Native Speaker Perceptions of Accented Speech: The English Pronunciation of Macedonian EFL Learners

The paper reports on the results of a study that aimed to describe the vocalic and consonantal features of the English pronunciation of Macedonian EFL learners as perceived by native speakers of English and to find out whether native speakers who speak different standard variants of English perceive the same segments as non-native. A specially designed computer web application was employed to gather two types of data: a) quantitative (frequency of segment variables and global foreign accent ratings on a 5-point scale), and b) qualitative (open-ended questions). The result analysis points out to three most frequent markers of foreign accent in the English speech of Macedonian EFL learners: final obstruent devoicing, vowel shortening and substitution of English dental fricatives with Macedonian dental plosives. It also reflects additional phonetic aspects poorly explained in the available reference literature such as allophonic distributional differences between the two languages and intonational mismatch

Relative Salience of Speech Rhythm and Speech Rate on Perceived Foreign Accent in a Second Language

We investigated the independent contribution of speech rate and speech rhythm to perceived foreign accent. To address this issue we used a resynthesis technique that allows neutralizing segmental and tonal idiosyncrasies between identical sentences produced by French learners of English at different proficiency levels and maintaining the idiosyncrasies pertaining to prosodic timing patterns. We created stimuli that (1) preserved the idiosyncrasies in speech rhythm while controlling for the differences in speech rate between the utterances; (2) preserved the idiosyncrasies in speech rate while controlling for the differences in speech rhythm between the utterances; and (3) preserved the idiosyncrasies both in speech rate and speech rhythm. All the stimuli were created in intoned (with imposed intonational contour) and flat (with monotonized, constant F0) conditions. The original and the resynthesized sentences were rated by native speakers of English for degree of foreign accent. We found that both speech rate and speech rhythm influence the degree of perceived foreign accent, but the effect of speech rhythm is larger than that of speech rate. We also found that intonation enhances the perception of fine differences in rhythmic patterns but reduces the perceptual salience of fine differences in speech rate

Vocalic Intrusions in Consonant Clusters in Child-Directed vs. Adult-Directed Speech.

In this paper, we investigate a prosodic-phonetic feature in child-directed speech within a dynamic, complex, interactive theoretical framework. We focus on vocalic intrusions, commonly occurring in Norwegian word initial consonant clusters. We analysed child-directed speech from nine Norwegian-speaking mothers to their children, aged 2;6, 4, and 6 years, and compared the incidence and duration of vocalic intrusions in initial consonant clusters in these data with those in adult-directed speech and child speech. When viewed overall, vocalic intrusion was found to be similar in incidence in child- and adult-directed speech. However, closer examination revealed differential behaviour in child-directed speech for certain conditions. Firstly, a difference emerged for one particular phonetic context: While vocalic intrusions in /Cr/ clusters are frequent in adult-directed speech, their presence is near-categorical in child-directed speech. Secondly, we found that the duration of vocalic intrusions was longer in child- than in adult-directed speech, but only when directed to 2;6-year-olds. We argue that vocalic intrusions in child-directed speech may have both a bonding as well as a didactic function, and that these may vary according to the age of the child being addressed

Intonation in neurogenic foreign accent syndrome

Foreign accent syndrome (FAS) is a motor speech disorder in which changes to segmental as well as suprasegmental aspects lead to the perception of a foreign accent in speech. This paper focuses on one suprasegmental aspect, namely that of intonation. It provides an in-depth analysis of the intonation system of four speakers with FAS with the aim of establishing the intonational changes that have taken place as well as their underlying origin. Using the autosegmental-metrical framework of intonational analysis, four different levels of intonation, i.e. inventory, distribution, realisation and function, were examined. Results revealed that the speakers with FAS had the same structural inventory at their disposal as the control speakers, but that they differed from the latter in relation to the distribution, implementation and functional use of their inventory. In contrast to previous findings, the current results suggest that these intonational changes cannot be entirely attributed to an underlying intonation deficit but also reflect secondary manifestations of physiological constraints affecting speech support systems and compensatory strategies. These findings have implications for the debate surrounding intonational deficits in FAS, advocating a reconsideration of current assumptions regarding the underlying nature of intonation impairment in FAS

Drifting without an anchor: how pitch accents withstand vowel loss

We offer an analysis of the influence exerted by segmental rules on the suprasegmental structure in the dialect of Ipiros Greek (IG). In particular we investigated how vowel deletion (VD) affects the phonetic realization of the L*+H pitch accent. Our data empirically establish that the H tone aligns much earlier when VD applies than when it does not. Furthermore, we show that there is a phonological contrast between the nuclear L+H* and the prenuclear L*+H which hinges on early versus late H alignment respectively. We demonstrate that the contrast between the L*+H and the L+H* pitch accents is not compromised by the earlier alignment caused by VD. In other words, intonational contrasts are not endangered by fine phonetic alignment variability within the same category

