Standard Model Extension and Casimir effect for fermions at finite temperature

AbstractLorentz and CPT symmetries are foundations for important processes in particle physics. Recent studies in Standard Model Extension (SME) at high energy indicate that these symmetries may be violated. Modifications in the lagrangian are necessary to achieve a hermitian hamiltonian. The fermion sector of the standard model extension is used to calculate the effects of the Lorentz and CPT violation on the Casimir effect at zero and finite temperature. The Casimir effect and Stefan–Boltzmann law at finite temperature are calculated using the thermo field dynamics formalism

The Eco-Epidemiology of Pacific Coast Tick Fever in California

Rickettsia philipii (type strain “Rickettsia 364D”), the etiologic agent of Pacific Coast tick fever (PCTF), is transmitted to people by the Pacific Coast tick, Dermacentor occidentalis. Following the first confirmed human case of PCTF in 2008, 13 additional human cases have been reported in California, more than half of which were pediatric cases. The most common features of PCTF are the presence of at least one necrotic lesion known as an eschar (100%), fever (85%), and headache (79%); four case-patients required hospitalization and four had multiple eschars. Findings presented here implicate the nymphal or larval stages of D. occidentalis as the primary vectors of R. philipii to people. Peak transmission risk from ticks to people occurs in late summer. Rickettsia philipii DNA was detected in D. occidentalis ticks from 15 of 37 California counties. Similarly, non-pathogenic Rickettsia rhipicephali DNA was detected in D. occidentalis in 29 of 38 counties with an average prevalence of 12.0% in adult ticks. In total, 5,601 ticks tested from 2009 through 2015 yielded an overall R. philipii infection prevalence of 2.1% in adults, 0.9% in nymphs and a minimum infection prevalence of 0.4% in larval pools. Although most human cases of PCTF have been reported from northern California, acarological surveillance suggests that R. philipii may occur throughout the distribution range of D. occidentalis

