Neurosyphilis presenting with psychiatric symptoms: A case report

Sifiliz, Treponema Pallidum adlı spiroketle cinsel yolla bulaşan enfeksiyöz bir hastalıktır. Santral sinir sistemi tutulumu her dönemde gözlenebilir. Depresyon, mani, deliryum, demans ve kişilik değişiklikleri gibi çok sayıda psikiyatrik bozukluklara benzer klinik görünümlere neden olabilen nörosifiliz tanı ile ilgili değerlendirmelerde bazı güçlüklere neden olabilmektedir. Bu nedenle özellikle ani ve geç başlangıçlı nörolojik ve psikiyatrik bozuklukların ayırıcı tanısında nörosifiliz düşünülmelidir. Her ne kadar günümüzde antibiyotiklerin yaygın kullanımı ile nadir olarak görülse de nörosifilizin erken tanı ve tedavisi önemlidir. Genellikle birincil enfeksiyondan 4-10 yıl sonra, tedavi edilmeyen veya yetersiz tedavi gören olgularda nörosifiliz riski artmıştır Bu yazıda geç başlangıçlı mani belirtileri ile servisimize kabul edilen ve tetkikleri sırasında nörosifiliz tanısı konulan 50 yaşındaki kadın olgu literatür bulguları eşliğinde tartışılarak, mevcut yazına katkı sunulması amaçlanmıştır.Syphilis is an infectious disease transmitted sexually by spirochetes called Treponema Pallidum. Central nervous system involvement can be observed in any period. Neurosyphilis, which can cause clinical manifestations similar to many psychiatric disorders such as depression, mania, delirium, dementia and personality changes, may cause some difficulties in diagnostic evaluations. Therefore, neurosyphilis should be considered in the differential diagnosis of especially sudden and late-onset neurological and psychiatric disorders. Although it is rarely seen today with the widespread use of antibiotics, early diagnosis and treatment of neurosyphilis is important. In this paper, it is aimed to contribute to the current literature by discussing the case of a 50-year-old female patient who was admitted to our service with late-onset mania symptoms and was diagnosed with neurosyphilis during the examinations, in the light of the literature findings

Beslenme Eğitimi Müdahalesine Aile Katılımının Okul Öncesi Dönemdeki Çocukların Beslenme Durumlarına Etkisi

To evaluate the effectiveness of family participation in nutrition education intervention on the nutritional status of preschool age children, a 10-week nutrition education program was implemented in 74 children in a public kindergarten. Children were assigned to one of three groups, namely the family participation group (FPG), the education group (EG), and the control group (CG). Interventions included school-based nutrition education, family nutrition education documents and family-child take-home activities and monthly meetings with families in the FPG, school-based nutrition education in the EG, and no intervention in the CG. Anthropometric measurements and a 3-day food record and food group consumption assessment were completed before and after intervention. Intervention led to positive changes in food availability, offering and consumption patterns in FPG and EG, with greater changes in FPG, along with lower obesity prevalence (p < 0.05). Our results show that family participation in a preschool nutrition education program can increase the effectiveness of nutrition education.Okul öncesi dönemdeki çocukların beslenme durumuna yönelik beslenme eğitimine, aile katılımının etkinliğini değerlendirmek için bir devlet anaokuluna giden 74 çocuğa 10 haftalık bir beslenme eğitimi programı uygulanmıştır. Çocuklar, aile katılım grubu (AKG), eğitim grubu (EG) ve kontrol grubu (KG) olmak üzere üç gruba ayrılmıştır. Müdahaleler; okul temelli beslenme eğitimi, aile beslenme eğitimi dokümanları ve aile-çocuk ev etkinlikleri ile aylık aileler ile toplantılar AKG’de, okul temelli beslenme eğitimi EG'de ve KG’da müdahale olmayacak şekilde yapılmıştır. Antropometrik ölçümler, 3 günlük besin tüketim kayıtları ve besin gruplarının tüketimlerinin değerlendirmesi müdahaleden öncesi ve sonrası tamamlanmıştır. Sonuçlara göre müdahale, AKG'nda daha fazla değişime neden olmak üzere AKG ve EG'nda, daha düşük obezite prevalansına (p < 0,05), besinin bulunabilirliği, besini sunma ve tüketiminde olumlu değişimlere yol açmıştır. Çalışmadan elde edilen sonuçlar, okul öncesi beslenme eğitim programına aile katılımının beslenme eğitiminin etkinliğini artırabildiğini göstermektedir

