Utjecaj identiteta na anksioznost sportaša

The aim of this study was to research into the interconnection of an athlete’s identity and his/her state and trait anxiety. There were 410 athletes included. 67.4% of them were male athletes and 30% were female athletes. The sample included athletes of different quality classes (world class, international class, national class, perspective class, youngster class and non-categorized athletes). The Athletic Identity Measurement Scale (AIMS) (Brewer, Van Raalte, & Linder, 1993) and STAI-X1 and STAI-X2 (Spielberger, Gorsuch, & Lushene, 1970) were applied. It was found that there is a similar interconnection between athletic identity and both types of anxiety. The highest relative impact on both the state and trait anxiety had a negative affectivity as a factor of sport identity, followed by world class categorization (in comparison to other classes). Those athletes with a higher negative affectivity and world-class athletes have a higher level of both trait and state anxiety than the other categories of athletes. Male athletes had a lower state and trait anxiety. An increase of self-identity decreases the level of trait anxiety.Uvod Tema ovog istraživanja bila je povezanost između sportskog identiteta i anksioznosti, koja je operacionalizirana kao osobina ličnosti i kao stanje u sportaša različitih kategorija i različitih sportskih disciplina. Pojam identiteta je subjektivni koncept koji se može definirati kao individualnost, pojam o sebi. U području četiri komponente poimanja sebe (slika o sebi, samopoštovanje, idealno ja i samopouzdanje) najviše je povezan sa slikom o sebi koja je u suštini deskriptivna. Sportski identitet je specifična mjera pojma o sebi (Grove i sur., 2004). Prema Brewer i suradnici (1993) sportski identitet jest stupanj do kojeg se pojedinac identificira s ulogom sportaša. Sportski identitet se smatra ‘kognitivnom shemom koja vodi i organizira procesiranje informacija o pojmu o sebi’ (Brewer, Van Raalte i Linder, 1993). Iako su sportski identitet inicijalno proučavali Brewer i njegovi suradnici koji su pošli od pretpostavke da se radi o jednodimenzionalnom konstruktu i osobini ličnosti, neka su se istraživanja ipak bavila faktorima sportskog identiteta. Brewer, Van Raalte i Linder (1993) ukazuju na sljedeće faktore koji čine sportski identitet: samopoimanje, socijalni identitet, isključivost i negativni afekt. Kako se identitet smatra centralnom funkcijom ega i kako je identitet najvažniji faktor psihološke dobrobiti (Petzold, 1991), moguće je pretpostaviti da bi sportski identitet mogao biti važan faktor koji utječe i na sportsku izvedbu. Metode rada Ispitanici. Četiristo deset slovenskih sportaša sudjelovalo je u istraživanju; 70% ispitanika u ukupnom uzorku činili su sportaši (N=285), a 30% bile su sportašice(N=125). Instrumenti. Primijenjen je Upitnik sportskog identiteta (The Athletic Identity Measurement Scale – AIMS; Brewer, Van Raalte i Linder, 1993) te upitnici anksioznosti koji mjere anksioznost kao osobinu ličnosti (STAIX1) i anksioznost kao stanje (STAIX2) (Spielberger, Gorsuch i Lushene, 1970). Metode za obradu podataka. Provedene su dvije regresijske analize (Enter Method) s varijablama anksioznosti (kao osobinom ličnosti i kao stanjem) kao kriterijskim varijablama. Nezavisne varijable u oba modela bila su četiri faktora sportskog identiteta (samopoimanje, socijalni identitet, isključivost i negativni afekt), spol, vrsta sporta (individualni ili timski) i kategorizacija. Posljednje su tri varijable bile dihotomizirane zbog pretpostavki koje je nužno zadovoljiti za provedbu regresijske analize. Rezultati Na temelju dobivenih rezultata utvrđena je statistički značajna povezanost nezavisnih varijabli i anksioznosti kao stanja (p=.000). Odabrane nezavisne varijable objasnile su 15,1% varijance anksioznosti kao stanja kod ispitivanih sportaša. Najviši relativni utjecaj na anksioznost kao