Value preferences and requirements of the students attending the regional boarding secondary schools

The aim of the study was to reveal the preferences and requirements of the students attending the Regional Boarding Secondary Schools (YBO) concerning the values contain in the educational program of the social studies course. The study was designed within the framework of phenomenology which is among the qualitative research methods. The participants of the study are 79 eight grade students attending a regional boarding secondary school in the Turkey. The data of the study are collected through a survey questionnaire with two parts which contains open-ended items. The data were analysed using the descriptive and content analyses. The findings of the study show that the participants do not differ based on gender and the socio-economic background of their families. The frequently preferred values by the participants are found to be attaching importance to the family unity, honesty, sympathy and patriotism. Another finding is that the participants do not provide a clear justification for each of the values they preferred. This suggests that it is difficult to establish a justification for the value. However, requirements value justifications are analyzed, it is seen that students they express the definition of value, its importance and the expectations of having this specific value

Functionalized nanocellulose based adsorbents for dye removal from wastewater

Son yıllarda, dünya genelinde artan nüfus ile birlikte tarımsal ve endüstriyel faaliyetler giderek artmıştır. Bu faaliyetler sırasında ortaya çıkan organik maddeler, inorganik anyonlar, toksik ağır metaller, zehirli gazlar vb. birçok kirletici çevreye salınmakta ve özellikle sularda önemli derecede kirlilik sorunlarına yol açmaktadır. Bu nedenle çevre dostu ve uygun maliyetli arıtma teknolojilerine ihtiyaç duyulmaktadır. Atık sularda kullanılan adsorpsiyon işlemi çevre dostu arıtma teknolojilerinden biridir. Çeşitli doğal kaynaklardan elde edilebilen selülozik maddeler adsorbanlar olarak kullanılabilmektedir. Atık sularda bulunan organik kirleticiler ve ağır metal iyonlarının adsorpsiyon kapasiteleri kimyasal işlemlerden etkilenmekte olup, modifiye edilmiş selülozun modifiye edilmemiş selüloza göre daha yüksek adsorpsiyon kapasitesi sergilediği bilinmektedir. Bu derlemede, literatürde yer alan çeşitli nanoselüloz esaslı adsorbanların, özellikle atık sularda bulunan boyaların uzaklaştırılmasında sergiledikleri adsorpsiyon kapasiteleri ve bu adsorbanların modifikasyonları sonrasında yapılarının karakterizasyonunda kullanılan FTIR ve SEM analizleri incelenmiştir. Nanoselüloz esaslı adsorbanların atık sulardaki boyaların uzaklaştırılmasında iyi bir potansiyel sergilediği görülmektedir. Çevre kirliliğini minimuma indirmek için ucuz ve daha etkili selüloz esaslı adsorbanların modifikasyonlarla geliştirilebileceği düşünülmektedir.In recent years, agricultural and industrial activities have gradually increased with the increasing population worldwide. Many pollutants, such as organic substances, inorganic anions, toxic heavy metals, toxic gases etc., generated during these activities are released into the environment and cause significant pollution problems, especially in water. Therefore, environmentally friendly and costeffective treatment technologies are needed. The adsorption process used in waste water is one of the environmentally friendly purification technologies. Cellulosic materials obtained from various natural sources can be used as adsorbents. The adsorption capacity of organic pollutants and heavy metal ions in wastewater is affected by chemical processes, and it is known that modified cellulose exhibits higher adsorption capacity than unmodified cellulose. In this review, the adsorption capacities of various nanocellulose-based adsorbents, especially in the removal of dyes in wastewater, and the FTIR and SEM analyzes used in the characterization of the structures of these adsorbents after modifications were examined. Nanocellulose-based adsorbents appear to exhibit good potential in removing dyes in the waste water. It is thought that cheap and more effective cellulose-based adsorbents can be developed with modifications to minimize environmental pollution

Assessment the effect of diabetes education on self-care behaviors and glycemic control in the Turkey Nursing Diabetes Education Evaluating Project (TURNUDEP): a multi-center study

