Effects of concomitant selenium and vitamin E administration on thyroid hormone metabolism in broilers

Τετρακόσιοι νεοσσοί κρεοπαραγωγής, ηλικίας μιας ημέρας, χρησιμοποιήθηκαν για να μελετηθεί η επίδραση του σεληνίου και της βιταμίνης Ε σε επιλεγμένα σεληνιοένζυμα που σχετίζονται με τη λειτουργία του θυροειδούς αδένα. Υπήρχαν τέσσερις διατροφικές επεμβάσεις με πέντε επαναλήψεις η κάθε μία. Οι πειραματικές ομάδες περιελάμβαναν την ομάδα του μάρτυρα στην οποία χορηγήθηκε ένα βασικό σιτηρέσιο επαρκές σε σελήνιο και βιταμίνη Ε (0,3 και 80 mg/kg αντίστοιχα), την ομάδα Se+ στην οποία χορηγήθηκε επιπρόσθετα 1 mg/kg σεληνίου, την ομάδα Ε+ στην οποία χορηγήθηκε επιπρόσθετα 350 mg/kg βιταμίνη Ε και τέλος την ομάδα Se+E+ στην οποία χορηγήθηκε συνδυασμός σεληνίου και βιταμίνης Ε σε συγκεντρώσεις 1 και 350 mg/kg αντίστοιχα. Τα σιτηρέσια ήταν ισοαζωτούχα και ισοενεργειακά. Για την επιπλέον προσθήκη σεληνίου χρησιμοποιήθηκε σύμπλοκο της L-σεληνομεθειονίνης με ψευδάργυρο, ενώ για την προσθήκη βιταμίνης η DL-α-τοκοφερόλη. Το πείραμα διήρκεσε 42 ημέρες. Η συγκέντρωση σεληνίου στο πλάσμα αυξήθηκε στις επεμβάσεις με σελήνιο, ενώ η ενεργότητα της υπεροξειδάσης της γλουταθειόνης στο αίμα αυξήθηκε σε όλες τις επεμβάσεις σε σχέση με τον μάρτυρα. Η αποϊωδιάση της ιωδιοθυρονίνης (τύπου Ι) στο ήπαρ και οι συγκεντρώσεις των θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα δεν επηρεάστηκαν από οποιαδήποτε επέμβαση. Συμπερασματικά, η συμπλήρωση με σελήνιο ή βιταμίνη Ε μεμονωμένα ή σε συνδυασμό πέραν των αναγκών του ζώου δεν επηρέασαν τα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών, ούτε την ενεργότητα της ηπατικής αποϊωδιάσης υπό τις συνθήκες που εξετάστηκαν.A total of 400, as hatched, broilers were used to investigate the effect of selenium (Se) and vitamin E supplementation on thyroid hormones metabolism. There were 5 replicates of 4 dietary treatments namely: control (C), a soybean meal maize basal diet with adequate Se and vitamin E (0.3 mg Se per kg diet and 80 mg vitamin E per kg diet), control diet with Se added (Se+, with an additional 1 mg of Se per kg of diet), control diet with vitamin E added (E+, with an additional 350 mg of vitamin E per kg of diet) and Se+E+ (with additional 1 mg of Se and 350 mg of vitamin E per kg of diet). Diets were isonitrogenous and isocaloric. Zinc L-selenomethionine complex was used to increase Se content and dl-α-tocopheryl acetate to increase vitamin E content. The experiment lasted 42 days. Plasma Se concentration increased in Se+ groups, while whole blood glutathione peroxidase (GPx) activity increased in Se+, E+ and Se+E+ groups compared to control. Hepatic type I iodothyronine deiodinase (ID-I) and thyroid hormone concentrations were unaffected by any dietary treatment. It is concluded that supplementation with Se or vitamin Ε alone or in combination above animal’s requirements does not affect thyroid hormone metabolism and liver ID-I activity under the conditions examined

