Observations of the pulsating subdwarf B star Feige 48: Constraints on evolution and companions

Since pulsating subdwarf B (sdBV or EC14026) stars were first discovered (Kilkenny et al, 1997), observational efforts have tried to realize their potential for constraining the interior physics of extreme horizontal branch (EHB) stars. Difficulties encountered along the way include uncertain mode identifications and a lack of stable pulsation mode properties. Here we report on Feige 48, an sdBV star for which follow-up observations have been obtained spanning more than four years, which shows some stable pulsation modes. We resolve the temporal spectrum into five stable pulsation periods in the range 340 to 380 seconds with amplitudes less than 1%, and two additional periods that appear in one dataset each. The three largest amplitude periodicities are nearly equally spaced, and we explore the consequences of identifying them as a rotationally split l=1 triplet by consulting with a representative stellar model. The general stability of the pulsation amplitudes and phases allows us to use the pulsation phases to constrain the timescale of evolution for this sdBV star. Additionally, we are able to place interesting limits on any stellar or planetary companion to Feige 48.Comment: accepted for publication in MNRA

Treatment of arterial occlusion after hyaluronic acid injection with hyaluronidase and streptokinase

Son yıllarda minimal invaziv yüz gençleştirme işlemleri plastik cerrahi pratiğinde oldukça popüler olup; hiyaluronik asit dolgu enjeksiyonları bu alanda ciddi bir yer tutmaktadır. Özellikle periorbital bölge; hiyaluronik asit dolgu enjeksiyonları açısından komplikasyona açık bir bölge olup bu komplikasyonların en korkulanı santral retinal arterin hiyaluronik asit ile embolisidir. Bu durumun tedavisinde literatürde birçok tedavi önerilmekle birlikte anjografik olarak santral retinal arterin revaskülerizasyonu altın standart yöntemdir. Bu çalışmanın amacı sistemik yolla tek başına ya da streptokinaz ile birlikte verilen hiyaluronidaz enziminin anjiyografik revaskülerizasyonla etkinliğinin karşılaştırılması olmuştur. Çalışmada 30 adet erkek Wistar Albino sıçan kullanılmıştır. Sıçanlar her grupta 6 adet olacak şekilde 5 gruba ayrıldı. Tüm gruplardan sağ taraf deney tarafı sol taraf sham konrol olucak şekilde bilateral oblik kasık flebi kaldırıldı ve tüm deneklerin sağ taraftaki kasık fleplerinin pedikülü olan superfisiyal epigastrik arter hiyaluronik asit dolgu ile oklude edildi. Grup 1'e ek işlem yapılmadı, Grup 2'ye arter okluzyonundan 45 dakika sonra 2500IU/kg sistemik hiyaluronidaz enzimi verildi, Grup 3'e arter okluzyonundan 45 dakika sonra intraarteriyel 10 IU hiyaluronidaz verildi, Grup 4'e arter okluzyonundan 45 dakika sonra sistemik 2500IU/kg hiyaluronidaz +30.000 IU/kg streptokinaz verildi. Grup 5'e arter okluzyonundan 45 dakika sonra intraarteriyel 10 IU hiyaluronidaz+1000 IU streptokinaz verildi. Denekler 7. Gün sakrifiye edilip fotografik kayıtları alındı ,nekroz yüzdeleri hesaplandı ve bilateral superfisiyal epigastrik arterleri histolojik olarak incelendi. Elde edilen sonuçlar istatistiksel olarak değerlendirildi. Tüm grupların nekroz oranlarındaki farklılık istatistiksel olarak anlamlı bulundu. (p0,05) Histolojik bulgular değerlendirildiğinde; Grup 1,2,3 ve 5 te dejaneratif bulgular izlenirken Grup 4 te dejenarif bulgular izlenmeyip işlem yapılmayan sham kontrol grubu superfisiyal epigastrik artere en yakın histolojik görünüm elde edildi. Damar duvarı kalınlıkları sağlıklı superfisiyal epigastrik arterle karşılaştırıp 6 kesitte bakıldığında; Grup 2-4 te tek bir kesitte anlamlı fark bulunurken Grup 3-5'te 3 kesitte anlamlı fark bulundu. (p0,05) When histological evidence were evaluated, degenerative findings observed in Groups 1, 2, 3, and 5, whereas in Group 4 there were not any degenerative findings and the most closely histologic appearance of healty superficial epigastric artery. When the wall thicknesses of the arteries were compared with the healthy superficial epigastric artery in 6 sections, there was a significant difference in one section for groups 2-4 and in 3 sections for the groups 3-5. (p<0,05) These findings have demonstrated us that systematically administrated hyaluronidase and streptokinase in hiyaluronik acid embolism; is as effective as angiographic revascularization as well as it does not cause vessel wall degeneration unlike angiographic method. As a result, it is demonstrated in our study; systemically administered hyaluronidase and streptokinase in the appropriate patient for central retinal artery hyaluronic acid embolism is as successfull as angiographic methot which is called as gold standard

