Postawy osób starszych wobec starości

Aging is one of the greatest challenges of the 21st century. This situation has consequences for social, health, economic and educational policies. In the face of these changes, it is important for a person working with seniors to be well prepared for challenges at work. From this perspective, it is important to learn about the attitudes of seniors towards their own old age. It will help to understand the functioning of the individual in old age. An analysis of the literature on the subject indicates that the attitudes of other people towards seniors and the perception of their own old age affect how an individual ages and how he/she assesses his/her quality of life. Knowledge of attitudes towards old age can be used to plan activities for active aging. The article is a review and summarizes the state of knowledge about attitudes towards old age contained in the Polish literature on the subject. It also integrates existing knowledge about attitudes towards old age. The aim of the article was to present the most important concepts of attitudes towards old age and to indicate the area of application of this knowledge to social work practice (both its inclusion in curricula as well as accessibility for social workers). Taking into account the criterion of the review article, the focus was put on justifying the need to take up this subject in view of aging societies, providing a definitive definition of the concept of “attitude”, its relation to the concept of attitudes towards old age, and the most important typologies of attitudes towards old age. The summary presents some practical conclusions for the practice of social work.Starzenie się społeczeństw jest jednym z największych wyzwań XXI w. Sytuacja ta niesie za sobą konsekwencje dla polityki społecznej, zdrowotnej, gospodarczej i edukacyjnej. W obliczu zachodzących zmian ważne jest dobre przygotowanie do pracy osób pracujących z seniorami. Z tej perspektywy istotne jest zapoznanie się z postawami seniorów wobec własnej starości. Pomogą one zrozumieć funkcjonowanie jednostki w starości. Analiza literatury przedmiotu wskazuje, że postawy innych osób wobec seniorów oraz sposób postrzegania własnej starości wpływają na to, jak jednostka się starzeje i jak ocenia jakość swojego życia. Znajomość postaw wobec starości można wykorzystać do planowania działań na rzecz aktywnego starzenia się. Artykuł ma charakter przeglądowy i stanowi podsumowanie wiedzy na temat postaw wobec starości zawartej w polskiej literaturze przedmiotu oraz integruje dotychczasową wiedzę na temat postaw wobec starości. Celem opracowania było przybliżenie najważniejszych koncepcji postaw wobec starości oraz wskazanie obszaru zastosowania tej wiedzy do praktyki pracy socjalnej (zarówno uwzględnienie jej w programach nauczania, jak i udostępnienie pracownikom socjalnym). Uwzględniając kryterium przeglądowości, skoncentrowano się na: uzasadnieniu konieczności podjęcia tej tematyki z uwagi na starzejące się społeczeństwa, podaniu definicyjnego ujęcia pojęcia „postawa”, odniesieniu się do koncepcji postaw wobec starości. Ponadto przedstawiono najważniejsze typologie postaw wobec starości. W podsumowaniu zamieszczono kilka praktycznych wniosków dotyczących praktyki pracy socjalnej

SOCIO-EDUCATIONAL CONTEXTS OF THE QUALITY OF LIFE OF SENIORS

One of the most important phenomena of the changing world is aging of population. With the growing number of older people it is necessary to focus on this part of population. It is also important to allow seniors active participation in social life. The aging population provides us with many interesting materials for scientific consideration and one of them is the socio-educational contexts of the seniors' quality of life. The purpose of this study is to analyse the theoretical basis of quality of life of seniors and to highlight the relevant factors affecting the quality of life in relation to older people. In this paper it is shown how education can affect the quality of life of older people not only in terms of acquiring new knowledge, but also in the context of establishing social relations and social activation. The study focous on a theoretical study and an attempt to analyse the available data on the participation of Polish seniors in education.

