Exposure to second hand smoke and 10-year (2002–2012) incidence of cardiovascular disease in never smokers: The ATTICA cohort study

Background: Despite WHO Framework Convention of Tobacco Control (FCTC) adoption, effective implementation of national smoking bans remains pending in several countries. This study quantified the association of second hand smoke (SHS) exposure and 10-year cardiovascular disease (CVD) among never smokers in such settings. Methods: In 2001–2002, a sample of 1514 males and 1528 females (range: 18–89 years old) were randomly selected in Greece. Frequency and duration of SHS exposure (i.e. exposure extending \u3e30 min/day) within the home and/or workplace were assessed by interview. Following a 10-year follow-up period (2002–2012), incidence of non-fatal and fatal CVD (ICD-10) was evaluated among n = 2020 participants. The analytic study sample consisted of all never smokers (n = 910). Results: Despite national smoking ban implementation (2009), 44.6% (n = 406) of never smokers reported SHS exposure. While SHS exposed never smokers exhibited a more favorable profile of CVD-related risk factors at baseline, they subsequently developed similar 10-year CVD incidence rates, at a younger mean age (p = 0.001), than their non-exposed counterparts. Following adjustment for several lifestyle and clinical factors, SHS exposed never smokers exhibited a two-fold elevated 10-year CVD risk (adj. HR: 2.04, 95% CI: 1.43–2.92), particularly among women (adj. HR: 2.45, 95% CI: 1.45–4.06). SHS exposure accounted for 32% excess Population Attributable Risk (PAR) for 10-year CVD events in never smokers, with highest rates (PAR: 52%) being among those exposed in the workplace. Conclusion: The prevention of SHS associated CVD and related healthcare costs mandates additional strategies for securing the effective implementation of comprehensive WHO FCTC based national smoking bans

Dynamic aberrant NF-κB spurs tumorigenesis: A new model encompassing the microenvironment

Recently it was discovered that a transient activation of transcription factor NF-κB can give cells properties essential for invasiveness and cancer initiating potential. In contrast, most oncogenes to date were characterized on the basis of mutations or by their constitutive overexpression. Study of NF-κB actually leads to a far more dynamic perspective on cancer: tumors caused by diverse oncogenes apparently evolve into cancer after loss of feedback regulation for NF-κB. This event alters the cellular phenotype and the expression of hormonal mediators, modifying signals between diverse cell types in a tissue. The result is a disruption of stem cell hierarchy in the tissue, and pervasive changes in the microenvironment and immune response to the malignant cells

The Effect of Exclusive Olive Oil Consumption on Successful Aging: A Combined Analysis of the ATTICA and MEDIS Epidemiological Studies

The consumption of dietary fats, which occur naturally in various foods, poses important impacts on health. The aim of this study was to elucidate the association of exclusive use of olive oil for culinary purposes with successful aging in adults aged >50 years old and residing in Greece. Use of olive oil in food preparation and bio-clinical characteristics of the Greek participants enrolled in the ATTICA (n = 1128 adults from Athens metropolitan area) and the MEDiterranean Islands Study (MEDIS) (n = 2221 adults from various Greek islands and Mani) studies, were investigated in relation to successful aging (SA). Participants were divided into the following three categories: (a) no olive oil consumption; (b) combined consumption of olive oil and other dietary fats; and (c) exclusive olive oil consumption. The SA was measured using the previously validated successful aging index (SAI). After adjusting for age, sex, and smoking habits, combined consumption of olive oil and other fats (vs. no olive oil use) was not significantly associated with SAI levels (p = 0.114). However, exclusive olive oil intake (vs. no use of olive oil) was significantly associated with SAI (p = 0.001), particularly among those aged older than 70 years. Therefore, the exclusive consumption of olive oil, as opposed to either combined or no olive oil consumption, beneficially impacts successful aging, particularly among individuals over 70 years of age. Primary public health prevention strategies should seek to encourage the enhanced adoption of such dietary practices in order to promote healthy aging and longevity

Cognitive and psychosocial development of HIV pediatric patients receiving highly active anti-retroviral therapy: a case-control study

