The effect of retail store ambient olfactory on consumer purchase intention

Günümüz yoğun rekabet ortamında işletmeler hem tüketicileri etkileyebilmek hem de rekabette üstünlük sağlamak için farklı uygulamalar denemektedir. Bu kapsamda mağaza atmosferinde yer alan renk, koku, aydınlatma, müzik ve düzen gibi uyarıcılar işletmelerin mağazalarına kimlik oluşturmada ve tüketici tercihini sağlamada önemli etkiye sahiptirler. Bu doğrultuda mağaza ortamındaki koku, mağazaların hatırlanmasında ve mağaza hakkında imaj oluşturmada bir iletişim aracı olarak değerlendirilebilir. Bu çalışmanın amacı, mağaza ortam kokusunun yaklaşma davranışı ve tüketici satın alma davranışı üzerindeki etkisinin araştırılmasıdır. Çalışmada kullanılmak üzere gerekli olan veriler, çevrimiçi anket formu aracılığıyla ve 328 üniversite öğrencisinin katılımıyla toplanmıştır. Ankete katılanların araştırmaya konu olan perakendeci firmanın mağazasında daha önce bulunmuş ve alışveriş yapmış olmaları aranan koşuldur. Çalışma sonucunda araştırmaya katılan kadın öğrencilerin erkek öğrencilere göre kokulu mağaza ortamında satın alma niyetlerinin daha fazla olduğu görülmüştür. Mağaza ortam kokusunun hem yaklaşma davranışı hem de satın alma niyeti üzerinde anlamlı ve pozitif bir etkisinin olduğu belirlenmiştir.In today's intense competitive environment, businesses try different applications to both affect consumers and gain an advantage over the competition. In this context, stimulants such as color, olfactory, lighting, music and layout in the store atmosphere have an important effect in creating identity for the stores of corporate businesses and providing consumer preference. Olfactory can be considered as a communication tool for remembering the stores and creating an image about the store. The aim of this study is to investigate the effect of shop ambient olfactory on approach behavior and consumer purchasing behavior. The data required to be used in the study were collected through an online questionnaire with the participation of 328 university students. It is a sought condition that the participants of the survey have been in the store of the retailer subject to the research and have done shopping. It was observed that female students participating in the study had more intention to purchase in a fragrant store environment than male students. It has been determined that the store environment olfactory has a significant and positive effect on both approaching behavior and purchasing intention

Olası antiviral etkili 5-ariliden-2- heteroarilimino-1,3-tiyazolidin-4-on türevlerinin sentezi ve yapılarının aydınlatılması