NORBERT G. PIKUŁA, Poczucie sensu życia osób starszych. Inspiracje do edukacji w starości, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2015, ss. 218

Recenzje i noty3839239626Studia Edukacyjn

Liderki pokolenia Z

W świecie VUCA na rynku pracy liczą się określone kompetencje, do których zalicza się m.in. kreatywność, odporność psychiczną, prospekcję, umiejętność wykorzystywania przypadkowych zdarzeń, umiejętność budowania zespołów i zarządzania nimi itp. O byciu liderem decyduje wiele czynników, jednak przegląd literatury przedmiotu wskazuje na to, że przywódcy posiadają odpowiednie cechy/kompetencje, które umożliwiają im przewodzenie innym i motywowanie ich do wspólnych działań. Lider potrafi przekonać ludzi do swoich idei i sprawić, że wspólnie będą dążyć do realizacji zamierzonego celu. W niniejszym artykule zostały przedstawione wyniki badania jakościowego, przeprowadzonego metodą studium przypadku. Celem badania było poznanie i określenie motywów podejmowania przez liderki pokolenia Z działań z obszaru rozwoju i zarządzania własnymi zasobami, a także przywództwa i zarządzania zasobami osobowymi innych osób. W tym kontekście istotne stało się również wyeksponowanie czynników wspierających liderów do podejmowania działań na rzecz rozwoju siebie i innych. Analiza przedstawionego przypadku wskazuje, że czynnikami motywującymi do działania były motywacja wewnętrzne i zewnętrzna, wsparcie rodziny, odpowiednie cechy charakteru, znajomość siebie. Realizacja projektu pozwoliła badanej rozwinąć kompetencje miękkie oraz umiejętności budowania i zarządzania zespołem

Zjawisko przemocy wobec osób starszych. Wyzwania – badania – działania, 2017/2018

*

Filozoficzne podstawy systemu pedagogicznego zmartwychwstańców w pismach Piotra Semenenki

In the works by Piotr Semenenko, as well as other authors of the Congregation of the Resurrection one can find an original and innovative system of philosophy which tries to update scholastic philosophy and reconcile it with some concepts of modern philosophy recognized as valuable. Echoes of the philosophical system are present in educational and didactic practices of Resurrectionists, however their contribution to introduction of Neo-Thomism to pedagogy is underestimated nowadays. Hereof deliberations try to present some key concepts on fundamental ontological and epistemological issues, as well as anthropological which can be found among cofounders of the congregation. Original picture of Thomism by Semenenko can be really inspiring for philosophers, as well as for researchers of Resurrectionists’ education system of pedagogues.W dziełach Piotra Semenenki oraz innych twórców systemu pedagogicznego Zgromadzenia oo. Zmartwychwstańców można odnaleźć oryginalny i nowatorski system filozoficzny, próbujący zaktualizować filozofię scholastyczną (tomistyczną) i pogodzić ją z pewnymi uznanymi za wartościowe koncepcjami filozofii nowożytnej. Echa tego systemu filozoficznego obecne są w praktyce wychowawczej i dydaktycznej zmartwychwstańców, choć ich wkład we wprowadzenie neotomizmu do pedagogiki jest współcześnie niedoceniany. W niniejszych rozważaniach staram się przedstawić pewne podstawowe koncepcje dotyczące fundamentalnych kwestii ontologicznych i epistemologicznych, a także antropologicznych, jakie można odnaleźć wśród założycieli tego zgromadzenia. Oryginalne ujęcie tomizmu P. Semenenki może bowiem być bardzo inspirujące zarówno dla filozofów, jak i dla badających zmartwychwstańczy system edukacyjny pedagogów

THE PREPARATION OF POLISH SOCIAL WORKERS TO WORK WITH PERSON EXPERIENCING DOMESTIC VIOLENCE. EDUCATIONAL EXPERIENCES AND CHALLENGES

Today’s social worker has to face many new challenges that arise due to socio-economic and cultural changes. One of the extremely important and difficult areas of social workers' job is to work with people who are experiencing domestic violence. The aim of the following article is to show previous experience in the field of theoretical and practical social worker's training in work with people experiencing domestic violence and the difficulties arising because of the imperfections of the system (i.e. due to lack of appropriate diagnostic tools, intervention strategies and supporting institutions). To show the weaknesses of education, a secondary analysis of the data (including programs, study plans) was made and expert interviews with employees who undertake work with a person experiencing violence were conducted. The analysis allowed to propose a concept of social workers’ training in working with a person experiencing domestic violence (child, woman, elderly person), based on best practices, i.e. from Israel and Canada.

