1,002 research outputs found

    A Novel Combined System of Direction Estimation and Sound Zooming of Multiple Speakers

    Get PDF
    This article presents a new system for estimation the direction of multiple speakers and zooming the sound of one of them at a time. The proposed system is a combination of two levels; namely, sound source direction estimation, and acoustic zooming. The sound source direction estimation uses so-called the energetic analysis method for estimation the direction of multiple speakers, whereas the acoustic zooming is based on modifying the parameters of the directional audio coding (DirAC) in order to zoom the sound of a selected speaker among the others. Both listening tests and objective assessments are performed to evaluate this system using different time-frequency transforms

    Ambisonics

    Get PDF
    This open access book provides a concise explanation of the fundamentals and background of the surround sound recording and playback technology Ambisonics. It equips readers with the psychoacoustical, signal processing, acoustical, and mathematical knowledge needed to understand the inner workings of modern processing utilities, special equipment for recording, manipulation, and reproduction in the higher-order Ambisonic format. The book comes with various practical examples based on free software tools and open scientific data for reproducible research. The book’s introductory section offers a perspective on Ambisonics spanning from the origins of coincident recordings in the 1930s to the Ambisonic concepts of the 1970s, as well as classical ways of applying Ambisonics in first-order coincident sound scene recording and reproduction that have been practiced since the 1980s. As, from time to time, the underlying mathematics become quite involved, but should be comprehensive without sacrificing readability, the book includes an extensive mathematical appendix. The book offers readers a deeper understanding of Ambisonic technologies, and will especially benefit scientists, audio-system and audio-recording engineers. In the advanced sections of the book, fundamentals and modern techniques as higher-order Ambisonic decoding, 3D audio effects, and higher-order recording are explained. Those techniques are shown to be suitable to supply audience areas ranging from studio-sized to hundreds of listeners, or headphone-based playback, regardless whether it is live, interactive, or studio-produced 3D audio material

    Localization and Rendering of Sound Sources in Acoustic Fields

    Get PDF
    Disertační práce se zabývá lokalizací zdrojů zvuku a akustickým zoomem. Hlavním cílem této práce je navrhnout systém s akustickým zoomem, který přiblíží zvuk jednoho mluvčího mezi skupinou mluvčích, a to i když mluví současně. Tento systém je kompatibilní s technikou prostorového zvuku. Hlavní přínosy disertační práce jsou následující: 1. Návrh metody pro odhad více směrů přicházejícího zvuku. 2. Návrh metody pro akustické zoomování pomocí DirAC. 3. Návrh kombinovaného systému pomocí předchozích kroků, který může být použit v telekonferencích.This doctoral thesis deals with sound source localization and acoustic zooming. The primary goal of this dissertation is to design an acoustic zooming system, which can zoom the sound of one speaker among multiple speakers even when they speak simultaneously. The system is compatible with surround sound techniques. In particular, the main contributions of the doctoral thesis are as follows: 1. Design of a method for multiple sound directions estimations. 2. Proposing a method for acoustic zooming using DirAC. 3. Design a combined system using the previous mentioned steps, which can be used in teleconferencing.

    Optimization-based reproduction of diffuse audio objects

    Get PDF
    The creation of a diffuse sound event from a single audio signal is an important signal processing task, for instance in spatial audio reproduction or audio coding. Current algorithms based on decorrelation filters or frequency-dependent panning typically cause artifacts due to transients or time-domain aliasing. In this paper, we propose an optimization-based approach to diffusion that creates a set of filters to approximate a desired distribution of frequency-dependent propagation directions to create the perception of a diffuse sound field with a multi-channel audio system. Thus, the diffusion can be optimally adapted to a specific reproduction scenario. In addition, the transient response can be purposefully improved by imposing constraints on the time-domain filter coefficients

    The role that sound spatialization plays in improving performance in an interactive installation : study of the correlation between gesture and localization of sound sources in space