Discrimination of pleural effusions based on multiple biological parameters

31.12.2014 tarihine kadar kullanımı yazar tarafından kısıtlanmıştır.İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı.GİRİŞ Plevral efüzyonun nedenine yönelik yapılan incelemelerde her zaman etiyoloji aydınlatılamamaktadır. Bu amaçla alternatif testlere ihtiyaç duyulmaktadır. Biz de çalışmamızda farklı plevral efüzyon gruplarında, transuda-eksuda ayrımında, yeni biyobelirteçlerin pro-brain natriüretik peptid (proBNP), tümör nekrozis faktör alfa (TNF- α), C-reaktif protein (CRP), prokalsitonin (PCT) plevral efüzyon etiyolojisiyle ilişkisini araştırmayı planladık. MATERYAL-METOD Prospektif yapılan çalışmamızda, çalışmaya Ağustos 2011- Şubat 2012 tarihleri arasında polikliniğimize başvuran 50 hasta dahil edildi. Hastalardan eşzamanlı plevral sıvı ile venöz kan alınarak, LDH ve protein değerlerine bakılarak, ‘’Light Kriterleri’ne’’ göre transuda ve eksuda ayrımı yapılarak gruplandırıldı. Torasentez ile alınan 2 cc’lik efüzyon örnekleri -80°c ‘de stoklandı. Analiz için çözülen sıvılarda; Kemilüminesan İmmunassay methodu ile pro-BNP, İmmunfloresan yöntem ile PCT, İmmunometrik Sandviç enzim İmmunassay tekniği ile TNF- α ve İmmuntribidimetrik yöntem ile CRP değerlendirildi. BULGULAR Çalışmamızda elde edilen bulgular değerlendirilirken, istatistiksel analizler SPSS 17.0 paket programı kullanılarak yapıldı. Verilerin karşılaştırılmasında Mann Whitney U testi ve ROC eğrileri kullanıldı. Çalışmamızdaki 50 plevral sıvının; 28’i eksuda, 22’si transuda olarak belirlendi. Yapılan analizler sonucunda pro-BNP’nin transuda –eksuda ayrımında %79.9 oranıyla transuda lehine anlamlı ayırıcılığı tespit edilmiştir. CRP’nin de eksuda lehine % 77.1 oranıyla anlamlı olduğu sonucu elde edilmiştir. Yapılan çalışmamızda TNF- α, PCT biyobelirteçlerinin transuda- eksuda ayrımında istatistiksel anlamlılığı tespit edilmemiştir.INTRODUCTION Conventional methods are not always capable of establishing the cause of pleural effusion, so alternative tests are needed. The aim of this study was to explore the role of combined function of biological markers such as N-terminal-pro-B-type natriuretic peptide (NT-proBNP), tumour necrosis factor-a (TNF- α), C-reactive protein (CRP), procalcitonin (PCT) in discriminating different pleural effusion groups (exudative and transudative) METHOD In this prospective clinical study, 50 patients with pleural effusion were included. Blood and pleural fluid specimens were collected to the standart vaccumed tubes simultaneously and centrifuged 15 minutes at 3000rpm. Specimens were put into 2 ml tubes and stored at -80°C. Plevral effusions were classified as transudate or exudates according to the Light’s criteria. All biochemical measurements were performed on a selective, discrete, multichannel analyzer using standart methodology. Human TNF- α in pleural fluid was measured by an immunoenzymometric assay, CRP levels were measured by the turbidimetric latex agglutination, PCT (procalcitonin) concentrations were determined using an immunoluminometric assay, proBNP levels were measured with the chemolusency method. Statistical analyses were performed with SPSS 17.0 (statistical package for social sciences) The Mann-Whitney U test for testing statistical difference between the medians was assessed. The cut-off value was established by using ROC (receiver operating characteristic) curve. RESULTS 50 patients were evaluated, 28 patients were diagnosed as exudate and 22 patients were transudate. Our results show that; pleural fluid NT-proBNP levels were higher in transudates and reached statistically significance (p=0.000). CRP concentration level has been studied in pleural fluid and been found to be higher in transudates than in exudates. CRP concentration levels of >1,5mg/dl show a sensitivity (%67) and spesificity (%91) and a positive predictive value of 91% in the discrimination of exudative fluids from transudates. TNF- α and PCT claimed as good biochemical markers of exudative fluids but our study showed no statistically significant correlation between transudates and exudates (p=0.26/p=0,29)

DAV GD 154 Beyaz Cücesi'nin sismolojik incelenmesi ve ZZ Ceti Kararsızlık Kuşağı'nın kırmızı kenarının özellikleri