GİZEM ÇAKIR OLASI ANTİVİRAL ETKİLİ 5-ARİLİDEN-2-HETEROARİLİMİNO-1,3-TİYAZOLİDİN-4-ON TÜREVLERİNİN SENTEZİ VE YAPILARININ AYDINLATILMASI Anabilim dalımızda son yıllarda yapılan çalışmalarda 1,3-tiyazolidin-4-on bileşiklerinin bazılarının antiviral ve antimikrobiyal etki göstermesi ve son yıllarda bu bileşikler ile yapılan çalışmalardaki artış ve bu bileşiklerin HCV NS5B polimeraz inhibitörü olabileceği yönündeki bulgular bizi çalışmalarımızı devam etmeye yöneltmiştir. Tezimizde başlangıç maddesi olarak seçilen çeşitli 2-(sübstitüe benziliden)hidrazinkarbotiyoamitlerden [1a-g] hareketle 5-sübstitüe aril-1,3,4-tiyadiazol-2-aminler [2a-g] kazanılmıştır. Bileşik [2a-g]’nin kloroasetil klorür ile tepkimesi sonucunda kazanılan 2-kloro-N-(5-sübstitüe aril-1,3,4-tiyadiazol-2-il)asetamitlerin [3a-g] amonyum tiyosiyanat ile tepkimesi sonucu 2-[(5-sübstitüe aril-1,3,4-tiyadiazol-2-il)imino]1,3-tiyazolidin-4-on bileşikleri [4a-g] elde edilmiştir. Bileşiklerden [4a-g]’nin 3-florobenzaldehit ile tepkimesi sonucu 5-(3-florobenziliden)-2-[[5-(sübstitüe aril)-1,3,4-tiyadiazol-2-il]imino]-1,3-tiyazolidin-4-on’lar [5a-g], 2,6-diklorobenzaldehit ile tepkimesi sonucu ise 5-(2,6-diklorobenziliden)-2-[[5-(sübstitüe aril)-1,3,4-tiyadiazol-2-il]imino]-1,3-tiyazolidin-4-on’lar [6a-g] sentezlenmiştir. Bileşiklerin tepkime takipleri İTK ile yapılmış, saflıkları ise yüksek basınçlı sıvı kromatografisi ve elementel analiz yöntemleri ile kontrol edilmiştir. Yapıları ise IR, 1H-NMR, 13C-NMR, HRMS yöntemleri ile saptanmıştır. Sentezlenen bileşiklerin [4a-g, 5a-g, 6a-g] anti-HCV etkileri araştırılmıştır. 5-Ariliden-1,3-tiyazolidin-4-on serisinden 5c, 5e, 5g ve 6b-g bileşiklerinde HCV NS5B’ye karşı 50 M derişimde %80±2 ile %91±1 inhibisyon gözlenmiştir. Tiyazolidin-4-on halkası içeren 4a-g bileşiklerinde kayda değer etki bulunmazken, bunlardan türeyen 5a-g ve 6a-g bileşiklerinin çoğunun replikon sisteminde ve NS5B enzimine karşı yüksek inhibisyon değerleri göstermesi, yapıya son sentez aşamasında kazandırılan 5-ariliden artığının etkisini açıkça ortaya koymaktadır. Anahtar sözcükler: 5-Ariliden-1,3-tiyazolidin-4-on, anti-HIV etkinlik, non-nükleozit ters transkriptaz, anti-HCV etkinlik, HCV- NS5B polimeraz. ABSTRACT SYNTHESİS AND CHARACTERİZATİON OF 5-ARYLİDENE-2-HETEROARYLİMİNO-1,3-THİAZOLİDİNE-4-ONE DERİVATİVES WİTH POTENTİAL ANTİVİRAL ACTİVİTY Scientific attempts in our department during the recent years showed that several 1,3-thiazolidin-4-one derivatives exhibited antiviral and antimicrobial activities. Moreover, increasing number of studies on these type of compounds and findings that these compounds could be possible inhibitors of HCV NS5B polymerase, encouraged us to pursue our efforts on 1,3-thiazolidine-4-ones. By using 2-(substituted benzylidene)hydrazinecarbothioamides [1a-g] selected as starting compounds, 5-(substituted aryl)-1,3,4-thiadiazol-2-amines [2a-g] were obtained. Through the reaction of compounds [2a-g] with chloroacetyl chloride, 2-chloro-N-[5-(substituted aryl)-1,3,4-thiadiazol-2-yl]acetamides [3a-g] were gained. Subsequent reaction of compounds [3a-g] with ammonium thiocyanate gave 2-[[5-(substituted aryl)-1,3,4-thiadiazol-2-yl]imino]1,3-thiazolidin-4-ones [4a-g]. At the final stage, target compounds 5-(3-fluorobenzylidene)-2-[[5-(substituted aryl)-1,3,4-thiadiazol-2-yl]imino]-1,3-thiazolidine-4-ones [5a-g] and 5-(2,6-dichlorobenzylidene)-2-[[5-(substituted aryl)-1,3,4-thiadiazol-2-yl]imino]-1,3-thiazolidine-4-ones [6a-g] were synthesized by the reactions of [4a-g] with 3-fluorobenzaldehyde and 2,6-dichlorobenzaldehyde, respectively. Reactions were monitored by TLC and purity was checked using HPLC and elementel analysis for all synthesized compounds. Their structures were elucidated by the use of their IR, 1H-NMR, 13C-NMR, HRMS data. Anti-HIV and anti-HCV activities of the synthesized compounds [4a-g, 5a-g, 6a-g] were screened. Of these 5-arylidene-1,3-thiazolidine-4-one derivatives, compounds 5c, 5e, 5g and 6b-g exhibited 80-91 % inhibition of HCV NS5B at 50 M concentration. The fact that compounds 4a-g showed no considerable activity whereas compounds 5c, 5e, 5g, 6b-g derived from 4a-g provided high inhibition values on replicon system and HCV-NS5B, clearly reveals the contribution of 5-arylidene moiety which was introduced at the final synthetic step. Key words: 5-Arylidene-1,3-thiazolidine-4-one, anti-HIV activity, non-nucleoside reverse transcriptase, anti-HCV activity, HCV- NS5B polymerase