The timing of tone group constituents in the advanced Polish learner's English pronunciation

Niniejsza praca poświęcona jest analizie relacji czasowych pomiędzy elementami składowymi frazy intonacyjnej w wymowie angielskiej zaawansowanego ucznia polskiego. Celem pracy jest wykazanie i opisanie różnic w tym zakresie między polskim uczniem a rodzimym użytkownikiem języka angielskiego oraz ich interpretacja w kontekście glottodydaktycznym. W części teoretycznej omówiono historię i stan badań nad prozodią języka mówionego oraz metodologię akustycznych badań mowy. Rozdział pierwszy przedstawia modele struktury prozodycznej wypowiedzi w celu ustalenia jednostek istotnych dla analizy relacji czasowych, czyli tych elementów frazy, które mogą stanowić odrębną domenę procesów wpływających na czas trwania artykulacji. Rozdział ten charakteryzuje również owe procesy, opisując domenę i zasięg ich oddziaływania. Drugi rozdział poświęcony jest pojęciu akcentu, który jest kluczowym zjawiskiem decydującym o ogólnym kształcie prozodycznym wypowiedzi, a więc rytmie, intonacji i tytułowych relacjach czasowych między poszczególnymi elementami. Trzeci rozdział przedstawia historię badań nad rytmem języka od momentu przedstawienia przez Kennetha Lee Pike’a idei podziału języków świata na dwie klasy według ogólnych tendencji rytmicznych mowy, do współczesnych metod określania rytmu w języku na podstawie parametrów, takich jak zróżnicowanie długości samogłosek czy stopień złożoności zbitek spółgłoskowych. W rozdziale trzecim przedstawione są również problemy ucznia polskiego z opanowaniem angielskiej prozodii wynikające z różnic pomiędzy językami. Rozdział czwarty rozpoczyna badawczą część książki. Opisuje empiryczne badanie porównawcze relacji czasowych w tekście czytanym przez polskich słuchaczy pierwszego roku kolegium nauczycielskiego w odniesieniu do analogicznych relacji w mowie czytanej rodzimych użytkowników standardowej angielszczyzny brytyjskiej. Dodatkowo, nagrania słuchaczy kolegium powtórzono po siedmiu miesiącach w celu uzyskania danych na temat kierunku i tempa rozwoju ich wymowy angielskiej w warunkach nauczania obejmującego standardowy akademicki kurs praktycznej fonetyki angielskiej. Poszczególne sekcje przedstawiają oparte na dyskusji z części teoretycznej założenia metodologiczne, hipotezy badawcze, materiał językowy wybrany do analizy, strukturalno-akustyczne kryteria podziału analizowanych fraz intonacyjnych na mniejsze jednostki (stopy, sylaby, segmenty) oraz techniczne procedury badawcze. Piąty rozdział koncentruje się na przedstawieniu wyników odnoszących się do czasu trwania segmentów wokalicznych w wymowie obu grup respondentów. Analizie poddano zarówno bezwzględną długość samogłosek, jak również ich relatywną długość w odniesieniu do kontekstu. Rozdział szósty przedstawia wyniki odnoszące się do wyższych poziomów hierarchii prozodycznej: relacje czasowe pomiędzy sylabami w obrębie stopy, jak również proporcje czasu trwania stóp w różnych pozycjach frazy intonacyjnej. W rozdziale siódmym dokonano podsumowania wyników i przedstawiono propozycje odnośnie do kierunków przyszłych badań i wnioski dydaktyczne mogące poprawić skuteczność przyswajania wymowy angielskiej przez Polaków. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono wyraźnie dłuższy czas trwania elementów nieakcentowanych (samogłosek, sylab, wyrazów funkcyjnych, anakruzy) w wymowie Polaków, z wyjątkiem końcowej sylaby frazy intonacyjnej. Istotne różnice wystąpiły zarówno w wartościach absolutnych, jak i w proporcjach czasowych. Nie zaobserwowano natomiast wyraźnych różnic w bezwzględnej długości samogłosek i sylab akcentowanych pomiędzy obiema grupami respondentów, z wyjątkiem sylab akcentowanych na końcu frazy, gdzie są one znacznie dłuższe w wymowie rodowitych Anglików. Większy niż u Polaków kontrast między elementami akcentowanymi a nieakcentowanymi wynika prawdopodobnie z bardziej radykalnej redukcji elementów nieakcentowanych w angielskiej wymowie rodzimej. Relacje czasowe w obrębie stopy oraz w jednostkach wyższych poziomów struktury prozodycznej, mogące wskazywać na tendencje rytmiczne w mowie, również sugerują rozbieżności między grupami respondentów w miejscach, gdzie decydujący wpływ na czas trwania jednostek ma redukcja elementów nieakcentowanych. Istotne różnice znaleziono także w przypadku jednostek leksykalnych, stanowiących stały element często używanych konstrukcji gramatycznych, np. have to czy going to. Zaobserwowano ponadto większą u rodzimych użytkowników języka angielskiego tendencję do wyrównywania czasu trwania stopy rytmicznej obejmującej ciąg sylab nieakcentowanych oraz poprzedzającą je sylabę akcentowaną. Największe rozbieżności dotyczyły czasu trwania anakruzy, która w wymowie respondentów angielskich jest wyraźnie krótsza. W odniesieniu do tendencji rozwojowych polskich uczniów, stwierdzono znaczące zbliżenie się wyników do norm wymowy rodzimej po siedmiu miesiącach od pierwszego badania. Wzrosło ogólne tempo mowy, które jednak nie zawsze szło w parze z uzyskaniem bardziej “angielskich” proporcji czasu trwania składowych elementów wypowiedzi. O około połowę zmniejszyła się różnica między Polakami i Anglikami w bezwzględnych wartościach czasu trwania jednostek nieakcentowanych, choć w niektórych kontekstach (np. w anakruzie) większości uczniów nie udało się uzyskać wyników zbliżonych do wymowy rodzimych użytkowników języka angielskiego. Nie zmieniły się również istotnie wskaźniki określające zróżnicowanie długości samogłosek akcentowanych, co wskazuje na trudność w wykorzystaniu różnic czasowych do kontrastowania samogłosek napiętych i nienapiętych oraz sygnalizowania dźwięczności wygłosu sylaby i granic domen prozodycznych. Wyniki badań oraz jakościowa analiza pojedynczych kontekstów sugerują duży wpływ artykulacji segmentów na relacje czasowe na poziomie frazy i zdania. W związku z tym zalecane jest utrzymanie tradycyjnej kolejności wprowadzanych ćwiczeń fonetycznych, polegającej na treningu wymowy segmentów w stopniowo rozszerzanym kontekście, a następnie koncentracji na kolejnych, wyższych poziomach struktury prozodycznej wypowiedzi. Przedstawione w niniejszej pracy rezultaty badań oraz wykorzystanie zastosowanych w nich metod mogą posłużyć do identyfikacji konkretnych problemów w przyswajaniu obcej wymowy, jak również wprowadzić element obiektywizmu do zazwyczaj impresjonistycznej oceny warstwy prozodycznej wymowy języka obcego