sta-nje od ovih prediktora imala je varijabla negativnog afekta, zatim kategorizacija (i to vrhunski sportaši svjetskog ranga). Ako je pojedinac vrhunski sportaš svjetskog ranga (najviša kategorija), tada će očitovati simptome anksioznosti kao stanja u većoj mjeri nego ako je sportaš iz neke niže kategorije. Također, viši pojam o sebi djeluje na slabije očitovanje simptoma anksioznosti kao stanja. Osim toga, sportaši su manje anksiozni (stanje) od sportašica. Nadalje, utvrđena je statistički značajna povezanost između nezavisnih varijabli anksioznosti kao osobine ličnosti (p=0.00). Odabrane nezavisne varijable objasnile su 17,4% varijance anksioznosti kao osobine ličnosti kod ovih sportaša. Moguće je utvrditi da su nezavisne varijable na sličan način povezane s oba tipa anksioznosti. Najviši relativni utjecaj na anksioznost kao osobinu ličnosti od ovih prediktora ima negativni afekt, zatim slijedi kategorizacija. Kod vrhunskih sportaša svjetskog ranga anksioznost kao osobina ličnosti zastupljena je u većoj mjeri nego što je to slučaj sa sportašima nižih kategorija. Ponovno se zamjećuje niža anksioznost kod muškaraca, a viši pojam o sebi povezan je s nižom razinom anksioznosti. U oba tipa anksioznosti postoji povezanost između višeg ranga nacionalne sportske kategorizacije i više razine oba tipa anksioznosti. Rasprava Ovo istraživanje potvrdilo je da dva od četiri faktora sportskog identiteta imaju značajan utjecaj na anksioznost kao stanje i kao osobinu ličnosti kod sportaša – to su pojam o sebi i negativni afekt. Isključivost i socijalni identitet nisu pridonijeli objašnjavanju anksioznosti kod sportaša. Ovakav nalaz sukladan je rezultatima nekih dosadašnjih istraživanja koja naglašavaju važnost sportskog identiteta. Smatra se da jasan sportski identitet i samopouzdanje mogu posredovati u procesima suočavanja sa stresom kod sportaša. Smatra se da se snažan pojam o sebi povezuje s nižom anksioznošću, učinkovitijim vještinama suočavanja sa stresom i višim samopouzdanjem. S druge strane, slab i nejasan pojam o sebi povezuje se s višim neuroticizmom, sniženim samopouzdanjem, nižom savjesnošću i manjom sklonošću samoanalizi (Camp-bell, 1990). Navedeno može objasniti činjenicu da vrhunski sportaš ‘može dozvoliti’ višu razinu anksioznosti zato što iskusniji sportaši u pravilu imaju i jači pojam o sebi u usporedbi s manje iskusnima (Kamal, Blais, Kelly i Ekstrand, 1995). Utvrđeno je da je kategorizacija značajan antecedent oba tipa anksioznosti. Sportaši višeg ranga (svjetska klasa) imaju višu razinu anksioznosti od onih nižeg ranga. S druge strane negativni afekt u pozitivnoj je vezi s anksioznošću. Identifikacija s manje učinkovitim obrascima suočavanja može biti povezana s povećanom razinom anksioznosti. Osim toga, naglašava se i utjecaj spola i kategorizacije sportaša.Općenito, sportaši pokazuju nižu razinu anksioznosti od sportašica (Faganel, 2003b). Sport, osobito vrhunski sport, još uvijek se smatra dominantno ‘muškim svijetom’. Moguće je da još uvijek postoji sukob između tradicionalnog poimanja žena, koje su ‘stidljive i mirne’ te se još uvijek nisu približile tradicionalno muškim atributi-ma (Cox, 1994). Zaključak Trebali bismo biti svjesni činjenice da komponente pojma o sebi, anksioznosti (intenzitet i smjer), suočavanje sa stresom i izvedba čine složen sklop te da se radi o višestruko i na više razina povezanim konceptima. Sportska uspješnost također je pod utjecajem i brojnih drugih faktora kao što su spol, kategorizacija itd. Identitet se može smatrati centralnim faktorom koji povezuje navedene koncepte i povezan je s različitim aspektima anksioznosti, a koji je i temelj učinkovitog suočavanja s izazovima iz okoline (tj. sa sportskom izvedbom i uspješnošću), a s druge je strane u pozitivnoj vezi s različitim aspektima pojma o sebi. Zasigurno se može smatrati točnim da su jasan identitet, uredno samopouzdanje, samopoštovanje poželjni integrativni faktori

