Vilna Town Council and Board Elections in 1905–1913

The Town Council elections in Vilna (Vilnius) were conducted on the basis of the Town Act from 1870. This Act increased the amount of councilors and introduced new institutions, such as the Town Council (the Duma), the Board and the Head of the Town. The election of 1905 resulted in 65% of new councilors being elected, the majority of whom were Polish. Polish advocate Michał Węsławski, who was supported by the majority of the inhabitants of Vilna , was elected Mayor (President). Due to strikes, which were very common at this time, he started serving as Mayor very late, on November 26th 1905. The election of 1909 was a little bit different from the previous ones. In particular, the amount of people entitled to vote was increased to 1048, which was almost 800 more than in 1905. The election took place on May 11th 1909, but because of the protest of Russian electors the Governor decided to annul it and to conduct a new one. It took place on September 9th 1909. In accordance with the earlier decision of the Polish voters, Michał Węsławski was once again elected Mayor. The next election on October 24th 1913 was preceded by a big election campaign. Polish voters were politically divided into many groups, which presented similar programs and even had the same candidates. The non-partisan committee won the election, taking the majority in the Town Council and Michał Węsławski was elected Mayor for the third [email protected] Gdańsk

Švenčionių vikaras Liudvikas Adomas Jucevičius: dvasininko aplinka ir mokslinė-publicistinė veikla

The article is researching the life events of the Lithuanian man of letters, clergyman, ethnographer, folklorist, writer, publicist, historian and translator Liudvikas Adomas Jucevičius (Ludwik Adam Jucewicz, 1813–1846) while focusing on the years 1838–1840 when he was serving as the vicar in Švenčionys Parish. It was during these years that such famous works as literary legends as Baltijos jūros karalienė (en. The Queen of the Baltic Sea) and Džiugo kalnas (en. Džiugas Hill) were created. Simultaneously, Liudvikas Adomas Jucevičius created the works Lietuvių liaudies priežodžiai (en. Lithuanian Folk Proverbs) and Žemaitijos bruožai (en. The Features of Samogitia) which are still of high relevance to the Lithuanian academic community. The article reveals the starting point of the academic-publicist activity of this prominent personality at Vilnius Roman Catholic Spiritual academy which encouraged his academic pursuits in Švenčionys. The article also explores his deeds for the benefit of Švenčionys Parish. Finally, the academic, publicist and creative activity of Liudvikas Adomas Jucevičius during this period is researched. The focus is laid on the creative path of the personality in the context of the contemporary political and cultural developments in the society. Thereby, the emphasis of the article is not on the investigation of the content of the texts by Liudvikas Adomas Jucevičius, but rather on their spread and transfer to other publications thus highlighting the popularity of his writings at the time with the objective to trace the causes of the success of the texts.Straipsnyje tiriama dvasininko ir lietuvių raštijos veikėjo, etnografo, tautosakininko, literato, publicisto, istoriko ir vertėjo Liudviko Adomo Jucevičiaus (1813–1846) gyvenimo detalės vikaravimo Švenčionyse laikotarpiu 1838–1840 m. pr. Tuo metu dienos šviesą išvydo tokie žymūs L. A. Jucevičiaus kūriniai kaip literatūriniai padavimai „Baltijos jūros karalienė“ ir „Džiugo kalnas“, parengti iki šiol mokslininkų dėmesio nepraradę veikalai Lietuvių liaudies priežodžiai, Žemaitijos bruožai. Straipsnyje atskleidžiama šio kūrėjo mokslinės-publicistinės veiklos pradžia studijų Vilniaus Romos katalikų dvasinėje akademijoje metu, suteikusi tam tikrą postūmį mokslinei veiklai Švenčionyse, taip pat tiriami jo darbai Švenčionių parapijos labui. Galiausiai nagrinėjama jo, kaip mokslininko, publicisto, kūrėjo, veikla šiuo laikotarpiu. Tyrimu siekiama parodyti asmenybės kūrybos kelią to meto politinių ir kultūrinių pokyčių visuomenėje kontekste. Straipsnyje didesnis dėmesys skiriamas ne L. A. Jucevičiaus tekstų turinio nagrinėjimui, o jų sklaidai į kitus leidinius, parodant šių darbų populiarumą tuo metu ir aiškinantis jo priežastis