Kompetencja kreatywna młodzieży w perspektywie zrównoważonego rozwoju

This article deals with creative competence as an integral component of competences for sustainable development. Previous research in this area became the subject of interest of Polish researchers who carried out a research project in southern Poland. The aim of the research was to explore and describe the level of creative competence among Polish adolescents. The survey method was used to achieve the assumed goals and answer the emerging research questions. The tool was a questionnaire developed for the purposes of the survey with 60 sentences determining the level of six key competences for sustainable development, including creative competence. The study involved 877 grade 7 and 8 primary school pupils and grade 1 to 4 secondary school pupils, i.e. those meeting the criterion of adolescence, in accordance with the adopted convenient selection of the research sample. The lowest creativity rates were achieved by females studying in schools in small towns, while the highest by males studying in schools in small towns. Pupils from rural areas showed a higher level of creativity than those from urban areas, just as males scored higher than females. It was recognised that the teaching process should abandon gender-based perception of pupils in traditional socio-cultural roles. In addition, the use of teaching strategies conducive to the development of creativity in pupils should be reinforced. For this purpose, the teacher training system should be modified so that it includes the development of creative potential.Niniejszy artykuł dotyczy kompetencji kreatywnej jako integralnego komponentu kompetencji dla zrównoważonego rozwoju. Dotychczasowe badania w tym zakresie stały się przedmiotem zainteresowań polskich badaczy, którzy zrealizowali projekt badawczy w Polsce południowej. Celem badań była eksploracja i opis poziomu kompetencji kreatywności wśród polskiej młodzieży w okresie dorastania. Aby osiągnąć założone cele i odpowiedzieć na wyłaniające się z nich pytania badawcze, zastosowano metodę sondażu realizowaną w technice ankiety. Narzędziem był opracowany na potrzeby badania kwestionariusz ankiety z 60 zdaniami określającymi poziom sześciu kompetencji kluczowych dla zrównoważonego rozwoju, w tym kompetencji kreatywności. W badaniu wzięło udział 877 uczniów klas VII i VIII szkoły podstawowej oraz klas I–IV szkół średnich, spełniających kryterium wieku adolescencji zgodnie z dogodnym doborem próby badawczej. Najniższe wskaźniki kreatywności osiągnęły dziewczyny uczące się w szkołach w małych miastach, a najwyższe – chłopacy uczący się w szkołach w małych miastach. Uczniowie ze wsi wykazali wyższy poziom kreatywności niż uczniowie z miasta, wyższy poziom osiągnęli chłopacy niż dziewczyny. Uznano, że w procesie nauczania należy odejść od płciowego postrzegania uczniów w tradycyjnych rolach uwarunkowanych społeczno-kulturowo. Ponadto należy wzmocnić stosowanie strategii nauczania sprzyjających rozwojowi twórczości i kreatywności uczniów. W tym celu należy zmodyfikować system kształcenia nauczycieli (w tym zadbać o rozwój ich twórczego potencjału)

The efficacy and safety of ipilimumab in patients with advanced cutaneous or mucosal melanoma