Background: Diabetes education in Turkey is provided by diabetes nurse educators in almost all healthcare organizations. However, the education is not standardized in terms of learning content, duration, and methods. This multi-center study was performed to assess the self-care behaviors and glycemic control following education provided to the patients with type 2 diabetes mellitus by diabetes nurse educators. Methods: This was a descriptive and cross-sectional study and included 1535 patients admitted to 28 public hospitals for the treatment of type 2 diabetes mellitus. The education was assessed by using a Patient Identification Form and Self-care Scale. Results: The proportion of individuals who received diabetes education within the last year was 78.5%, with 46.7% of them having received it once. Of the patients, 84.8% reported that they received diabetes education individually. It was found that the proportion of individuals who received education about oral antidiabetics (78.5%) and glucose testing at home (78.5%) was higher than the proportion of individuals who received education about exercise (58.8%) and foot care (61.6%). The status of diabetes education, education intervals, and the correlation of the education method with self-care and glycemic control was evaluated. Self-care and glycemic control levels were better among the patients who received diabetes education thrice or more and in patients who received education both individually and in a group (p < 0.05). Conclusions: Approximately three-quarters of individuals with type 2 diabetes mellitus received education by diabetes nurse educators in Turkey. Diabetes education is positively correlated with self-care and glycemic control levels among patients with type 2 diabetes mellitus. Efforts for generalization and standardized education for all diabetes patients are necessary. © 2022, The Author(s)

Prevalence and risk factors of allergies in turkey (PARFAIT): Results of a multicentre cross-sectional study in adults

The Prevalence and Risk Factors of Allergies in Turkey (PARFAIT) study was planned to evaluate the prevalence of and risk factors for asthma and allergic diseases in Turkey. The present analysis used data from 25,843 parents of primary school children, obtained from a cross-sectional questionnaire-based study. A total of 25,843 questionnaires from 14 centres were evaluated. In rural areas, the prevalences asthma, wheezing, allergic rhinitis and eczema in males were: 8.5% (95% confidence interval (CI) 7.9-9.1%), 13.5% (95% CI 12.8-14.2%), 17.5% (95% CI 16.7-18.2%) and 10.8% (95% CI 10.211.4%), respectively; and in females were: 11.2% (95% CI 10.9-11.8%), 14.7% (95% CI 14.315.1%), 21.2% (95% CI 20.4-22.0%) and 13.1% (95% CI 2.4-13.8%), respectively. In urban areas, the corresponding prevalences in males were: 6.2% (95% CI 5.8-6.6%), 10.8% (95% CI 10.311.3%), 11.7% (95% CI 11.4-12.0%) and 6.6% (95% CI 6.2-7.0%), respectively; and in females were: 7.5 % (95% CI 7.9-7.1%), 12.0% (95% CI 11.7-12.3%), 17.0% (95% CI 16.4-17.6%) and 7.3% (95% CI 6.9-7.7%), respectively. Having an atopic first-degree relative or any other atopic diseases had significant effects on the prevalence of allergic diseases. Housing conditions, such as living in a shanty-type house, visible moulds at home and use of wood or biomass as heating or cooking material were associated with one or more allergic diseases. Although genetic susceptibility is strongly associated, country-and population-based environmental factors may contribute to increased prevalence rates of allergic diseases. Copyright © ERS Journals Ltd 2009