H-R diyagramındaki ZZ Ceti kararsızlık kusagı, tayflarında Hidrojen çizgileri gösteren soguk beyaz cüceleri içermektedir. Bu çalısmada, bu kusagın kırmızı kenarında yer alan GD 154, bu tür yıldızların tasıdıgı potansiyel açısından hem kuramsal, hem de gözlemsel olarak ayrıntılı olarak arastırılmıstır. GD 154’ ün kuramsal incelenmesi sırasında bilgisayar ortamında beyaz cüce iç yapı model programı EVOL kullanılarak GD 154’ ün iç yapısına iliskin modeller elde edilmis ve CJHANRO programı ile bu modellerin zonklama frekansları hesaplanmıstır. Ayrıca, çekim dalgalarının yıldız içerisindeki dönme noktaları hesaplanmıs; zonklama derecesi 2 olan dalgalarla, derecesi 1 olan dalgaların dönme noktaları karsılastırılmıstır. Olusturulan yıldız modeli, yarıçap, kütle, sıcaklık, yogunluk, saydamsızlık gibi temel yıldız parametreleri ile Brunt – Väisälä frekansı seklinde tablo halinde sunulmustur. Yine modelden, yıldızın basınç – yarıçap, basınç – yogunluk, kütle - yarıçap degisimleri incelenmistir. GD 154’ ün gözlemsel incelenmesi ise 2004 yılında Viyana Gözlemevi ve Missouri (A.B.D.)’ deki Baker Gözlemevi’ nden bu çalısma kapsamında elde edilen verilere dayanmaktadır. Gözlem sonuçlarına göre yıldızın baskın zonklama dönemi 1133sn dir. Elde edilen kuramsal frekanslardan ve gözlemsel frekanslardaki yarılmalardan yola çıkarak GD 154’ ün zonklama derecesi (l)’nin 1 oldugunu düsünüyoruz. Yine gözlemsel frekans yarılmalarından elde edilen dönme dönemi ise 1,78 gündür. GD154 ile ilgili bulunan sonuçlar, daha önce yapılan ZZ Ceti kırmızı kenar yıldızlarına iliskin çalısmalarla karsılastırılmıstır

Viscous dissipation of magnetosonic waves in solar corona

Wave propagation and dissipation of magnetosonic waves are considered in an inhomogenous viscous coronal plasma permeated by a spatially varying magnetic field. In the linear magnetohydrodynamic approximation the dispersion relation yields two wave modes, fast and slow respectively. Depending on the physical parameters of the medium the damping length scales of the modes show varying behaviours. Damping length scales of the modes show sudden decrease at relevant heights. These drops may be due to phase mixing and resonance absorption. Wave flux density of the magnetosonic waves turns out to be of the order of 106 erg cm-2 s-1. This is high enough to replace the lost energy through optically thin emission and the thermal conduction down to the transition region

Quality of MALDI-TOF Mass Spectra in Routine Diagnostics: Results from an International External Quality Assessment including 36 Laboratories from 12 countries using 47 challenging bacterial strains.

OBJECTIVE MALDI-TOF MS is a widely used method for bacterial species identification. Incomplete databases and mass spectral quality (MSQ) still represent major challenges. Important proxies for MSQ are: number of detected marker masses, reproducibility, and measurement precision. We aimed to assess MSQs across diagnostic laboratories and the potential of simple workflow adaptations to improve it. METHODS For baseline MSQ assessment, 47 diverse bacterial strains which are challenging to identify by MALDI-TOF MS, were routinely measured in 36 laboratories from 12 countries, and well defined MSQ features were used. After an intervention consisting of detailed reported feedback and instructions on how to acquire MALDI-TOF mass spectra, measurements were repeated and MSQs were compared. RESULTS At baseline, we observed heterogeneous MSQ between the devices, considering the median number of marker masses detected (range = [5, 25]), reproducibility between technical replicates (range = [55%, 86%]), and measurement error (range = [147 parts per million (ppm), 588ppm]). As a general trend, the spectral quality was improved after the intervention for devices which yielded low MSQs in the baseline assessment: for 4/5 devices with a high measurement error, the measurement precision was improved (p-values<0.001, paired Wilcoxon test); for 6/10 devices, which detected a low number of marker masses, the number of detected marker masses increased (p-values<0.001, paired Wilcoxon test). CONCLUSION We have identified simple workflow adaptations, which, to some extent, improve MSQ of poorly performing devices and should be considered by laboratories yielding a low MSQ. Improving MALDI-TOF MSQ in routine diagnostics is essential for increasing the resolution of bacterial identification by MALDI-TOF MS, which is dependent on the reproducible detection of marker masses. The heterogeneity identified in this EQA requires further study

PG 1605+072 in Wet XCov22: Support for the Multi Site Spectroscopic Telescope

The Multi-site spectroscopic telescope is a virtual instrument and the name of a collaboration that opens up a new observational window by combining continuous observations of spectroscopic variations and simultaneous photometric monitoring. This constitutes an enormous observational effort, but in return promises to finally provide access to a mode identification for and an asteroseismological analysis of the pulsating sdB star PG 1605+072. Multi-Site Spectroscopic Telescope observations for this object have been secured during a large coordinated campaign in May and June of the year 2002. The frequency resolution and coverage of the photometric time series has been noticeably enhanced by a significant contribution from the Whole Earth Telescope, which was used to observe PG 1605+072 as an alternate target during the WET XCov22 campaign, also conducted in May 2002. This paper briefly outlines the motivation for the MSST project and tries to give a first assessment of the overall quality of the data obtained, with a focus on the Whole Earth Telescope observations

PG 1605+072 in WET XCov22: Support for the Multi Site Spectroscopic Telescope

International audienc

PG 1605+072 in WET XCov22: Support for the Multi Site Spectroscopic Telescope

International audienc