικών αναπαραστάσεων για τα έργα τέχνης, τα μνημεία και τα πολιτιστικά αγαθά κατά τη νεωτερικότητα και την ύστερη νεωτερικότητα. Ήδη από τη σύσταση του νέου ελληνικού κράτους ο νομοθέτης υιοθέτησε ένα προστατευτικό μοντέλο για τα μνημεία ως στοιχεία συγκρότησης της ελληνικής συνείδησης και ταυτότητας. Ο νομοθέτης παράλληλα κατοχύρωσε το πρόσωπο του καλλιτέχνη και το προϊόν του στο δημόσιο και το ιδιωτικό δίκαιο και οργάνωσε το καλλιτεχνικό πεδίο εντός του οποίου ασκείται η καλλιτεχνική δραστηριότητα. Στην ύστερη νεωτερικότητα το εσωτερικό, διεθνές και ενωσιακό δίκαιο συμβάλλουν στην καθιέρωση της έννοιας των πολιτιστικών αγαθών και της πολιτιστικής κληρονομιάς και στην ανάδειξη του επικοινωνιακού και εμπορευματικού χαρακτήρα των πολιτιστικών αγαθών και του ρόλου τους ως στοιχείων συγκρότησης μιας ευρύτερης πολιτιστικής ταυτότητας, πέραν των εθνικών συνόρων. Η διατριβή υποστηρίζει ότι, παρά την υιοθέτηση ορισμένων αντιλήψεων της ύστερης νεωτερικότητας, το δίκαιο παρέμεινε κοντά στις νεωτερικές αναπαραστάσεις περί του ρόλου των έργων τέχνης, των μνημείων και των πολιτιστικών αγαθών μέσα στη σύγχρονη κοινωνία

Attitudes of parents with a preschool age child for adjustment of children suffering from diabetes

Η παρούσα μελέτη διερευνά τις στάσεις γονέων με παιδιά που δεν πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη σε θέματα κοινωνικής και σχολικής προσαρμογής παιδιών με διαβήτη καθώς και της επίδρασης της ασθένειας στην οικογένεια του παιδιού. Το δείγμα που επιλέχθηκε αποτελούνταν από 170 γυναίκες και από 38 άντρες οι οποίοι ήταν γονείς παιδιών που φοιτούσαν σε νηπιαγωγείο στην ευρύτερη περιοχή της Βόρειας Ελλάδας. Η πλειονότητα των ερωτηθέντων είχε γνώση του όρου «ινσουλινοεξαρτόμενος σακχαρώδης διαβήτης (ΙΣΔ) ή διαβήτης τύπου 1» καθώς και του όρου «παιδικός διαβήτης». Όσον αφορά την επίδραση της ασθένειας του παιδιού στην οικογένεια, πολύ μεγάλο ποσοστό αυτών έδειξε να την αντιλαμβάνεται ως ιδιαίτερα σημαντική σε θέματα καθημερινότητας και ψυχοκοινωνικής ισορροπίας. Ωστόσο, μικρό ποσοστό των συμμετεχόντων θεώρησε ότι επηρεάζεται σοβαρά η επικοινωνία μεταξύ των μελών και η διαθεσιμότητα των γονιών του άρρωστου παιδιού προς τα άλλα μέλη της οικογένειας. Επιπρόσθετα, οι μισοί περίπου αυτών θεώρησαν ότι πλήττεται σοβαρά η οικονομική κατάσταση της οικογένειας. Οι συμμετέχοντες, ανεξαρτήτως του εκπαιδευτικού επιπέδου τους, θεωρούν ότι το εκπαιδευτικό σύστημα αδυνατεί να υποστηρίξει το παιδί που πάσχει καθώς και ότι η σχετική κατάρτιση του εκπαιδευτικού είναι ανεπαρκής, ενώ παράλληλα αναγνώρισαν την ανάγκη για ενδονοσοκομειακή εκπαίδευση. Συμπερασματικά, οι γονείς παιδιών προσχολικής ηλικίας, ως φορείς της άτυπης εκπαίδευσης και συχνά της μοναδικής εκπαίδευσης που λαμβάνουν τα συγκεκριμένα παιδιά περί ζητημάτων χρόνιων ασθενειών, δείχνουν να κατανοούν την κατάσταση που αντιμετωπίζει το παιδί που πάσχει από διαβήτη και η οικογένειά του. Επιπλέον, δείχνουν να έχουν αντιληφθεί την ένδεια των συστημάτων υποστήριξης του παιδιού και της οικογένειας στη χώρα μας. Προτείνονται παρεμβάσεις με στόχο τη συμβουλευτική γονέων, την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, τη συνεργασία της οικογένειας με το σχολείο καθώς και σχολικά προγράμματα εξοικείωσης των παιδιών με τις χρόνιες ασθένειες.This study explores the attitudes of parents who have children who do not suffer from diabetes about the social and school adjustment of children who suffer from diabetes, as well as about the impact of the disease on the child’s family. The sample consisted of 170 women and 38 men who were parents of pre-schooler(s), located in the broad area of Northern Greece. Most of the respondents were familiar with the term “Insulin-Dependent Diabetes Mellitus or Type 1 diabetes” as well as with the term “childhood diabetes”. As far as the disease’s impact on the family is concerned, a large proportion of parents seemed to believe that it affects both the family’s everyday life and its psychosocial adjustment. Conversely, only a minor proportion of the respondents considered that this condition can affect the communication among family members or the availability of the parents of the ill child to the other members of the family. Additionally, about half of them considered that the economic status of the family can be seriously compromised. Overall, parents of pre-schoolers, as providers of informal education and often of the only education that these children receive about chronic diseases, seem to understand the situation that the child who suffers from diabetes and his or her family confront. Additionally, they seem to realise the insufficiency of the support systems for the child and the family that exist in our country. Interventions targeting to parental counselling, the educators’ training, the cooperation between family and school as well as school programs to familiarize children with chronic diseases are suggested

Socio-economic and institutional incentives influencing fishers’ behaviour in relation to fishing practices and discard

Abstract Discard of unwanted catches are common in European fisheries, but reducing or banning this has been given high priority in the proposal for the reform of the Common Fisheries Policy. Although many technical regulations have been introduced to limit unwanted catches, there is little understanding of the underlying socio-economic and institutional incentives causing discard at the fisher level. The paper presents an approach which views discards as a result of decisions made both on deck and at earlier stages of the fishing planning and implementation process. Decisions made by fishers resulting in a more selective fishery are considered “selective behaviour”. It is argued that fishing practices are institutionally embedded within three institutional spheres: “state”, “market”, and “community”, which together with “natural conditions” create incentives and frameworks for discard and selective behaviour. A comprehensive list of factors which may influence discards and selective behaviour is developed and applied to three case studies—all trawl fisheries—in Denmark, Greece, and England. The paper discusses cross-case findings of how the identified factors may create drivers for discard. Finally, a refined list of factors is presented in a tree structure and the usefulness of the list as a tool for analysing drivers for discard and selective behaviour, in a context of developing mitigating measures, is discussed.</jats:p