Toplam kalite kontrolüne istatistiksel yaklaşım ve bir uygulama

1980'li yılların sonları ve 1990'lı yılların başları, dünya tarihinde birçok değişimin gerçekleştiği yıllar olmuştur. Bu değişimler beraberlerinde teknolojik, ekonomik ve ticari gelişimleri de getirmiştir.Şirketler ve uluslar arasında başlayan rekabet ve ortaya çıkan büyük tüketim potansiyelinin karşılanma gereksinimi, ileri düzeyde .ölçme gereçlerinin ve istatistiksel yöntemlerin uygulanmasını zorunlu kıldı. Fakat, kısa bir süre sonra bilimsellik düzeyi ne olursa olsun sadece matematiksel ve istatistiksel yöntemlerin uygulanmasının yetersiz kaldığı görüldü. Üretim sistemlerinde tedarik, tasarım, üretim planlama, pazarlama vb. uzmanlaşmış ayrı ayrı bölümler oluştukça bunların kalite kontrolü ile ilişkilerinin düzenlenmesi sorunu ağırlık kazandı. Kalite kontrolü ile tüm işletme bölümleri arasındaki işbirliği ve görev, yetki ve sorumluluk paylaşımı zorunluluğu, sorunların organizasyon, eğitim ve insani ilişkiler açısından da ele alınması gereğini ortaya çıkardı. Böylece toplam kalite kontrolü olarak anılan dönem başlamış oldu.Toplam kalite kontrolü, her kademedeki performansı geliştirmek amacıyla, yöneticilerden işçilere kadar şirketteki herkesin çabalarını bir bütün haline getiren bir anlayıştır. Bu geliştirilmiş performans, kalite, maliyet, planlama, işgücü geliştirilmesi ve yeni ürün geliştirilmesi gibi amaçlara ulaşılmasına yöneliktir. Toplam kalite kontrolü anlayışı, bugünün kalite anlayışını ifade eder.Kalite konusunda üst düzey yöneticilerde etkin bir şekilde çalışıp değişim için hazır ve istekli olduklarının mesajını çalışanlara vermelidirler. Bu konu hakkında çalışanların da fikirleri alınıp onlarında olaya katılımının sağlanması gerekir. Takım çalışmaları yapılıp yeni bir kurum kültürü geliştirilmelidir. Toplam kalite kontrolü anlayışına bir yaklaşım şirket kültürlerinde ancak bu şekilde sağlanabilir.Deming Kalite Ödülü'nü Japonya dışındaki bir ülkeden ilk defa kazanan kuruluş olan Florida Power and Light Şirketi, kalite uygulamalarının bir parçası olarak "Parlak Fikirler Program" adını verdikleri bir araç kullanmaktadır. Bu sayede, eski uygulamaların geçerli olduğu 1986 yılında 600 olan yıllık öneri sayısı 1989'da 25.000'e çıkmıştır. Bu önerilere eskiden ortalama 144 günde cevap verilirken ve önerilerin %20'si kabul görürken, 1993'de öneriler 8 gün içerisinde cevaplandırılmakta ve önerilerin %65'i kabul edilmektedir.Şu anda görev yaptığım ve taahhüt sektörünün önde gelen kuruluşlarından biri olduğunu düşündüğüm Alsim Alarko AŞ.'de bu uygulamanın benzeri Buluş Yarışması adı altında düzenlenmekte ve gerek teknik, gerekse şirket politika ve prensipleri açısından uygulanabilirliği gözönünde tutularak projeler desteklenmektedir. Bu tamamen toplam kalite anlayışına bir yaklaşım sağlayabilmek, insanların şirketin problemlerinin ve çözümlerinin birer parçası olduklarını hissettirebilmek amacıyla gerçekleştirilmektedir. Her sene düzenlenen bu yarışmanın neticesinde yeni ürün geliştirme konusunda, kalite konusunda, tasarruf konusunda, iş yapma usullerini geliştirme konusunda, yaratıcılık konusunda yeni fikirler ortaya atılmakta, tartışılmakta ve hayata geçirilebilir olanlar seçilip, değerlendirilmektedir.Toplam kalite kontrolün en önemli değerleme aracı istatistiksel yöntemlerdir. Bu noktadan hareketle çalışmamda, toplam kalite kontolüne bildik istatistiksel yöntemlerle bir yaklaşım gerçekleştirmeye çalıştım ve bu bağlamda bir uygulamaya yer verdim. Seçtiğim ürün pompa ve imalat sektöründe kullanılan bir parça idi. Bu çalışmadaki amacım , küçük olan bu parçanın kalite kontrolünün dahi ne denli önemli olduğuna, büyük bir bütünü oluşturan küçük parçaların kalite kontrolündeki aksaklığın nasıl ortaya çıkarılabileceğine, küçük parçaların kalite kontrolünde en az büyük parçalar kadar önemli olduğuna dikkat çekmek ve Türkiye için henüz oturmamış fakat, gelişmiş ülkeler için farklı boyutlarının ortaya atıldığı ve tartışıldığı bir kavram olan toplam kalite kontrolüne istatistiksel yaklaşımın öneminin altını çizmekdi.Bu çalışmamda son söz olarak şunu söyleyebilirim; Şirketler sadece dışarıdan gelebilecek etkilere karşı duyarlı olmamalıdırlar. Bir şirkette herkesin işi olması gereken kalitenin hiç kimsenin işi olmama haline dönüşebileceği tehlikesine de dikkat çekilmesi gerekir