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>The psychosocial development of pediatric HIV patients has not been extensively evaluated. The study objectives were to evaluate whether emotional and social functions are differentially associated with HIV-related complications.</p> <p>Methods</p> <p>A matched case-control study design was conducted. The case group (n = 20) consisted of vertically infected children with HIV (aged 3-18 years) receiving HAART in Greece. Each case was matched with two randomly selected healthy controls from a school-based population. CNS imaging and clinical findings were used to identify patients with HIV-related neuroimaging abnormalities. The Wechsler Intelligence Scale III and Griffiths Mental Abilities Scales were applied to assess cognitive abilities. The age specific Strengths and Difficulties Questionnaire was used to evaluate emotional adjustment and social skills. The Fisher's exact test, student's t-test, and Wilcoxon rank sum test were used to compare categorical, continuous, and ordinal scores, respectively, of the above scales between groups.</p> <p>Results</p> <p>HIV patients without neuroimaging abnormalities did not differ from patients with neuroimaging abnormalities with respect to either age at HAART initiation (p = 0.306) or months of HAART treatment (p = 0.964). While HIV patients without neuroimaging abnormalities had similar cognitive development with their healthy peers, patients with neuroimaging abnormalities had lower mean General (p = 0.027) and Practical (p = 0.042) Intelligence Quotient scores. HIV patients without neuroimaging abnormalities had an increased likelihood of both Abnormal Emotional Symptoms (p = 0.047) and Hyperactivity scores (p = 0.0009). In contrast, HIV patients with neuroimaging abnormalities had an increased likelihood of presenting with Abnormal Peer Problems (p = 0.033).</p> <p>Conclusions</p> <p>HIV patients without neuroimaging abnormalities are more likely to experience maladjustment with respect to their emotional and activity spheres, while HIV patients with neuroimaging abnormalities are more likely to present with compromised social skills. Due to the limited sample size and age distribution of the study population, further studies should investigate the psychosocial development of pediatric HIV patients following the disclosure of their condition.</p

Nutrient-wide association study of 92 foods and nutrients and breast cancer risk

Background: Several dietary factors have been reported to be associated with risk of breast cancer, but to date, unequivocal evidence only exists for alcohol consumption. We sought to systematically assess the association between intake of 92 foods and nutrients and breast cancer risk using a nutrient-wide association study. Methods: Using data from 272,098 women participating in the European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition (EPIC) study, we assessed dietary intake of 92 foods and nutrients estimated by dietary questionnaires. Cox regression was used to quantify the association between each food/nutrient and risk of breast cancer. A false discovery rate (FDR) of 0.05 was used to select the set of foods and nutrients to be replicated in the independent Netherlands Cohort Study (NLCS). Results: Six foods and nutrients were identified as associated with risk of breast cancer in the EPIC study (10,979 cases). Higher intake of alcohol overall was associated with a higher risk of breast cancer (hazard ratio (HR) for a 1 SD increment in intake = 1.05, 95% CI 1.03–1.07), as was beer/cider intake and wine intake (HRs per 1 SD increment = 1.05, 95% CI 1.03–1.06 and 1.04, 95% CI 1.02–1.06, respectively), whereas higher intakes of fibre, apple/ pear, and carbohydrates were associated with a lower risk of breast cancer (HRs per 1 SD increment = 0.96, 95% CI 0.94–0.98; 0.96, 95% CI 0.94–0.99; and 0.96, 95% CI 0.95–0.98, respectively). When evaluated in the NLCS (2368 cases), estimates for each of these foods and nutrients were similar in magnitude and direction, with the exception of beer/cider intake, which was not associated with risk in the NLCS. Conclusions: Our findings confirm a positive association of alcohol consumption and suggest an inverse association of dietary fibre and possibly fruit intake with breast cancer risk

Πρωτεΐνες στη θεραπεία των καρκινοπαθών ασθενών: μεταβολές λευκωμάτων / αλβουμίνης ορού μετά βαρείες χειρουργικές επεμβάσεις σε καρκινοπαθείς ασθενείς: συμβολή στην παρεντερική / εντερική διατροφή ασθενών

