Does the repeat dose of gonadotropin-releasing hormone agonist trigger in polycystic ovarian syndrome improve in vitro fertilization cycles outcome? A clinical trial study

Background: A repeat dose of Gonadotropin-releasing Hormone (GnRH) agonist could provide long duration of luteinizing hormone (LH) surge and amplitude appropriately. Objective: Improvement in oocyte maturity could be obtained by a repeat dose of GnRH agonist. Materials and Methods: In this randomized double-blinded study, 120 women with polycystic ovarian syndrome and serum estradiol level (E2) > 3000 who were candidate for in vitro fertilization with Antagonist protocol were enrolled between July 2018 and July 2019. Participants were randomized in two groups - and final oocyte maturation was triggered with two doses: In group A, a repeat dose of 0.1 mg, 12 hr. after the first dose and in group B, 0.2 mg SC triptorelin (decapeptyl) 35 hr. prior to oocyte retrieval. Serum Estradiol, LH, and progesterone concentration were measured on the trigger day. Serum LH measurement was done three times in both groups. The outcomes were oocyte yield, meiosis (M) I, MII, Maturity rate, germinal vesicle (GV) rate, 2 pronuclear, embryo yield, ovarian hyper stimulation syndrome rates. Results: Maturity rate (p = 0.89), MI (p = 0.38), MII (p = 0.89), and GV oocytes (p = 0.38) were not statistically different between the two study groups. LH levels measured at 12 hr post-trigger did not relate statistically significant with maturity rate in our participants (p = 0.96). No empty follicular syndrome was reported. Conclusion: Although the second dose of GnRH agonist after 12 hr since the first dose could provide duration of LH surge and amplitude and as a result no empty follicular syndrome was seen, the maturity rate, MI, MII, and GV oocytes were not different between the two study groups. Key words: Polycystic ovarian syndrome, Treatment, In vitro fertilization, Gonadotropin-Releasing hormone

Correction to “Does the repeat dose of gonadotropin-releasing hormone agonist trigger in polycystic ovarian syndrome improve in vitro fertilization cycles outcome? A clinical trial study” [Int J Reprod BioMed 2020; 18: 485-490]

This is a corrigendum to “Does the repeat dose of gonadotropin-releasing hormone agonist trigger in polycystic ovarian syndrome improve in vitro fertilization cycles outcome? A clinical trial study” [Int J Reprod BioMed 2020; 18: 485-490] and does not have an abstract. Please download the PDF or view the article HTML

پیشگیری از تشنج ناشی از تروما در بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس

Head trauma is a known cause of seizure and about 10% of patients with severe or moderate head trauma are affected with seizure. Preventing and controlling seizure after head trauma is of great importance for minimizing secondary brain injuries. Depending on their time of occurrence, post-trauma seizures are divided into 3 types, namely immediate seizures, early seizures, and late seizures. Immediate seizures occur within less than 24 hours after the trauma, while early seizures happen in less than a week and late seizures happen more than a week after trauma. Phenytoin is an antiepileptic drug that is widely prescribed for preventing seizure in trauma patients. This drug has nonlinear pharmacokinetics even in therapeutic doses and its prescription requires cardiac monitoring, continuous monitoring of the drug’s plasma levels and dose adjustment. Studies have shown that phenytoin prevents early seizures but is not effective in decreasing late seizures. On the other hand, in most cases, due to pharmacokinetic changes in patients with head trauma, blood concentration of phenytoin is outside the therapeutic range and determining its serum levels cannot always be done. Therefore, finding replacement treatments for preventing seizure in these patients is necessary. Sodium valproate is an antiepileptic drug that is usually used along with other drugs for treating different types of epilepsy. This drug decreases electric discharges in the brain. Sodium valproate is also used for prevention of seizure attacks. The side effects of this drug are rare and mostly unimportant. The authors of this letter randomly divided 70 patients presenting to emergency department with severe head trauma (consciousness level of 8 or less on Glasgow coma scale) with the mean age of 36.41 ± 14.81 years (18 – 64) into 2 groups of 35 and prescribed phenytoin for 1 group and sodium valproate for the other as antiepileptic drugs and monitored them for 6 hours (91.4% male). The 2 groups were not significantly different regarding baseline characteristics. The results of this study showed that out of the 5 patients who had seizure during the first 6 hours, all 5 were in the group receiving phenytoin. It seems that before reaching a conclusion in this regard, studies with larger sample sizes and longer follow-up periods are required for comparing the efficiency and side effects of the mentioned drugs in prevention of seizure due to trauma. ترومای سر يكي از علل شناخته شده تشنج است و حدود 10% بيماران با تروماي شديد و متوسط سر دچار تشنج مي شوند. پیشگیری و كنترل تشنج پس از ضربه به سر جهت محدود كردن آسيب هاي ثانويه مغزي بسیار حائز اهمیت است. تشنج هاي پس از تروما برحسب زمان وقوع آسيب به انواع تشنج هاي اوليه، تشنج هاي زودرس و تشنج هاي ديررس تقسيم مي شوند .تشنج هاي اوليه در كم تر از 24 ساعت پس از ضربه اتفاق مي افتند در حالي كه تشنج هاي زودرس در كم تر از يك هفته و تشنج هاي ديررس در بيش از يك هفته بعد از تروما روي مي دهند. فني توئين يك داروي ضد تشنج است كه به طور گسترده براي پيشگيري از تشنج در بيماران ترومايي تجويز مي گردد. اين دارو حتي در غلظت هاي درماني نيز داراي فارموكينيتيك غير خطی  بوده و تجويز آن نيازمند مانیتورینگ قلبی، پايش مداوم سطح پلاسمايي دارو و تنظيم دوز است. بررسي ها نشان داده اند كه فني توئين از تشنج هاي اوليه جلوگيري می کند اما در كاهش تشنج هاي ديررس مؤثر نمي باشد. از طرفی در اكثر موارد به دليل تغييرات فارماكوكينتيكي در بيماران با تروماي سر، غلظت خوني فني توئين خارج از محدوده درماني بوده و تعیین سطح سرمی فنی توئین همیشه مقدور نمی باشد. لذا یافتن درمان های جایگزین جهت پیشگیری از بروز تشنج در این بیماران ضروری است. سدیم والپروات یک داروی ضد تشنج است که اغلب همراه با داروهای دیگر برای درمان انواع مختلف صرع به کار می رود. این دارو تخلیه های الکتریکی را در مغز کاهش می دهد. از سدیم والپروات در پیشگیری از حملات تشنج نیز استفاده می شود. عوارض جانبی سدیم والپرات نادر و معمولا کم اهمیت هستند. نویسندگان این نامه 70 بیمار مراجعه کننده به بخش اورژانس با ترومای شدید سر (سطح هوشیاری کمتر یا مساوی 8 در مقیاس کمای گلاسکو) و با میانگین سنی 81/14 ± 41/36 سال (64 – 18) را به صورت تصادفی به دو گروه 35 نفری تقسیم کردند و به یک گروه فنی تویین و به گروه دیگر سدیم والپروات به عنوان داروی پیشگیری از تشنج دادند و آنها را به مدت 6 ساعت تحت نظر قرار گرفتند (4/91 درصد مرد). دو گروه از نظر ویژگی های زمینه ای با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشتند. نتایج این مطالعه نشان داد که از پنج نفری که در طی شش ساعت اول دچار تشنج شدند هر 5 نفر در گروه دریافت کننده فنی تویین قرار داشتند. به نظر می رسد قبل از اظهار نظر نهایی در خصوص مذکور، نیاز به انجام مطالعاتی با حجم نمونه و دوره پیگیری مناسب برای مقایسه اثرات و عوارض دو داروی مذکور در پیشگیری از تشنج ناشی از تروما داریم