Apollo Nałęcz-Korzeniowski as a playwright

This article shows that Apollo Korzeniowski practised what he preached by writing plays of a mixed emotional tonality that ranged from lyricism to bitter sarcasm. Unfortunately his poetry and plays were soon forgotten after his death and for almost a century he was remembered chiefly as Conrad’s father and as yet another victim of tsarist repression (in 1861 he and his wife were sentenced to a term of exile in northern Russia for their involvement in Polish patriotic activities). Apollo Nałęcz-Korzeniowski wrote several highly distinctive comedies of manners which are a scathing critique of the vices of a large section of the Polish nobility of his day – in particular their failure to live up to the ethos of chivalry, their selfi shness, their hypocrisy and their greed. His plays (some of which were never fi nished) display elements of tragicomedy, satire, realism and naturalism and some of them were conceived as pièces à thès

Jak gazeta codzienna przekraczała codzienność Wielkiej Wojny. „Nowy Kurier Łódzki” 1914–1918

Myślenie o wojnie we współczesnej humanistyce, w tym także w antropologii kulturowej, bardziej lub mniej nastawionej historycznie, opiera się zwykle na chronotopie odwrócenia, to znaczy na przedstawieniu wojny jako przeciwieństwa pokoju. Myślenie takie angażuje określone, u podstaw fenomenologiczne, wyobrażenie o naznaczonej wojną codzienności. Zgodnie z nim odwrócona codzienność wojny jest codziennością niecodzienną i niepowszednią, w konsekwencji więc doświadczaną jako odmienna i obca. Odnosząc swoje rozważania do określonej przez Wielką Wojnę rzeczywistości kulturowej miasta Łodzi, autor próbuje wykazać, że nie cała codzienność miasta lub nie wszystkie jej fragmenty z równą intensywnością ulegają „wojennemu” odwróceniu. Dowodzi, że fragmentem takim bywa gazeta codzienna. Na przykładzie „Nowego Kuriera Łódzkiego”, jednej z gazet typowych dla tego czasu i tego miejsca, pokazuje, jak gazeta codzienna w czasie wojny podtrzymuje znane sobie sprzed wojny sposoby pisania o świecie, stosuje więc także gatunki dziennikarskie pozwalające wyjść poza prostą prawdę faktów i zdarzeń. To właśnie dzięki temu na swój sposób przekracza ona zwykłą i przyziemną codzienność miasta czasu wojny

"Nowatorstwo i rutyny" : społeczeństwo Królestwa Polskiego wobec procesów modernizacji (1840-1863)

Bibliogr. s. 185-191.Agnieszka Uziębł

O czym milczy syrena Kraszewskiego?

The article is dedicated to a novel by Józef Ignacy Kraszewski, originally published under the title Syrena [The Mermaid] in the Warsaw paper Gazeta Codzienna [The Everyday Daily] in 1859, then as a book under the title Piękna pani [The Beautiful Lady] in Lviv in 1871. The novel was appraised negatively by literary critics, mainly due to the role played in it by a strong demonic female figure threatening the male world, which for the reviewers was difficult to accept. Taking into account the contexts of Kraszewski’s other novels (e.g. the novel Orbeka, 1867) which presented the image of the femme fatale and feminocentric mythological themes, the article proposes a reading of this work as an open, ambiguous, controversial text, and thus one creatively recorded in the history of the 19th-century literature and criticism. The mermaid’s silence mentioned in the title becomes a metaphor for what is not said directly in the novel and what is connected to the experience of femininity – an experience that is disturbing, difficult, painful – the metaphor also translating into the Polish collective experience. Artykuł dotyczy powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego, opublikowanej pierwotnie pod tytułem Syrena w warszawskiej „Gazecie Codziennej” z 1859 roku, a następnie w wersji książkowej pod tytułem Piękna pani we Lwowie w 1871 roku. Powieść została negatywnie oceniona przez krytykę literacką, co miało związek przede wszystkim z trudną do zaakceptowania przez recenzentów rolą, jaką odgrywała w powieści silna, demoniczna postać kobieca zagrażająca światu męskiemu. Biorąc pod uwagę konteksty innych powieści Kraszewskiego (np. powieść Orbeka, 1867), prezentujących wizerunek femme fatale oraz feminocentryczne wątki mitologiczne, w artykule przedstawiono propozycję lektury tego utworu jako dzieła otwartego, wieloznacznego, wywołującego kontrowersje, a tym samym twórczo zapisanego w historii literatury i krytyki XIX wieku. Tytułowe milczenie syreny staje się metaforą tego, co w powieści nie zostało wypowiedziane wprost, a co wiąże się z doświadczeniem kobiecości – niepokojącym, trudnym, bolesnym, przekładającą się również na polskie doświadczenie zbiorowe