Ultrasound Visual Biofeedback and Accent Modification: Effects on Consonant and Vowel Accuracy for Mandarin English Language Learners

The number of individuals in the United States who speak languages other than English continues to increase. With the increase of language diversity comes a potential rise in communication challenges for those who speak with non-mainstream American English accents as English language learners. A portion of these individuals may elect to seek accent modification services, perhaps due to decreased intelligibility or communication breakdowns. Thus, speech-language pathologists must research and provide effective techniques to enhance intelligibility of all American English speakers for optimal communication. Few approaches employ a variety of treatment methods to improve speech sound accuracy, naturalness and intelligibility to target accent modification. One of these methods is ultrasound biofeedback therapy. Ultrasound therapy relies on visual feedback for remediation of speech sound production errors for those with various etiologies and diagnoses. A single-subject ABAB withdrawal design was employed with two native Mandarin speakers to examine the effect of incorporating ultrasound visual biofeedback in the treatment of consonant and vowel targets as measured by perceptual, acoustic and visual analyses

Linguistic biomarkers for the detection of Mild Cognitive Impairment

A timely diagnosis of the prodromal stages of dementia remains a big challenge for healthcare systems: many assessment tools have been proposed over recent years, but the commonest screening instruments are largely unreliable for detecting subtle changes in cognition. The scientific literature contains a rising number of reports about language disturbances at the earliest stages of dementia, a clinical syndrome known as “Mild Cognitive Impairment" (MCI). Here we take advantage of these findings to develop a novel NLP method capable of identifying cognitive frailty at a very early stage by processing Italian spoken productions. This study constitutes a first step in the creation of an automatic tool for non-intrusive, low-cost dementia screening exploiting linguistic biomarkers. Our findings show that acoustic features (i.e., fluency indexes and spectral properties of the voice) are the most reliable parameters for MCI early identification. Moreover, lexical and syntactic features, grabbing the erosion of verbal abilities caused by the pathology, emerge as statistically significant and can support speech traits in the classification process