The Impact of Market Orientation on Qualitative Performance: Moderating Effects of Learning Orientation and Innovativeness

Bu araştırmada pazar odaklılık, öğrenme odaklılık, yenilikçilik ve nitel performans arasındaki ilişkileri incelemek amacıyla yapısal eşitlik modelinden (YEM) yararlanılmıştır. Araştırmanın ana kütlesini Türkiye'nin Marmara Bölgesinde faaliyet gösteren küçük ve orta boy işletmeler (KOBİ) oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında kullanılabilir durumda 599 adet anket elde edilmiştir. Pazar odaklılık, öğrenme odaklılık, yenilikçilik ve nitel performans arasındaki ilişkilerin ortaya konması ve pazar odaklılığın nitel performans üzerindeki etkisinde, öğrenme odaklılığın ve yenilikçiliğin düzenleyici etkisinin araştırılması amacıyla oluşturulan modelin sonuçlarına göre; pazar odaklılık değişkeninin öğrenme odaklılık, yenilikçilik ve nitel performans değişkenleri üzerinde anlamlı ve pozitif etkileri vardır. Ayrıca pazar odaklılığın nitel performans üzerindeki etkisinde öğrenme odaklılık ve yenilikçiliğin düzenleyici etkisi olduğu görülmüştür. In this research, the relationship among market orientation, learning orientation, innovativeness and qualitative performance is investigated using Structural Equation Model (SEM). Population of this study is the managers of Small and Medium-Sized Enterprises (SMEs) operating in Marmara Region in Turkey. 599 of the questionnaires collected are available within the scope of the research. Subject of the study is to reveal the relations among market orientation, learning orientation, innovativeness, and qualitative performance and to investigate the impact of market orientation on qualitative performance with moderator effects of learning orientation and innovativeness. According to the results of the model, market orientation variable has significant and positive effects on learning orientation, innovativeness and qualitative performance variables. In addition, learning orientation and innovativeness play moderator role in the impact of market orientation on qualitative performanc

Giant cell tumor-like lesion of the urinary bladder: a report of two cases and literature review; giant cell tumor or undifferentiated carcinoma?

<p>Summary</p> <p>Giant cell tumor, excluding its prototype in bone, is usually a benign but local aggressive neoplasm originating from tendon sheath or soft tissue. Malignant behavior is uncommon. Visceral organ involvement including urinary bladder is rare. Giant cell tumors in visceral organs usually accompany epithelial tumors and the clinical behavior of giant cell tumor in urinary bladder is similar to its bone counterpart. Here, we report two cases of giant cell tumor located in urinary bladder in comparison with nine reported cases in the English literature. Concurrent noninvasive urothelial carcinoma was also described in all these previous reports and only one patient with follow-up died of disease. One of the two cases we present had no concurrent urothelial tumor at the time of diagnosis but had a history of a low grade noninvasive urothelial carcinoma with three recurrences. The histology of these two cases was similar to the giant cell tumor of bone and composed of oval to spindle mononuclear cells with evenly spaced osteoclast-like giant cells. Immunohistochemically, the giant cells showed staining with osteoclastic markers including CD68, TRAP, and LCA. Immunohistochemical expression of vimentin, CD68, LCA, and smooth muscle actin in mononuclear cells supported a mesenchymal origin with histiocytic lineage. The histologic and immunohistochemical properties in our cases as well as their clinical courses were consistent with a giant cell tumor. Consequently, tumors in urinary bladder showing features of giant cell tumor of bone may also be considered and termed "giant cell tumor".</p