Ideał polityka w polskich tabloidach „Super Express” i „Fakt. Gazeta Codzienna”

Artykuł zawiera porównanie badań przeprowadzonych w roku 2007 i 2009. Analizie zawartości mediów poddano dwa wiodące polskie tabloidy, tj. „Fakt. Gazetę Codzienną” oraz „Super Express”. Celem porównania było stwierdzenie, czy wnioski dotyczące różnic pomiędzy badanymi gazetami w kwestii operowania ideałami polityka, sformułowane na podstawie materiału z 2007 r., zostaną konfirmowane badaniami materiałów publikowanych dwa lata później. W konkluzji artykułu autorzy stwierdzają, że różnice pomiędzy wiodącymi polskimi tabloidami są wyraźne i mają charakter względnie stały. Co najistotniejsze, redakcja „Faktu. Gazety Codziennej”, w przeciwieństwie do „Super Expressu”, zarówno w roku 2007, jak i 2009, operowała stabilnym wzorcem, w oparciu o który oceniano i komentowano działalność aktorów politycznych. Natomiast dziennikarze „Super Expressu” nie posiadali takiego miernika, a ich teksty z reguły miały bulwersować, deprecjonując sferę polityczną oraz zawód polityka jako takie. Interpretację wyników przeprowadzono w oparciu o wiedzę nt. tabloidyzacji mediów, tabloidyzacji newsów oraz personalizacji polityki.Artykuł zawiera porównanie badań przeprowadzonych w roku 2007 i 2009. Analizie zawartości mediów poddano dwa wiodące polskie tabloidy, tj. „Fakt. Gazetę Codzienną” oraz „Super Express”. Celem porównania było stwierdzenie, czy wnioski dotyczące różnic pomiędzy badanymi gazetami w kwestii operowania ideałami polityka, sformułowane na podstawie materiału z 2007 r., zostaną konfirmowane badaniami materiałów publikowanych dwa lata później. W konkluzji artykułu autorzy stwierdzają, że różnice pomiędzy wiodącymi polskimi tabloidami są wyraźne i mają charakter względnie stały. Co najistotniejsze, redakcja „Faktu. Gazety Codziennej”, w przeciwieństwie do „Super Expressu”, zarówno w roku 2007, jak i 2009, operowała stabilnym wzorcem, w oparciu o który oceniano i komentowano działalność aktorów politycznych. Natomiast dziennikarze „Super Expressu” nie posiadali takiego miernika, a ich teksty z reguły miały bulwersować, deprecjonując sferę polityczną oraz zawód polityka jako takie. Interpretację wyników przeprowadzono w oparciu o wiedzę nt. tabloidyzacji mediów, tabloidyzacji newsów oraz personalizacji polityki