Εισαγωγή. Μετά από χειρουργικές επεμβάσεις παρατηρείται συχνά πτώση του επιπέδου της αλβουμίνης ή και των ολικών λευκωμάτων ορού με δυσμενείς συνέπειες στην μετεγχειρητική εξέλιξη των ασθενών και αυξημένη συχνότητα επιπλοκών. Η εκτίμηση και αξιολόγηση των ειδικών ελλειμμάτων αλβουμίνης ορού συμβάλλει στην διερεύνηση της ανάγκης και αξίας της χορήγησης διαλυμάτων αλβουμίνης ή πλάσματος, προς μείωση της συχνότητας και βαρύτητας των μετεγχειρητικών επιπλοκών σε ασθενείς, οι οποίοι υποβάλλονται σε βαρείες ογκολογικές χειρουργικές επεμβάσεις, δεδομένου ότι, η σχετική βιβλιογραφία παραμένει ακόμη και σήμερα αντιφατική και αντικρουόμενη. Επίσης, ελάχιστες είναι οι δημοσιεύσεις που αναφέρονται στον έλεγχο των επιπτώσεων βαρειών ογκολογικών χειρουργικών επεμβάσεων κοιλίας στην αλβουμίνη και τα λευκώματα ορού καρκινοπαθών ασθενών. Τούτο, παρά το γεγονός ότι, οι εγχειρήσεις αυτές είναι πολύωρες και πολυαίμακτες, όπως και οι καρδιοχειρουργικές (για τις οποίες όμως υπάρχει εκτενής βιβλιογραφία), με συνέπεια προβλεπομένη ελάττωση του επιπέδου αλβουμίνης και λευκωμάτων στον ορό και, παρά το γεγονός ότι, οι ασθενείς αυτοί προεγχειρητικά συχνά εμφανίζουν υποαλβουμιναιμία, λόγω υποθρεψίας ή και της εξέλιξης του καρκινώματος, η οποία, μόνη, συνεπάγεται δυσμενή πρόγνωση, αυξημένη νοσηρότητα ή και θνησιμότητα. Το κενό αυτό γνώσης αποσκοπεί να καλύψει η μελέτη αυτή. Σκοποί μελέτης. Η διερεύνηση και αξιολόγηση των μετεγχειρητικών μεταβολών της αλβουμίνης, των ολικών λευκωμάτων και των σφαιρινών ορού σε καρκινοπαθείς ασθενείς, οι οποίοι υποβάλλονται σε βαρείες ογκολογικές χειρουργικές επεμβάσεις και η σύγκρισή τους προς εκείνες καρκινοπαθών επίσης ασθενών, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε εγχειρήσεις μικρότερης βαρύτητας. Προς τούτο, στους ασθενείς αυτούς καταγράφηκαν και αξιολογήθηκαν: (1) η τιμή αλβουμίνης, ολικών λευκωμάτων και σφαιρινών ορού (σε απόλυτες τιμές και ως εκατοστιαία μεταβολή της προεγχειρητικής), τόσον προεγχειρητικά, όσον και μετεγχειρητικά, μέχρι και την 8η μετεγχειρητική ημέρα, και (2) οι παράγοντες κινδύνου (ως προς τις βιοχημικές, αιματολογικές και χειρουργικές παραμέτρους) για την ανάπτυξη μετεγχειρητικής υποαλβουμιναιμίας και υπολευκωματαιμίας, Σχεδιασμός μελέτης. Έγινε προοπτική μελέτη σε καρκινοπαθείς ασθενείς, οι οποίοι νοσηλεύθηκαν και υποβλήθηκαν σε βαρείες σύνθετες ογκολογικές χειρουργικές επεμβάσεις για την αντιμετώπιση καρκινωμάτων του γαστρεντερικού κυρίως συστήματος (ομάδα ασθενών με βαρείες επεμβάσεις κοιλίας) ή σε εγχειρήσεις γενικής χειρουργικής, μέτριας βαρύτητας (ομάδα ασθενών με απλές επεμβάσεις κοιλίας). Ο κύριος παράγων έκθεσης υπό αξιολόγηση ήταν η βαρύτητα της χειρουργικής επέμβασης. Η πρωταρχική έκβαση υπό αξιολόγηση ήταν η μετεγχειρητική υποαλβουμιναιμία και υπολευκωματαιμία. Πληθυσμός μελέτης. Σε 115 καρκινοπαθείς ασθενείς έγιναν καταμετρήσεις του επιπέδου αλβουμίνης, λευκωμάτων και σφαιρινών ορού, πριν και μετά από χειρουργικές επεμβάσεις, οι ασθενείς κατανεμήθηκαν σε δύο ομάδες, εκ των οποίων η πρώτη (ομάδα ασθενών: n=81) περιλαμβάνει ασθενείς πού υποβλήθηκαν σε βαρείες ή εξαιρετικά βαρείες σύνθετες ογκολογικές εγχειρήσεις κοιλίας (εξεντερώσεις), για την ριζική εξαίρεση πρωτοπαθών ή, κυρίως, υποτροπιαζόντων καρκινωμάτων. Στην δεύτερη ομάδα (ομάδα σύγκρισης, n=34), περιλαμβάνονται καρκινοπαθείς ασθενείς, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε συνήθεις εγχειρήσεις μικρότερης βαρύτητας. Συλλογή υλικού. Χρησιμοποιήθηκαν βιοχημικές και αιματολογικές παράμετροι των ομάδων ασθενών και μαρτύρων, καθώς επίσης και οι τιμές αλβουμίνης, ολικών λευκωμάτων και σφαιρινών ορού, τόσον προεγχειρητικά, όσον και επί οκτώ ημέρες μετεγχειρητικά. Στατιστική ανάλυση. Η στατιστική ανάλυση των πρωτογενών δεδομένων έγινε με το πρόγραμμα SAS v.9. και το κριτήριο στατιστικής σημαντικότητας ήταν p<0.05. Σχετικά με τις μεταβολές των τιμών αλβουμίνης, λευκωμάτων και σφαιρινών αίματος, μετά από χειρουργικές επεμβάσεις σε καρκινοπαθείς ασθενείς, εφαρμόσθηκαν οι ακόλουθες στατιστικές μέθοδοι : Η κανονικότητα της κατανομής των συνεχόμενων μεταβλητών έγινε με την δοκιμασία Kolmogorov-Smirnov. Οι συνεχόμενες μεταβλητές οι οποίες δεν είχαν κανονική κατανομή συγκρίθηκαν με την δοκιμασία Wilcoxon rank sum. Εκείνες με κανονική κατανομή συγκρίθηκαν μεταξύ των ομάδων των ασθενών με την δοκιμασία t-test. Οι διχοτομημένες μεταβλητές συγκρίθηκαν με την δοκιμασία Χ2. Η δοκιμασία repeated measures of analysis of variance χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση των μετεγχειρητικών τιμών των παραμέτρων της μελέτης. Η πιθανότητα της εκδήλωσης της μετεγχειρητικής υποαλβουμιναιμίας ή/και υπολευκωματαιμίας αξιολογήθηκε με την μέθοδο Mantel-Haenszel. Η πολυπαραγοντική ανάλυση χρησιμοποιήθηκε για την εκτίμηση των πιθανών προ- και διεγχειρητικών παραγόντων κινδύνου ως προς την εκδήλωση μετεγχειρητικής υποαλβουμιναιμίας ή/και υπολευκωματιμίας. Αποτελέσματα. Σε 115 καρκινοπαθείς ασθενείς έγιναν καταμετρήσεις του επιπέδου αλβουμίνης, λευκωμάτων και σφαιρινών ορού, πριν και μετά από βαρείες ή συνήθεις χειρουργικές επεμβάσεις κοιλίας. Ανάλογα με την βαρύτητα των εγχειρήσεων, οι ασθενείς κατανεμήθηκαν σε δύο ομάδες, εκ των οποίων η πρώτη (ομάδα ασθενών με βαρείες επεμβάσεις κοιλίας, n=81) περιελάμβανε ασθενείς πού υποβλήθηκαν σε βαρείες σύνθετες ογκολογικές εγχειρήσεις κοιλίας. Στην δεύτερη ομάδα (ομάδα ασθενών με απλές επεμβάσεις, n=34), περιελήφθησαν καρκινοπαθείς ασθενείς, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε συνήθεις εγχειρήσεις κοιλίθας (λαπαρατομίες μικρής βαρύτητας). Προεγχειρητικά, η μέση τιμή αλβουμίνης ορού, στην ομάδα ασθενών με βαρείες επεμβάσεις κοιλίας (4.24 ± 0.56 g/dL), δεν διέφερε σημαντικά από εκείνη της ομάδας με απλές επεμβάσεις κοιλίας (4.31 ± 0.49 g/dL ). Επίσης, δεν υπήρχε στατιστικώς σημαντική διαφορά, ως προς την μέση τιμή λευκωμάτων ορού, μεταξύ της ομάδας ασθενών με βαρείες (6.88 ± 0.66 g/dL) και απλές (6.80 ± 0.80 g/dL) επεμβάσεις κοιλίας. Τέλος, στην περίπτωση των σφαιρινών ορού, των οποίων η προεγχειρητική τιμή στην ομάδα ασθενών (2.66 ± 0.55 g/dL) δεν διέφερε επίσης από εκείνη της ομάδας ελέγχου (2.52 ± 0.63 g/d), αντίστοιχα. Μετεγχειρητικά, μεγάλη πτώση του επιπέδου αλβουμίνης ορού παρατηρήθηκε κατά την 1η μετεγχειρητική ημέρα, τόσο στην ομάδα ασθενών με βαρείες επεμβάσεις κοιλίας, όσο