Anksioznost v peripartalnem obdobju

Nosečnost je za ženske občutljivo obdobje, ki ga spremljajo pomembne fiziološke in duševne spremembe tako na čustveni kot na biološki, tj. hormonski ravni. Anksioznost je v obdobju tako velikih sprememb do neke mere normalen in prilagoditveni odgovor na situacijo. Vendar pa nekatere nosečnice izkusijo visoko raven anksioznosti, ki doseže stopnjo klinično pomembne motnje. Anksiozne motnje, ki se v peripartalnem obdobju najpogosteje pojavljajo, so generalizirana anksiozna motnja, panična motnja, fobije, obsesivno-kompulzivna motnja in posttravmatska stresna motnja. Pretekla anamneza razpoloženjskih in/ali anksioznih motenj je med najmočnejšimi napovedovalci razvoja peripartalne anksioznosti. Čeprav raziskovalno zanimanje za anksiozne motnje v peripartalnem obdobju narašča in vemo več o značilnostih in diagnosticirani ravni, pa so dokazi o klinični obravnavi – tako farmakološki kot nefarmakološki – še vedno omejeni. Tveganje in korist uvedbe farmakološkega zdravljenja vedno individualno pretehtamo. Prepoznavanje in obravnava anksioznosti med nosečnostjo sta bistvenega pomena in delujeta preventivno za psihiatrične motnje po porodu. Poporodna anksioznost matere lahko tudi pomembno ovira proces navezovanja matere in otroka, kar posredno tudi vpliva na razvoj otroka. Pri nosečnicah, ki so v psihiatrično obravnavo že vključene zaradi obravnavane duševne motnje, pa je sledenje, podpora in dobro interdisciplinarno sodelovanje lečečega psihiatra in ginekološke službe nujno potrebno

The results of clinical research on the effects of plants on nervous system diseases

Istraživanja bez sumnje pokazuju da u biljkama ima skoro beskonačno rezervi kemijskih tvari sa stvarnim i potencijalnim efektima na ljudsko tijelo. Postoji tek nekoliko istraživanja koja se provode u uvjetima u kojima se kontrolira placebo efekt. Sama istraživanja su poprilično skupa, a bez mogućnosti patentiranja, industrija nema interesa investirati. Mnogo je polja gdje korištenje biljaka može transformirati stanice, u ovom radu izložen je kratki pregled rezultata kliničkih istraživanja kave, vitanije i valerijane na bolesti živčanog sustava. Istraživanja pokazuju da ove biljke imaju anksiolitička, sedativna, antiepileptička, spazmolitička i tonična djelovanja i pozitivni utjecaj na anksioznost i nesanicu.There is no doubt that the research shows that plants contain an unlimited reserves of chemical substances with concrete and potential effects on the human body. There are only a few placebo-controlled clinical trials. The trials themselves are pretty expensive and without a possibility of patenting the industry has no interest in investing in them. There are a lot of fields where using plants can transform cells. In this work, a short review of the results of clinical trials on the effects of kava, withania and valeriana on nervous system diseases, has been presented. The research shows these plants contain anxiolytic, sedative, antiepileptic, spazmolytic and tonic effects and a positive impact on anxiety and insomnia