Optimization of Water-Energy-Food Nexus considering CO2 emissions from cropland: A case study in northwest Iran

Water-Energy-Food (WEF) Nexus and CO2 emissions for a farm in northwest Iran were analyzed to provide data support for decision-makers formulating national strategies in response to climate change. In the analysis, input–output energy in the production of seven crop species (alfalfa, barley, silage corn, potato, rapeseed, sugar beet, and wheat) was determined using six indicators, water, and energy consumption, mass productivity, and economic productivity. WEF Nexus index (WEFNI), calculated based on these indicators, showed the highest (best) value for silage corn and the lowest for potato. Nitrogen fertilizer and diesel fuel with an average of 36.8% and 30.6% of total input energy were the greatest contributors to energy demand. Because of the direct relationship between energy consumption and CO2 emissions, potato cropping, with the highest energy consumption, had the highest CO2 emissions with a value of 5166 kg CO2eq ha−1. A comparison of energy inputs and CO2 emissions revealed a direct relationship between input energy and global warming potential. A 1 MJ increase in input energy increased CO2 emissions by 0.047, 0.049, 0.047, 0.054, 0.046, 0.046, and 0.047 kg ha−1 for alfalfa, barley, silage corn, potato, rapeseed, sugar beet, and wheat, respectively. Optimization assessments to identify the optimal cultivation pattern, with emphasis on maximized WEFNI and minimized CO2 emissions, showed that barley, rapeseed, silage corn, and wheat performed best under the conditions studied.publishedVersio

Effect of public interventions through dialogue with officials and training of civil service personnel on improving the condition of collecting, transportation and rubbish repelling in Semnan (2004-2005)

زمینه و هدف: زباله اصطلاحاً به فضولات جامد، نیمه جامد یا مایعی گفته می شود که ظاهراً به درد نخور بوده و دور ریخته می شوند. زباله ها به سه دسته زباله های خانگی، بیمارستانی و صنعتی تقسیم می شوند که قسمت اعظم مواد زائد شهری را زباله های خانگی تشکیل می دهند. مدیریت حل مشکل زباله اصولاَ شامل سه قسمت جمع آوری، حمل و نقل و دفع زباله می باشد. چگونگی برنامه ریزی و مدیریت حل مشکل زباله های خانگی امروزه یکی از مسائل و معضلات مهم بهداشتی جوامع شهری می باشد. طی بررسی که توسط گروه مردمی آزاد پایگاه تحقیقات جمعیتی سمنان در سال 1383 از وضعیت مدیریت زباله های خانگی شهر سمنان به عمل آمد، متاسفانه هر سه مرحله جمع آوری، حمل و نقل و دفع زباله های خانگی از نظر رعایت نکات بهداشتی و استاندارد های مربوطه دچار مشکل بود. یافته های تحقیقات قبلی نشان داده است که این گونه مشکلات چند بعدی، بدون جلب مشارکت فعال تمامی طرفهای درگیر قابل حل نمی باشد. لذا با توجه به ساختار مناسب پایگاه های تحقیقات جمعیتی در انجام پژوهش های مشارکتی مبتنی بر جامعه، این مطالعه با هدف بهبود وضعیت زباله شهر سمنان از طریق گفتگو و تعامل با مسئولین مربوطه اجرا گردید. روش بررسی: برای انجام مداخلات مردمی در زمینه بهبود وضعیت زباله شهر سمنان، ابتدا با تشکیل جلسات گروهی مردمی، نیازهای مورد مداخله از طریق بحث متمرکز گروهی شناسائی گردید و نیز با کمک مردم از طریق مشاهده و جمع آوری مستندات محیطی ازقبیل تهیه فیلم و عکس از معضلات جمع آوری، حمل و نقل و دفع زباله شهری اقدام شد. سپس مطابق مشکلات موجود، مداخلات بر دو محور گفتگو و تعامل با مسئولین ذیربط و آموزش کارکنان خدمات شهری، طراحی و اجرا شد. در محور اول با دعوت از مسئولین سازمان های ذیربط طی جلسات متعدد، مشکلات موجود بصورت منطقی و مستدل با مشارکت جمعی (مردم، مسئولین، نیروهای دانشگاهی و افراد کارشناس و ذینفع) در محیطی دوستانه از طریق بحث متمرکز گروهی مورد بحث و بررسی قرار گرفت و تا رسیدن به نتایج ملموس تشکیل جلسات مورد پیگیری مستمر قرار گرفت. در محور دوم، نکات بهداشتی به تمامی کارکنان خدمات شهری سمنان آموزش داده شد. یافته ها: قبل از مداخلات، موارد جمع آوری، حمل و نقل و دفع زباله در شهر سمنان، از نظر بهداشتی مشکل داشت. پس از مداخلات، نتایج نشان داد رعایت نکات بهداشتی در حمل و نقل و دفع زباله تغییر و بهبود یافته است. نتیجه گیری: گفتگو و تعامل نیروهای مردمی با مسئولین شهری می تواند نتایج پر باری در بهبود وضعیت بهداشتی شهر و سلامت جامعه داشته باشد