Results of bronchoscopic excision in typical carcinoid tumors of the lung in Turkey

Aim Carcinoid tumors of the lung are the tumors originating from the neuroendocrine cells. Surgical excision remains the gold standard for the treatment. Treatment with interventional bronchoscopic excision has also been reported as an alternative option in typical carcinoid tumors of the lung. The aim of this study was to present results and outcomes in patients who were bronchoscopically treated and followed-up. Methods Data of 14 patients, who had undergone bronchoscopic excision due to typical carcinoid tumor of the lung between April 2008 and July 2015 were retrospectively evaluated. Bronchoscopic excision procedures were performed under general anesthesia, while control bronchoscopies were carried out with flexible bronchoscopy. Time between the first and last bronchoscopies was accepted as the follow-up duration. Results A total of 14 patients was evaluated with eight (57.1%) males. Mean age was 43.57±14.07 (23-68) years. The most common symptoms were shortness of breath and coughing. Mean of 5.69±3.35 (2-12) bronchoscopy procedures were performed in the patients during the diagnosis, treatment and follow-up. Mean follow-up duration was 32.0±19.22 months. At the long-term follow-up, two patients developed 50% stenosis and one patient developed granulation tissue in the endobronchial treatment site. None of the patients developed recurrence during the mean 32-month follow-up. Conclusion Endobronchial treatment is a safe and successful treatment method in well selected typical carcinoid tumor cases that are centrally located, having no radiological suspicion of local or distant metastasis, distally visible but not located on the bronchi with a wide base on bronchoscopy

Fleksör Tendon Kesisi Olan Hastalarda Erken Aktif Mobilizasyon ve Modifiye Duran Protokollerinin Etkinliğinin Retrospektif Olarak İncelenmesi