    Get PDF
    The main objective of this research work is to study the correlation between gesture and localization of sound sources in space within the framework of interactive installations, based on theories of hearing and gesture. We have therefore chosen the experimental method by developing an interactive installation with which we carry out three different experiments, in which a subject’s hand is tracked by a Microsoft Kinect depth camera (motion capture) and a deictic gesture is used to trigger recorded music sounds and identify their localization in the horizontal plane. Thus, we manipulate the direction of sound and we measure the percentage of correct perceptual sound source localizations resulting from the participant’s responses in an Inquiry Mode Questionnaire in comparison with the actual directions of the gesture and perceptual sound sources provided by software. Descriptive and inferential statistics is applied to the collected data. The main results show that it is easier to define the origin of sound and that auditory perception is more accurate when its incidence is frontal in the horizontal plane, just as sound source localization theory predicts. Whereas 86.1% of all volunteers consider that their gesture coincides with the origin of sound in experiment 1, in which the use of their gesture in a certain direction produces a sound from that direction, only 58.1% admit the same in experiment 3, in which the same gesture is used to identify the system-predetermined localization of a perceptual sound source in an angle of 260o around a subject. At least 55.9% of all participants do not perceive that their gesture cannot coincide with the origin of sound in experiment 2, since sound is produced from the opposite surround direction, which seems to demonstrate that, when sounds are produced frontally or from the back and a person has the task of controlling their motion with a deictic gesture at the same time, his or her ability to identify the origin of sound generally diminishes, in addition to the already well-known reduced ability to identify it when it is in the median plane, if the head is not rotated. We therefore conclude that there is a relatively high correlation between gesture and localization of sound sources in space, but this is not as perfect as it could be owing to the limitations of the human auditory system and to the natural dependence of head movement on gesture.O objectivo principal deste trabalho de pesquisa é o de estudar a correlação entre gesto e localização de fontes sonoras no espaço, no âmbito das instalações interactivas, com base nas teorias da audição e do gesto. Na ocasisão em que começamos a nossa investigação verificámos que havia vários estudos que abordavam os assuntos “gesto” e “localização de fontes sonoras” de diversas maneiras: 1) de forma independente um do outro e/ou noutros contextos distintos dos das instalações interactivas, como por exemplo em Blauert (1997), Pulkki (1999) Pulkki & Karjalainen (2001), Pulkki (2001a), Bates et al. (2007), Hammershøi (2009), McNeill (1992), Coutaz & Crowley (1995), Choi (2000), Cadoz & Wanderley (2000), Nehaniv (2005), Campbell (2005), ou Godøy & Leman (2010); 2) de um ponto de vista mais técnico, como por exemplo em Harada et al. (1992), Jensenius et al. (2006), Marshall et al. (2006), Schacher (2007), Neukom & Schacher (2008), Zelli (2009), Marshall et al. (2009), Bhuiyan & Picking (2009), ou Schumacher & Bresson (2010); ou 3) de um ponto de vista mais artístico, como em Bencina et al. (2008) ou Grigoriou & Floros (2010). Havia, no entanto, muito poucos estudos a envolver ou a abordar ambos os assuntos e a analisar de maneira conjugada as suas relações de um ponto de vista mais perceptual, como por exemplo em Gröhn (2002), de Götzen (2004) ou Marentakis et al. (2008). Foi esta última perspectiva que decidimos seguir e que aqui exploramos. Desta forma, optámos pelo método experimental, aplicando um desenho de medidas repetidas e desenvolvendo uma instalação interactiva com a qual realizamos três experiências diferentes, em que a mão de um sujeito é rastreada por uma câmara de profundidade Microsoft Kinect (captação de movimento) e um gesto díctico é usado para activar sons de música gravada e para identificar as suas localizações no plano de escuta horizontal. Assim, manipulamos a direcção do som e medimos a percentagem de localizações de fontes sonoras perceptuais correctas, resultante das respostas dos participantes num Inquérito Por Questionário em comparação com as direcções reais do gesto díctico e das fontes sonoras perceptuais fornecidas pelo software que utilizamos no nosso trabalho. Para população-alvo pensámos em pessoas com conhecimentos musicais e pessoas com poucos ou nenhuns conhecimentos musicais, o que nos levou a solicitar a um grande número de pessoas a sua participação voluntária, anónima e sem constrangimentos no nosso estudo. Isso foi levado a cabo sobretudo através do envio de correio electrónico para amigos, para estudantes de diferentes áreas a frequentar e para colegas a trabalhar na Escola de Artes da Universidade Católica Portuguesa (EA- -UCP), na Escola Superior de Música e Artes do Espetáculo do Instituto Politécnico do Porto e na Academia de Música