Study on the ecology of rickettsiae in Sitia, Greece

The purpose of the this work was to study the Spotted Fever Group (SFG) Rickettsioses in Eastern Crete and especially in the area of Sitia. Methods: We recorded the clinical and epidemiological data from patients with rickettsiosis and we investigated the involving rickettsiae by molecular methods (PCR) and cell cultures from biological material of patients (blood, eschar), or by serology (IFA). We also investigated the chain of transmission by detection of rickettsiae in vectors and reservoirs. Results: The insidence of SFG rickettsioses was 34 cases / 100.000 persons. We described the clinical and epidemiological data from 34 patients. We documented the presence of Meditteranean Spotted Fever in Greece by isolation of 5 strains of R. conorii from 5 patients. We documented the presence of 2 emerging rickettsioses by detection of R. sibirica mongolotimonae and R. aeschlimannii from 2 patients. We also detected for first time a new species of rickettsia close related to R. africae in a patient, which has also been detected in ticks Rh. turanicus from Cyprus and Crete. The porposed name for this rickettsia is R. tselentii. We confirmed serologically the presence of rickettsioses due to R. felis and R. massiliae. We detected R. conorii in whole blood from dogs and in ticks Rh. sanguineus confirming the known ecology of R. conorii. Furthermore we detected for the first time R. conorii from sheep blood and from tick Rh. turanicus removed from a sheep. We suspect the presence of a second ecological cycle of R. conorii in this region which includes sheeps and ticks Rh. turanicus. We detected R. sibirica mongolotimonae in a tick Hyalomma anatolicum excavatum removed from a patient and also in the same tick species removed from sheeps. We suspect that ticks Hy. an. excavatum are vectors of R. sibirica mongolotimonae and that sheeps are involving in the ecology of this rickettsia. We also detected for first time R. aeschlimannii in a tick Rh. turanicus removed from a patient, implicating this tick species as vectors of R. aeschlimannii.Σκοπός της παρούσης εργασίας ήταν η μελέτη των ρικετσιώσεων της Ομάδας των Κηλιδωδών Πυρετών (ΟΚΠ) σε περιοχές της Ανατολικής Κρήτης και ιδιαίτερα στην περιοχή της Σητείας. Μέθοδος: Καταγράψαμε τα κλινικά και επιδημιολογικά χαρακτηριστικά των ασθενών με ρικετσίωση και αναζητήσαμε τις υπεύθυνες ρικέτσιες με μοριακές μεθόδους (PCR) και κυτταροκαλλιέργειες σε βιολογικό υλικό ασθενών (αίμα, εσχάρα) ή ορολογικά (IFA). Διερευνήσαμε επίσης την αλυσίδα μετάδοσης με αναζήτηση ρικετσιών σε υπόδοχα και μεταβιβαστές. Αποτελέσματα: Η μέση ετήσια επίπτωση των ρικετσιώσεων της ΟΚΠ ήταν 34 κρούσματα / 100.000 κατοίκους. Περιγράψαμε τα κλινικά και επιδημιολογικά χαρακτηριστικά 34 κρουσμάτων ρικετσίωσης της ΟΚΠ. Τεκμηριώσαμε την παρουσία του Μεσογειακού Κηλιδώδους Πυρετού με την απομόνωση για πρώτη φορά στην Ελλάδα 5 στελεχών R. conorii από βιολογικό υλικό ασθενών. Τεκμηριώσαμε για πρώτη φορά στην Ελλάδα την παρουσία 2 αναδυόμενων ρικετσιώσεων προκαλούμενων από την R. sibirica mongolotimolae και την R. aeschlimannii αντίστοιχα, με την ανίχνευσή τους με PCR σε βιολογικό υλικό ασθενών. Ανιχνεύσαμε επίσης για πρώτη φορά σε ασθενή την παρουσία μια νέας ρικέτσιας στενά σχετιζόμενης με την R. africa, η οποία έχει επίσης ανιχνευτεί σε κρότωνες Rh. turanicus στην Κρήτη και στην Κύπρο. Για την νέα αυτή ρικέτσια έχει προταθεί το όνομα R. tselentii. Τεκμηριώσαμε ορολογικά την παρουσία 2 επιπλέον αναδυόμενων ρικετσιώσεων της ΟΚΠ προκαλούμενων από την R. felis και την R. massiliae αντίστοιχα. Ανιχνεύσαμε την R. conorii σε αίμα σκύλου και σε κρότωνα σκύλου Rh. sanguineus, επιβεβαιώνοντας έτσι τον γνωστό οικολογικό κύκλο της R. conorii. Επιπλέον ανιχνεύσαμε για πρώτη φορά την R. conorii σε αίμα προβάτων και σε κρότωνα Rh. turanicus που αφαιρέθηκε από πρόβατο. Πιθανολογούμε την παρουσία και ενός δεύτερου οικολογικού κύκλου της R. conorii στην συγκεκριμένη περιοχή που περιλαμβάνει τα αιγοπρόβατα και τους κρότωνες Rh. turanicus. Ανιχνεύσαμε την R. sibirica mongolotimonae σε κρότωνα Hyalomma anatolicum excavatum που αφαιρέθηκε από ασθενή καθώς και από κρότωνες του ίδιου είδους που αφαιρέθηκαν από πρόβατα. Ενοχοποιήσαμε έτσι για πρώτη φορά τους κρότωνες Hy. anatolicum excavatum ως μεταβιβαστές της R. sibirica mongolotimonae και διαπιστώσαμε ότι στον οικολογικό της κύκλο εμπλέκονται τα αιγοπρόβατα. Ανιχνεύσαμε επίσης την R. aeschlimannii σε κρότωνα Rh. turanicus που αφαιρέθηκε από ασθενή, ενοχοποιώντας έτσι για πρώτη φορά τον κρότωνα Rh. turanicus ως μεταβιβαστή της R. aeschlimannii

Assessment of Fetal Myocardial Deformation Using Speckle Tracking Techniques

&lt;b&gt;&lt;i&gt;Objective:&lt;/i&gt;&lt;/b&gt; To report the current status of speckle tracking techniques in evaluation of fetal myocardial deformation. &lt;b&gt;&lt;i&gt;Methods:&lt;/i&gt;&lt;/b&gt; A variety of non-Doppler ultrasound methods are available using offline analysis of standard four-chamber and short axis views of the heart. &lt;b&gt;&lt;i&gt;Results:&lt;/i&gt;&lt;/b&gt; Most reports have used techniques developed for the measurement of strain and strain rate in the adult heart and produced conflicting descriptions of gestational changes in strain. Myocardial velocities usually reflect mean modal velocities and are lower than the peak velocities obtained using Doppler techniques. &lt;b&gt;&lt;i&gt;Conclusions:&lt;/i&gt;&lt;/b&gt; In the fetus, most current methods of acquisition result in frame rates that are too low, and the fetal heart size is too small to achieve reliable measures of fetal myocardial deformation.</jats:p

Complications of central venous catheters in children with malignacy: a therapeutic, prventive randomised intervention