Determınatıon Of The Needs Of Prımary School Chıldren Wıth Chronıc Dısease

Araştırma, kronik hastalığı olan ilkokul çocuklarının ebeveynlerine ve öğretmenlerine göre okuldaki gereksinimlerinin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma, Ankara ilinin Yenimahalle ilçesine bağlı ilkokullar arasından seçilen 10 okulda, 02.05.2018-06.06.2018 tarihleri arasında yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini 69 ebeveyn ve 69 öğretmen oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında, Ebeveyn ve Çocuk Tanımlayıcı Bilgiler Formu , Öğretmen Tanımlayıcı Bilgiler Formu , Kronik Hastalığı Olan İlkokul Çocuklarının Okuldaki Gereksinimlerini Belirleme Formu ve Okul Tanımlayıcı Bilgiler Formu kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin araştırmacılar tarafından yüzdelik ve sayısal değerleri alınmıştır. Araştırmamızda tanıları en fazla olan ilk 3 kronik hastalık sırasıyla astım (%30,4), Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (%18,8) ve epilepsi (%15,9) dir. Çocukların yaş ortalaması 8,71±1,17, tanı yaşı ortalaması 3,36±2,75 tir. Ebeveynlerin %13,0 ı çocuklarının gereksinimlerini karşılamak için okulda beklemektedir. Öğretmenlerin %94,2 sinin çalışma deneyimi on yıl ve üzerindedir. Okulların hiçbirisinde kronik hastalıklara müdahale için acil eylem planının geliştirilmediği ve revir olmadığı belirlenmiştir. Ebeveynlerin %50,7 si, öğretmenlerin %75,4 ü çocuğun okuldaki kronik hastalık yönetiminde kendilerini yeterli hissetmediğini belirtmiştir. Ebeveynler öğretmenlerden daha fazla çocukları için fiziksel gereksinim belirtmişlerdir. Öğretmenlerin %58,0 ı çocukların acil durum ilaçlarının olup olmadığını, %52,2 si çocukların ilaçlarını alırken yardıma gereksinimi olup olmadığını bilmemektedir. Öğretmenler ebeveynlere göre daha fazla psikososyal sorun belirtmişlerdir. Ebeveynlerin %11,6 sı çocuğunun sınıf arkadaşlarıyla ve diğer çocuklarla sorun yaşayıp yaşamadığını bilmemektedir. Çocukların okul başarısını çok iyi olarak ifade eden ebeveynlerin oranı öğretmenlere göre daha yüksektir. Hastalığın çocukların okul başarısını etkilediğini belirtme durumu ebeveynlerde öğretmenlere göre daha yüksektir. Sonuç olarak, kronik hastalığı olan çocukların okuldaki gereksinimlerini belirlemede ebeveynler ve öğretmenler arasında farklılıkların olduğu görülmektedir. Okul sağlığı hizmetlerinde ebeveynler ve öğretmenler arasındaki işbirliğinin çocukların gereksinimlerinin karşılanmasını sağlayacağı düşünülmektedir.The study was conducted to determine needs of primary school children with chronic disease according to their parents and teachers. The study was carried out in 10 schools selected among the primary schools at Yenimahalle District of Ankara between 02.05.2018 and 06.06.2018. The sample of the study consisted of sixty-nine parents and 69 teachers. ''Parent and Child Descriptive Characteristic Information Form'', ''Teacher Descriptive Characteristic Information Form'', ''Determining the Needs of the Primary School Children with Chronic Disease Form'' and ''School Descriptive Characteristic Information Form'' were used to data collection. Data obtained in this study was stated as number and percentage. First three common diseases determined from the study were asthma, ADHD and epilepsy with the percentage of 30,4, 18,8 and 15,9, respectively. The mean age of the children was 8.71 ± 1.17 and the diagnosis age of disease was 3.36 ± 2.75. Parents rate waiting to meet the children's needs at school was 13,0% in this study. Also, 94,2% of the teachers had more than ten years experience. All schools had neither emergency protocol nor infirmary. Some of the parents (50,7%) and teachers (75,4%) stated that they did not feel competent to manage the chronic disease of children in school environment. Parents indicated more physical need for their children than teachers. In addition, 58,0% of teachers were not aware of whether the children used any medication or not, and 52,2% were also whether they needed any help or not for medication. Teachers reported more psychosocial problems than parents. In our study, 11,6% of the parents were not aware of whether their children had any problem or not with their classmates. The ratio of the parents who expressed their children school's success as very good was higher than teachers. Parents statements about the impact of the disease on the school achievement of the children were higher than teachers. In conclusion, it was seen that there were differences between parents and teachers to determine the needs of children with chronic disease in school environment. It is thought that the cooperation between parents and teachers could provide to meet the needs of children in school health services