Ovarian and thyroid activity of the Lacaune ewes breed during the year in Greece

Μελετήθηκε η ωοθηκική και η θυρεοειδική δραστηριότητα σε 10 προβατίνες της φυλής Lacaune στην Αττική κατά τη διάρκεια ενός έτους. Οι προβατίνες ήταν ενσταβλισμένες, διατρέφονταν με ισόρροπο σιτηρέσιο και ήταν απομονωμένες από τους κριούς. Σκοπός της μελέτης ήταν να καθορισθεί η αναπαραγωγική περίοδος της φυλής βάσει των συγκεντρώσεων της προγεστερόνης εβδομαδιαίων δειγμάτων αίματος. Προσδιορίστηκαν επίσης και τα επίπεδα της θυροξίνης του ορού. Επίπεδα προγεστερόνης >1 ng/ml επί δυο συνεχόμενες εβδομάδες θεωρήθηκαν ενδεικτικά ωοθυλακιορρηξίας και ωοθηκικού κύκλου. Δυο προβατίνες εμφάνισαν παραμένον ωχρό σωμάτιο, το οποίο παλινδρόμησε στη βαθιά άνοιστρη περίοδο. Η πρώτη ωοθυλακιορρηξία της νέας οιστρικής περιόδου παρατηρήθηκε στις 10 Αυγούστου ±10 ημέρες και η τελευταία στις 23 Ιανουαρίου ± 5 ημέρες. Η διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου (από την πρώτη έως την τελευταία ωοθυλακιορρηξία) υπολογίσθηκε σε 158 ± 8 ημέρες. Σημαντική συσχέτιση βρέθηκε μεταξύ του χρόνου εμφάνισης της τελευταίας ωοθυλακιορρηξίας και της διάρκειας της αναπαραγωγικής περιόδου (Υ=141,4 + 0,96Χ, r2 = 0,71, Ρ<0,01). Οι ωοθηκικοί κύκλοι κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου ανήλθαν σε 9 ± 0,6 ανά προβατίνα. Μικρές ανυψώσεις της προγεστερόνης (<1 ng/ml) από πιθανές ωχρινοποιήσεις ωοθυλακίων ή ωχρά σωμάτια βραχείας διάρκειας ζωής παρατηρήθηκαν στο τέλος της οιστρικής και το μέσο της άνοιστρης περιόδου (0,6 ± 0,2 ανά προβατίνα). Από το μήνα Σεπτέμβριο έως και τον Ιανουάριο οι προβατίνες εμφάνισαν ωοθηκική δραστηριότητα σε ποσοστό 100%. Η μεγαλύτερη μέση μηνιαία συγκέντρωση προγεστερόνης βρέθηκε το μήνα Οκτώβριο και η χαμηλότερη τους μήνες Μάρτιο μέχρι και Ιούνιο. Ο θυρεοειδής αδένας εμφάνισε έντονη εποχική δραστηριότητα. Η μεγαλύτερη συγκέντρωση παρατηρήθηκε το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Δεκεμβρίου και η μικρότερη το πρώτο του Αυγούστου. Σημαντική διαφορά παρατηρήθηκε (ρ<0,001) μεταξύ της μέσης συγκέντρωσης της θυροξίνης του εξαμηνιαίου διαστήματος που μεγαλώνει η διάρκεια της ημέρας και εκείνου που μικραίνει (71,2 ± 2 έναντι 59,4± 3). Συμπεραίνεται ότι οι προβατίνες της φυλής Lacaune εμφανίζουν μεγάλη άνοιστρη περίοδο σε σχέση με τις εγχώριες ελληνικές φυλές. Η επιλογή προβατίνων για το χαρακτηριστικό της πρωιμότητας είναι δύσκολη. Οι ορμονικοί χειρισμοί είναι απαραίτητοι γιατην πρόκληση τοκετών εκτός εποχής. Η θυρεοειδική δραστηριότητα εμφανίζει εποχικότητα όπως σε όλες τις φυλές προβάτων που έχουν μελετηθεί.Ovarian and thyroid activity was studied in 10 ewes of Lacuane breed during one year. Ewes were maintained separately from rams and were fed. The aim of the study was to determine the duration of the anestrus period. Blood samples were collected weekly for the determination of progesterone levels. Thyroxine levels were also determined. Progesterone concentrations > 1 ng/ml were considered as indicative of ovulation, whereas levels between 0.5-0.9 ng/ml as indicative of follicle luteinizations or short lived corpus luteum. Two ewes showed persistent corpus luteum which regressed in deep anestrus period. The first ovulation occurred on 18th August ±10 days. The duration of the breeding season (the interval from the first to the last ovulation) was estimated to be 158 ± 8 days and the number of ovarian cycles during this period was 9.0 ± 0.6 per ewe. A significant correlation was observed between the time of the last ovulation and the duration of the breeding season, (Y=l4l.4+0.96X, r2 = 0.71, P<0.01). Serum thyroxine levels in every fifteen days samples fluctuate from 47 ± 4 during the first half of August to 82 ± 5 during the second half of December. Mean thyroxine levels during the time of increasing daylength (23rd December to 22nd  June) were 71.2 ± 2 ng/ml and during that of decreasing daylength (23rd June to 22nd December) 59.4 ± 3 ng/ml, (p<0.001). In conclusion, this study showed that the ewes of the Lacaune breed exhibit a long anestrous period compared to the indigenous Greek breeds. Hormonal control of estrus is necessary for the out-of season lambing. Finally, thyroid function shows a significant seasonality, as has been demonstrated in all other breeds of sheep studied so far