Novel pathomechanisms of intrauterine growth restriction in fetal alcohol syndrome in a mouse model

Abstract Fetal alcohol syndrome (FAS) is a pattern of anomalies in affected children due to maternal alcohol administration at vulnerable stages of fetal development. Intrauterine growth restriction and facial malformation are the presenting phenotypes of FAS. In this investigation, novel pathomechanisms of intrauterine growth restriction and facial malformation were the primary aims. We found by a FAS mouse model that AceCS1 gene expression and polyamines are the immediate targets of fetal alcohol exposure. The AceCS1 product is a precursor for lipid synthesis and protein acetylation and possibly, for polycation acetylation. We cloned the Mus musculus nuclear-cytosolic AceCS1 gene, and showed that its expression is developmentally regulated with a dynamic localization in the cytosolic and nuclear compartment. The enzyme plays an essential role in de novo synthesis of acetyl Coenzyme A. Fetal alcohol administration targets nutrient supplying networks, which are localized at critical barriers. The main findings were reduced surface of the labyrinthine zone, destruction of gap junctions in the hemotrichorial placenta, reduced syncytiotrophoblastic cell layers and loosening of interaction between cell layers and embryo endothelial cells, reduced Reichert’s membrane thickness with discontinued Reichert’s trophoblast and loss of interaction by Reichert’s-parietal cells, reduction of capillary network and reduced vascularization in the brain area, and perturbed neural crest migration and formation of neural tube defect. Alteration of angiogenesis -regulating proteins such as VEGF, PlGF, PECAM was detected in FAS, with no significant changes in placental angiogenesis of the labyrinthine zone, but up-regulation of VEGF/PlGF caused permeability changes in the placenta and yolk sac. On the other hand, the PECAM pool in embryos’ brain was reduced, which in turn led to decreased angiogenesis and vascularization.Tiivistelmä Sikiön alkoholisyndrooma (engl. Fetal alcohol syndrome, FAS) on joukko muutoksia, joita esiintyy äidin raskaudenaikaisen alkoholin käytön seurauksena, kun käyttö osuu sikiökehityksen kannalta kriittiseen vaiheeseen. Kohdunsisäisen kasvun rajoittuminen ja kasvojen epämuodostumat ovat FAS:n tyypillisimpiä ilmentymiä. Tässä tutkimuksessa pyrittiin löytämään uusia patomekanismeja kohdunsisäisen kasvun rajoittumiselle ja kasvojen epämuodostumille. Hiiren FAS-mallin avulla selvisi, että sikiön altistuminen alkoholille vaikuttaa suoraan AceCS1-geenin ilmentymiseen ja polyamiinien pitoisuuteen. AceCS1-geenin tuote on esiaste lipidien synteesissä ja proteiinien asetylaatiossa sekä mahdollisesti myös polykationien asetylaatiossa. Työssä myös kloonattiin hiiren (Mus musculus) AceCS1-geeni, jonka tuotetta esiintyy sekä tumassa että solulimassa. Lisäksi osoitettiin, että geenin ekspressio oli kehityksen aikana säädelty tuottamaan entsyymiä dynaamisesti eri paikkoihin solussa. Entsyymillä on lisäksi merkittävä osuus asetyyli-koentsyymi-A:n de novo–synteesissä. Sikiön altistuminen alkoholille kohdistuu sellaisten ravintoaineiden saatavuuteen, jotka sijaitsevat kriittisesti tärkeissä kudosrajapinnoissa. Päälöydöksinä olivat vähentynyt labyrinttikudoksen pinta-ala, gap-liitosten tuhoutuminen istukan veriesteessä (hemotrichorial?), ohentunut trofoblastisolujen kerros ja Reichertin kalvon paksuus, harventunut hiusverisuonten verkosto sekä verisuonitus aivojen alueella sekä hermopienan solujen siirtymishäiriö ja hermostoputken sulkeutumishäiriö. Verisuonten muodostumista (angiogeneesiä) säätelevien proteiinien (kuten VEGF, PlGF, PECAM) muutoksia todettiin FAS:ssa, mutta merkittäviä muutoksia ei havaittu istukan verisuonten muodostumisessa. VEGF/PlGF-suhteen suureneminen muutti istukan ja ruskuaispussin verisuonten läpäisevyyttä. Toisaalta sikiöiden aivojen PECAM-määrä pieneni, mikä johti verisuonten ja verisuoniverkoston muodostumisen vähenemiseen