Deep Mıxıng Method And Comparıson Of Dıfferent Analysıs Technıques

Tüm mühendislik yapıları (binalar, demiryolu, karayolu, havaalanı, metro vd.) bir zemine oturmakta ve zaman zaman fiziksel, mühendislik özellikleri itibariyle problemli zemin koşulları ile karşılaşılmaktadır. Geoteknik mühendisliği uygulamalarında proje alanı; zemin koşulları, tasarım ve yapım yöntemleri açısından önemli bir etkiye sahiptir. Problemli zemin koşulları projenin yapılabilirliğini etkiler ve önemli sorunlara yol açabilir. Bu açıdan problemli zeminlerin iyileştirilmesi gerekmektedir. Teknolojik gelişmelere bağlı olarak yeni cihaz ve makinaların üretilmesiyle farklı zemin iyileştirme yöntemleri de ortaya konmuştur. Türkiye’de problemli zeminlerde çalışma zorunluluğu arttığından bu yana farklı zemin iyileştirme uygulamalarının kullanımı da yaygınlaşmıştır. Uygulamaya başlamadan önce yapılması gereken ilk şey öngörülen tasarım kriterlerine ulaşmak için uygulanacak zemin iyileştirme yönteminin geoteknik mühendisi tarafından iyice anlaşılmasıdır. Türkiye’de geoteknik mühendisliği uygulamalarında zemin iyileştirme yöntemi olarak Derin Karıştırma Yöntemi ilk akla gelen yöntem değildir. Buna karşın Japonya menşeili Derin Karıştırma Yöntemi (Deep-Mixing) ile zemin iyileştirmeleri dünyada 1960’lardan itibaren oldukça tercih edilen bir yöntem olmuştur. Öyle ki bu konuda bir çok araştırmacı çok kapsamlı yayınlar ortaya koymuş ancak ülkemizdeki mühendisleri bilgilendirecek kapsamda çeviriler, ayrıntılı anlatımlara literatürde rastlanmamaktadır. Bu çalışmada, çeşitli Derin Karıştırma Yöntemleri ile ilgili detaylı bir araştırma yapılmaya çalışılmıştır. Bu kapsamda; yöntemin tarihsel araştırması, sınıflandırma ölçütleri, ana yöntemlerin açıklanması, uygulama alanları, yöntemin alternatif yöntemlere göre avantaj ve dezavantajları bahsedilmiş; yirmi dört farklı Derin Karıştırma Yöntemi’ni açıklayan ve kendi içinde kıyaslanmasını sağlayan özet tablolara yer verilmiş ve son olarak bir yol dolgusu tabanının derin karıştırma yöntemi ile iyileştirildiği ve stabilite probleminin farklı hesap ve analiz teknikleri kullanılarak çözüldüğü örnek tasarım ele alınmıştır. Ayrıca bu çalışmada Derin Karıştırma Yöntemi’nin kullanım alanının genişliğine de dikkat çekilmek istenmiştir. Çok çeşitli geoteknik problemleri çözmek için bu yöntemin kullanımının artmasını sağlamak amaçlanmıştır.All engineering structures (buildings, railway, highway, airport, subway etc.) are constructed on a ground and the problematic soil conditions are encountered due to their physical and engineering properties occasionally. In geotechnical engineering applications the project area has a significant impact in terms of soil conditions, design and construction methods. Problematic soil conditions affect the feasibility of the project and can cause significant problems. In this respect, problematic soil need to be improved. Different soil improvement methods have been introduced by the production of new devices and machines depending on technological developments. Because of increased necessity to work on problematic soil in Turkey, the use of different soil improvement applications has become widespread. The first thing to do before starting the implementation is to clearly understand the soil improvement method by the geotechnical engineer in order to achieve the predicted design criteria. The Deep Mixing Method as the soil improvement method in geotechnical engineering applications is still not the first method that comes to mind in Turkey. On the other hand, ground improvement with Japan-based Deep Mixing Method is a highly preferred method in the world since the 1960s. In fact, many researchers have published very comprehensive publications on this subject, but translations and detailed explanations to inform the engineers in our country are not found in the literature. In this study, a detailed research on various deep mixing methods (DMM) is reported. The historical research of the method, classification criteria, explanation of the main methods, application areas, advantages and disadvantages of the method compared to alternative methods; the summary tables explaining twenty four different Deep Mixing Methods and comparing the methods in itself, and finally, a sample design about an embankment for a transportation is supported by deep mixing method and the stability problem is solved by using different calculation and analysis techniques. This study also draws attention to the wide use of the Deep Mixing Method. It is aimed to increase the use of this method to solve a wide variety of geotechnical problems