Impact of thyroid status on the response to ram effect in ewes

Ο θυρεοειδής αδένας είναι αποδεδειγμένα απαραίτητος για την έναρξη της άνοιστρης περιόδου, ενώ δεν έχε ιαποδειχθεί ακόμη η σημασία του στην έναρξη της οιστρικής περιόδου στο πρόβατο. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση των θυρεοειδικών ορμονών, καθώς και της προγεστερόνης σε σχέση με την έναρξη της ωοθηκικής δραστηριότητας μετά από «επίδραση του αρσενικού». Χρησιμοποιήθηκαν 44 προβατίνες Βλάχικης φυλής, οι οποίες ελέγχονταν καθημερινά για εμφάνιση οίστρου καθ' όλην τη διάρκεια του πειραματισμού. Δείγματα αίματος συλλέγονταν εβδομαδιαία για 4 εβδομάδες πριν έως 11 εβδομάδες μετά την είσοδο των κριών, οπότε όλα τα ζώα παρουσίασαν οίστρο. Στα δείγματα αυτά προσδιορίστηκαν τα επίπεδα της θυροξίνης και της προγεστερόνης με ράδιο ανοσολογική μέθοδο. Οι 35 από τις 44 προβατίνες αντέδρασαν στην είσοδο των κριών με σιωπηλό οίστρο και χαρακτηρίστηκαν ως ομάδα Α, ενώ οι υπόλοιπες 9 που δεν αντέδρασαν και εμφάνισαν καθυστερημένα οίστρο αποτέλεσαν την ομάδα Β. Η συγκέντρωση της θυροξίνης παρουσίασε άμεση άνοδο (1η εβδομάδα) και διατηρήθηκε αυξημένη για 4 εβδομάδες στην ομάδα Α, που αντέδρασε στην είσοδο των κριών με σιωπηλό οίστρο. Στα ζώα της ομάδας Β η συγκέντρωση της θυροξίνης αυξήθηκε μετά την πρώτη εβδομάδα (από την είσοδοτου κριού) και διατηρήθηκε αυξημένη για τις δυο επόμενες εβδομάδες. Η διαφορά στη συγκέντρωση της Τ4 μεταξύ της εβδομάδας 0 και 1 για τα ζώα της ομάδας Α ήταν στατιστικώς σημαντική (ρ<0.05), ενώ δεν παρατηρήθηκε διαφορά μεταξύ αυτών των τιμών για τα ζώα της ομάδας Β. Το πρότυπο της μεταβολής της συγκέντρωσης της προγεστερόνης ήταν παρόμοιο και στις δυο ομάδες με τη διαφορά ότι στα ζώα της ομάδας Β παρουσιάστηκε καθυστέρηση δυο εβδομάδων στην αύξηση των επιπέδων της. Διαφορά παρουσιάστηκε και στις γόνιμες οχείες, οι οποίες για τις προβατίνες της ομάδας Α έγιναν στις 4.6 ± 0.3 εβδομάδες (Χ ± SEM), ενώ σε αυτές της ομάδας Β στις 8.4 ± 0.8 εβδομάδες, μετά την είσοδο του κριού. Συμπερασματικά, φαίνεται ότι η θυροξίνη κατά την «επίδραση του κριού» επηρεάζει την έκκριση του GnRH αυξάνοντας την ευαισθησία των υποθαλαμικών νευρώνων στη δράση των οιστρογόνων και επομένως στην πρόκληση της ωοθυλακιορρηξίας.The role of thyroid hormones on the transition to anestrous has been well established in ewes, but their possible involvement in the induction of reproductive activity remains obscure. The aim of the present study was to investigate the role of thyroid hormones in the induction of the first ovulation in relation to "ram effect" in ewes. Fourty-four ewes of the Greek Zackel mountain type breed were used. The ewes were housed separately from the rams until day 0 (entrance of rams). Blood samples were collected weekly for 4 weeks until 11 weeks after the ram entrance for the determination of thyroxin and progesterone levels. Thirty-five out of 44 ewes (group A) had a silent heat, while the rest 9 ewes (group B) exhibited a delayed estrus. Thyroxin levels rose immediately after ram entrance in animals of group A, but in group Β the increase in thyroid hormone levels was evident only after the first week. The difference in T4 levels between week 0 and 1 for ewes of group A was significantly higher than that observed for animals of group Β (p<005). The pattern of progesterone release was similar between the two groups, but a two week delay in the increase of progesterone concentration was observed in animals of group Β compared to group A. It is concluded that thyroid hormones may act at the beginning of the breeding season to cause a modification in gonadotrophin secretion leading to early ovulation