Introduction. Ipilimumab is a monoclonal antibody registered for the treatment of patients with unresectable or metastatic melanoma. Studies have shown prolongation of overall survival in patients treated with ipilimumab. Adverse events related to excessive stimulation of the immune system may occur during treatment. The aim of this paper was to analyse the results of treatment with the use of ipilimumab, which were achieved in one institution in the frame of a therapeutic program established in Poland. Materials and methods. Forty-seven patients (27 men, 20 women) were treated from April 2014 to February 2015 with ipilimumab in a dose of 3 mg/kg of body weight after failure of one previous systemic line of treatment. Median age at the beginning of the treatment was 54 years (range 18–73). Nineteen patients (40%) had BRAF mutation. Thirty patients received chemotherapy as first-line treatment prior to ipilimumab, 14 patients were given vemurafenib, and three patients were treated in clinical trials. Performance status 0 or 1 was found in 15 patients and 32 patients, respectively. Five patients (10.6%) had asymptomatic brain metastases. Twenty-four (51%) patients had metastatic disease with three or less organs involved, whereas 23 (49%) patients had metastases in more than three organs. Lactate dehydrogenase (LDH) activity and neutrophil count was elevated at the beginning of treatment in 40% and 30% of patients, respectively. Results. Thirty-five patients (74%) completed four doses of treatment. Four patients (8.5%) had partial response to the treatment, 12 patients (25.5%) had stable disease (SD) for three or more months, and 31 (66%) had progressive disease. Sixteen patients (34%) had clinical benefit from the treatment (PR + SD). Median progression-free survival (PFS) time was two months. Median overall survival (OS) time was 7.5 months. Increased LDH activity at the beginning of treatment and elevated neutrophil count significantly influenced overall survival of patients (p = 0.005 and p = 0.01, respectively). After progression on ipilimumab 25 patients (53%) received further lines of systemic treatment. Conclusions. This analysis confirms the efficacy of ipilimumab in some patients with advanced melanoma in second-line systemic therapy. A limited proportion of patients obtain long lasting control of the disease after use of ipilimumab with good tolerance to the treatment. There is a need to determine predictive factors of response to treatment for better selection of patients.Introduction. Ipilimumab is a monoclonal antibody registered for the treatment of patients with unresectable or metastatic melanoma. Studies have shown prolongation of overall survival in patients treated with ipilimumab. Adverse events related to excessive stimulation of the immune system may occur during treatment. The aim of this paper was to analyse the results of treatment with the use of ipilimumab, which were achieved in one institution in the frame of a therapeutic program established in Poland. Materials and methods. Forty-seven patients (27 men, 20 women) were treated from April 2014 to February 2015 with ipilimumab in a dose of 3 mg/kg of body weight after failure of one previous systemic line of treatment. Median age at the beginning of the treatment was 54 years (range 18–73). Nineteen patients (40%) had BRAF mutation. Thirty patients received chemotherapy as first-line treatment prior to ipilimumab, 14 patients were given vemurafenib, and three patients were treated in clinical trials. Performance status 0 or 1 was found in 15 patients and 32 patients, respectively. Five patients (10.6%) had asymptomatic brain metastases. Twenty-four (51%) patients had metastatic disease with three or less organs involved, whereas 23 (49%) patients had metastases in more than three organs. Lactate dehydrogenase (LDH) activity and neutrophil count was elevated at the beginning of treatment in 40% and 30% of patients, respectively. Results. Thirty-five patients (74%) completed four doses of treatment. Four patients (8.5%) had partial response to the treatment, 12 patients (25.5%) had stable disease (SD) for three or more months, and 31 (66%) had progressive disease. Sixteen patients (34%) had clinical benefit from the treatment (PR + SD). Median progression-free survival (PFS) time was two months. Median overall survival (OS) time was 7.5 months. Increased LDH activity at the beginning of treatment and elevated neutrophil count significantly influenced overall survival of patients (p = 0.005 and p = 0.01, respectively). After progression on ipilimumab 25 patients (53%) received further lines of systemic treatment. Conclusions. This analysis confirms the efficacy of ipilimumab in some patients with advanced melanoma in second-line systemic therapy. A limited proportion of patients obtain long lasting control of the disease after use of ipilimumab with good tolerance to the treatment. There is a need to determine predictive factors of response to treatment for better selection of patients

Multiple brown tumors in the course of primary hyperparathyroidism mimicking bone metastases – case report

Brown tumours (especially multiple) are uncommon manifestations of primary hyperparathyroidism (PHPT) in developed countries. Although PHTP can cause various symptoms, it can often be mistaken for malignancy. The disease itself (although curable) can lead to disabilities and other serious complications. Herein we report the case of a 65-year-old patient with multiple brown tumours as a very rare first manifestation of normocalcaemic form of primary hyperparathyroidism caused by a giant parathyroid adenoma