Stefania Kossowska – a Journalist of Polish Public Space in Exile in London

Jesienią 2015 r. minęła 12. rocznica śmierci Stefanii Kossowskiej, dziennikarki polskiej przestrzeni publicznej na emigracji w Londynie. Urodzona we Lwowie w 1909 r., wyedukowana w Warszawie i za granicą, była wielką erudytką, rozmiłowaną w czytaniu i pisaniu. Jej dokonania twórcze, działalność literacka, publicystyczna i organizacyjna jest fundamentem pejzażu życia kulturalnego polskiej diaspory na obczyźnie. Należy do pokolenia „niezłomnych”, ukształtowanego w okresie dwudziestolecia międzywojennego, zdobywała szlify dziennikarskie w takich redakcjach, jak „Bluszcz”, „ABC”, „Wieczór Warszawski”, „Prosto z Mostu”. Współpracowniczka polskich czasopism emigracyjnych w Wielkiej Brytanii: „Wiadomości” M. Grydzewskiego (jako redaktor naczelna w latach 1974–1981), „Przeglądu Powszechnego”, „Orła Białego”, „Pulsu”, „Pamiętnika Literackiego”, „Dziennika Polskiego i Dziennika Żołnierza” wraz z jego dodatkiem – „Tygodniem Polskim”, paryskiej „Kultury”. Autorka m.in. książek Mieszkam w Londynie, Od Herberta do Herberta. Nagroda „Wiadomości” 1958–1990, Jak cię widzę, tak cię piszę, Galeria przodków oraz Przyjaciele i znajomi. Była stałą współpracowniczką Radia Wolna Europa. W 1994 r. przekazała Archiwum „Wiadomości” do Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu.The autumn of 2015 marked the 12th anniversary of the death of Stefania Kossowska, a Polish public space journalist in exile in London. Born in Lvov in 1909, educated in Warsaw and abroad, she was a great erudite, fond of reading and writing. Her creative accomplishments as well as literary, journalistic and organizational activities made the foundation of the cultural life of Polish diaspora abroad. She belonged to the “invincible” generation formed in the interwar period. Stefania Kossowska gained her journalistic skills working with the editorial board of “Bluszcz”, “ABC”, “Wieczór Warszawski” and “Prosto z Mostu”. She was a collaborator with the Polish émigré magazines in the UK: M. Grydzewski's “Wiadomości” (editor-in-chief in the years 1974 to 1981), “Przegląd Powszechny”, “Orzeł Biały”, “Puls”, “Pamiętnik Literacki”, “Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza” and its addendum – “Tygodnik Polski”, and Parisian “Kultura”. Kossowska was the author, among others, of such books as: I live in London, From Herbert to Herbert. The “News” Award 1958–1990, I write you as I see you, Ancestors Gallery and Friends and acquaintances. She was a permanent collaborator with the Radio Free Europe. In 1994 she handed over the “News” archive to the University Library in Torun.dr hab. prof. UJK Jolanta Chwastyk-Kowalczyk – dr hab. profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, a także profesor krajowy Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie w Londynie. Bibliolog, prasoznawca. W latach 2008–2012 wicedyrektor ds. naukowych w Instytucie Bibliotekoznawstwa i Dziennikarstwa; w latach 2012–2016 dyrektor Instytutu Bibliotekoznawstwa i Dziennikarstwa (obecnie: Dziennikarstwa i Informacji); kierownik Zakładu Dziennikarstwa (od 2009). Jej polem badawczym jest prasa społeczno-kulturalna, naukowa – wychodźcza i emigracyjna, szczególnie w Wielkiej Brytanii w XX i XXI wieku. Autorka ponad 100 artykułów naukowych opublikowanych w czasopismach naukowych krajowych i zagranicznych, rozdziałów w monografiach zbiorowych, recenzji książek naukowych oraz sześciu publikacji zwartych: „Bluszcz” w latach 1918–1939. "Tematyka społeczna oraz problemy kultury i literatury", [Kielce 2003], "Londyński „Dziennik Polski” 1940–1943", [Kielce 2005], "Londyński „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza 1944–1989. Gazeta codzienna jako środek przekazu komunikatów kulturowych", [Kielce 2008], "Katyń, Dipisi, PKPR na łamach polskich czasopism uchodźczych", [Kielce 2011], "Obraz edukacji Polaków na obczyźnie na łamach czasopism emigracyjnych", [Kielce 2014], „Technika i Nauka” – elitarne czasopismo Stowarzyszenia Techników Polskich w Wielkiej Brytanii", [Kielce 2015]. Redaktor naczelna wznowionych „Zeszytów Naukowych PUNO” w Londynie oraz Współredaktor „Rocznika Bibliologiczno-Prasoznawczego” [Kielce]. Członek Zarządu Komisji Prasoznawczej PAN Odział w Krakowie. Brała czynny udział w kilkudziesięciu konferencjach naukowych krajowych i zagranicznych, których tematyka obejmuje medioznawstwo, politologię, socjologię, historię, bibliologię, pedagogikę. Prowadzi tematyczne seminaria magisterskie i doktoranckie o tematyce emigracyjnej na UJK oraz PUNO.Uniwersytet Jana Kochanowskiego w KielcachList Stefanii Kossowskiej do Jolanty Chwastyk-Kowalczyk, Londyn, 03.05.1998, prywatne archiwum autorki.List Stefanii Kossowskiej do Jolanty Chwastyk-Kowalczyk, Londyn, 12.06.2000 r., prywatne archiwum autorki.Kossowska S., Definicja szczęścia. Listy do Anny Frajlich 1972–2003, do druku przygotowała, słowem wstępnym i przypisami opatrzyła A. Supruniuk, Toruń: Uniwersytet Mikołaja Kopernika, 2007, ISBN 978-83-231-2073-5.Kossowska S., Galeria przodków, Warszawa: Biblioteka „Więzi”, 1991, ISBN 83-85124-56-X.Kossowska S., Jak cię widzę, tak cię piszę, Londyn 1973.Kossowska S., Mieszkam w Londynie, Londyn 1964.Kossowska S., Przyjaciele i znajomi, Toruń: Biblioteka Uniwersytecka UMK, 1998, ISBN 83-231-0961-3.