και στους ασθενείς με απλές επεμβάσεις, είτε ως απόλυτη τιμή (3.34 ± 0.58 g/dL και 3.83 ± 0.46 g/dL, αντίστοιχα), είτε και ως εκατοστιαία αναλογία της προεγχειρητικής τιμής (ελάττωση κατά 20.5% και 10.7%, αντίστοιχα). Η διαφορά πάντως, της τιμής αλβουμίνης ορού, μεταξύ των δύο ομάδων ήταν στατιστικώς σημαντική (p<0.0005). Ως στατιστικώς σημαντική αξιολογήθηκε η διαφορά του επιπέδου αλβουμίνης ορού μεταξύ των δύο ομάδων, πού εξετάσθηκαν και κατά τις τρείς επόμενες (2η έως 4η) μετεγχειρητικές ημέρες (2η μετεγχειρητική ημέρα: p<0.0001, 3η μετεγχειρητική ημέρα: p=0.004, και 4η μετεγχειρητική ημέρα: p=0.005). Η διαφορά αυτή παρατηρήθηκε και κατά τις υπόλοιπες μετεγχειρητικές ημέρες (5η έως 8η), χωρίς όμως στην περίπτωση αυτή να είναι στατιστικώς σημαντική. Ανάλογες, αλλά στατιστικώς σημαντικές μέχρι και την 8η μετεγχειρητική ημέρα, υπήρξαν οι διαφορές στις μετεγχειρητικές τιμές των ολικών λευκωμάτων και σφαιρινών ορού των ιδίων ασθενών, τόσον σε απόλυτες τιμές, όσον και ως εκατοστιαία αναλογία της προεγχειρητικής τιμής. Ειδικότερα : Οι απόλυτες τιμές ολικών λευκωμάτων ορού για τις ομάδες ασθενών και ελέγχου κατά την 1η μετεγχειρητική ημέρα ήσαν 5.16 ± 0.88 g/dL και 5.91 ± 0.60 g/dL (p<0.001) , αντίστοιχα, ενώ, ως προς την εκατοστιαία αναλογία της προεγχειρητικής τιμής αυτών, παρατηρήθηκε ελάττωση κατά 24.6% και 12.6% (p<0.0001), αντίστοιχα. Στατιστικώς σημαντική διαφορά του επιπέδου ολικών λευκωμάτων ορού μεταξύ των δύο ομάδων παρατηρήθηκε και κατά τις τέσσερεις επόμενες μετεγχειρητικές ημέρες (p<0.001). Επιπλέον, η διαφορά αυτή παρέμεινε στατιστικώς σημαντική την 7η και 8η (τελευταία) ημέρα ελέγχου. Τέλος, οι μετεγχειρητικές μεταβολές των σφαιρινών ορού μεταξύ της ομάδας ασθενών με βαρείες εγχειρήσεις κοιλίας και της ομάδας εκείνης ασθενών με απλές επεμβάσεις κοιλίας, πού εξετάσθηκαν, υπήρξαν προς την ιδία κατεύθυνση μεν, όπως οι ανωτέρω αναφερόμενες, αλλά στατιστικώς σημαντικές ευρέθησαν την 1η εως και την 5η μετεγχειρητική ημέρα. Αντίθετα, οι διαφορές της εκατοστιαίας αναλογίας, ως προς την προεγχειρητική τιμή σφαιρινών ορού μεταξύ των δύο ανωτέρω ομάδων ασθενών, υπήρξαν πλέον έκδηλες και στατιστικώς σημαντικές, μέχρι και την 8η μετεγχειρητική ημέρα. Η συχνότητα μετεγχειρητικής υποαλβουμιναιμίας ήταν αυξημένη καθ’όλη την διάρκεια της πρώτης μετεγχειρητικής εβδομάδας στους καρκινοπαθείς ασθενείς, που υποβλήθηκαν σε βαρείες επεμβάσεις κοιλίας. Συνολικά, κατά την διάρκεια της εβδομάδας αυτής, η ομάδα των καρκινοπαθών αυτών ασθενών είχαν αυξημένη πιθανότητα να εκδηλώσουν μετεγχειρητική υποαλβουμιναιμία μετά βαρείες επεμβάσεις κοιλίας (ΣΚ: 3.12; 95% ΔΕ: 1.64-5.91). Σημειώνεται ότι, η πιθανότητα εκδήλωσης μετεγχειρητικής υποαλβουμιναιμίας ήταν ιδιαίτερα αυξημένη την 5η και 7η μετεγχειρητική ημέρα. Βάσει των αποτελεσμάτων της έρευνας αυτής προκύπτει ότι, η μετεγχειρητική υποαλβουμιναιμία εξαρτάται από την διάρκεια (και βαρύτητα) της χειρουργικής επέμβασης, από τον όγκο του χορηγηθέντος κατ΄αυτήν αίματος, πλάσματος και κρυσταλλοειδών διαλυμάτων, καθώς επίσης και από την προεγχειρητική τιμή αλβουμίνης αίματος, αιμοσφαιρίνης και αιματοκρίτου. Η πολυπαραγοντική ανάλυση (Hosmer και Lemeshow