The use of central venous catheters (CVCs) has simplified the treatment of children with malignancy and it is considered to be an integral element of patients' management. However, their use is associated with infectious and thrombotic complications. Catheter-related thrombosis possibly has an important role in the pathogenesis of catheter related bloodstream infection, as well as in the high rate of its' treatment failure. The administration of heparin, as a low concentration solution intraluminaly, is the usual measure for preventing thrombotic complications. Ιn this study, the effects of Urokinase and Low Molecular Weight Heparin, in the prevention of central venous catheter-related complications in children with malignancy have been evaluated. Fifteen patients with 16 central venous catheters (study group A) were administered Urokinase intraluminaly (10000 IU in each catheter lumen for 4 hours) once a week. Five of them received additionally enoxaparin on a daily basis (30 IU / kg sc). The children participating in the study were prospectively followed for a period of three years (1.3.1998-1.3.2001) for thrombotic and infectious complications associated with central venous catheter use. The precise definition of catheter-related bloodstream infections was based upon the use of quantitative blood cultures. The patients were also evaluated regularly with echocardiography and sonography for the presence of asymptomatic thrombotic complications. Their complications' rate was compared with that of 15 children with 19 CVCs without thromboprophylaxis, treated one year ago (control group B). It was found that 15% of febrile episodes, in both groups, were due to bacteremia and 27% of these bacteremias were catheter related bloodstream infections. Τhe results of this study showed a significantly lower incidence of central venous catheter dysfunction (3/16 versus 13/19), no major thrombosis (3 cases in the control group), significantly lower incidence of asymptomatic thrombosis (37% versus 81%), fewer catheter-related bloodstream infections (2/16 versus 8/19) and a higher salvage of central venous catheters (1/16 versus 8/19 catheter removals due to persistent bacteremia) in the thromboprophylaxis group. Τhe use of quantitative blood cultures was of important prognostic significance: all treatment failures concerned only catheter-related bloodstream infections. The addition of Low Molecular Weight Heparin reduced the asymptomatic thrombosis rate compared with that of Urokinase used alone (1/5 versus 5/11). No haemorrhagic complications were noticed in the thromboprophylaxis group. It was found that the use of an intense thromboprophylaxis protocol in pediatric patients with malignancy and central venous catheter, led not only to a lower incidence of thrombotic complications but also to a lower incidence of catheter related bloodstream infections. The results of this study support the hypothesis that thrombotic and infectious complications of CVCs are correlated and an intense thromboprophylaxis protocol could reduce the incidence of both. In this study thromboprophylaxis with Urokinase and LMWH proved to be a safe and effective measure for reducing the rate of CVC-related complications.