de Espinho. Para além disso, foi também crucial falar-se com amigos e familiares e informar tantas pessoas quanto possíıvel sobre a nossa investigação, através da colocação de cartazes informativos nas paredes dos corredores da Universidade Católica, alguns dias antes de as experiências terem sido realizadas no Laboratório de Captação de Movimento da EA-UCP. Por fim, é efectuada uma análise estatística descritiva e inferencial dos dados recolhidos. Os principais resultados apontam no sentido de ser mais fácil definir a origem do som quando a sua incidência é frontal no plano de escuta horizontal, para além de a percepção auditiva ser mais precisa nessa direcção, tal como a teoria da localização de fontes sonoras prevê. Enquanto 86.1% de todos os participantes consideram que o seu gesto díctico coincide com a origem do som na experiência 1, em que o uso desse gesto numa determinada direcção faz despoletar um som proveniente dessa direcção, apenas 58.1% admitem o mesmo na experiência 3, em que o mesmo gesto é usado para identificar a localização de uma fonte sonora perceptual predeterminada pelo sistema num ângulo de 260º em torno de um sujeito. Esta última percentagem parece dever-se ao facto de a maior parte dos sons ser produzida a partir de direcções laterais na experiência 3, tendo a posição da cabeça voltada para a câmara como referência. Pelo menos 55.9% de todos os voluntários não percebem que o seu gesto não poderia ter coincidido com a origem do som na experiência 2, já que o som é produzido a partir da direcção envolvente oposta. Este facto parece demonstrar que, quando os sons são produzidos frontalmente ou de trás e uma pessoa tem a tarefa de controlar os seus movimentos com um gesto díctico ao mesmo tempo, a sua capacidade para identificar a origem do som é, em geral, ainda mais baixa, para além da já conhecida capacidade reduzida para identificá-la quando o som se encontra no plano mediano, se a cabeça não for rodada. A maior parte dos participantes sente um controlo imediato sobre o som nas experiências 1 e 2, mas os tempos estimados pelos próprios são bastante superiores aos aproximadamente 650 milissegundos necessários para o ser humano ouvir e reagir a um som na nossa instalação interactiva. Descobrimos também que o tempo médio necessário para localizar sons com o uso de um gesto díctico na nossa experiência 3 é de cerca de 10 segundos, o que corresponde a um tempo bastante mais longo do que os 3 segundos que supusemos. Para além disso, os voluntários fazem em média 2 tentativas para localizar sons com os seus gestos dícticos, tendo a necessidade de ouvir apenas uma vez em média cada som na íntegra para o localizar. Os desvios à esquerda e à direita efectuados pela maior parte dos participantes relativamente às direcções verdadeiras do som, quando estes tentam identificar as localizações predeterminadas pelo sistema das fontes sonoras perceptuais com os seus gestos dícticos na zona periférica do corpo, são em média de 7.97º e -7.19º, respectivamente. Desta forma, o desvio médio absoluto é de 7.76º. Comparando esses desvios com aqueles levados a cabo pelos participantes usando a mão esquerda (desvios de 6.86o para a esquerda e -6.35º para a direita das direcções verdadeiras do som) e com aqueles usando a mão direita (desvios de 8.46º para a esquerda e -7.38º para a direita das direcções verdadeiras do som), concluímos que os resultados são bastante parecidos entre si. Descobrimos que a maior parte dos voluntários estima um tempo muito mais longo do que os 2 segundos que supusemos experimentalmente para entender cada uma das três experiências. Para além disso, esse tempo estimado pelos participantes diminui da primeira para a última experiência, aparentemente devido à familiarização, conscientemente provocada por nós através da mesma sequência de realização das experiências imposta a cada participante, com o nosso sistema interactivo, embora considerem ter entendido cada uma das três experiências rapidamente. Acresce que a maioria dos voluntários interage facilmente com a nossa instalação e concorda que o gesto sugerido por nós foi adequadamente seleccionado para qualquer uma das três experiências. Também constatamos que os participantes consideram a resposta do sistema ao gesto como sendo imediata nas nossas três experiências, ou seja, estimam cerca de 1 segundo, o que é consistente com o resultado da medição da latência do sistema de cerca de 470 milissegundos. Além disso, verificamos que a maioria dos voluntários se sente envolvida pelo som na nossa instalação interactiva usando Ambisonics Equivalent Panning. Portanto, concluímos que, usando uma instalação interactiva como a nossa com um público-alvo semelhante aquele que tivemos, há uma correlação relativamente elevada entre o gesto e a localização de fontes sonoras no espaço, mas que esta não é tão perfeita como poderia ser devido às limitações do nosso sistema auditivo e aparentemente à dependência natural do movimento da cabeça do gesto. Assim, parece que a espacialização sonora pode melhorar o desempenho numa instalação interactiva, mas de forma moderada. Mesmo assim, defendemos que um sistema como o nosso pode vir a ser aplicado com vantagem em domínios diversos como os que apresentamos como exemplos