The Interplay of Variants Near LEKR and CCNL1 and Social Stress in Relation to Birth Size

Background We previously identified via a genome wide association study variants near LEKR and CCNL1 and in the ADCY5 genes lead to lower birthweight. Here, we study the impact of these variants and social stress during pregnancy, defined as social adversity and neighborhood disparity, on infant birth size. We aimed to determine whether the addition of genetic variance magnified the observed associations. Methodology/Principal Findings We analyzed data from the Northern Finland Birth Cohort 1986 (n = 5369). Social adversity was defined by young maternal age (<20 years), low maternal education (<11 years), and/or single marital status. Neighborhood social disparity was assessed by discrepancy between neighborhoods relative to personal socio-economic status. These variables are indicative of social and socioeconomic stress, but also of biological risk. The adjusted multiple regression analysis showed smaller birth size in both infants of mothers who experienced social adversity (birthweight by −40.4 g, 95%CI −61.4, −19.5; birth length −0.14 cm, 95%CI −0.23, −0.05; head circumference −0.09 cm 95%CI −0.15, −0.02) and neighborhood disparity (birthweight −28.8 g, 95%CI −47.7, −10.0; birth length −0.12 cm, 95%CI −0.20, −0.05). The birthweight-lowering risk allele (SNP rs900400 near LEKR and CCNL1) magnified this association in an additive manner. However, likely due to sample size restriction, this association was not significant for the SNP rs9883204 in ADCY5. Birth size difference due to social stress was greater in the presence of birthweight-lowering alleles. Conclusions/Significance Social adversity, neighborhood disparity, and genetic variants have independent associations with infant birth size in the mutually adjusted analyses. If the newborn carried a risk allele rs900400 near LEKR/CCNL1, the impact of stress on birth size was stronger. These observations give support to the hypothesis that individuals with genetic or other biological risk are more vulnerable to environmental influences. Our study indicates the need for further research to understand the mechanisms by which genes impact individual vulnerability to environmental insults

Effects of Chronic Social Stress and Maternal Intranasal Oxytocin and Vasopressin on Offspring Interferon-γ and Behavior

Recent studies support the hypothesis that the adverse effects of early-life adversity and transgenerational stress on neural plasticity and behavior are mediated by inflammation. The objective of the present study was to investigate the immune and behavioral programing effects of intranasal (IN) vasopressin (AVP) and oxytocin (OXT) treatment of chronic social stress (CSS)-exposed F1 dams on F2 juvenile female offspring. It was hypothesized that maternal AVP and OXT treatment would have preventative effects on social stress-induced deficits in offspring anxiety and social behavior and that these effects would be associated with changes in interferon-γ (IFNγ). Control and CSS-exposed F1 dams were administered IN saline, AVP, or OXT during lactation and the F2 juvenile female offspring were assessed for basal plasma IFNγ and perseverative, anxiety, and social behavior. CSS F2 female juvenile offspring had elevated IFNγ levels and exhibited increased repetitive/perseverative and anxiety behaviors and deficits in social behavior. These effects were modulated by AVP and OXT in a context- and behavior-dependent manner, with OXT exhibiting preventative effects on repetitive and anxiety behaviors and AVP possessing preventative effects on social behavior deficits and anxiety. Basal IFNγ levels were elevated in the F2 offspring of OXT-treated F1 dams, but IFNγ was not correlated with the behavioral effects. These results support the hypothesis that maternal AVP and OXT treatment have context- and behavior-specific effects on peripheral IFNγ levels and perseverative, anxiety, and social behaviors in the female offspring of early-life social stress-exposed dams. Both maternal AVP and OXT are effective at preventing social stress-induced increases in self-directed measures of anxiety, and AVP is particularly effective at preventing impairments in overall social contact. OXT is specifically effective at preventing repetitive/perseverative behaviors, yet is ineffective at preventing deficits in overall social behavior