Matematička anksioznost

Математичка анксиозност је анксиозност која се јавља када особа дође у контакт са математиком и математичким проблемима. Манифестује се на различите начине, од благе нелагодности коју особа доживљава када треба да покаже своје математичке вештине, до значајних промена на психолошком, психомоторном и вегетативном плану, које у мањој или већој мери могу утицати на постигнуће особе. Приликом упознавања са математиком као науком, дете наилази на изазове и проблеме са којима се до тада није сусрело. Комплексност овог језика симбола захтева помоћ учитеља, наставника, родитеља и ширег окружења, подршку и вредан рад, како би га дете разумело и развило све способности које му ова наука нуди. Тада се дете описмењује и развија математичку резилијентност, која му помаже да сваком наредном, компликованијем задатку приђе са знатижељом и одлучношћу да га реши. Међутим, пракса показује да дете чешће развија математикчку анксиозност, због чега долази до тога да ову науку, и професије које захтевају њено познавање, заобилази приликом одабира каријере и запошљавања. Проблеми се онда проширују и на друге активности које захтевају разумевање математичких записа и односа, и озбиљно могу угрозити свакодневно функционисање особе. Математичка анксиозност још увек нема своје место у стандардној класификацији менталних поремећаја, DSM-5 (The Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition), па се најчешће доводи у везу са анксиозношћу теста и генерализованим анксиозним поремећајем. Њено издвајање, као посебне категорије анксиозности, би омогућило предузимање одређених мера и минимизирање њених последица.Mathematical anxiety is anxiety that occurs when a person comes in contact with mathematics and mathematical problems. It manifests itself in various ways, from mild discomfort that a person experiences when he needs to show his mathematical skills, to significant changes on the psychological, psychomotor and vegetative level, which can, to a greater or lesser extent, affect a person's achievements. When getting acquainted with mathematics as a science, child encounters challenges and problems that he has not encountered before. The complexity of this language of symbols requires the help of teachers, parents and the wider environment, support and hard work, so that the child understands it and develops all the abilities that this science offers him. Then the child becomes literate and develops mathematical resilience, which helps him to approach each subsequent, more complicated task with curiosity and determination to solve it. However, practice shows that a child more often develops mathematical anxiety, which is why this science, and the professions that require its knowledge, are bypassed when choosing a career and employment. The problems then extend to other activities that require an understanding of mathematical records and relationships, and can seriously jeopardize a person’s daily functioning. Mathematical anxiety still does not have its place in the standard classification of mental disorders, DSM-5 (The Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition), so it is most often associated with test anxiety and generalized anxiety disorder. Its separation, as a special category of anxiety, would enable certain measures to be taken and its consequences to be minimized

Internalizing disorders in children and adolescents

Internalizirani poremećaji odnose se na ona ponašanja koja se pretjerano kontroliraju te su usmjerena prema samome sebi. Anksioznost, depresija te suicidalnost najučestaliji su internalizirani poremećaji kod djece i adolescenata. Djeca koja imaju neki oblik internaliziranog poremećaja nemaju dovoljno razvijene socijalne odnose, povučena su, te su kod njih izraženi strah, tuga i somatski problemi. Simptomatologija internaliziranih poremećaja teže je uočljiva, te zbog toga dolazi do kasnog identificiranja poremećaja kod velikog broja djece, što može rezultirati lošijim mentalnim zdravljem u odrasloj dobi i komorbiditetom s drugim poremećajima. Rizični čimbenici u djetetovu okruženju mogu doprinijeti nastanku i napredovanju ovih poremećaja, a također je naglašena važnost njihovog pravovremenog uočavanja. Preventivni programi temelje se na interdisciplinarnom pristupu kojim se nastoji zaustaviti ili spriječiti nastajanje problematičnog ponašanja kod djece. Navedeni su i brojni zaštitni čimbenici u obiteljskom, vrtićkom i školskom okruženju.Internalized disorders are related to behavior that are excessively controlled and directed toward oneself. Anxiety, depression and suicidal thoughts are the most common disorders in children and adolescents. Children who have some kind of internalized disorder have underdeveloped social relationships, are withdrawn, with pronounced fear, and sadness and somatic problems are expressed. The symptomatology of internalized disorders is hard to notice, and therefore a large number of children with internalized disorders are late-identified, which can result in poorer mental health in adulthood and comorbidity with other disorders. Risk factors in the child environment can contribute to emergence and progress of these disorders, have been highlighted, and the importance of their timely observation is also emphasized. Preventive programs are based on an interdisciplinary approach to stop or prevent the emergence of problematic behavior in children. Numerous protective factors in the family, kindergarten and school environment are also listed