Goodness of Fit Test P=0.309) έδειξε ότι, η μετεγχειρητική υποαλβουμιναιμία μετά βαρείες χειρουργικές επεμβάσεις στους διερευνηθέντες ασθενείς συσχετίζεται ανεξάρτητα προς την διάρκεια των χειρουργικών επεμβάσεων (Σχετικός Κίνδυνος, ΣΚ: 1.68, 95% Διάστημα Εμπιστοσύνης, ΔΕ: 1.16-2.44) και την προεγχειρητική τιμή αλβουμίνης ορού (ΣΚ: 0.21, 95 %, ΔΕ: 0.06-0.080). Συμπεράσματα. Τα αποτελέσματα αυτά αποδεικνύουν την ιδιαίτερα σημαντική ελάττωση του επιπέδου αλβουμίνης, ολικών λευκωμάτων και σφαιρίνης ορού αμέσως μετά βαρείες χειρουργικές επεμβάσεις σε καρκινοπαθείς ασθενείς. Το γεγονός αυτό και, ειδικότερα, η μετεγχειρητική υποαλβουμιναιμία είναι γνωστόν ότι, συνεπάγεται ελάττωση της κολλοειδωσμωτικής πίεσης, ευπάθεια στο μετεγχειρητικό shock και δυσλειτουργία πολλαπλών οργάνων, ανοσοκαταστολή ή και ελάττωση της κυτταρικής ανοσίας, διαταραχή των επουλωτικών διεργασιών των ιστών, κ.ά., με συνέπεια την αύξηση της συχνότητας μετεγχειρητικών επιπλοκών, λοιμώξεων, κ. ά. Κλινική σημασία και συμβολή στην παρεντερική / εντερική διατροφή ασθενών Ως εκ των ανωτέρω, σε ασθενείς, ιδίως καρκινοπαθείς, οι οποίοι υποβάλλονται σε βαρείες χειρουργικές επεμβάσεις, προφανής είναι η ανάγκη διεγχειρητικής και άμεσης μετεγχειρητικής αποκατάστασης των ελλειμμάτων λευκωμάτων και, κυρίως, αλβουμίνης, με την χορήγηση πλάσματος ή διαλυμάτων αλβουμίνης. Η θεραπευτική αυτή παρέμβαση στους συγκεκριμένους καρκινοπαθείς ασθενείς, πλήν της διατήρησης της ενδαγγειακής κολλοειδωσμωτικής πίεσης, θα έχει ως αποτέλεσμα την επίταση των επουλωτικών διεργασιών των ιστών και την αύξηση της ανοσοαντοχής και κυτταρικής ανοσίας των ασθενών. Ευεργετική συνέπεια των ανωτέρω είναι η πρόληψη ή μείωση της συχνότητας και βαρύτητας των μετεγχειρητικών επιπλοκών και η βελτίωση της νοσηρότητας , ή ακόμη, και θνησιμότητας στους ασθενείς αυτούς. Ειδικότερα : Η κλινική σημασία των ευρημάτων της έρευνας αυτής είναι ιδιαίτερα σημαντική δεδομένου ότι, έγκειται στην απόκτηση, τεκμηρίωση και εδραίωση της γνώσης ότι: i.οι επιπτώσεις της εγχειρητικής πράξης στο επίπεδο ολικών λευκωμάτων και, κυρίως, της αλβουμίνης ορού καρκινοπαθών ασθενών, είναι ιδιαίτερα σημαντική μετά βαρείες χειρουργικές επεμβάσεις, για την εξαίρεση εκτεταμένων καρκινωμάτων, ii.η υποαλβουμιναιμία / υπολευκωματαιμία αυτή παρ΄όλο ότι είναι ιδιαίτερα έκδηλη κατά την άμεση μετεγχειρητική περίοδο, συνήθως διατηρείται και στην απώτερη μετεγχειρητική περίοδο, iii.η υποστηρικτική αγωγή με ολική παρεντερική διατροφή, η οποία συνήθως εφαρμόζεται στις περιπτώσεις αυτές, ακόμη και εάν αυτή είναι lege artis, σύμφωνα με τις σύγχρονες σχετικές απόψεις, προφανώς δεν καλύπτει τα μεγάλα ελλείμματα αλβουμίνης και λευκωμάτων των ως άνω ασθενών και, ως εκ τούτου, iv.απολύτως απαραίτητη είναι η, επιπλέον αυτής, συμπληρωματική υποστήριξη των ασθενών αυτών, με επαναλαμβανόμενες εγχύσεις πλάσματος και, κυρίως, διαλυμάτων αλβουμίνης. Με την εφαρμογή στην κλινική πράξη των γνώσεων, οι οπόίες προκύπτουν από την παρούσα έρευνα, θα είναι δυνατή η βελτίωση της νοσηρότητας στους ασθενείς αυτούς, η οποία, όπως είναι γνωστόν, άλλως, είναι τριπλασία του συνήθους, αλλά και, κατ΄επέκταση, και της θνησιμότητας