Η χρήση των κεντρικών φλεβικών καθετήρων έχει απλοποιήσει τη θεραπεία των παιδιών που πάσχουν από κακοήθεις νόσους και αποτελεί πλέον αναπόσπαστο στοιχείο της θεραπευτικής αντιµετώπισης. Τη χρήση τους όµως συνοδεύουν φλεγµονώδεις και θροµβωτικές επιπλοκές. Η παρουσία του καθετήρα οδηγεί σε σχηµατισµό θρόµβων, οι οποίοι πιθανά συµµετέχουν στην αιτιοπαθογένεια της επιµένουσας βακτηριαιµίας ασθενών µε κεντρικό φλεβικό καθετήρα. Η αποδεκτή προφύλαξη από θροµβωτικές επιπλοκές συνιστάται σε διαλείπουσα ενδοαυλική χορήγηση αραιού διαλύµατος ηπαρίνης. Στην εργασία αυτή µελετήθηκε η αποτελεσµατικότητα πρωτοκόλλου περισσότερο εντατικής θροµβοπροφύλαξης, µε χρήση ουροκινάσης και ηπαρίνης χαµηλού µοριακού βάρους, στη µείωση της συχνότητας των επιπλοκών που συνοδεύουν τη χρήση κεντρικών φλεβικών καθετήρων σε παιδιά µε κακοήθη νοσήµατα. Σε 15 ασθενείς µε 16 κεντρικούς φλεβικούς καθετήρες (οµάδα µελέτης Α) χορηγήθηκε προφυλακτικά ουροκινάση (10000 IU ενδοαυλικά, µια φορά την εβδοµάδα που παρέµενε για 4 ώρες). Σε 5 από τους ασθενείς χορηγήθηκε πρόσθετα και συστηµατική θροµβοπροφύλαξη µε ηπαρίνη χαµηλού µοριακού βάρους (ενοξαπαρίνη: 30 IU / kg sc καθηµερινά). Τα παιδιά που συµµετείχαν στη µελέτη παρακολουθήθηκαν προοπτικά για 3 χρόνια (1.3.1998-1.3.2001) και καταγράφτηκαν όλες οι φλεγµονώδεις και θροµβωτικές επιπλοκές που συνόδευσαν τη χρήση του καθετήρα. Για την ακριβέστερη συσχέτιση των επεισοδίων βακτηριαιµίας µε την παρουσία του καθετήρα έγινε χρήση ποσοτικών αιµοκαλλιεργειών ενώ οι ασθενείς ελέγχονταν τακτικά µε τη χρήση υπερηχοκαρδιογραφίας και υπερηχο-τοµογραφίας για την παρουσία ασυµπτωµατικών θροµβωτικών επιπλοκών. Η συχνότητα των επιπλοκών συγκρίθηκε µε εκείνη που παρουσίασαν 15 ασθενείς µε 19 κεντρικούς φλεβικούς καθετήρες, οι οποίοι νοσηλεύτηκαν το προηγούµενο έτος της µελέτης (οµάδα ελέγχου Β). Και στις δύο οµάδες συνολικά, 15% των εµπύρετων επεισοδίων οφείλονταν σε βακτηριαιµία, ενώ 27% των βακτηριαιµιών σχετίζονταν αιτιολογικά µε την παρουσία του καθετήρα. Στην οµάδα µελέτης Α καταγράφηκε: α) σηµαντικά µειωµένη συχνότητα δυσλειτουργίας καθετήρα (3 / 16 έναντι 13 / 19 καθετήρες µε δυσλειτουργία στην οµάδα µελέτης και ελέγχου αντίστοιχα), β) απουσία κλινικά σηµαντικής θρόµβωσης (έναντι 3 περιπτώσεων στην οµάδα ελέγχου), γ) σηµαντικά µειωµένη συχνότητα ασυµπτωµατικής θρόµβωσης (37% έναντι 81%), δ) σηµαντικά µειωµένη συχνότητα βακτηριαιµίας σχετιζόµενης µε καθετήρα (2 επεισόδια / 16 καθετήρες έναντι 8 επεισοδίων / 19 καθετήρες) και ε) µεγαλύτερο ποσοστό διάσωσης καθετήρα σε βακτηριαιµία (1 / 16 έναντι 8 / 19 καθετήρες αφαιρέθηκαν από βακτηριαιµία αντίστοιχα). Η χρήση των ποσοτικών αιµοκαλλιεργειών είχε σηµαντική προγνωστική σηµασία: όλες οι περιπτώσεις αποτυχίας της συντηρητικής αγωγής, αφορούσαν αποκλειστικά σε βακτηριαιµίες που σχετίζονταν αιτιολογικά µε τον καθετήρα και οι οποίες έγκαιρα ανιχνεύθηκαν µε τις ποσοτικές αιµοκαλλιέργειες. Η προσθήκη ηπαρίνης χαµηλού µοριακού βάρους µείωσε τη συχνότητα ανίχνευσης ασυµπτωµατικής φλεβοθρόµβωσης συγκριτικά µε τη µεµονωµένη χορήγηση µόνο ουροκινάσης (1 / 5 έναντι 5 / 11 καθετήρες µε συνοδό ασυµπτωµατική θρόµβωση αντίστοιχα). ∆εν παρατηρήθηκαν αιµορραγικές επιπλοκές στην οµάδα θροµβοπροφύλαξης. Η εντατική θροµβοπροφύλαξη οδήγησε τόσο στη µείωση της συχνότητας των υποκλινικών και κλινικών θροµβωτικών επιπλοκών, όσο και της συχνότητας των φλεγµονωδών επιπλοκών. Τα αποτελέσµατα της µελέτης, ενισχύουν την υπόθεση της συσχέτισης των θροµβωτικών και φλεγµονωδών επιπλοκών της χρήσης κεντρικών φλεβικών καθετήρων, και τεκµηριώνουν την αποτελεσµατικότητα της εντατικής θροµβοπροφύλαξης στη µείωση των ανωτέρω επιπλοκών. Η χρήση πρωτοκόλλου θροµβοπροφύλαξης µε ενδοαυλική χορήγηση ουροκινάσης και συστηµατική χορήγηση ενοξαπαρίνης αποδείχθηκε ότι είναι ασφαλής και αποτελεσµατική µέθοδος για τη µείωση των επιπλοκών, που συνοδεύουν τη χρήση κεντρικών φλεβικών καθετήρων σε παιδιά µε κακοήθη νοσήµατα