Matematička anksioznost, matematičko postignuće i motivacija za učenje matematike u srednjoj školi: učinci spola

According to the results of previous research, math anxiety is an important determinant of lower math achievement among high school students. Although math anxiety affects both genders, some findings indicate that girls are more prone to its manifestation, but do not explain how the contribution of different math anxiety dimensions to the math achievement depends on the interaction of students\u27 gender and manifestations of math motivation. The aim of this research was to examine the moderation effect of gender in the relation between math anxiety and math achievement mediated by math motivation in high school students. The sample consisted of 514 high school students (45.3% male), aged 15 to 19, from Serbia. The instruments used in the research were the Math Anxiety Questionnaire and Students Motivation to Learn Mathematics Scale, while math achievement was measured as the average grade in mathematics at the end of the first term and at the end of the school year. The results of the moderated mediation analysis pointed out  negative contribution of the math anxiety to achievement in both genders, with a full mediation of Satisfaction among boys, and partial mediation of Satisfaction and Usefulness among girls. Based on the analysis of the obtained results, it can be concluded that it is necessary to apply different motivating strategies in order to overcome math anxiety, which depends on students\u27 gender.Prema rezultatima prethodnih istraživanja, matematička anksioznost je važna odrednica nižeg postignuća iz matematike među srednjoškolcima. Iako matematička anksioznost utječe na oba spola, neki nalazi govore da su djevojke sklonije njezinom pokazivanju, ali ne objašnjavaju kako doprinos različitih dimenzija anksioznosti ovisi o interakciji spola učenika i manifestacija motivacije za učenje matematike. Cilj ovoga istraživanja bio je ispitati učinak spola između matematičke anksioznosti i matematičkoga postignuća posredovanih motivacijom za učenje matematike kod srednjoškolaca. Uzorak je činilo 514 srednjoškolaca iz Srbije (45,3 % učenika), u dobi od 15 do 19 godina. Instrumenti koji su korišteni u istraživanju bili su Upitnik matematičke anksioznosti i Ljestvica motivacije za učenje matematike, dok je matematičko postignuće mjereno kao prosjek ocjena iz matematike na kraju prvog polugodišta i na kraju školske godine. Rezultati moderirane analize medijacije ukazali su na negativan doprinos matematičke anksioznosti postignuću kod oba spola, uz potpuno posredovanje zadovoljstva kod učenika i djelomičnim posredovanjem zadovoljstva i korisnosti kod učenica. Na temelju analize dobivenih rezultata može se zaključiti da je nužno primijeniti različite strategije motivacije za prevladavanje matematičke anksioznosti, što ovisi o spolu učenika

Stres in anksioznost

Na stresne okoliščine se vsi odzivamo podobno. Stres je normalno odzivanje na spremenjene okoliščine in sam po sebi ni duševna ali telesna motnja, pogosto pa je sprožilni dejavnik za vrsto duševnih in telesnih motenj. Krepitev duševnega zdravja in preprečevanje nastanka duševnih motenj temelji predvsem na povečevanju odpornosti na stres in reševanju vsakodnevnih težav na način, da se stres zmanjšuje. O duševnih motnjah vemo bistveno manj kot o prehladu, sladkorni bolezni ali drugih zdravstvenih težavah, poleg tega jih še vedno spremljajo stigma, sram, nerazumevanje in močan strah. Številni zato odlašajo z iskanjem pomoči, si skušajo pomagati sami ali se zatekajo k neustreznim rešitvam. V priročniku je posvečena posebna pozornost prepletenosti stresa in motenj razpoloženja ter pojasnilom, kaj se dogaja v našem telesu, ko je v stresu in kakšne so lahko dolgoročne posledice. S pomočjo osebnih zgodb običajnih ljudi je predstavljeno, kako poteka prepoznavanje anksioznih motenj, kakšne so razlike med različnimi vrstami anksioznih motenj ter kakšne možnosti so na voljo za samopomoč in zdravljenje