Utility of the CKD273 peptide classifier in predicting chronic kidney disease progression

Chronic kidney disease (CKD) is a growing public health concern, afflicting approximately one-tenth of adults in developed countries. However, the clinical need for an accurate test, such as a biomarker and/or peptide classifier, for predicting CKD progression and related adverse outcomes remains unaddressed. Recently, a proteomics approach based on capillary electrophoresis-mass spectrometry was employed to develop a urinarypeptide-based high-dimensional classifier, namely CKD273, for predicting CKD progression. The study aims to critically appraise the evidence level of the CKD273 classifier's utility in predicting CKD progression, according to the Oxford Evidence-Based Medicine (EBM) and Strength of Recommendation Taxonomy (SORT) guidelines. Eligible studies were identified by a literature search of MEDLINE and Web of Science Expanded Core Collection databases. Limitations were set to prospective cohort studies evaluating the classifier's accuracy in predicting CKD progression. Data extraction was undertaken according to a predefined protocol by two independent reviewers. The EBM and SORT guidelines were applied to appraise the CKD273 classifier's utility for predicting CKD progression. The query search results rendered four prospective cohort studies. The classifier performed independently of age, gender and the type of urine storage containers used. The classifier predicted the development of micro- or macroalbuminuria and rapid decline (i.e. >-5% annual decrease) in the estimated glomerular filtration rate. One study assessed the association of the classifier with end-stage renal disease and death but did not take confounding factors into account. The CKD273 classifier attained high evidence levels according to the EBM (score range 1b), supporting its utility for predicting CKD progression. However, lower scores were attained when the studies were scored according the SORT guidelines (score ranges 1-4). Initial promising evidence supports the CKD273 classifier's utility in predicting CKD progression. The classifier's applicability should be corroborated with additional evidence arising from inception cohort studies assessing patient-oriented outcomes, which demonstrate its added value beyond currently available clinical risk predictors, as well as its cost-effectiveness in clinical practice