Introduction: There is no consensus on which rehabilitation protocol works better after tendon repairs. In addition, there is no study evaluating the tendon status in the early and late stages by USG. The aim of this study is to determine the superiority of the protocols compared to each other by comparing the relationship between the tendon shift amount, tendon diameter (CSA = cross sectional area) and finger functional results of the Belfast and Modified Duran protocols, and also to predict the results of the tendons evaluated by USG at the early stage of healing. Materials and Methods:. 19 of 34 patients (21 fingers) who applied to Hacettepe University Department of Physical Medicine and Rehabilitation for rehabilitation were treated with Belfast protocol and the remaining 15 patients (20 fingers) were treated with Modified Duran protocol. Previously evaluated by USG and the data in our system after the operation 3-5th weeks and 12th week tendon gliding and cross sectional area (CSA) measurements were used in the study. In addition, Buck Gramcko scores of the patients were calculated by taking the range of motion of the finger joints and the distance of the finger pulp to the distal palmar line by flexion. The relationship between USG data and functional results was investigated. Results: Three (% 8.8) of the patients were female and thirty one patients (% 91.2) were male. The average age was found as 30.53 ± 13.53 years. When Belfast and Modified Duran protocols were compared according to Buck Gramcko score, there was no significant difference between the two protocols (p>0.05). There was no significant relationship between patients' CSA and tendon shift. There was no significant correlation between the first tendon shift and 12th week Buck Gramcko score (p>0.05). Conclusion: In our study, we evaluated the physical therapy process performed after repair of the hand finger flexor tendons with USG. To date in literature, we have not encountered any other study evaluating the effectiveness of rehabilitation programs applied after tendon repair with USG. Although there is no significant difference between the two protocols in our study, it is predicted that the early active mobilization process will be superior in terms of tendon shift and functional results compared to passive mobilization, although further studies in which the evaluation of the morphology and shift of the tendons on functional results are required in the rehabilitation process.Giriş: Tendon onarımları sonrası hangi rehabilitasyon protokolünün daha iyi sonuç verdiği konusunda görüş birliği yoktur. Ayrıca tendonların erken ve geç evrelerdeki durumunun ultrasonografi (USG) ile değerlendirildiği bir çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmanın amacı Belfast ve Modifiye Duran protokollerinin tendon kayma miktarı, tendon çapı (CSA=cross sectional area) ile parmak fonksiyonel sonuçları arasındaki ilişkiyi USG ile karşılaştırarak, protokollerin birbirine göre üstünlüğünü saptamak ve ayrıca USG ile değerlendirilen tendonların iyileşme ile ilgili sonuçları hakkında erken evrede öngörüde bulunmaktır. Gereç ve Yöntem: Hacettepe Üniversitesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı polikliğine rehabilitasyon amacıyla başvurmuş 34 hastanın 19’u (21 parmak) Belfast protokolü çerçevesinde, geri kalan 15 hasta (20 parmak) Modifiye Duran protokolü çerçevesinde tedavi edilmiştir. Daha önceden USG ile değerlendirilip sistemimizde bulunan verilerden operasyon sonrası 3-5. haftalar ve 12. haftalardaki tendon kayma miktarı ve CSA ölçümleri araştırmada kullanılmıştır. Ayrıca hastaların kaydedilmiş 12. hafta parmak eklem hareket açıklıkları ve parmak ucunun fleksiyonla distal palmar çizgiye olan mesafesi alınarak bu verilerle hastaların Buck Gramcko skorları hesaplanmıştır. USG verileri ile fonksiyonel sonuçlar arasındaki ilişki araştırılmıştır. Bulgular: Hastaların 3’ü (%8.8) kadın, 31’i (%91.2) erkekti. Yaş ortalaması 30.53±13.53 yıl olarak bulundu. Belfast ve Modifiye Duran protokolleri Buck Gramcko skoruna göre karşılaştırıldığında iki protokol arasında anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Hastaların CSA’sı ile tendon kayması arasında anlamlı ilişki saptanmadı. Tendon ilk kayması ile 12. hafta Buck Gramcko skoru arasında anlamlı korelasyon saptanmadı (p>0,05). Sonuç: Çalışmamızda, el parmak fleksör tendonlarının tamiri sonrası uygulanan fizik tedavi süreci USG ile değerlendirilmiştir. Yaptığımız literatür taramasında bugüne kadar tendon tamiri sonrası uygulanan rehabilitasyon programlarının etkinliğini USG ile değerlendiren başka çalışma ile karşılaşılmamıştır. Çalışmamızda iki protokol arasında anlamlı fark çıkmamasına rağmen, örneklem sayısı arttıkça erken aktif mobilizasyon sürecinin pasif mobilizasyona göre tendon kayması ve fonksiyonel sonuçlarda daha üstün olacağı öngörülmekle birlikte, rehabilitasyon sürecinde tendonların morfolojisinin ve kaymasının fonksiyonel sonuçlara etkisini öngörmek için USG ile değerlendirmesinin yapıldığı daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır

Çok geç başlangıçlı şizofreni benzeri psikotik bozukluk: Bir olgu sunumu

AMAÇ: Şizofreni genellikle 20’li yaşlarda başlamakta olup nadir olarak geç başlangıçlı olan iki formu tanımlanmıştır. 45 yaşın üzerinde başlarsa ‘geç başlangıçlı şizofreni’, 65 yaş üzerinde ise ‘çok geç başlangıçlı şizofreni benzeri psikotik bozukluk’ olarak adlandırılmaktadır. İleri yaşta başlayan psikotik bulgularda ilk olarak organik nedenler dışlanmalı ve ayırıcı tanı yapılmalıdır. Günümüzde halen geç başlangıçlı psikotik bulguların demans sürecinin bir parçası olup olmadığı tartışılmaktadır. Şizofreni erken yaşlarda erkeklerde, geç ve çok geç yaşlarda ise kadınlarda ön plandadır. Olgudan onam alınmıştı