Modelling order arrivals at price limits using Hawkes processes

Some financial market regulators utilize a price limit mechanism. A number of past studies show that the price limit mechanism has a considerable impact on investors' behaviour. The altered mechanism per se, and its impact on investors' behaviour, change the order flow dynamics at price limit hits. We have proposed a model using Hawkes processes to model order arrivals when market dynamics switch to price limit hits. Goodness of fit tests showed that the model appropriately captures order arrival dynamics of intraday data from the Tehran Securities Exchange (TSE), which is a volatile market with narrow banded price limits (+/- 4). (C) 2016 Elsevier Inc. All rights reserved

Effect of 12 weeks of light and heavy interval training on the level of irisin and fibroblast growth factor 21 in obese and overweight women: A clinical trial study

Background and Objective: Increasing the cost of energy in obesity preventing and treating and reducing its complications can be achieved by stimulating the factors including Irisin and FGF21 associated with browning of the white adipose tissue. The aim of this study was to determine the effect of 12 weeks of light and heavy interval exercises on the level of irisin and FGF21 in obese and overweight women. Methods: This clinical traial study was done on 35 overweight and obese women (39.8±3.85 years old and body mass index 27.1±3.37 kg/m2). The subjects were divided randomly into three groups of interval exercises including Heavy (n=12), light (n=12), and control (n=11) groups. The training program included 12 weeks of heavy and light interval exercises for 25 to 60 minutes per session and three sessions per week. Before and after the training period, irisin and FGF21 serum indices were measured for each subject. Results: Serum level of FGF21 increased only after 12 weeks of heavy interval training (P<0.05). However, there was no change in serum irisin levels after both heavy and light interval exercises. Body fat percentage, waist to hip ratio, and BMI Subjects of light and heavy interval exercises reduced and VO2max increased significantly compared to control group (P<0.05). Conclusion: 12 weeks of low and heavy interval training without altering serum levels of irisin have a beneficial effect on increasing VO2max and improving body composition. Also, heavy interval training has a significant increase in FGF21, Which can be effective in weight loss through the browning of white adipose tissue