„Wiadomości” na emigracji. Antologia prozy 1940–1967, w wyborze i z przedmową S. Kossowskiej, Londyn: Polska Fundacja Kulturalna, 1968.Günther W., [recenzja bez tytułu], „Życie” 1957, nr 13.Jovanka Čirlič D., Kobieta z kurzu, „Gazeta Wyborcza” z dn. 26.05.2003.Kossowska S., O „Prosto z mostu”. Rozmowa z Jerzym Pietrkiewiczem, „Kultura” 1996, nr 7-8.Kossowska S., Pani Maria, „Kultura” 1997, nr 5 (596).Naglerowa H., Blisko i daleko, „Wiadomości” 1953, nr 29 (381).Naglerowa H., Nieprzemijalne wartości, „Życie” 1957, nr 23.Nowakowski Z., Poezja chleba powszedniego, „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza” 1957, nr 51.Szurlej-Kossowska S., W włoskich kościołach, „Prosto z Mostu” 1939, nr 9.Szurlejówna S., Jak pracują kobiety? Andrée Violis, znakomita dziennikarka francuska, „Bluszcz” 1933, nr 50.Szurlejówna S., Jedziemy w świat, „Świat Dziewcząt” 1933, nr 8.Szurlejówna S., Krew krąży, „Bluszcz” 1935, nr 8.Szurlejówna S., Miłość słabsza od śmierci, „Bluszcz” 1938, nr 2.Szurlejówna S., Najzwyklejsza historia, „Bluszcz” 1934, nr 47.Szurlejówna S., Parlament studencki, „Bluszcz” 1933, nr 21.Szurlejówna S., Poznań, miasto zieleni, „Bluszcz” 1934, nr 20.Wójcik L., Byliśmy niezłomni, nieprzejednani (sylwetka Stefanii Kossowskiej), „Nowe Książki” 1996, nr 11.Chwastyk-Kowalczyk J., „Bluszcz” w latach 1918–1939. Tematyka społeczna oraz problemy kultury i literatury, Kielce: Wydawnictwo Akademii Świętokrzyskiej, 2003, ISBN 83-7133-212-2.Chwastyk-Kowalczyk J., Londyński „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza” 1944–1989. Gazeta codzienna jako środek przekazu komunikatów kulturowych, Kielce: Wydawnictwo Akademii Świętokrzyskiej, 2005, ISBN 83-7133-261-0.Chwastyk-Kowalczyk J., Problemy kultury Krakowa na łamach „Bluszczu” w okresie dwudziestolecia międzywojennego [w:] Kraków – Lwów. Książki – czasopisma – biblioteki, pod red. H. Kosętki, Kraków 2005, t. 7.Chwastyk-Kowalczyk J., Reportaż w „Bluszczu” w okresie dwudziestolecia międzywojennego [w:] Reportaż w dwudziestoleciu międzywojennym, pod red. K. Stępnika, M. Piechoty, Lublin 2004.Chwastyk-Kowalczyk J., Uniwersalny język twórczości polskich artystów plastyków na obczyźnie [w:] Świat w obrazach. Zbiory graficzne w instytucjach kultury: ich typologia, organizacja i funkcje, pod red. M. Komzy, Wrocław 2009.Kroeber A. L., Istota kultury, Wyd. 3, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, ISBN 83-01-04107-2.O „Prosto z mostu”. Rozmowa z Jerzym Pietrkiewiczem [w:] S. Kossowska, Przyjaciele i znajomi, Toruń 1998Od Herberta do Herberta. Nagroda „Wiadomości” 1958–1990, oprac. i przedmowa S. Kossowska, postscriptum T. Nowakowski, Londyn: Polska Fundacja Kulturalna, 1993, ISBN 0-85065-255-3.Pani Stefa, red. R. Habielski, K. Muszkowski, P. Kądziela, Londyn: Polska Fundacja Kulturalna, 1999, ISBN 0-85065-254-5.Urbanowski M., Szurlejówna z „Prosto z Mostu” [w:] Pani Stefa, red. R. Habielski, K. Muszkowski, P. Kądziela, Londyn 1999.Wasiak-Taylor R., Dzieje nagrody literackiej 1951–2011 Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie, Londyn: Wyd. ZPPnO, 2011, ISBN 978-0-9570372-0-5.Chwastyk-Kowalczyk J., Świat bez granic…, „Rocznik Bibliologiczno-Prasoznawczy” 2010, nr 2/13, ISSN 2080-4938.Kwieczko B., Wybitna postać polskiej emigracji w Londynie, „Przegląd Polsko-Polonijny” 2014, nr 5-6, ISSN 2083-3121.Miązek B., Książka ważna i potrzebna, „Pamiętnik Literacki” 2014, t. 47, ISSN 0031-0514.Danel J. K., Druga Wielka Emigracja 1945–1990. Słownik biograficzny, Zamość: Wydawnictwo Officina Simonidis, 2011, t. 2, ISBN 978-83-61893-56-1.Kowalik J., Bibliografia czasopism Polskich wydanych poza granicami Kraju od września 1939 roku, Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski, 1976, t. 4.Mały słownik pisarzy polskich na obczyźnie 1939–1989, red. B. Klimaszewski, Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1992, ISBN 83-223-2418-9.Urodziłam się we właściwym czasie, w reż. Tadeusza Wudzkiego, film dokumentalny emitowany 9 czerwca 1997 r. w programie TVP1.Absolutna wolność. Stefania Kossowska o „Środzie Literackiej” i książkach. Rozmowa Mirosława A. Supruniuka ze Stefanią Kossowską, „Archiwum Emigracji. Studia, szkice, dokumenty” 2006, z. 1-2 (7-8), s. 247, [Dostęp: 20.11.2014]. Dostępny w World Wide Web: .Bielicka M., Niedzielne spotkania, „Archiwum Emigracji. Studia, szkice, dokumenty” 2006, z. 1-2 (7-8), s. 275, [Dostęp: 20.11.2014]. Dostępny w World Wide Web: .Kossowska S., Urodziłam się we właściwym czasie, „Archiwum Emigracji. Studia, szkice, dokumenty” 2006, z. 1–2 (7–8), s. 229–230, [Dostęp: 07.12.2014]. Dostępny w World Wide Web: .Muszkowski K., Rozmowy przy perliczce, „Archiwum Emigracji. Studia, szkice, dokumenty” 2006, z. 1-2 (7-8), s. 264, [Dostęp: 10.12.2014]. Dostępny w World Wide Web: .Supruniuk M. A., Przyjaciele i znajomi pani Kossowskiej. (I książki), „Archiwum Emigracji. Studia, szkice, dokumenty” 2006, z. 1-2 (7-8), s. 235, [Dostęp: 07.12.2014]. Dostępny w World Wide Web:.9-231(1)92