Зв’язок фізичної активності та рівня працездатності студентів університету

Background and Study Aim. Physical activity encompasses a range of behaviors across different domains. A critical aspect is the correlation between the frequency of physical activity and perceived competence in these activities. This study aims to explore the relationship between the levels of physical activity and the self-assessed proficiency in physical activities among university students who opt for health-related elective courses. Material and Methods. This study involved 88 university students enrolled in health-related elective courses, including Spinal Health (SH), Posture Disorder (PD), and Physical Activity in Health Promotion (PAHP). Data collection was conducted using the International Physical Activity Questionnaire-Short Form (IPAQ-SF) and the Physical Activity Efficacy Scale (PAES) surveys. For data analysis, one-way analysis of variance (ANOVA) and the Tukey test, a Post-hoc multiple comparison method, were employed. Results. The study revealed a weak negative correlation between IPAQ-SF and PAES scores. This indicates that as self-confidence and sense of competence increased, the level of physical activity decreased (p&lt;0.05). Participants in the PAHP course exhibited higher levels of physical activity, as reflected in their PAES scores, compared to those enrolled in the SH course (p&lt;0.05). Despite having a lower average income, students in the PAHP course demonstrated higher physical activity levels than those in other courses. Conclusions. The study demonstrated that as levels of physical activity efficacy increase, actual physical activity levels decrease, and vice versa. Furthermore, students enrolled in PAHP courses exhibited improved physical activity scores compared to those in other courses. It was also concluded that the income level of students does not significantly impact their level of physical activity.Передумови та мета дослідження. Фізична активність охоплює низку видів поведінки в різних областях. Критичним аспектом є кореляція між частотою фізичної активності та передбачуваною компетентністю в цій діяльності. Це дослідження має на меті дослідити взаємозв’язок між рівнями фізичної активності та самооцінкою рівня фізичної активності серед студентів університетів, які обирають факультативні курси, пов’язані зі здоров’ям.Матеріал і методи. У цьому дослідженні взяли участь 88 студентів університету, які навчаються на факультативних курсах, пов’язаних зі здоров’ям, зокрема «Здоров’я хребта» (ЗХ), «Порушення постави» (ПД) і «Фізична активність у зміцненні здоров’я» (ФЗД). Збір даних проводився за допомогою Міжнародної короткої форми опитувальника щодо фізичної активності (IPAQ-SF) і опитування Шкали ефективності фізичної активності (PAES). Для аналізу даних використовували односторонній дисперсійний аналіз (ANOVA) і тест Тьюкі, метод множинного порівняння Post hoc.Результати. Дослідження виявило слабку негативну кореляцію між балами IPAQ-SF і PAES. Це свідчить про те, що зі зростанням впевненості в собі та почуття компетентності рівень фізичної активності знижувався (p&lt;0,05). Учасники курсу PAHP продемонстрували вищий рівень фізичної активності, що відображено в їхніх балах PAES, порівняно з тими, хто навчався на курсі SH (p&lt;0,05). Незважаючи на нижчий середній дохід, студенти курсу PAHP продемонстрували вищі рівні фізичної активності, ніж студенти інших курсів.Висновки. Дослідження показало, що зі збільшенням рівня ефективності фізичної активності фактичні рівні фізичної активності знижуються, і навпаки. Крім того, студенти, які навчаються на курсах PAHP, продемонстрували кращі показники фізичної активності порівняно з тими, хто навчався на інших курсах. Також було зроблено висновок, що рівень доходів студентів суттєво не впливає на рівень їх фізичної активності

Fragments of Nations and Nationalisms: Towards a Typology of the 21st Century Nationalisms

This paper attempts to provide a typology of state-seeking nationalisms of the 21stcentury. We collected data using James Minahan's (2002) Encyclopedia ofStateless Nations and from the major newspaper sources with internationalcoverage using Proquest newspaper database from 2000-2010. Based on thesedata we identified over 300 nations, which demand a state for their own, whichhave a well-defined territory,has a flag of their own and an organization whichdemand independence and/or autonomy. This paper examines 174 of these nationswhich have populations over 1 million. These nations are highly different fromeach other in terms of their level of mobilization level of militancy, organizationalcapacity, demands and grievances. Taking these differences into consideration, weestablished a typology of 21st century state-seeking nationalisms. Our typology,which is inspired by Miroslav Hroch's three phases, is not only descriptive incharacter but also suggests how nationalist movements evolve and transform intime

The trends of relevance about telling lung cancer diagnosis: Social constraints, medical practice in several clinics Akciǧer kanseri tanisinin bildirilmesinde ilgililerin eǧilimleri: Sosyal kisitlamalar, çeşitli kliniklerdeki tibbi uygulamalar

Introduction: The aim of this study is to assess the opinions of relatives about telling the lung cancer diagnosis to the patient and evaluate the implementation in our hospital. Materials and Methods: A survey questionnaire was designed, and applied on nurses and physicians working in oncology care units, 4th-6th grade medical students, and relatives of cancer and non-cancer patients. Results: Totally 347 (228 males, 119 females) participants (64 physicians, 100 nurses, 61 medical students, and 122 relatives of patients) with a mean age of 28 were enrolled in the study. 62.5% of doctors, 53.2% of nurses, 59.5% of medical students and 45.9% of relatives of lung cancer patients thought that the patient should be informed about his/her cancer diagnosis. 29.5% of the physicians told their patients about their diagnosis of cancer. Gender, age, abroad experience, academic career, speciality, and period of professional experience were not determined to have any impact on physician's opinion and clinical practices. Conclusion: It was determined that physicians care more about patients' right to be informed than other participating groups. Generally, although physicians agree that the diagnosis of cancer should be told to the patient, their routine clinical practices do not reflect this viewpoint