Statistična anksioznost pri študentih in povezani dejavniki

The present study investigated relationships between statistics anxiety (SA), trait anxiety, attitudes towards mathematics and statistics, and academic achievement among university students who had at least one study course related to statistics in their study programme. Five hundred and twelve students from the University of Ljubljana completed the Statistics Anxiety Rating Scale (STARS), State-Trait Anxiety Inventory, and answered questions about their perceptions of mathematics and statistics. The results showed below-average mean scores on the STARS dimensions, except for the Test and Class Anxiety with the average score around the midpoint of the scale. Female students reported higher levels of SA than male students did. The highest levels of SA were reported by students who perceived mathematics and statistics as a threat. The subscales of the STARS correlated positively with students’ trait anxiety. Students who reported less enjoyment in mathematics in high school perceived statistics to be a less worthy subject and had a lower computation self-concept. Students who had better mathematics performance in high school and higher average study grades also reported a higher computation self-concept. In the present study, we translated the STARS questionnaire into Slovenian and confirmed the six-factor structure of the questionnaire. The results provide a basis for further research on statistics anxiety and further validation of the STARS questionnaire. The results can also aid statistics teachers in better understanding students’ worries, fears, and attitudes towards statistics and in learning about the factors that affect students’ statistics anxiety and their work in the course. (DIPF/Orig.

Biokemijski odgovor na anksioznost uzrokovanu sportskim aktivnostima

The goal of each professional athlete is to reach maximal performance. In order to achieve that, physical as well as mental training needs to be part of a regular training routine. Anxiety significantly affects athletic performance while extreme anxiety levels are associated with reduced athletic achievements. Therefore, controlling sport-related anxiety seems to be one of the most significant aspects for elite athletes. In order to understand the biology behind sport-related anxiety, this review is focused on the biochemical responses to such a stressor. Knowing the biochemistry of stress and its limiting factors on athletic performance enables us a greater understanding of the influence of anxiety on professional athletes. It might help to better understand the importance of sport psychology and how our mindset influences our performance. Furthermore, the correlation between the placebo effect and the manner in which the mind controls the body are considered as it might prove an important tool for future athletic training and sport psychology.Cilj svakog profesionalnog sportaša jest postizanje najviše razine sportskih performansi. U tu svrhu fizička i mentalna priprema trebaju biti dio redovitih treninga. Anksioznost značajno utječe na sportsku izvedbu a izrazita tjeskoba povezana je sa smanjenim atletskim dostignućima. Stoga je za sportaše jedna od vrlo važnih značajki sposobnost kontroliranja anksioznosti. Kako bismo razumjeli biološke odgovore povezane s anksioznošću, ovaj je pregledni rad usmjeren na razjašnjavanje biokemijskih odgovora navedenog stresora. Poznavanje biokemijskog odgovora organizma uzrokovanog stresom te njegovih ograničavajućih učinaka na sportsku izvedbu omogućuje nam veće razumijevanje utjecaja tjeskobe na profesionalne sportaše. Navedeno nam daje uvid u bolje razumijevanje važnosti sportske psihologije te pojašnjava na koji način mentalno stanje utječe na fizičku izvedbu. U radu se opisuje i korelacija između placebo učinka i načina na koji um kontrolira fizičku snagu, s obzirom na to da ova saznanja mogu predstavljati važnu komponentu sportske psihologije, te daje mogućnost poboljšanja načina pripreme sportaša