Apollo Nałęcz-Korzeniowski as a playwright

This article shows that Apollo Korzeniowski practised what he preached by writing plays of a mixed emotional tonality that ranged from lyricism to bitter sarcasm. Unfortunately his poetry and plays were soon forgotten after his death and for almost a century he was remembered chiefly as Conrad’s father and as yet another victim of tsarist repression (in 1861 he and his wife were sentenced to a term of exile in northern Russia for their involvement in Polish patriotic activities). Apollo Nałęcz-Korzeniowski wrote several highly distinctive comedies of manners which are a scathing critique of the vices of a large section of the Polish nobility of his day – in particular their failure to live up to the ethos of chivalry, their selfi shness, their hypocrisy and their greed. His plays (some of which were never fi nished) display elements of tragicomedy, satire, realism and naturalism and some of them were conceived as pièces à thèse

Charakterystyka reklamy w oparciu o jej genezę i cechy

The advertising is included in paid forms of presentation products and services the specific institution, being aimed at encouraging customers using them. In the article an attempt to characterize the advertisement including her genesis presentation and guildReklama należy do płatnych form prezentowania produktów i usług konkretnej instytucji, mających na celu zachęcenie klientów do skorzystania z nich. W artykule podjęto próbę scharakteryzowania reklamy z uwzględnieniem jej genezy i cec