An evaluation of recent neural sequence tagging models in Turkish named entity recognition

Named entity recognition (NER) is an extensively studied task that extracts and classifies named entities in a text. NER is crucial not only in downstream language processing applications such as relation extraction and question answering but also in large scale big data operations such as real-time analysis of online digital media content. Recent research efforts on Turkish, a less studied language with morphologically rich nature, have demonstrated the effectiveness of neural architectures on well-formed texts and yielded state-of-the art results by formulating the task as a sequence tagging problem. In this work, we empirically investigate the use of recent neural architectures (Bidirectional long short-term memory (BiLSTM) and Transformer-based networks) proposed for Turkish NER tagging in the same setting. Our results demonstrate that transformer-based networks which can model long-range context overcome the limitations of BiLSTM networks where different input features at the character, subword, and word levels are utilized. We also propose a transformer-based network with a conditional random field (CRF) layer that leads to the state-of-the-art result (95.95% f-measure) on a common dataset. Our study contributes to the literature that quantifies the impact of transfer learning on processing morphologically rich languages.WOS:000688460900011Scopus - Affiliation ID: 60105072Science Citation Index ExpandedQ1ArticleUluslararası işbirliği ile yapılmayan - HAYIRKasım2021YÖK - 2021-2

24 January 2020, Sivrice-Elazig-Turkey Earthquake Reconnaissance Report

On January 24, 2020 20:55:11 (UTC), a moment magnitude Mw 6.8 (AFAD) or 6.7 (USGS) earthquake occurred on the East Anatolian Fault zone, due to a NE-SW strike-slip fault rupture along the Sivrice-Pütürge Segment in Elazığ, Turkey. Within the confines of this project, the findings of geological, seismological and geotechnical and structural reconnaissance studies as well as preliminary field investigation studies are published. In addition to geological and geotechnical evaluations in the course of reconnaissance studies, some typical lifeline and superstructure damage examples are also given. Independent engineering groups composed of earth scientists, geological, geophysical, and civil engineers have compiled and documented perishable data immediate upon Elazığ-Sivrice earthquake