    Auditory navigation with a tubular acoustic model for interactive distance cues and personalized head-related transfer functions: an auditory target-reaching task

    Get PDF
    This paper presents a novel spatial auditory display that combines a virtual environment based on a Digital Waveguide Mesh (DWM) model of a small tubular shape with a binaural rendering system with personalized head-related transfer functions (HRTFs) allowing interactive selection of absolute 3D spatial cues of direction as well as egocentric distance. The tube metaphor in particular minimizes loudness changes with distance, providing mainly direct-to-reverberant and spectral cues. The proposed display was assessed through a target-reaching task where participants explore a 2D virtual map with a pen tablet and hit a sound source (the target) using auditory information only; subjective time to hit and traveled distance were analyzed for three experiments. The first one aimed at assessing the proposed HRTF selection method for personalization and dimensionality of the reaching task, with particular attention to elevation perception; we showed that most subjects performed better when they had to reach a vertically unbounded (2D) rather then an elevated (3D) target. The second experiment analyzed interaction between the tube metaphor and HRTF showing a dominant effect of DWM model over binaural rendering. In the last experiment, participants using absolute distance cues from the tube model performed comparably well to when they could rely on more robust, although relative, intensity cues. These results suggest that participants made proficient use of both binaural and reverberation cues during the task, displayed as part of a coherent 3D sound model, in spite of the known complexity of use of both such cues. HRTF personalization was beneficial for participants who were able to perceive vertical dimension of a virtual sound. Further work is needed to add full physical consistency to the proposed auditory display

    Localization of a Virtual Wall by Means of Active Echolocation by Untrained Sighted Persons

    Get PDF
    The active sensing and perception of the environment by auditory means is typically known as echolocation and it can be acquired by humans, who can profit from it in the absence of vision. We investigated the ability of twentyone untrained sighted participants to use echolocation with self-generated oral clicks for aligning themselves within the horizontal plane towards a virtual wall, emulated with an acoustic virtual reality system, at distances between 1 and 32 m, in the absence of background noise and reverberation. Participants were able to detect the virtual wall on 61% of the trials, although with large di↵erences across individuals and distances. The use of louder and shorter clicks led to an increased performance, whereas the use of clicks with lower frequency content allowed for the use of interaural time di↵erences to improve the accuracy of reflection localization at very long distances. The distance of 2 m was the most difficult to detect and localize, whereas the furthest distances of 16 and 32 m were the easiest ones. Thus, echolocation may be used e↵ectively to identify large distant environmental landmarks such as buildings

    Optimization and improvements in spatial sound reproduction systems through perceptual considerations

    Full text link
    [ES] La reproducción de las propiedades espaciales del sonido es una cuestión cada vez más importante en muchas aplicaciones inmersivas emergentes. Ya sea en la reproducción de contenido audiovisual en entornos domésticos o en cines, en sistemas de videoconferencia inmersiva o en sistemas de realidad virtual o aumentada, el sonido espacial es crucial para una sensación de inmersión realista. La audición, más allá de la física del sonido, es un fenómeno perceptual influenciado por procesos cognitivos. El objetivo de esta tesis es contribuir con nuevos métodos y conocimiento a la optimización y simplificación de los sistemas de sonido espacial, desde un enfoque perceptual de la experiencia auditiva. Este trabajo trata en una primera parte algunos aspectos particulares relacionados con la reproducción espacial binaural del sonido, como son la escucha con auriculares y la personalización de la Función de Transferencia Relacionada con la Cabeza (Head Related Transfer Function - HRTF). Se ha realizado un estudio sobre la influencia de los auriculares en la percepción de la impresión espacial y la calidad, con especial atención a los efectos de la ecualización y la consiguiente distorsión no lineal. Con respecto a la individualización de la HRTF se presenta una implementación completa de un sistema de medida de HRTF y se introduce un nuevo método para la medida de HRTF en salas no anecoicas. Además, se han realizado dos experimentos diferentes y complementarios que han dado como resultado dos herramientas que pueden ser utilizadas en procesos de individualización de la HRTF, un modelo paramétrico del módulo de la HRTF y un ajuste por escalado de la Diferencia de Tiempo Interaural (Interaural Time Difference - ITD). En una segunda parte sobre reproducción con altavoces, se han evaluado distintas técnicas como la Síntesis de Campo de Ondas (Wave-Field Synthesis - WFS) o la panoramización por amplitud. Con experimentos perceptuales se han estudiado la capacidad de estos sistemas para producir sensación de distancia y la agudeza espacial con la que podemos percibir las fuentes sonoras si se dividen espectralmente y se reproducen en diferentes posiciones. Las aportaciones de esta investigación pretenden hacer más accesibles estas tecnologías al público en general, dada la demanda de experiencias y dispositivos audiovisuales que proporcionen mayor inmersión.[CA] La reproducció de les propietats espacials del so és una qüestió cada vegada més important en moltes aplicacions immersives emergents. Ja siga en la reproducció de contingut audiovisual en entorns domèstics o en cines, en sistemes de videoconferència immersius o en sistemes de realitat virtual o augmentada, el so espacial és crucial per a una sensació d'immersió realista. L'audició, més enllà de la física del so, és un fenomen perceptual influenciat per processos cognitius. L'objectiu d'aquesta tesi és contribuir a l'optimització i simplificació dels sistemes de so espacial amb nous mètodes i coneixement, des d'un criteri perceptual de l'experiència auditiva. Aquest treball tracta, en una primera part, alguns aspectes particulars relacionats amb la reproducció espacial binaural del so, com són l'audició amb auriculars i la personalització de la Funció de Transferència Relacionada amb el Cap (Head Related Transfer Function - HRTF). S'ha realitzat un estudi relacionat amb la influència dels auriculars en la percepció de la impressió espacial i la qualitat, dedicant especial atenció als efectes de l'equalització i la consegüent distorsió no lineal. Respecte a la individualització de la HRTF, es presenta una implementació completa d'un sistema de mesura de HRTF i s'inclou un nou mètode per a la mesura de HRTF en sales no anecoiques. A mès, s'han realitzat dos experiments diferents i complementaris que han donat com a resultat dues eines que poden ser utilitzades en processos d'individualització de la HRTF, un model paramètric del mòdul de la HRTF i un ajustament per escala de la Diferencià del Temps Interaural (Interaural Time Difference - ITD). En una segona part relacionada amb la reproducció amb altaveus, s'han avaluat distintes tècniques com la Síntesi de Camp d'Ones (Wave-Field Synthesis - WFS) o la panoramització per amplitud. Amb experiments perceptuals, s'ha estudiat la capacitat d'aquests sistemes per a produir una sensació de distància i l'agudesa espacial amb que podem percebre les fonts sonores, si es divideixen espectralment i es reprodueixen en diferents posicions. Les aportacions d'aquesta investigació volen fer més accessibles aquestes tecnologies al públic en general, degut a la demanda d'experiències i dispositius audiovisuals que proporcionen major immersió.[EN] The reproduction of the spatial properties of sound is an increasingly important concern in many emerging immersive applications. Whether it is the reproduction of audiovisual content in home environments or in cinemas, immersive video conferencing systems or virtual or augmented reality systems, spatial sound is crucial for a realistic sense of immersion. Hearing, beyond the physics of sound, is a perceptual phenomenon influenced by cognitive processes. The objective of this thesis is to contribute with new methods and knowledge to the optimization and simplification of spatial sound systems, from a perceptual approach to the hearing experience. This dissertation deals in a first part with some particular aspects related to the binaural spatial reproduction of sound, such as listening with headphones and the customization of the Head Related Transfer Function (HRTF). A study has been carried out on the influence of headphones on the perception of spatial impression and quality, with particular attention to the effects of equalization and subsequent non-linear distortion. With regard to the individualization of the HRTF a complete implementation of a HRTF measurement system is presented, and a new method for the measurement of HRTF in non-anechoic conditions is introduced. In addition, two different and complementary experiments have been carried out resulting in two tools that can be used in HRTF individualization processes, a parametric model of the HRTF magnitude and an Interaural Time Difference (ITD) scaling adjustment. In a second part concerning loudspeaker reproduction, different techniques such as Wave-Field Synthesis (WFS) or amplitude panning have been evaluated. With perceptual experiments it has been studied the capacity of these systems to produce a sensation of distance, and the spatial acuity with which we can perceive the sound sources if they are spectrally split and reproduced in different positions. The contributions of this research are intended to make these technologies more accessible to the general public, given the demand for audiovisual experiences and devices with increasing immersion.Gutiérrez Parera, P. (2020). Optimization and improvements in spatial sound reproduction systems through perceptual considerations [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/142696TESI
    corecore